علت بی حس شدن انگشت شست پای چپ

درد شست پا اغلب بر اثر یک آسیب‌دیدگی یا شرایط جزئی پزشکی است. آرتروز، شکستگی و یا نقرس، همه این‌ها ممکن است باعث درد شست پا شوند. در بیشتر موارد درد انگشت شست پا با مصرف داروهای بدون نسخه (OTC) به راحتی قابل درمان است. با این حال، برخی از دلایل، مانند سزاموئیدیت (التهاب استخوان سزاموئید)، ممکن است نیاز به درمان بالینی جدی‌تری داشته باشند.

در این مقاله اطلاعات بیشتری در مورد علل شایع درد انگشت شست پا، همراه با برخی از علائم و روش‌های درمانی آن‌ها ارائه شده است.

علت و درمان درد شست پا


درد در مفصل انگشت شست می‌تواند شما را بسیار آزرده یا حتی عاجز کند. اولین مفصل متاکاراپوپالانژال مفصلی است که انگشت شست پا را به اولین استخوان متاتارس در قسمت جلوی پا متصل می‌کند. حتی اگر مفاصل انگشتان پا کوچک باشند، اما برای عملکرد سالم پا مهم و ضروری هستند.

این مفاصل، استرس قابل توجه ناشی از تحمل وزن را تحمل می‌کنند. وقتی این مفاصل صدمه می‌بینند، موجب ناراحتی و آزردگی بسیار زیادی در افراد می‌شوند. برخی از مشکلاتی که بیشتر در این مفصل رخ می‌دهد، عبارتند از:

بیماری فرایبرگ

بیماری فرایبرگ یا سیاه شدن استخوان کف پا، یک وضعیت غیر معمول است و زمانی رخ می‌دهد که استخوان دوم متاتارس تغییر شکل می‌دهد. این بیماری اغلب در زنان جوان دیده می‌شود و به طور معمول در طی دوره‌ی جهش رشدی در بلوغ اتفاق می‌افتد. شکل استخوان در این عارضه، به “یک میخ مربع که سعی می‌کند در یک سوکت گرد قرار گیرد ” تشبیه شده است.

علت‌ها

علت‌های بروز بیماری فرایبرگ عبارتند از:

  • کمبود خون‌رسانی به نوک استخوان، غالباً در سن بلوغ
  • وارد شدن فشار مکرر بر روی استخوان که از رشد طبیعی آن جلوگیری می‌کند.

علائم

علائم این بیماری معمولاً در سال‌های نوجوانی یا اوایل 20 سالگی بروز می‌کند، از جمله:

  • سفتی، ورم و درد در جلوی پا، اغلب نزدیک به استخوان دوم متاتارس احساس می‌شود که با پوشیدن کفش پاشنه بلند تشدید می‌شود.
  • درد در زیر توپی کف پا
  • برخی از مبتلایان به این بیماری ممکن است با لنگی راه بروند.

بیماری فرایبرگ چگونه درمان می‌شود؟

پزشک معالج در اولین جلسه از شما می‌خواهد که علائم خود را با جزئیات توضیح دهید و سپس با انجام عکسبرداری رادیولوژی، اسکن ام آر آی و در بعضی موارد اسکن استخوان، مناطقی از آسیب استخوانی را مشخص می‌کند.

استراحت کافی، پوشیدن کفش‌های مخصوص طبی برای به حداقل رساندن فشار وارد بر روی انگشت پا و مصرف مسکن‌های ضدالتهابی طبق نسخه‌ی پزشک، ممکن است در درمان این بیماری مؤثر باشد. بسته به شدت شرایط، پزشک ممکن است عمل جراحی را برای پاکسازی مفصل، جهت تسکین درد توصیه کند. در حین عمل جراحی ممکن است برای بهبود عملکرد و تأثیر مفصل، استخوان تغییر شکل یافته را صاف کند.

مورتون نوروما

مورتون نوروما (Morton’s neuroma)، همچنین به عنوان متاتارسالژی مورتون شناخته می‌شود، زمانی است که عصبی در پا تحریک و به شدت دردناک می‌شود. این عارضه معمولاً در عصب بین انگشتان سوم و چهارم پا مشاهده می‌شود، البته انگشتان دوم و سوم نیز می‌توانند به این مشکل مبتلا شوند. مورتون نوروما ممکن است یک پا یا هر دو پا را درگیر کند.

علت‌ها

مورتون نورما یا نورومای مورتون می‌تواند هنگامی رخ دهد که عصب بین انتهای استخوان‌های متاتارس پا فشرده و ملتهب شود، از جمله موارد زیر:

  • زنان میانسال بیشتر از همه دچار این عارضه می‌شوند و پوشیدن کفش‌های باریک یا کفش‌های پاشنه بلند می‌توانند از عوامل مؤثر در این امر باشند.
  • وارد آمدن فشار بیشتر بر روی انگشتان پا در هنگام ورزش یا دویدن
  • صافی کف پا، بالا بودن بیش از حد قوس کف پا، انگشتان چکشی یا بونیون (انحراف شست پا)، احتمال ابتلای شما به مورتون نوروما را افزایش می‌دهد.

علائم

  • احساس ناراحتی و بی‌حسی در بین انگشتان پا
  • درد شدید در توپی کف پا، گویا قلوه سنگی در کف پایتان فرو می‌رود.
  • تشدید درد با راه رفتن، به خصوص اگر کفش‌های نامناسب پوشیده باشید.
  • درد ممکن است در امتداد کف پا یا به سمت بالا حرکت کند. راه رفتن با پای برهنه ممکن است این درد را بهبود بخشد.

