کیست گانگلیون یا کیست مچ دست نوعی برآمدگی است که در زیر پوست احساس میشود. این کیست معمولا بدون درد مچ دست است اما بسته به موقعیت قرارگیری آن ممکن است به اندازه‌‌ای دردناک باشد که نیاز به اقدام برای درمان آن باشد. کیست مچ دست معمولا روی مفاصل و تاندون‌های مچ دست و در اغلب موارد در قسمت فوقانی مچ دست، شکل می‌گیرد. این کیستها در برخی موارد نیز در قسمت تحتانی مچ دست یا در قسمت فوقانی اولین مفاصل انگشتان دست شکل می‌گیرد. کیستهای مچ دست اغلب کروی شکل هستند و هنگام لمس کردن آن ممکن است نرم یا سفت به نظر بیایند. این کیست معمولا حالتی ارتجاعی دارد. کیست مچ دست در اطراف مفصل و در قسمت بالایی یک ساختار ساقه مانند به نام پدیکل، شکل می‌گیرند و معمولا روی این ساقه حرکت می‌کنند.
متخصصین ما در کلینیک امید پس از انجام معاینات دقیق پزشکی از بیمار، با رویکردی پلکانی درمان مناسب با توجه شرایط بیمار از جمله سن و شغل او تجویز می‌کنند. برای این منظور ابتدا از درمانهای ساده‌تر مانند درمانهای دستی و منیپولاسیون توسط تراپیست‌های مجرب و با سابقه استفاده می‌کنند. سپس در صورت نیاز فیزیوتراپی با استفاده از تجهیزات کامل کلینیک و انواع تزریق‌ها تحت هدایت دستگاه سونوگرافی تجویز میشود. جهت کسب اطلاعات بیشتر و همچنین رزرو وقت ملاقات لطفا با کلینیک تماس حاصل فرمایید. همچنین جهت مراجعه به متخصصین ما در کلینیک فوق تخصصی درد و ستون فقرات در روزهای سه‌شنبه از ساعت 9 الی 15 می‌توانید با شماره 09025804413 تماس بگیرید.
فهرست مطالب
- 1 علت‌ها و دلایل کیست مچ
- 2 عوامل خطر
- 3 علائم و نشانه‌های کیست مچ
- 4 تشخیص کیست مچ
- 5 درمان کیست مچ
- 6 پیشگیری
علت‌ها و دلایل کیست مچ
علت کیست مچ دست ناشناخته است اما به نظر می‌رسد ارتباطی بین شکل‌گیری کیست مچ دست و التهاب یا تحریک تاندون و مفاصل باشد. مشخص نیست که چه عواملی در شکل‌گیری کیست مچ دست موثر هستند. کیست مچ دست اغلب در بین سنین 15 تا 40 سالگی بروز می‌کند و احتمال بروز آن در زنان بیشتر از مردان است. این کیستها همچنین در بین ورزشکاران ژیمناستیک که به طور مکرر به مچ دست خود فشار وارد می‌آورند، شایع است.
کیست مچ دست که در مفاصل انتهایی انگشتان بروز می‌کند-که به نام کیست موکوس نیز شناخته میشود- معمولا به آرتروز مفاصل انگشتان در ارتباط است و بیشتر در بین زنان با سن بین 40 تا 70 سال شایع است.
عوامل خطر
عواملی که احتمال بروز کیست مچ دست را افزایش می‌دهد عبارتند از:
- سن و جنس شما: کیست مچ دست ممکن است در هر کسی بروز کند اما در بین زنانی با سن بین 20 تا 40 سال بیشتر شایع است.
- ابتلا به آرتروز مفاصل: افرادی که به آرتروز فرسایشی در مفاصل انگشت خود (خصوصا مفاصل نزدیک به ناخن) مبتلا هستند، به شدت در معرض ابتلا به کیست مچ دست در اطراف این مفاصل هستند.
- آسیب‌های مفاصل و تاندون‌ها: احتمال بروز کیست مچ دست در اطراف تاندون‌ها و مفاصلی که قبلا آسیب دیده‌اند بسیار بیشتر است.
علائم و نشانه‌های کیست مچ
علایم کیست مچ دست و برآمدگی‌های ناشی از کیست مچ دست دارای ویژگی‌های زیر هستند:
- محل : کیست مچ دست اغلب در اطراف مفاصل و تاندون‌های مچ دست شکل می‌گیرد. دومین ناحیه‌ای که بروز کیست مچ دست در آن شایع است، مچ پا و مفاصل انگشتان پا است. البته احتمال بروز این کیست در اطراف سایر مفاصل نیز وجود دارد.
