آلودگی هوا و باران اسیدی چگونه بر کیفیت انگور ، انگور ، شراب و در نهایت سلامتی ما تأثیر می گذارد؟
کاملاً مشهور است که برخی از آلاینده ها یا کلاسهای خاصی از آلاینده ها اثرات مضری بر محیط زیست مانند تخلیه ازن (اکسیژن سه گانه اتمی) و گرم شدن کره زمین و همچنین سلامتی ما در زمانی که آلاینده ها از سطح “قابل قبول” بالاتر باشند ، دارند. تاکستان ها معمولاً در مناطقی قرار دارند که میزان آلودگی کمی دارند و بنابراین نگرانی زیادی ندارند. این بدان معنا نیست که باید آلودگی را نادیده گرفت. با این حال ، تحقیقات محدودی در مورد تأثیر آلودگی در باغ های انگور انجام شده است. این یک منطقه جستجو بسیار پیچیده است. بیایید شیمی آلاینده ها و تأثیر آنها را به طور خاص در انگور بررسی کنیم.
جو زمین از تعدادی گاز ، عمدتاً ازت و اکسیژن دیاتومیک و همچنین دی اکسید کربن و بخار آب تشکیل شده است. و هر ثانیه در هر روز ، آلاینده های ناشی از انتشار گازهای گلخانه ای خودروها ، محل های دفن زباله و فرآیندهای صنعتی در جو منتشر می شوند و با اجزای سازنده آنها تعامل دارند. آلاینده های اصلی اکسیدهای گوگرد ، دی اکسیدکربن ، اکسیدهای نیتروژن و کلروفلوئورکربن ها (CFC) هستند و وقتی به جو می رسند ، با نور خورشید و اکسیژن اتمسفر (دیاتومیک) واکنش می دهند و مواد مضر تشکیل می دهند.
دی اکسید گوگرد شناخته شده است که اثرات مضر روی گیاهان هنگام غلظت زیاد دارد. همانطور که در فرآیندهای احتراق ذغال سنگ وجود دارد ، نتیجه اکسیداسیون گوگرد است. همچنین با اکسیژن اتمسفر واکنش داده و تری اکسید گوگرد را تشکیل می دهد و سپس با بخار آب واکنش می دهد و در باران اسیدی اسید سولفوریک ایجاد می کند. دومین جز component باران اسیدی ، اسید کربنیک است و در واکنش مشابه دی اکسید کربن ساطع شده تشکیل می شود. مضرترین جز component اسید هیدروفلوئوریک ، یک جز a هیدروژن فلوراید است که از فرآیندهای ذوب و تولید کودهای فسفره و بخار آب موجود در جو آزاد می شود. وقتی باران اسیدی به باغهای انگور به خاک می رسد ، pH را کاهش می دهد و در نتیجه منجر به عدم تعادل شیمیایی در خاک می شود که رشد انگور عالی را دشوار می کند. برخی از این اسیدها به ویژه خورنده و سمی هستند و برای شراب سازی مضر هستند.
اکسید نیتروژن در گازهای خروجی وسایل نقلیه وجود دارد و در نتیجه احتراق نیتروژن در دمای بالا (دیاتومیک) است. در اتمسفر ، اکسید نیتروژن با اکسیژن مولکولی واکنش داده و دی اکسید نیتروژن ، گاز قهوه ای مایل به قرمز مسئول دود تشکیل می شود. سپس دی اکسید نیتروژن به همراه یک اتم اکسیژن از نظر فتوشیمیایی به اکسید نیتروژن تبدیل می شود. سپس ریشه اکسیژن با اکسیژن مولکولی واکنش داده و ازن در جو پایین تشکیل می شود. ازن یک محرک قوی و مضر برای انگور و محصولات است.