مورتون نورما چگونه درمان می‌شود؟

تشخیص مورتون نورما می‌تواند با مشکلاتی همراه باشد زیرا عصب متورم در زیر پوست قابل مشاهده نیست. هنگامی که علائم خود را اولین جلسه‌ی معالجه با پزشکتان در میان گذاشتید، وی به شما در مورد مناسب‌ترین روش درمانی، توصیه‌هایی خواهد کرد.

جراحی به هیچ وجه نتیجه قطعی و قابل پیش‌بینی را برای افرادی که مبتلا به مورتون نورما هستند، حاصل نمی‌کند. غالباً، ایجاد تغییراتی در کفش، تسکین درد تحت توصیه‌های پزشکی، استراحت کافی، حفظ وزن سالم بدن و یک دوره فیزیوتراپی شخصی سازی شده، برای تسکین درد کافی است. تزریق داروی استروئید نیز ممکن است برای به حداقل رساندن التهاب انجام شود. اگر تزریق دقیقاً در محل صحیح انجام نگیرد، ممکن است منجر به آسیب به رباط‌های انگشتان پا و تغییر رنگ پوست روی محل شود. در موارد بسیار دردناک، پزشک معالج شما ممکن است تصمیم بگیرد که یک جراحی برای درمان مورتون نورما، با بریدن بخشی از عصب یا برداشتن بافتی که به عصب فشار می‌آورد، انجام شود.

مشکلاتی در پلانتار پليت (Plantar plate)

پلانتار پليت (صفحه‌ی کف پایی)، بافت نرمی در کف پا است که به انتهای انگشت شست پا و استخوان‌های متاتارسال متصل می‌باشد. نقش آن این است که هنگام دویدن یا راه رفتن شما، به عنوان بالشتکی برای کف پایتان عمل کند و هنگامی که دارید می‌ایستید، شما را در قرار دادن انگشت به زمین کمک کند. مشکلات پلانتار پليت می‌تواند باعث تحریک و بروز شرایط دیگری مانند دررفتگی انگشت پا یا انگشت چکشی شود.

علت‌ها

علل بروز مشکلات در پلانتار پلیت عبارتند از:

  • شکل استخوان‌های متاتارس: کوتاه بودن استخوان متاتارس اول، حتی همراه با بلندتر بودن استخوان متاتارس دوم و سوم یا هر دو با هم احتمال ابتلا به مشکلات پلانتار پلیت یا صفحه کف پا را افزایش می‌دهد.
  • وارد کردن وزن بیش از حد بر روی یکی از استخوان‌های متاتارس
  • پنجه خمیده به داخل، پا کفتری
  • ابتلا به آرتروز انگشت شست پا یا هالوکس والگوس
  • قبلاً تزریق استروئید در ناحیه کف پا انجام شده است.

علائم

علائم شایع این مشکلات شامل درد در ناحیه توپی کف پا، تغییر موقعیت در انگشت دوم یا سوم با گذشت زمان یا ابتلا به مورتون نورومایی که ثابت شده در برابر درمان مقاوم است.

مشکلات پلانتار پلیت چگونه درمان می‌شود؟

در طی معاینه‌ی اولیه، پزشک معالج از شما توضیحات کاملی در مورد علائم‌تان می‌خواهد و شما را به سمت مناسب‌ترین روش‌های درمان راهنمایی می‌کند. ممکن است برای ارزیابی تراز و وضعیت استخوان‌های پا، رادیولوژی همراه با سونوگرافی و یا اسکن MRI انجام شود تا مشخص شود آیا پارگی صفحه کف پا وجود دارد یا خیر.

مشکلات پلانتار پلیت همیشه به جراحی نیاز ندارند. غالباً، استراحت دادن پا همراه با استفاده منظم از کیسه یخ بر روی ناحیه‌ی دردناک، همراه با مصرف داروهای مسکن ضدالتهاب، انجام توصیه‌های پزشک، می‌تواند مشکل را برطرف کند. کفی کفش یا پوشیدن کفشی مناسب‌تر نیز می‌تواند به این مشکلات کمک کند. اگر پزشک شما فکر کند که پلانتار پلیت در معرض پاره شدن است، یا احساس می‌کند ممکن است منجر به ایجاد انگشت چکشی شود، ممکن است یک روش جراحی را به شما پیشنهاد دهد. بسته به مشخصات مشکلی که در پلانتار پلیت وجود دارد، عمل جراحی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • ترمیم پلانتار پلیت
  • تنظیم مجدد انگشتان پا
  • ترمیم رباط در کناره‌های انگشتان پا
  • در مواردی که استخوان متاتارس بلند است، می‌توان برای تسکین درد و کاهش فشار، با ایجاد تغییراتی استخوان را مجدداً تراز کرد.

سزاموئیدیت

سزاموئیدیت (درد زیر شست پا) شامل درد در استخوان‌های سزاموئید است که در زیر مفصل انگشت شست قرار دارد. برخلاف سایر استخوان‌های پا، استخوان‌های سزاموئید به جای آنکه به استخوان دیگر متصل باشند، به تاندون‌ها و عضله اطراف خود متصل هستند.