- اندازه و فرم کیست: کیست مچ دست کروی یا بیضوی هستند و معمولا اندازه‌ی قطر آن‌ها کمتر از 2.5 سانتی‌متر است. در برخی موارد اندازه‌ی کیست آنقدر کوچک است که حس نمی‌شود. اندازه‌ی کیست ثابت نیست و ممکن است نوسان داشته باشد و معمولا وقتی با مفصل مورد نظر، حرکات مکرر انجام میشود، کیست بزرگتر میشود.
- درد: کیست مچ دست معمولا علت درد مچ دست نیست. اما اگر کیست بر روی یکی از عصب‌ها فشار بیاورد، حتی اگر اندازه‌ی کیست به قدری کوچک باشد که موجب برآمدگی نشده باشد نیز، می‌تواند موجب بروز درد، گزگز و مورمور یا احساس ضعف در عضلات مربوطه شود.
تشخیص کیست مچ
پزشکان ما کیست مچ دست را بر اساس شکل ظاهری و فیزیکی آن، محل بروز آن و این که موقع فشار وارد کردن بر آن موجب بروز درد یا گزگز میشود یا خیر، تشخیص می‌دهند.
عکسبرداری با اشعه ایکس
در برخی موارد که تشخیص کیست با معاینه فیزیکی، قطعی و واضح نیست، ممکن است پزشکان ما انجام عکسبرداری با اشعه ایکس را تجویز کنند تا مطمئن شوند که آیا بیمار به مشکلات جدی‌تری مانند آرتروز یا تومور استخوان مبتلا هست یا خیر.
اسکن ام.آر.آی
در برخی موارد کیست مچ دست دردناک است اما آنقدر کوچک است که باعث ایجاد برآمدگی در زیر پوست نمی‌شود و بنابراین پزشک نمی‌تواد وجود کیست را با معاینه فیزیکی تشخیص دهد. به این کیستهای دردناک، کیستهای پنهان گفته میشود. تشخیص این کیستها تنها با انجام عکسبرداری ممکن است. در این موارد پزشک انجام عکسبرداری با ام.آر.آی ر تجویز می‌کند. دستگاه ام.آر.آی از آهنربا، امواج رادیویی و کامپیوتر برای گرفتن یک مجموعه عکس بسیار واضح و با جزئیات بالا از اعضای بدن استفاده می‌کند. این عکس‌ها می‌توانند وجود کیست مچ دست را نشان بدهند.
درمان کیست مچ
در بسیاری از موارد کیست مچ دست بعد از مدتی به طور خود‌به‌خود از بین می‌رود. تاکنون روش‌های درمانی مختلفی برای این مشکل ارائه شده است. برخی روش‌ها تنها شامل تحت نظر داشتن کیست‌هایی است که موجب بروز علائمی مثل درد نشده‌اند و برخی دیگر شامل بیرون کشیدن مایع درون کیست (آسپیراسیون) یا جراحی کیست می‌شوند.
- برای بیرون کشیدن مایع درون کیست (آسپیراسیون)، یک سوزن درون کیست فرو برده میشود و پس از این که مایع درون کیست بیرون کشیده شد، داروی استروئیدی (که یک ماده‌ی ضدالتهاب است) در آن ناحیه تزریق میشود. تحقیقات نشان داده اند که در اغلب موارد بیرون کشیدن مایع درون کیست، در صورتی که در زمان مناسبی انجام شود، موجب درمان کامل کیست میشود. در صورتی که شما تا به حال سه بار مایع درون کیست را بیرون کشیده‌اید، احتمال درمان کیست شما (خصوصا در صورتی که کیست در قسمت پشت دست باشد) بسیار بیشتر است. در صورتی که بخواهیم روش آسپیراسیون/تزریق استروئید و روش جراحی را با هم مقایسه کنیم باید بگوییم که احتمال بازگشت دوباره‌ی کیست بعد از جراحی کمتر است.