همچنین اگزوز اتومبیل هیدروکربن هایی را آزاد می کند که با اکسید نیتروژن واکنش می دهند و نیترات پراکسی استیل ، ترکیبی در گروه نیترات پراکسی اسیل یا PAN ایجاد می کنند که محرک های سمی قدرتمندی هستند که در دود شیمیایی شیمیایی یافت می شوند و باعث تجمع ازن می شوند. PAN ها به فیزیولوژی کروم آسیب قابل توجهی می رسانند و در نتیجه بازده کمتری دارند. تا زمانی که بنزین سرب دار (تترا اتیل سرب) به تدریج از بین رفت ، شرابهای تولید شده از تاکستان های واقع در مجاورت جاده های شلوغ ، سطح بالایی از سرب را نشان دادند ، یک نوروتوکسین قدرتمند مسئول مسمومیت با سرب. اگر سرب وارد جریان خون شود ، می تواند با آنزیم های delta-aminolevulinic acid dehydratase (ALAD) که در ساخت هموگلوبین و ایجاد اختلال در آن نقش دارند تداخل ایجاد کند. هموگلوبین یک رنگدانه پروتئینی حاوی آهن است که در گلبول های قرمز مهره داران یافت می شود و اساساً در انتقال اکسیژن از ریه ها به بافت های بدن کار می کند. مسمومیت با سرب می تواند باعث آسیب عصبی برگشت ناپذیر و همچنین درد شکم ، مشکلات گوارشی ، سردرد ، کم خونی ، مشکلات تولید مثل و بسیاری از اثرات دیگر شود.
کلروفلوئورکربن ها (CFC) به دسته هالو آلکانها تعلق دارند – یعنی از آلکانها مانند متان یا اتان با هالوژنها مانند کلر یا فلور تشکیل شده اند – و دارای اثرات سو ad مرتبط با کاهش ازن هستند. هالوژن موجود در CFC ها با ازن واکنش داده و علاوه بر اکسیژن مولکولی ، اکسید هالوژن نیز ایجاد می کند.
در مورد سموم دفع آفات ، مشخص شده است که علیرغم تأثیرات زیست محیطی ، در شراب بقایای کمیاب وجود دارد. البته این فرض می کند که سموم دفع آفات به درستی و در دوره درمان توصیه شده قبل از برداشت استفاده می شود. فرآیندهای مختلف تولید شراب ، مانند خرد کردن ، پرس کردن ، تخمیر ، جریمه ، فیلتراسیون و پیر شدن باعث از بین رفتن بقایای سموم دفع آفات می شود.
در مورد دود غلیظ آتش سوزی ویرانگر در تابستان 2008 که کشور شراب شمال کالیفرنیا را در برگرفت ، چه می کنید؟ برخی از شراب های قرمز از مناطق آسیب دیده مانند شهرستان مندوچینو دارای طعم های دودی و ذغالی ، چوب سوخته و طعم طعم خاکستر هستند. ترکیبات مسئول آلودگی به دود عبارتند از: گایاکول و 4-متیل گایاکول ، فنل های فرار که در پوست انگور جذب می شوند – به ویژه در انواع پوست نازک ، مانند پینو نوآر – و سپس در هنگام خیساندن استخراج می شوند و با تخمیر تشدید می شوند. تخمها عمدتا به دلیل عدم خیساندن پوست با آب ، حفظ می شوند. تحقیقات زیادی در مورد شرابهای آلوده به دود در استرالیا انجام شده است كه دود ناشی از آتش سوزی در سال 2003 تاكیدهای زیادی را تحت تأثیر قرار داد.
با استفاده از روش های اسمز معکوس و نانو فیلتراسیون ، استرالیایی ها توانستند ترکیبات ایجاد کننده را به سطوح غیرقابل شناسایی کاهش دهند. فیلتراسیون VA (VAF)، شرکتی که متخصص در خدماتی مانند اسیدی شدن غیر فرار (VA) ، PRET (عفونت مخمر) و TCA (شراب چوب پنبه) است ، ادعا می کند که اکنون می تواند با درمان رزین شراب آسیب دیده تا نود و نه درصد از ویژگی های حسی هدف را از بین ببرد. غذای خوراکی در آلمان تولید شد. جالب است ، اگر گیج کننده نباشد ، وب سایت VAF این اظهار می دارد که “وسیله نقلیه (های) تهاجمی برداشته شده هنوز وجود ندارد [known]. “
اما خواننده باهوش همچنین می داند که گایاکول و 4-متیل گایاکول دو ترکیب هستند که در شراب بلوط برشته شده یافت می شوند ، جایی که مطلوب ترین آنهاست. کاملاً تقسیم شده است!