علت‌ها

سطح صاف استخوان‌های سزاموئید باعث می‌شود که تاندون‌ها روی آن‌ها سر بخورند. تاندون‌ها به ماهیچه‌ها امکان عملکرد صحیح را می‌دهند، در تحمل وزن نقش مهمی دارند و برای حرکت دادن انگشت شست به آن‌ها نیاز است. هنگامی که تاندون‌های اطراف استخوان سزاموئید ملتهب یا تحریک می‌شوند، به این حالت سزاموئیدیت گفته می‌شود، یعنی نوعی التهاب تاندون (تاندینیت) است. سزاموئیدیت بیشتر در دونده‌ها، رقصنده‌های باله و در برخی از ورزشکارانی که در ورزش‌های گروهی شرکت دارند، رخ می‌دهد. هنگامی که افراد ورزشکار دچار آسیب در استخوان‌های سزاموئید می‌شوند، از آن به عنوان آسیب‌دیدگی انگشت چمنی (turf toe) یاد می‌شود زیرا انگشت پا به سمت عقب خم می‌شود. ساییدگی و پارگی مفصل انگشت شست در طولانی مدت می‌تواند منجر به آرتروز این انگشت شود که در نتیجه منجر به درد در ناحیه اطراف استخوان‌های سزاموئید می‌گردد.

علائم

درد اغلب در زیر انگشت شست در نزدیکی توپی کف پا احساس می‌شود. کبودی و تورم نیز ممکن است ایجاد شود و خم شدن انگشت شست می‌تواند برای فرد مشکل‌ساز باشد.

سزاموئیدیت چگونه درمان می‌شود؟

در طی معاینه‌ی اولیه، پزشک معالج از شما توضیحات کاملی در مورد علائم‌تان می‌خواهد و از این اطلاعات برای تصمیم‌گیری در مورد گزینه‌های درمانی مناسب استفاده می‌کند. ممکن است از رادیولوژی برای جستجوی شکستگی و اسکن ام آر آی یا سی‌تی‌اسکن نیز برای تشخیص استفاده شود.

غالباً، استراحت کردن، مصرف داروهای مسکن و ضدالتهاب طبق دستور پزشک، استفاده خیلی کم از پا تا آنجا که ممکن است، همراه با قرار دادن یخ بر روی کف پا می‌تواند درد ناشی از این مشکلات را به حداقل برساند. پوشیدن کفش راحت و نرم توصیه می‌شود و قرار دادن یک کفی طبی در کفش نیز می‌تواند به حالت بالشتکی کف پا کمک کند – استفاده از یک کفش یا کفی طبی که باعث کاهش بار از روی انگشت شست شما می‌شود بسیار مفید است. پزشک ممکن است به شما توصیه کند که از انجام فعالیت‌هایی که شامل قرار دادن وزن بر روی توپی‌های کف پا می‌شوند خودداری کنید و همچنین به شما پیشنهاد می‌کند که به مدت 4 تا 6 هفته بریس پا بپوشید. همچنین ممکن است یک دوره فیزیوتراپی، متناسب با مشکلات خود شما، پیشنهاد شود. در صورت ادامه درد، جراحی برای ترمیم شکستگی‌ها یا برداشتن استخوان دردناک سزاموئید ممکن است راه چاره‌ای باشد که به شما امکان می‌دهد تا فعالیت‌های معمول خود را از سر بگیرید.

سندرم تونل تارسال

تونل تارسال در پشت برجستگی کوچکی در داخل قوزک پا، به نام مالئول داخلی، واقع شده است. سندرم تونل تارسال در اثر فشرده شدن عصب تیبیال یا درشت نی در هنگام عبور از تونل تارسال و زیر عضلات خم کننده در قوزک پا رخ می‌دهد. نام دیگر این بیماری ” نورالژی تیبیال خلفی ” است و گاهی اوقات می‌تواند با مشکلات دیگری، مانند خار پاشنه (توده‌های استخوانی در استخوان پاشنه) یا فاسئیت پلانتار (التهاب تاندون کف پا) همراه باشد یا اشتباه گرفته شود.

علت‌ها

علل شایع عبارتند از:

  • پیچ خوردگی مچ پا یا آسیب‌های دیگری که منجر به ایجاد تورم در نزدیکی تونل تارسال و فشرده شدن عصب می‌شود.
  • صافی کف پا باعث می‌شود که پاشنه به سمت خارج متمایل شود و بنابراین عصب داخلی مچ پا کشیده می‌شود.
  • گانگلیون (برآمدگی عصبی) یا تورم مشابه که بر عصب فشار وارد می‌کند.
  • دیابت یا بیماری دیگر مانند آرتریت پشت کف پا یا میانی کف پا که ممکن است منجر به تورم در نزدیکی تونل تارسال شود.

علائم

علائم شامل احساس بی‌حسی پراکنده یا احساس سوزن سوزن شدن می‌باشد که به تدریج شدیدتر می‌شود. درد در قوس کف پا نیز ممکن است احساس شود.

سندرم تونل تارسال چگونه درمان می‌شود؟

در طی معاینه‌ی اولیه، پزشک معالج از شما توضیحات کاملی در مورد علائم‌تان می‌خواهد و بهترین گزینه درمانی را به شما پیشنهاد می‌دهد. عکسبرداری رادیولوژی برای بررسی کف پای شما از نظر شرایطی مانند خار استخوان یا آرتروز و اسکن MRI برای بررسی تورم تاندون نیز ممکن است انجام شود.