- روش‌های درمانی دیگری از جمله استفاده از داروهای کورتیکاستروئید، فشار وارد کردن به کیست به صورت دستی و طب‌سوزنی الکتریکی برای درمان کیست مچ دست به کار گرفته می‌شوند، اما افرادی که مایلند از این روش‌های درمانی استفاده کنند، لازم است قبل از اقدام به درمان در این‌باره با پزشک خود مشورت کنند چرا که نتایج این روش‌های درمانی در افراد مختلف و شرایط مختلف، متفاوت است.
درمان با جراحی
بعد از مشکل تونل کارپال مچ دست، کیست مچ دست شایعترین مشکلی است که بیماران به طور اختیاری برای جراحی آن اقدام می‌کنند و به جراحان مراجعه می‌کنند. زمانی به جراحی نیاز است که کیست دردناک باشد، موجب اختلال در عملکرد عضو مورد نظر شده باشد (خصوصا وقتی کیست در دستی که بیشتر مورد استفاده است، ایجاد شده باشد) و یا موجب گزگز، مورمور یا بی‌حسی در دست و انگشتان شده باشد. ممکن است برای جراحی یک برش کوچک روی پوست ایجاد شود و سپس به کمک آرتروسکوپ (یک لوله باریک که دارای وسایل جراحی و دوربین است) کیست برداشته شود و ممکن است در مواردی جراح، برش بزرگتری روی پوست ایجاد کند تا بتواند مستقیما کیست و بافت اطراف آن را ببینید. جراحی آرتروسکوپیک روش محبوب‌تری است و استفاده از آن روزبه‌روز در حال افزایش است، چرا که در این روش جای زخم جراحی بسیار کوچک‌تر است و به خاطر ایجاد برش کوچک‌تر، مدت زمان لازم برای ریکاوری و بهبودی پس از جراحی نیز کوتاه‌تر است.
به علت وجود برخی اختلالات زمینه‌ای در مفاصل و رباط‌ها، ممکن است بازیابی مجدد قدرت انگشتان پس از جراحی و توانایی گرفتن اجسام به حالت عادی، تا چند ماه طول بکشد. ما با فیزیوتراپی و فیزیکال تراپی به بهبود و التیام درد بعد از عمل کمک می کنیم. ممکن است پس از جراحی برخی از مفاصل انگشتان دچار خشکی، سفتی و بی‌حرکتی شوند. این حالت موقتی است و کمتر پیش می‌آید که نیاز به انجام فیزیوتراپی داشته باشد. اما اقدام سریع برای درمان این مشکل بسیار مهم است تا از خشکی و بی‌حرکتی دائم مفصل جلوگیری شود. برای دریافت اطلاعات بیشتر می‌توانید با ما تماس بگیرید.
اقدامات و مراقبت‌های بعد از درمان
بعد از این که پزشک شما وجود کیست مچ دست را تشخیص داد و شما تصمیم گرفتید که برای درمان آن اقدام کنید، لازم است بعد از درمان کیست، مراقبت‌های خاصی را انجام دهید. مراقبت‌های بعد از درمان کیست، به روش درمانی که انجام داده‌اید بستگی دارد.
- بعد از آسپیراسیون کیست، ممکن است پزشکتان از شما بخواهد که بعد از درمان، شروع به حرکت دادن مفصل خود بکنید.
- به احتمال زیاد بعد از جراحی، مفصل شما تا 10 روز آتل‌بندی میشود تا از حرکت کردن مفصل جلوگیری شود. البته تمامی پزشکان با این اقدام موافق نیستند.
- مطالعات اخیر نشان داده‌اند که آتل‌بندی مفصل برای مدت طولانی، در واقع زیاد مفید نیست و امروزه بسیاری از پزشکان توصیه می‌کنند که ظرف مدت زمان کوتاهی پس از جراحی، شروع به حرکت دادن مفصل خود کنید.
- پزشکان ما ممکن است از شما بخواهند که پس از جراحی کیست، برای چکاپ مجددا مراجعه کنید و طی جلسه‌ی چکاپ مجدد شما تصمیم خواهند گرفت که به فیزیوتراپی یا کاردرمانی نیاز دارید یا خیر. سایر دستورالعمل‌های بعد از درمان به شرایط و نیازهای خاص شما بستگی دارد.