داشتن سندرم تونل تارسال به خودی خود به معنای نیاز به جراحی نیست. پوشیدن کفش مناسب و یا قرار دادن کفی مخصوص طبی، می‌تواند فشار وارد بر عصب پشتی تیبیال را کاهش دهد. همچنین ممکن است پزشک به شما پیشنهاد کند که داروهای مسکن و ضدالتهاب مصرف کنید و احتمالاً برای مقابله با التهاب تاندون نیز تزریق استروئید انجام دهید. همچنین ممکن است یک برنامه شخصی سازی شده از تمرینات تحت نظارت فیزیوتراپیست به شما توصیه شود. اگر علی‌رغم انجام درمان‌های غیرجراحی، وضعیت شما ادامه یابد، ممکن است جراحی برای برداشتن بافتی که باعث فشرده‌سازی عصب شده است، انجام شود.

آرتروز

هالوکس ریجیدوس (hallux rigidus) یا خشکی شست پا، شایع‌ترین علت درد آرتروز در پایین انگشت شست پا است. این بیماری تقریباً از هر 40 نفر 1 نفر بالای 50 سال را درگیر می‌کند و در زنان نسبت به مردان شیوع بیشتری دارد.

علائم

شایع‌ترین علامت آرتروز، درد در هنگام راه رفتن یا انجام هرگونه فعالیت بدنی است که به پا و انگشت پا فشار وارد می‌کند. از دیگر علائم آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • تورم در نزدیکی مفصل انگشت شست پا
  • برجستگی دردناک در بالای مفصل شست پا
  • مشکل در حرکت دادن شست پا

درمان

درمان‌های آتروز و خشکی شست پا شامل گزینه‌های غیرجراحی و جراحی است. درمان‌های غیرجراحی می‌توانند شامل موارد زیر باشد:

  • قرار دادن یخ یا گرم کردن ناحیه‌ی دردناک
  • مصرف داروهای مسکن
  • تزریق پی آر پی (پلاسمای غنی شده با پلاکت)
  • پوشیدن کفش‌هایی متفاوت از کفش‌هایی که قبلاً می‌پوشیدید، مانند کفش‌هایی با زیره‌ی محکم‌تر

گزینه‌های جراحی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • فیوژن Fusion یا خشک کردن مفصل
  • برداشتن خارهای استخوانی
  • تعویض مفصل
  • بازسازی سطح مفصل

فرو رفتن‌ ناخن‌ پا در گوشت‌

فرو رفتن ناخن پا در گوشت، یکی از دلایل عمده درد یا ناراحتی در انگشت شست پا است. این عارضه زمانی اتفاق می‌افتد که فردی ناخن انگشت پای خود را خیلی کوتاه کند یا هنگام کوتاه کردن، گوشه‌های آن را خیلی انحنا دهد. پوشیدن کفش‌های تنگ ممکن است باعث تشدید یا حتی ایجاد این مشکل شود.

علائم

چندین علائم بالقوه فرو رفتن ناخن پا در گوشت وجود دارد. از جمله‌ی این علائم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • سفت شدن، تورم یا حساسیت در انگشت شست پا
  • درد
  • تیره شدن پوست محل
  • در صورت عفونت، چرک از محل آسیب دیده ترشح می‌شود.

درمان

درمان این مشکل معمولاً با گزینه‌های غیرجراحی شروع می‌شود، البته برخی پزشکان ممکن است برای ناخن‌هایی که همچنان در حال رشد در گوشت هستند، عمل جراحی انجام دهند. درمان‌های غیرجراحی برای انگشت فرو رفته در گوشت می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

  • مصرف مسکن‌های بدون نسخه، مانند ایبوپروفن یا استامینوفن
  • سه یا چهار بار در روز پا را در تشت آب گرم نگه دارید.
  • خشک نگه داشتن پا و در آوردن جوراب‌های عرق کرده در اسرع وقت
  • پوشیدن کفش‌های راحت با قابلیت تنفس

گزینه‌های جراحی عبارتند از:

  • برداشتن قسمتی از ناخن
  • برداشتن کامل ناخن
  • برداشتن دائمی ناخن – که اغلب برای موارد مزمن لازم است.

نقرس

نقرس وضعیتی است که در آن اسید اوریک در مفاصل انباشته می‌شود. علائم نقرس معمولاً در مفصل انگشت شست پا اتفاق می‌افتد. بدن به طور معمول اسید اوریک را از طریق ادرار دفع می‌کند، اما در برخی موارد، ممکن است در بدن انباشته و در مفاصل متبلور شود.

علائم

علائم نقرس عبارت‌اند از:

  • التهابی که باعث تیره شدن پوست، تورم یا احساس گرما در مفصل می‌شود.
  • درد شدیدی که در نیمه شب یا هنگام بیدار شدن از خواب رخ می‌دهد.
  • پوست روی مفصل آسیب دیده براق به نظر می‌رسد.

درمان

التهابی که با نقرس همراه است، معمولاً طی 3 تا 10 روز برطرف می‌شود. درمان‌های معمول برای این وضعیت ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • نوشیدن مایعات فراوان
  • بالا نگه داشتن کف پا
  • اجتناب از ایستادن، راه رفتن یا فعالیت‌های دیگر
  • مصرف دارو برای درمان التهاب و درد

افراد مبتلا به نقرس باید از مصرف نوشیدنی‌ها و غذاهای سرشار از پورین مانند الکل، بیکن، جگر و برخی از انواع غذاهای دریایی خودداری کنند.