نتایج درمان
کیست مچ دست یک توده‌ی بی‌ضرر است که ممکن است به طور خودبه‌خودی از بین برود و بعد از انجام یک آسپیراسیون یا جراحی ساده نیز با موفقیت درمان میشود. به همین خاطر احتمال این که شما دوره‌ی ریکاوری کامل و موفقیت‌آمیزی داشته باشید، بسیار زیاد است. از آنجایی که ممکن است کیست مچ دست بعد از درمان دوباره عود کند و شکل بگیرد، ممکن است در مواردی بیشت از یک بار نیاز به درمان کیست باشد.
پیشگیری
از آن جایی که علت بروز کیست مچ دست ناشناخته است، ارائه‌ی روش‌های پیشگیری از آن نیز بسیار مشکل است. توصیه میشود که در صورت مشاهده‌ی علائم در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنید تا ارزیابی و درمان شما به موقع صورت گیرد. از آن جایی که ممکن است در برخی موارد، استفاده بیش از حد از مفصل، یا آسیب دیدگی آن موجب شکل‌گیری کیست شده باشد، اجتناب از چنین شرایطی، خطر بروز کیست مچ دست را کاهش می‌دهد.
کیست گانگلیون مچ دست چیست؟ (علائم و درمان آن)
کیست گانگلیون مچ دست، عارضه ای است که ممکن است روزی به سراغ ما هم بیاید. اگر شناخت کافی نسبت به آن داشته باشیم، مطمئناً به شکل بهتری با آن برخّورد خواهیم کرد. در این مقاله ضمن معرفی کیست گانگلیون مچ دست، اطلاعاتی درباره علائم آن، علت به وجود آمدن و روش های تشخیص و درمان آن به شما ارائه خواهد شد. پس حتماً تا انتها با ما همراه باشید.
کیست گانگلیون مچ دست چیست؟
طبق محاسبات صورت گرفته، بین 50 تا 70 درصد از توده های دست را گانگلیون تشکیل می دهد. این کیست خوش خیم، از ماده ای ژلاتینی تشکیل شده که با تاندون، مفصل یا لیگامان، ارتباط دارد. کیست گانگلیون، به کمک مجرایی پیچ در پیچ و از طریق مفصل پر می شود. گانگلیون، معمولاً در پشت مچ دست به وجود می آید و آن طور که پیداست، تنها 20 درصد از این کیست ها در جلوی مچ ایجاد می شوند. البته گاهی ممکن است گانگلیون را در نزدیکی مفاصل انگشتان ببینیم.
گانگلیون مچ دست، در هر سن و سالی ممکن است اتفاق بیفتد. اما شیوع آن در سنین 20 تا 30 سالگی رایج تر است. همچنین زنان بیش از مردان در معرض ابتلا به گانگلیون مچ دست قرار دارند. بررسی های صورت گرفته حاکی از آن بود که کودکان مبتلا به این عارضه، ظرف چند ماه، خود به خود بهبود پیدا می کنند.
علت به وجود آمدن کیست گانگلیون مچ دست چیست؟
اگرچه بسیاری از محققین حوزه سلامت، علت گانگلیون مچ دست را فرسایش یا دژنراسیون لیگامانی و یا برخی صدمات فیزیکی می دانند اما هیچ یک از موارد فوق به صورت رسمی تائید نشده و علت گانگلیون دست، همچنان مانند یک معما باقی مانده است.
با توجه به اینکه شیوع گانگلیون مچ دست، در تایپیست ها و موسیقی دانان بیشتر بوده است، شاید بتوان اینطور نتیجه گیری کرد که این عارضه، با حرکات پیوسته دست ارتباط دارد. البته شدت فشار ایجاد شده بر روی مچ دست، عاملی برای ایجاد گانگلیون نخواهد بود؛ کما اینکه شیوع گانگلیون مچ دست در کارگران و کسانی که کارهای سنگین انجام می دهند، بیشتر از دیگران نیست. اما همانطور که گفتیم، حرکات مکرر و ملایم دست می تواند زمینه ساز بروز این بیماری باشد.
کیست گانگلیون دست، انواع مختلفی دارد. یکی از انواع این کیست ها که تحت عنوان کیست موکوسی شناخته می شود، در مفصل انتهایی انگشتان ایجاد می گردد و نوع دیگر از آن، مخفی است و با معاینه کردن نمی توان به وجود آن پی برد.
از علائم کیست گانگلیون مچ دست چه می دانید؟
با مشاهده چه علائمی می توان کیست گانگلیون را در مچ دست تشخیص داد؟ این سوالی است که شاید ذهن شما را نیز درگیر خود کرده باشد. در پاسخ به این پرسش باید بگوییم نخستین و مهم ترین نشانه ای که خبر از ابتلا به کیست گانگلیون می دهد، نوعی برآمدگی است که روی مچ دیده می شود و با لمس کردن می توان به وجود آن پی برد. با این حال کیست هایی که از نظر سایز کوچک هستند، احتمالاً زیر پوست مخفی می مانند و دیده نمی شوند. به این نوع از کیست در اصطلاح کیست پنهان یا مخفی گفته می شود.
اکثر قریب به اتفاق کیست های گانگلیون مچ دست، به غیر از همان برآمدگی، نشانه دیگری ندارند. تنها در یک صورت برآمدگی این کیست با درد و حتی ضعف عضلانی همراه خواهد شد و آن زمانی است که کیست بر روی عصبی که از کنار مفصل رد شده است، فشار آورد. در چنین وضعیتی، درد و گزگز از علائم کیست گانگلیون مچ دست خواهد بود.
شاید خواندن مطالب زیر هم برای شما مفید باشد :
اصلاح انحراف زانو (زانو ضربدری و زانو پرانتزی)
علت و درمان کمردرد شبانه (کمردرد موقع خواب)
صافی کف پا چیست؟ علت و علائم صافی کف پا چیست؟
شکم بند بارداری چیست؟ (فواید و عوارض شکم بند بارداری)
تشخیص گانگلیون مچ دست
مهم ترین اقدامی که برای تشخیص کیست گانگلیون مچ دست انجام می شود، معاینه کردن است. پزشک سعی می کند با دقت به بررسی برآمدگی به وجود آمده روی مچ دست بپردازد و حتی آن را لمس کند تا متوجه شود که آیا توده دردناک است یا نه.
اگر شما به عنوان یک بیماری که با مشاهده علائم گانگلیون مچ دست به پزشک مراجعه کنید، احتمالاً با پرسش های رایج دکتر مبنی بر اینکه آیا سابقه ابتلا به این بیماری در خانواده شما هست یا خیر، مدت زمانی که از ایجاد برآمدگی می گذرد، تغییرات آن و… مواجه شوید که آگاهی از آن، روند تشخیص بیماری را برای پزشک آسان تر خواهد کرد.
پزشک معمولاً از نور چراغ قوه خود استفاده می کند تا ببیند که آیا نور از ورای کیست گانگلیون دیده می شود یا خیر. با توجه به اینکه این کیست از مایع پر شده است، عبور نور از آن را می توان مشاهده کرد.
در کنار همه این ها، تصویربرداری نیز می تواند روش موثری برای تشخیص کیست گانگلیون باشد. البته با عکس برداری ساده، صرفاً می توان استخوان های دست را مشاهده کرد و نه کیست گانگلیون را. با این حال پزشک، برای یافتن مشکلاتی نظیر تومور استخوانی یا آرتروز مفصل از بیمار می خواهد که عکس برداری را انجام دهد.
و اما سونوگرافی و ام آر آی، از روش های پیشرفته تر برای عکاسی هستند که بافت نرم کیست گانگلیون را به خوبی نشان می دهند. با این روش ها، به راحتی می توان کیست های گانگلیونی را که پنهان هستند و در ظاهر دیده نمی شوند را پیدا کرد.
خوشبختانه با پیشرفت هایی که در علم پزشکی شاهد آن بود ایم، گانگلیون مچ دست به راحتی قابل درمان درمان است. مهم ترین اقدامی که در این راستا صورت می پذیرد، تحت نظر گرفتن این عارضه است. تنها در این صورت می توان از تغییرات معمول یا غیر معمول آن مطلع شد و روند درمان آن را آغاز کرد.
درمان کیست گانگلیون مچ دست از طریق روش های جراحی و غیر جراحی
برای درمان کیست گانگلیون مچ دست، بهتر است در وهله اول، به بیمار اطمینان خاطر داده شود تا از نظر روحی مهیا آغاز فرایند درمان گردد. بسیاری از بیماران تنها با دانستن این موضوع که مسئله ای جدی سلامت آن ها را تهدید نمی کند، خاطری آسوده پیدا می کنند.