بی‌حسی انگشتان پا می‌تواند یک بیماری بسیار آزاردهنده و ناراحت‌کننده برای هر کسی باشد. بی‌حسی ممکن است فقط در یک انگشت یا چند انگشتان پا هم‌زمان تجربه شود. علت بی‌حسی زمان شروع این اختلال و همچنین سایر علائمی که ممکن است همان زمان تجربه شود را تعیین می‌کند.

شما تنها فردی نیستید که خواب‌رفتگی انگشتان پا را تجربه کرده‌اید. میلیون‌ها نفر از مردم تحت تأثیر بی‌حسی انگشتان پا قرار گرفته‌اند و این شرایط  دویدن، راه رفتن یا حتی ایستادن را برای آن‌ها دشوار کرده است. شما باید بررسی دقیق‌تری از بی‌حسی انگشتان پا داشته باشید از جمله دلایل، علائم و چگونگی درمان این اختلال.

متخصصین ما در کلینیک ستون فقرات دکتر فرخانی می‌توانند با توجه به دلایل مختلف که باعث بی‌حسی انگشتان پا می‌شوند، تشخیص درست از علت بی‌حسی را داشته و درمانی مناسب را ارائه کنند تا مشکل بی‌حسی انگشتان پای شما را برطرف کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر و رزرو نوبت می‌توانید با شماره‌ی ۳۲۳۶۷۴۶۵ تماس حاصل فرمایید.

بی‌ حسی انگشتان پا


آیا تا به حال انگشتان پای شما بی‌حس شده‌اند؟ بی‌ حسی در هر بخشی از بدن نگران‌کننده و آزاردهنده است. خواب رفتن انگشتان پا بسته به‌ شدت آن ورزش، راه رفتن، و یا حتی ایستادن را دشوار می‌کند. علاوه بر این، ممکن است فکر کنید که بی‌حسی مسئله‌ی مهمی نیست اما خواب‌ رفتگی ممکن است نشانه‌ای از اختلال دیگری باشد، بنابراین توجه به آن، به ‌خصوص اگر شدید یا مکرر باشد بسیار مهم است.

علائم


اگر انگشتان پایتان بی‌ حس می‌شوند، شما ممکن است این موارد را تجربه کنید:

  • بی‌ حسی کامل انگشتان پا به‌طوری‌که زمانی که آن‌ها را لمس می‌کند نمی‌توانید احساسشان کنید.
  • احساس سرما در انگشتان پا
  • احساس مورمور شدن که اغلب با بی‌ حسی یا خواب رفتن یک منطقه از بدن در ارتباط است.
  • سوزن سوزن شدن داخل و اطراف انگشتان پا
  • کاهش توانایی حرکت انگشتان پا

علل


علل مستقیم

رایج‌ترین دلیل برای بی ‌حسی انگشتان پا و خواب رفتن پا پوشیدن کفش تنگ است. در هنگام راه رفتن ممکن است پا کمی متورم شود در نتیجه حتی کفش به‌ ظاهر مناسب نیز به انگشتان پا فشار می‌آورد. اگر کفش آن‌قدر کوچک است که انگشتان پا هیچ فضای حرکتی ندارند، کفش خیلی تنگ است و باید تعویض شود. فشرده  شدن انگشتان پا گاهی اوقات گردش خون را قطع می‌کند و در نتیجه اعصاب بی‌حس می‌شوند. اطمینان حاصل کنید که هرگز برای مدت خیلی طولانی و در موارد غیرضروری از کفش استفاده نمی‌کنید و از پوشیدن کفش‌هایی که باعث فشرده شدن انگشتان پا می‌شوند اجتناب کنید.

هنگامی‌که پا یا انگشتان پا به دلیل ضربه‌های فیزیکی آسیب می‌بینند اعصاب انگشتان پا نیز دچار صدمه می‌شوند و در نتیجه بی‌حسی و خواب‌رفتگی ایجاد می‌شود. به‌خصوص اگر پا بشکند، ملتهب نیز می‌شود که بر اعصاب تأثیر می‌گذارد. ضربه خوردن انگشتان پا نیز به بی‌حسی منجر می‌شود حتی اگر شکستگی واقعی یا آسیب مشابه ایجاد نشود.

پینه‌ی روی انگشتان پا نیز یکی از علل نسبتاً شایع بی‌حسی است. پینه‌ها معمولاً به دلیل پوشیدن کفش نامناسب ایجاد می‌شوند و به‌طورکلی بر روی انگشت شست پا ظاهر می‌شوند. به‌خصوص پوشیدن کفش پاشنه‌بلند در این مورد بد است و احتمال ایجاد پینه را افزایش می‌دهد. اگر پینه پا برای مدت طولانی درمان نشود و علت تشکیل پینه پا رفع نشود، پینه در انگشتان دیگر پا نیز ایجاد می‌شود و ممکن است به بی‌حسی کلی منجر شود.

نشستن یا ایستادن طولانی‌مدت و ماندن در یک وضعیت ثابت فشار زیادی بر روی انگشتان پا قرار می‌دهد و باعث اختلال در اعصاب می‌شود. اغلب خواب‌رفتگی پاها یا انگشتان پا زمانی رخ می‌دهد که شما در یک مکان برای مدت‌زمان طولانی نشسته و یا ایستاده‌اید. بی‌حسی اغلب در حالت نشسته ایجاد می‌شود زیرا در این حالت به اعصاب پاها فشار وارد می‌شود و فشرده می‌شوند. سرد شدن بیش از حد انگشتان پا نیز باعث بی‌حسی آن‌ها می‌شود.