برخی از افراد به محض مواجه شدن با کیست گانگلیون مچ دست، به سراغ روش های درمانی سنتی می روند. برای مثال سعی می کنند با قرار دادن یک سکه بر روی کیست، آن را درمان نمایند. اگرچه در مواردی مشاهده شده که این روش موفقیت آمیز است اما توصیه نمی کنیم که به سراغ آن بروید.
از بهترین روش های درمانی، استفاده از مچ بندهای میله داری است که به کاهش درد گانگلیون کمک شایانی می کند. برخی پزشکان، مصرف داروهای ضد التهاب را به بیماران خود پیشنهاد می دهند که اگرچه برای تسکین درد می توان روی آن ها حساب کرد، اما نمی توانند گانگلیون مچ دست را بهبود بخشند. عمل جراحی هم روش دیگری است که برخی از بیماران به سراغ آن می روند. البته انگیزه بسیاری از آن ها برای این اقدام، زیبایی است. مطمئناً اگر عمل جراحی به درستی انجام شود، کیست درمان شده و عود نخواهد کرد.
شاید خواندن مطالب زیر هم برای شما مفید باشد :
علت و درمان زانو درد هنگام بالا رفتن از پله ها
درمان شکستگی مهره های کمر بدون جراحی
علت و درمان خشکی کمر در صبح (خشکی کمر صبحگاهی)
علائم و علت ورم زانو (تشخیص و درمان ورم زانو)
اما روش های غیر جراحی برای درمان کیست گانگلیون مچ دست کدامند؟
- آسپیراسیون یا تخلیه کیست، یک روش مناسب برای درمان عارضه گانگلیون مچ دست است. در صورتی که درد کیست موجب اختلال در انجام فعالیت گردد، پزشک اقدام به تخلیه مایع کیست خواهد کرد. به این منظور، پس از بی حس کردن اطراف کیست، سوزنی وارد آن شده و محتویات داخل کیست، بیرون کشیده خواهد شد.
- همانطور که گفتیم کیست های تشکیل شده بر روی مچ دست، سرطانی نیستند و ممکن است هیچ علامت خاصی هم نداشته باشند. حتی احتمال دارد که به مرور زمان از بین بروند. در بسیاری مواقع پزشک از بیمار می خواهد که عجله نکند و منتظر بماند تا از تغییرات غیر عادی در کیست مطلع شود.
- تجربه نشان داده که حرکت دادن مچ دست، موجب بزرگتر شدن اندازه کیست می شود. به علاوه وقتی فشار بر روی اعصاب ناحیه مچ دست وارد شود، درد شدیدی ایجاد خواهد شد. با این تفاسیر، بی حرکتی یک اقدام درمانی برای بهبود کیست گانگلیون مچ دست می باشد.
عمل آسپراسیون، غالباً برای کیست هایی انجام می شود که در پشت مچ ایجاد شده اند. همانطور که می دانید کیست گانگلیون دارای ریشه است. ریشه این کیست با غلاف تاندونی یا مفصل پیوند خورده و با عمل آسپراسیون نیز از بین نمی رود. بسیار دیده شده که بیماران پس از تخلیه مایع کیست گانگلیون، با عود آن مواجه شده اند. اما انجام صحیح این عمل توسط پزشکی حاذق و مجرب، احتمال بهبودی آن را افزایش خواهد داد.
جمع بندی
با توجه به توضیحاتی که در این قسمت ارائه شد، متوجه شدیم که کیست گانگلیون مچ دست چیست و چه علائمی دارد. به علاوه با روش های تشخیص و درمان آن نیز تا حدودی آشنا شدیم. اما شما نباید به این موارد بسنده کنید؛ پیشنهاد می کنیم که مقالات مشابهی ای که در این باره تهیه شده را مورد مطالعه قرار دهید و سعی کنید بر آگاهی خود بیافزایید.
مجموعه پایار نیز مرجع مطمئنی برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه است. کادر فعالی که در این مجموعه به خدمت رسانی مشغول شده اند، می توانند راهنمایی های لازم را به شما عزیزان ارائه نمایند. پس فرصت را از دست ندهید و هم اینک با ما ارتباط برقرار کنید.
کلینیک پایار چه خدماتی ارائه می دهد :
گانگلیون مچ دست
گانگلیون مچ دست چیست ؟ علت برجستگی پشت مچ دست چیست ؟ گانگلیون مچ و دست ۵۰ تا ۷۰ در صد توده های دست را تشکیل می دهند . گانگلیون ، کیست خوشخیم حاوی ماده ژلاتینی است که با مفصل ،لیگامان یا تاندون رابطه دارد .این کیست از طریق مفصل و به کمک یک مجرای پیچ در پیچ یا ساقه که بصورت یک دریچه یک طرفه عمل می کند پر می شود.