چند اختلال مربوط به پا، مانند قوس زیاد کف پا و یا کف پای صاف می‌تواند باعث خواب رفتن انگشتان پا شود. راه رفتن بر روی پاهایی که شکل طبیعی ندارند نیز فشار را در مناطق خاصی قرار می‌دهد که به اعصاب آسیب می‌رساند و می‌تواند باعث التهاب و تحریک و در نهایت منجر به بی‌ حسی انگشت شست پا شود. آرتروز نیز یکی از عوامل خواب رفتن است.

علل غیرمستقیم

نوروما به معنی رشد اعصاب به شیوه‌ای غیرطبیعی است. این اتفاق در انگشتان پا بیش از هر بخش دیگری از بدن رخ می‌دهد. نوروما باعث می‌شود که سیگنال‌های الکتریکی ارسالی از عصب مسدود شوند که باعث بی‌حسی در بخش تحت تأثیر قرار گرفته از بدن می‌شود. اگر منشأ این بیماری انگشتان پا باشد ممکن است به سایر قسمت‌های پا نیز گسترش یابد و راه رفتن را دردناک و دشوار کند.

سه نوع  نوروپاتی ممکن است به بی‌حسی انگشتان پا منجر شود. نوروپاتی محیطی به‌طورکلی در دست ‌و پا ظاهر می‌شود و معمولاً با از دست دادن حس در انگشتان پا شروع می‌شود. این اختلال با گذشت زمان بدتر می‌شود پس باید در اسرع وقت درمان شود.

نوروپاتی دیابتی معمولاً به دلیل عدم مراقبت مناسب فرد دیابتی از خود اتفاق می‌افتد. نوسان میزان قند خون به اعصاب انگشتان پا آسیب می‌رساند و باعث خواب‌رفتگی پا می‌شود. مصرف بیش ‌از حد الکل به نقاط مختلف بدن ازجمله پا آسیب میزند و اعصاب را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد.

درمان


درمان بی‌حسی انگشتان پا بسته به علت زمینه‌ای متفاوت است، اما ترک سیگار، کاهش وزن، رژیم غذایی مناسب و افزایش ورزش‌های بدنی شروع خوبی برای درمان است. استفاده از ابزاری مانند جوراب‌های مخصوص واریس و آتل‌های فشرده‌سازی نیز می‌توانند مفید باشند. اما اگر علائم و نشانه‌های گردش خون ضعیف در انگشتان پا وجود دارند بهتر است یک ارزیابی پزشکی انجام شود تا تأثیر نوروپاتی محیطی بر پیشرفت علائم مشخص شود. به ‌منظور مشخص شدن علت اختلال پزشک یک معاینه جامع پا انجام می‌دهد و در برخی موارد MRI یا سی‌تی‌اسکن را تجویز می‌کند. هنگامی‌که علت بی‌ حسی آشکار شود پزشک می‌تواند تعدادی از گزینه‌های درمانی از جمله فیزیوتراپی، داروهای ضد درد، داروهای ضدالتهاب و در موارد شدید عمل جراحی جزئی برای از بین بردن فشار بر روی اعصاب آسیب‌دیده را تجویز کند. در موارد نادر بی‌حسی انگشتان پا ممکن است نشانه‌ی یک عارضه‌ی جدی پزشکی باشد. اگر بی‌حسی به شکلی است که احساس می‌کنید در حال گسترش به سمت بالای بدن است ممکن است آغاز یک سکته مغزی یا حمله قلبی باشد. اگر بی‌حسی افزایش می‌یابد یا اگر با تاری دید، افتادگی صورت، از دست دادن تعادل، ضعف عضلانی و یا مشکل در صحبت کردن همراه است باید سریعاً به پزشک مراجعه شود. به‌طور کلی بی ‌حسی انگشت شست پا مسئله‌ی نگران‌کننده‌ای نیست مگر اینکه برای چند روز ادامه یابد، تبدیل به یک بیماری مزمن شود و یا با هر یک از علائم شدید بالا همراه باشد.

درمان دیسک کمر با لیزر

سوالات متداول


راه های تشخیص علت بی حسی انگشتان پا چیست؟

علاوه بر یک معاینه کامل فیزیکی ، بررسی شیوه زندگی و انجام آزمایش های مختلف، پزشک ممکن است برای تعیین نوع و میزان نوروپاتی ، به انواع آزمایشات متکی باشد ، از جمله:

  • سرعت هدایت عصب (NCV) – یک کاوشگر الکتریکی که نحوه عملکرد فیبرهای عصبی بزرگ را اندازه گیری می‌کند
  • الکترومیوگرافی (EMG) – برای ثبت فعالیت الکتریکی عضله در وضعیت استراحت و انقباض، یک سوزن ریز در عضله وارد می‌شود.
  • تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI) – تصویربرداری دیجیتالی که کیفیت و اندازه عضلات را نشان می‌دهد و می‌تواند تومورها و آسیب دیسک را که ممکن است باعث ایجاد این علائم شده باشد، مشخص می‌کند.
  • بیوپسی عصبی – یک روش تهاجمی تر که شامل برداشتن و بررسی نمونه ای از بافت عصبی است
  • بیوپسی پوست – یک روش کمتر تهاجمی که شامل برداشتن یک نمونه نازک پوستی و بررسی انتهای فیبرهای عصبی است

نوروپاتی محیطی چیست؟

نوروپاتی محیطی اصطلاح پزشکی برای هر نوع بیماری سیستم عصبی در بازوها یا پاها است. این بیماری در نتیجه هر نوع آسیب به سیستم عصبی محیطی رخ می‌دهد. شایع ترین علت این بیماری دیابت و سایر شرایط مربوط به قند خون بالا است. با افزایش شیوع دیابت ، عوارض ناشی از آن بیماری نیز افزایش می‌یابد. علائم این بیماری از احساس بی حسی و سوزن سوزن شدن تا شدیدترین مواردی که می‌تواند باعث اختلال تنفس یا نارسایی اعضای بدن شود ، متغیر است.

چه زمانی بی حسی انگشت پا را جدی بگیریم؟ 

خواب رفتن انگشتان پا معمولاً مشکلی جدی نیست و نشان دهنده یک واکنش موقتی است که به راحتی اصلاح می‌شود. با این حال ، در موارد زیر احتیاط توصیه می‌شود:

در صورت بروز شرایطی مثل سوزن سوزن شدن یا بی حسی ناگهانی و بدون علت قابل تشخیص یا بسیار شدید یا طولانی مدت، همیشه با پزشک مشورت کنید. اختلالات حسی که در فواصل مشخص عود می‌کنند نیز باید به پزشک گزارش شوند. این امر به ویژه هنگامی که شکایات دیگری مانند درد ، اختلال در بینایی ، علائم فلج ، سرگیجه ، حالت تهوع یا واکنش های پوستی علاوه بر پاراستزی ایجاد می‌شود ، صادق است. اگر مبتلا به دیابت یا اختلال دیگری هستید ، همیشه مهم است که تغییرات سطحی بدن خود را جدی بگیرید.

هدف درمان بی حسی انگشتان پا چیست؟

درمان بی حرکتی انگشتان پا بر روی مدیریت وضعیت زمینه ای باعث ایجاد نوروپاتی و تسکین علائم برای کمک به بیماران در حفظ کیفیت زندگیشان متمرکز شده است. پرداختن به شرایط اساسی موثرترین روش برای مدیریت یا معکوس کردن شرایط است. و تحقیقات حیرت انگیز و نوظهور در مورد استفاده از داروهای خاص برای جلوگیری یا حتی معکوس کردن علائم نوروپاتی محیطی وجود دارد. مهم تر از همه ، درد یا احساس بی حسی در پاها یا انگشتان پا را نادیده نگیرید ، به خصوص اگر دیابتی هستید. تشخیص زودهنگام کلید کاهش تأثیر نوروپاتی در زندگی شماست.

آیا طبیعی است که در انگشتان پا احساس بی حسی داشته باشیم؟

همانطور که می‌توانید بگویید ، دلایل زیادی وجود دارد که ممکن است دچار بی حسی پا شوید ، از خفیف تا شدید. بنابراین سؤال این است: چگونه می‌دانید این امر طبیعی است؟ بی حسی انگشتان پا همیشه از آسیب عصبی یا گردش خون ضعیف ناشی می‌شود. اگر هر یک از این موارد را می‌توان با شیوه زندگی شما یا آسیب دیدگی اخیر توضیح داد ، بسیار طبیعی است. هنگامی که توضیحی در مورد بی حسی ندارید ، زمانی است که باید بیشتر به مشکل خود فکر کنید. این علامت معمولاً در صورتی که مورد نگرانی باشد کاملا برای شما مشخص می‌شود. اگر بی حسی انگشتان پا علاوه بر مشکلات بینایی ، احساس گیجی، ضعف عضلانی ، سردرد، شامل بی حسی نیز می‌باشد، پس باید از پزشک خود کمک بگیرید.

آیا کمبود ویتامین منجر به بی حسی انگشت پا می‌شود؟

بزرگ‌سالان مسن تر ممکن است رژیم غذایی محدود تری بخورند ، و پیری می‌تواند شیوه جذب مواد مغذی را در بدن تغییر دهد. این بدان معنی است که افراد مسن و همچنین افراد گیاه خوار و افرادی که تحت عمل جراحی کاهش وزن قرار گرفته اند، شانس بیشتری برای ابتلا به کمبود ویتامین B12 دارند. ویتامین B12 در گوشت ، تخم مرغ ، مرغ و سایر محصولات حیوانی یافت می‌شود. اگر به اندازه کافی از آن استفاده نکنید ، ممکن است دچار بی حسی یا سوزن سوزن شدن در دست ، پا یا انگشتان پا شوید. این کمبود حتی می‌تواند منجر به آسیب عصبی شود. افراد در معرض خطر ممکن است نیاز به مصرف مکمل برای دریافت مقدار کافی ویتامین B12 داشته باشند.