علت ایجاد گانگلیون هنوز یک معما است ،گرچه بسیاری عقیده دارند که دژنراسیون (فرسایش) لیگامانی یا ضربه،نقش مهمی را بازی می کنند.
شایعترین محل گانگلیون ،پشت مچ دست می باشد.تنها ۲۰ درصد از گانگلیونها در جلوی مچ دست ایجاد می شوند. گاه این کیستها می توانند نزدیک مفاصل انگشتان بوجود آیند.
یک نوع از گانگلیونهای مچ دست ، آنهایی هستند که مخفی هستند و در معاینه قابل لمس نیستند.کیستهای گانگلیونی ، معمولا بین ۲۰ تا ۳۰ سالگی و در زنان شایعتر رخ می دهند، گرچه در هر دو جنس و در هر سنی امکان بروز دارند.گانگلیونهای دوران کودکی معمولا در عرض چند ماه خود به خود بهبود می یابند.
همانگونه که ذکر شد ،علت تشکیل گانگلیون مشخص نمی باشد.اما ممکن است رابطه ای با حرکات ملایم و مکرر مچ دست وجود داشته باشد، آنگونه که از شیوع بالای آن در تایپیستها و موسیقی دانان مشاهده میشود.جالب اینکه، در گارگرانی که کارهای سنگین انجام می دهند و فشار زیاد تری به مچ دست وارد می کنند،نسبت به افراد عادی ،شیوع بالاتری مشاهده نمی شود.
علایم گانگلیون مچ دست
گانگلیون مچ دست ، اغلب خود را بصورت یک توده بدون درد با اندازه های متفاوت نشان می دهد.
اندازه کیست ممکن است در طول زمان تغییر کند یا برای مدتی کاملا ناپدید شود.
درد و ضعف در مچ کردن دست ممکن است گاهی از علایم اولیه باشند.
با وجود این،نگرانی در مورد ظاهر آن یا وجود یک بیماری جدی باعث مراجعه به پزشک می شوند.
درد ،در صورت وجود، بصورت مبهم توصیف می شود که با حرکات خاصی تشدید می شود.
در گانگلیونهای پشت مچ دست ،بیماران اغلب از احساس ناراحتی هنگام خم کردن مچ به عقب شکایت دارند.
جالب اینکه درد پشت مچ دست ،ممکن است شکایت اصلی بیماران، در گانگلیونهای مخفی باشد که به راحتی قابل مشاهده نیستنند.
در معاینه،این توده ها معمولا چند میلی متر در تمام جهات قابل حرکت دادن می باشند.
توده ممکن است در لمس مختصر حساس باشد.در مواقعی که گانگلیون کوچک است،ممکن است، تنها با خم کردن مچ،قابل مشاهده باشند.
اقدامات تشخیصی گانگلیون مچ دست :
تشخیص گانگلیون مچ دست معمولا راحت است و نیاز به اقدام تشخیصی ندارد.
در مواردی که درد مبهم مچ وجود دارد و توده ای مشاهده نمی شود، انجام ام آر آی در کیستهای عمقی مفید است.
درمان گانگلیون مچ دست:
اطمینان خاطر دادن به بیماران یکی از مهمترین اقدامات اولیه درمان است.
برای بسیاری از بیماران دانستن اینکه،بیماری جدی ندارند کافی می باشد.
استفاده از مچ بند های میله دار در مواردی که گانگلیون همراه با درد می باشد کمک کننده می باشند.
درمانهای سنتی مانند استفاده از سکه بر روی کیست،گر چه در مواردی موفقیت آمیز می باشند، توصیه نمی شوند.
استفاده از داروهای ضد التهاب ممکن است در کنترل درد مفید باشند، ولی باعث بهبودی آن نمی شوند.
کشیدن مایع کیست با سرنگ جنبه تشخیصی و درمانی دارد ،اما متاسفانه عود گانگلیون بعد از کشیدن بالا است.
بسیاری از بیماران به دلایل زیبایی اقدام به عمل جراحی کیست می کنند.با یک عمل جراحی درست،عود کیست کمتر از ۵ درصد می باشد.