سرعت هدایت عصب (NCV) – یک کاوشگر الکتریکی که نحوه عملکرد فیبرهای عصبی بزرگ را اندازه گیری می‌کند
الکترومیوگرافی (EMG) – برای ثبت فعالیت الکتریکی عضله در وضعیت استراحت و انقباض، یک سوزن ریز در عضله وارد می‌شود.
تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI) – تصویربرداری دیجیتالی که کیفیت و اندازه عضلات را نشان می‌دهد و می‌تواند تومورها و آسیب دیسک را که ممکن است باعث ایجاد این علائم شده باشد، مشخص می‌کند.
بیوپسی عصبی – یک روش تهاجمی تر که شامل برداشتن و بررسی نمونه ای از بافت عصبی است
بیوپسی پوست – یک روش کمتر تهاجمی که شامل برداشتن یک نمونه نازک پوستی و بررسی انتهای فیبرهای عصبی است”
}
},{
“@type”: “Question”,
“name”: “نوروپاتی محیطی چیست؟”,
“acceptedAnswer”: {
“@type”: “Answer”,
“text”: “نوروپاتی محیطی اصطلاح پزشکی برای هر نوع بیماری سیستم عصبی در بازوها یا پاها است. این بیماری در نتیجه هر نوع آسیب به سیستم عصبی محیطی رخ می‌دهد. شایع ترین علت این بیماری دیابت و سایر شرایط مربوط به قند خون بالا است. با افزایش شیوع دیابت ، عوارض ناشی از آن بیماری نیز افزایش می‌یابد. علائم این بیماری از احساس بی حسی و سوزن سوزن شدن تا شدیدترین مواردی که می‌تواند باعث اختلال تنفس یا نارسایی اعضای بدن شود ، متغیر است.”
}
},{
“@type”: “Question”,
“name”: “چه زمانی بی حسی انگشت پا را جدی بگیریم؟”,
“acceptedAnswer”: {
“@type”: “Answer”,
“text”: “خواب رفتن انگشتان پا معمولاً مشکلی جدی نیست و نشان دهنده یک واکنش موقتی است که به راحتی اصلاح می‌شود. با این حال ، در موارد زیر احتیاط توصیه می‌شود:

در صورت بروز شرایطی مثل سوزن سوزن شدن یا بی حسی ناگهانی و بدون علت قابل تشخیص یا بسیار شدید یا طولانی مدت، همیشه با پزشک مشورت کنید. اختلالات حسی که در فواصل مشخص عود می‌کنند نیز باید به پزشک گزارش شوند. این امر به ویژه هنگامی که شکایات دیگری مانند درد ، اختلال در بینایی ، علائم فلج ، سرگیجه ، حالت تهوع یا واکنش های پوستی علاوه بر پاراستزی ایجاد می‌شود ، صادق است. اگر مبتلا به دیابت یا اختلال دیگری هستید ، همیشه مهم است که تغییرات سطحی بدن خود را جدی بگیرید.”
}
},{
“@type”: “Question”,
“name”: “هدف درمان بی حسی انگشتان پا چیست؟”,
“acceptedAnswer”: {
“@type”: “Answer”,
“text”: “درمان بی حرکتی انگشتان پا بر روی مدیریت وضعیت زمینه ای باعث ایجاد نوروپاتی و تسکین علائم برای کمک به بیماران در حفظ کیفیت زندگیشان متمرکز شده است. پرداختن به شرایط اساسی موثرترین روش برای مدیریت یا معکوس کردن شرایط است. و تحقیقات حیرت انگیز و نوظهور در مورد استفاده از داروهای خاص برای جلوگیری یا حتی معکوس کردن علائم نوروپاتی محیطی وجود دارد. مهم تر از همه ، درد یا احساس بی حسی در پاها یا انگشتان پا را نادیده نگیرید ، به خصوص اگر دیابتی هستید. تشخیص زودهنگام کلید کاهش تأثیر نوروپاتی در زندگی شماست.”
}
},{
“@type”: “Question”,
“name”: “آیا طبیعی است که در انگشتان پا احساس بی حسی داشته باشیم؟”,
“acceptedAnswer”: {
“@type”: “Answer”,
“text”: “همانطور که می‌توانید بگویید ، دلایل زیادی وجود دارد که ممکن است دچار بی حسی پا شوید ، از خفیف تا شدید. بنابراین سؤال این است: چگونه می‌دانید این امر طبیعی است؟ بی حسی انگشتان پا همیشه از آسیب عصبی یا گردش خون ضعیف ناشی می‌شود. اگر هر یک از این موارد را می‌توان با شیوه زندگی شما یا آسیب دیدگی اخیر توضیح داد ، بسیار طبیعی است. هنگامی که توضیحی در مورد بی حسی ندارید ، زمانی است که باید بیشتر به مشکل خود فکر کنید. این علامت معمولاً در صورتی که مورد نگرانی باشد کاملا برای شما مشخص می‌شود. اگر بی حسی انگشتان پا علاوه بر مشکلات بینایی ، احساس گیجی، ضعف عضلانی ، سردرد، شامل بی حسی نیز می‌باشد، پس باید از پزشک خود کمک بگیرید.”
}
},{
“@type”: “Question”,
“name”: “آیا کمبود ویتامین منجر به بی حسی انگشت پا می‌شود؟”,
“acceptedAnswer”: {
“@type”: “Answer”,
“text”: “بزرگ‌سالان مسن تر ممکن است رژیم غذایی محدود تری بخورند ، و پیری می‌تواند شیوه جذب مواد مغذی را در بدن تغییر دهد. این بدان معنی است که افراد مسن و همچنین افراد گیاه خوار و افرادی که تحت عمل جراحی کاهش وزن قرار گرفته اند، شانس بیشتری برای ابتلا به کمبود ویتامین B12 دارند. ویتامین B12 در گوشت ، تخم مرغ ، مرغ و سایر محصولات حیوانی یافت می‌شود. اگر به اندازه کافی از آن استفاده نکنید ، ممکن است دچار بی حسی یا سوزن سوزن شدن در دست ، پا یا انگشتان پا شوید. این کمبود حتی می‌تواند منجر به آسیب عصبی شود. افراد در معرض خطر ممکن است نیاز به مصرف مکمل برای دریافت مقدار کافی ویتامین B12 داشته باشند.”
}
}]
}

نمایش بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا