علیرغم تشخیص مناسب و انجام یک عمل جراحی موفقیت آمیز، بعضی بیماران هنوز ممکن است با کمر درد پس از جراحی کمر دیسک کمر مواجه شوند. امروزه این درد مزمن یا ماندگاری علائم بیماری به عنوان سندروم کمر درد پس از جراحی کمر شناخته می شود و می تواند بر توانایی انجام فعالیت های روزمره تاثیر گذارد.
ورزش درمانی بعد از جراحی دیسک کمر بسیار مهم است که در این لینک می توانید مشاهده فرمایید کلیک کنید.
در این حالت عدم موفقیت فقط مربوط به خود عمل جراحی نیست، زیرا در بسیاری از مواقع اهداف مورد نظر برای عمل جراحی که می تواند شامل آزاد سازی و تثبیت فضای مورد نیاز برای بخش های آسیب دیده کمر است، تامین گردیده و عمل جراحی به صورت موفقیت آمیز انجام شده است. در این حالت عدم موفقیت فقط می تواند در ارتباط با عدم رفع کامل علائم مشکل باشد و ممکن است هنوز درد بعد از جراحی دیسک کمر وجود داشته باشد.
فاکتورهای متعدد می توانند بر نتایج حاصل از عمل جراحی ستون فقرات تاثیر گذار باشند. یکی از مسائل احتمالی که می تواند باعث کمر درد پس از عمل جراحی دیسک کمر شود این است که آسیب درمان شده تنها دلیل درد بیمار نبوده باشد یا گاهی اوقات مشکل اصلی به طور کامل درمان نشده است. علاوه بر این در موارد نادر آسیب دیدگی می تواند به دلیل خود عمل جراحی ایجاد شده و باعث مشاهده درد پس از عمل جراحی شود.
چسبندگی پس از عمل چیست؟
تشکیل بافت همبند در محل التیام زخم بخشی از فرآیند عادی بهبود بیمار پس از عمل جراحی کمر است. علیرغم اینکه بافت محل التیام زخم می تواند دلیل کمر درد یا درد در ناحیه پا باشد، خود این بافت در موارد نادر دردناک است، زیرا معمولاً عصب در این بافت وجود ندارد. بافت محل التیام زخم معمولاً یکی از دلایل بالقوه درد بیمار در شرایطی است که باعث گرفتار شدن ریشه عصب به خاطر چسبندگی آن پس از عمل جراحی دیسک کمر شده باشد.
علائم عدم موفقیت جراحی و چسبندگی بعد از عمل
معمولاً، علائم فیبروز اپیدورال (تشکیل بافت همبند در محل التیام زخم اطراف ریشه عصب) در حدود 6 تا 12 هفته پس از عمل جراحی کمر در بیمار مشاهده می شود. این دوره معمولاً به عنوان دوره اولیه التیام درد در نظر گرفته می شود و پس از آن به آرامی درد بیمار در ناحیه پا یا ناحیه کمر مجدداً عود می کند. گاهی اوقات، علائم بهبودی بیمار بلافاصله پس از عمل جراحی کمر مشاهده می شود، اما معمولاً آسیب عصبی وارد شده به خاطر پاتولوژی اولیه (در نتیجه درد بیمار)، فرآیند بهبود عصب را آهسته تر نیز می نماید.
معمولاً، در مواردی که بیمار با درد مداوم پا یا کمر درد بلافاصله پس از عمل جراحی درمان دیسک کمر مواجه شده، اما بهبود وضعیت وی با گذشت سه ماه از عمل جراحی آغاز شود، فرآیند بهبود بیمار پس از این دوره ادامه پیدا می کند. به هر حال، اگر هیچ بهبودی پس از گذشت سه ماه از عمل جراحی در بیمار مشاهده نشد، احتمالاً عمل جراحی موفقیت آمیز نبوده و کمر درد یا درد پای بیمار ادامه خواهد یافت.
دلایل کمر درد پس از عمل جراحی کمر
در این مرحله، پزشک و بیمار نیاز به بررسی دقیق مشکل به منظور تشخیص سایر دلایل احتمالی دارند که می توانند باعث ایجاد درد پس از عمل جراحی کمر شده باشند. برخی از این دلایل به شرح زیر هستند:
انتخاب نامناسب بیمار قبل از عمل جراحی کمر
این مسئله از رایج ترین دلایل کمر درد پس از جراحی کمر می باشد. جراح معمولاً برای درمان علائم درد بیمار، وجود مشکلات آناتومیک در ستون فقرات را بررسی می کند. بعضی از این مشکلات بیشتر از بقیه قابل اتکا هستند. برای مثال، بیماری فرسودگی دیسک کمتر با کمر درد بیمار ارتباط دارد، در حالی که درد پا معمولاً در نتیجه فتق دیسک کمر و فشار ریشه عصب ایجاد می شود. به هر حال همواره ممکن است دلایل دیگری نیز برای درد وجود داشته باشد که از نگاه پزشک هنگام معاینه بیمار دور مانده باشد. برای مثال در این زمینه می توان از سندرم پیریفورمیس، اختلال مفصل خاجی و پاتولوژی لگن (همچون استئو آرتریت لگن) نام برد.
عود مجدد فتق دیسک پس از عمل جراحی ستون فقرات
این شرایط یکی دیگر از دلایل برگشت مجدد کمر درد پس از عمل جراحی دیسککتومی یا میکرو دیسککتومی ستون فقرات است. در این حالت معمولاً می توان مشاهده کرد که درد بیمار در ابتدا پس از عمل جراحی دیسک کمر بطور چشمگیر کاهش پیدا می کند، اما در ادامه مجدداً درد بازگشته و وضعیت بیمار به حالت قبلی باز می گردد. بر خلاف درد ایجاد شده به خاطر بافت محل التیام زخم (فیبروز اپیدورال) که علائم ناراحتی به تدریج ظاهر می شود، علائم عود مجدد فتق دیسک به یکباره و به صورت حاد ایجاد می گردند. علاوه بر این، سابقه پزشکی و توصیف علائم بیماری و نیز استفاده از اسکن ام آر آی می تواند در تشخیص دقیق این مشکلات مفید و سودمند باشند.
خطای تکنیکی در طول عمل جراحی ستون فقرات
جراح باید احتمال ایجاد خطای تکنیکی در طول عمل جراحی را در مواردی که درد بیمار پس از عمل جراحی دیسککتومی یا میکرو دیسککتومی یا لامینکتومی ادامه داشته باشد، مورد توجه قرار دهد. برای مثال، آیا یک بخش از فتق دیسک در طول عمل جراحی نادیده گرفته شده یا یک تکه استخوان در کنار عصب باقی مانده است؟ در هر دو حالت، فشار ایجاد شده بر ریشه عصب می تواند باعث ایجاد درد شود. آیا برای عمل جراحی از سطوح مناسب ترمیم استفاده شده است؟ در صورت منفی بودن پاسخ این سوال، دیسک مجاور ممکن است عامل اصلی ایجاد درد باشد. مجدداً، تصویر برداری از ستون فقرات پس از عمل جراحی و بررسی علائم بیمار می تواند به یافتن پاسخ این سوالات کمک موثر کند.
تشخیص عدم موفقیت عمل جراحی
با توجه به اینکه سندروم کمر درد پس از جراحی دیسک کمر یک مشکل مشخص در ارتباط با ستون فقرات نیست، در نتیجه لازم است علائم و سابقه هر بیمار برای تشخیص صحیح و تعیین بهترین روش درمانی مورد توجه پزشک قرار گیرد. در اولین مرحله فرآیند تشخیص، بسیاری از پزشکان تست نوار عصب و عضله و آخرین عکس های ام آر آی (MRI) و سی تی اسکن بیمار را بررسی می نمایند.
تست نوار عصب و عضله (EDX) یک روش رایج مورد استفاده برای بررسی عملکرد عضلات و اعصاب است. این روش توسط پزشکان به منظور تعیین علت کمر درد یا گردن درد، بی حسی یا احساس سوزش و از دست دادن قدرت عضلات استفاده می شود. مشکلاتی که معمولاً در این رابطه توسط پزشک تشخیص داده می شود شامل فشار به عصب، آسیب دیدگی های پیرامون عصب و بیماری عضله است.
تست نوار عصب و عضله از دو بخش تشکیل شده است: در بخش اول اعصاب (در اصطلاح وضعیت هدایت عصبی) بررسی می شود و در بخش دوم وضعیت عضلات (در اصطلاح الکترومیوگرافی) بررسی می گردد. به این ترتیب پزشک می تواند عملکرد عضلات و اعصاب بدن را مورد بررسی قرار دهند. انجام این بررسی می تواند به تشخیص علت های احتمالی کمر درد یا بدن درد و ضعف عضله کمک موثر کند. هزینه نوار عصب و عضله دو اندام 21 k و چهر اندام 31 k می باشد و عدد k هر سال توسط وزارت بهداشت و سازمان های بیمه گر به مراکز طرف قرارداد تعلام می شود. در کیلنیک پیشگام جهت رفاه حال بیماران هر سال حدود 20 درصد تخفیف نسبت به تعرفه های مصوب برای بیماران لحاظ می شود.
راه ها و روش های درمان کمر درد پس از جراحی
روش های درمانی قابل استفاده برای درمان عوارض پس از جراحی کمر مانند کمر درد به شرح زیر هستند:
فیزیوتراپی: همه انواع دردهای مشاهده شده در ناحیه کمر پس از عمل جراحی دیسک کمر مشابه نیستند. به همین خاطر لازم است روش درمانی با توجه به علائم و شرایط خاص بیمار انتخاب شوند. هنگامی که معاینات لازم بر روی بیمار بطور کامل انجام شد، متخصص فیزیوتراپی می تواند نتایج حاصل از عمل جراحی را ارزیابی کرده و با توجه به فاکتورهای موثر بر مشکلات خاص کمر، از یک برنامه درمانی مناسب برای رفع مشکل بیمار استفاده کند. روش درمانی انتخاب شده در این حالت می تواند شامل موارد زیر باشد:
درمان دستی شامل تغییر در وضعیت ستون فقرات و بهبود قابلیت حرکت مفاصل و بافت های نرم بدن
انجام تمرین های حرکتی تقویتی و انعطاف پذیری
آموزش بیمار درباره نحوه مراقبت بعد از جراحی دیسک کمر ومراقبت از وضعیت کمر
آموزش بیمار در ارتباط با نحوه صحیح بلند کردن اجسام، خم شدن، و نشستن؛ در ارتباط با فعالیت های عادی روزمره در محل کار و در خانه و در ارتباط با نحوه صحیح خوابیدن
کمک به بیمار جهت اجرای ایمن برنامه فیزیوتراپی بعد از عمل دیسک کمر به نحوی که بتواند سلامت کلی فرد را بهبود بخشد
استفاده از سرما یا گرما درمانی یا تحریک الکتریکی به منظور کاهش درد
انجام تمرین های حرکتی کششی: حرکات کششی در زمان بهبود یافتن مشکل پس از عمل جراحی کمر می تواند احتمال ابتلا به فیبروز اپیدورال را به حداقل برساند. اکثر موارد تشکیل بافت همبند در محل التیام زخم در طول 6 تا 12 هفته پس از عمل جراحی ایجاد می شود. در این حالت فرض بر این است که اگر عصب در طول دوره بهبود بافت زخم در حال حرکت باشد، بیمار به مشکل چسبندگی دچار نمی شود و بافت محل التیام زخم برای بیمار مشکلی ایجاد نخواهد کرد.
برای مثال، انجام حرکت پدال زدن در ناحیه قوزک پا به صورت منظم می تواند باعث کشیده شدن عضله زرد پی شده (بزرگترین عضله ای که در ناحیه پشت هر یک از ران ها امتداد دارد) و باعث حرکت عصب از محل جراحی دیسک در ناحیه کمر شود. به این ترتیب می توان از مشکل چسبندگی و گیر افتادن عصب به خاطر بافت همبند محل التیام زخم پیشگیری کرد.
تکنیک های درمان دستی: استفاده از این تکنیک ها در نواحی آسیب دیده می تواند باعث وارد شدن فشار به مفاصل، عضلات، و رباط ها شده و وضعیت آنها را اصلاح نماید. امروزه شواهد مشخص درباره تاثیرگذاری استفاده از این تکنیک ها بر بهبود وضعیت بیمار وجود دارد.
الکترو درمانی: رایج ترین روش شناخته شده الکترو درمانی روش تحریک الکتریکی عصب از روی پوست (TENS) است. در این روش سعی می شود درد کمر با استفاده از تحریک الکتریکی با ولتاژ پایین کاهش پیدا کند. به هر حال بررسی های تصادفی انجام شده در این حوزه نشان دهنده تاثیر مثبت یا بدون تاثیر بودن این روش درمانی در ارتباط با درمان کمر درد پس از عمل جراحی است.
دارو درمانی: داروهای مسکن درد و سایر داروهای مانند آن در تمام مراحل کمر درد می تواند مورد استفاده قرار گیرد. رایج ترین داروهای موجود برای درد مزمن در ناحیه کمر به شرح زیر هستند: داروهای مسکن یا تخفیف دهنده درد مثل استامینوفن. داروهای ضد التهاب غیر استروئید (NSAIDs) شامل آسپیرین، ایبو پروفن، ناپروکسین و بازدارنده های COX-2. داروهای شل کننده عضلات که برای درمان درد ناشی از اسپاسم عضلات و حمایت از مکانیزم های حرکتی استفاده می شود. داروهای مخدر که در اکثر موارد به منظور تسکین درد شدید یا درد پس از عمل جراحی برای بیمار تجویز می شود. داروهای ضد افسردگی و ضد صرع که برای درمان درد ناشی از اختلالات عصبی مورد استفاده قرار می گیرد. داورهای سیستم عصبی که برای درمان درد های عصبی و عضلانی استفاده می شوند.
تزریق: این روش شامل تزریق مستقیم مواد استروئید یا بی حسی به مفاصل، رباط ها، عضلات، یا اعصاب اطراف آن است. این تزریق ها می توانند باعث تسکین درد (اغلب موقت) شده و برای تایید اینکه محل تزریق علت اصلی ایجاد درد است، مورد استفاده قرار گیرد. تزریق های استروئید می توانند باعث تسکین موقت درد در نواحی بالا تنه و پایین تنه به خاطر گیر افتادن عصب در ستون فقرات شوند.
لیزر کم توان: در این روش اعصاب دردناک از طریق گرم کردن با یک سوزن کوچک بی حس می شوند. در صورتی که بیمار به نحوه دقیق برای این درمان انتخاب شود، نتایج درمان می تواند برای حدود 60% بیماران موثر بوده و برای ماه ها یا سال ها دوام و ماندگاری داشته باشد.
تکرار عمل جراحی: در صورتی که کمر درد بیمار پس از عمل جراحی دیسک کمر با گذشت چند سال دوباره باز گردد، احتمال اینکه این درد فقط به خاطر بافت همبند محل التیام زخم ایجاد شده باشد، بسیار کم است. در حقیقت بافت های محل زخم نمی توانند برای چند سال پس از عمل جراحی ستون فقرات به رشد خود ادامه دهند و به همین خاطر نمی توانند دلیل بازگشت مجدد درد بیمار باشند. در این حالت احتمالاً عصب مجدداً به خاطر فتق دیسک محدود یا رشد استخوان جدید نزدیک به عصب (تنگ شدن مجرای نخاعی) تحت فشار قرار گرفته شده است.
تلفن نوبت دهی کلینیک تخصصی پروفسور فروغ 66572220
آیا شما متقاضی مناسبی برای جراحی دیسک کمر هستید؟ آیا عمل دیسک عوارض دارد؟ هنگامی که شما به پزشک مراجعه میکنید پس از انجام معاینات جسمانی و ارزیابی نتایج حاصل از تست‌های تشخیصی به این نتیجه میرسد که آیا شما متقاضی مناسبی برای جراحی دیسک کمر هستید یا خیر. در اکثر موارد دیسک کمر نیاز به عمل جراحی ندارد زیرا معمولاً با گذر زمان و به طور خود به خود بهبود خواهد یافت اما در صورتی که هیچ یک از روش‌های درمانی غیر جراحی از قبیل تزریق استروئید، مصرف داروهای ضد التهاب، مصرف استروئید خوراکی و یا فیزیوتراپی تاثیری در بهبود شرایط شما نداشته باشد انجام عمل جراحی ضرورت خواهد بود. پزشک قبل از آنکه انجام عمل جراحی را پیشنهاد دهد درخواست انجام تست‌های تشخیصی از قبیل عکسبرداری توسط اشعه ایکس و ام آر آی را خواهد داد تا بتواند محل و شدت بیرون زدگی دیسک را مشخص کند. سپس با توجه به نتایج حاصل از این تست‌های تشخیصی به این نتیجه میرسد که آیا انجام عمل جراحی به منظور رفع فشار از روی اعصاب ضروری هست یا خیر. جراحی دیسک مانند همه عمل‌های جراحی با عوارض جانبی خاص خود همراه است که برخی از عوارض بعد از عمل دیسک کمر عبارتند از خونریزی، عفونت و آسیب دیدگی عصب. در صورتی که دیسک به طور کامل تخلیه نشده باشد احتمال بیرون زدگی مجدد آن وجود خواهد داشت. همیشه این احتمال وجود دارد که سایر دیسک‌های موجود در نقاط مختلف ستون فقرات دچار تحلیل رفتگی یا بیرون زدگی شوند و به اعصاب مجاور فشار وارد کنند.
در ادامه‌ی مطلب عوارض بعد از عمل دیسک و مراقبت‌های پس از جراحی برای کاهش خطر و عوارض به‌طور کامل توضیح داده شده است. مطلب را با دقت و باحوصله بخوانید.
پس از عمل دیسک کمر پزشک نکات خاصی را برای کاهش عوارض بعد از عمل و زمان شروع مجدد فعالیت ورزشی و همچنین شروع فعالیت‌های روزمره ارائه خواهد کرد. شما باید به طور کامل از توصیه‌ها و پیشنهادات پزشک پیروی کنید و در صورتی که هرگونه سوالی دارید و مشورت نمایید تا پاسخ سوالات خود را دریافت کنید.
جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ی کاهش عوارض بعد از عمل دیسک و یا رزرو نوبت در مطب دکتر مویدنیا با شماره تلفن‌های ۰۹۱۳۵۴۸۴۱۰۶ – ۰۳۱۳۶۲۹۳۵۷۵ تماس حاصل فرمایید.
عوارض عمل دیسک کمر
جراحی دیسک کمر و ستون فقرات با برخی عوارض جانبی همراه است و هر فردی که قصد انجام عمل جراحی را دارد باید با این عوارض آشنا شود. باید عوارض حاصل از جراحی را در چند دسته تقسیم بندی کرد تا درک آنها راحت تر باشد. برخی از عوارض و خطرات مرتبط با جراحی ستون فقرات از قبیل عمل دیسک کمر به شرح زیر می‌باشد:
عوارض بیهوشی
برای انجام جراحی ستون فقرات بیمار باید تحت بیهوشی عمومی قرار بگیرد. اگرچه انواع مختلف بیهوشی شامل برخی خطرات می‌باشد برخی از عوارض جانبی شدید ناشی از بیهوشی شایع نیستند. عوارض حاصل از بیهوشی در هر بیمار با توجه به سن او، نوع بیهوشی مورد استفاده و واکنش بدن به داروی بیهوشی متغیر خواهد بود. این خطرات به شرح زیر می‌باشند:
- بروز واکنش آلرژیک به داروها
- تغییر در سطح فشار خون
- تغییر در سطح ضربان قلب
- تشنج
- حمله قلبی
- سکته مغزی
- مرگ که از هر ۲۰۰ هزار نفر در یک نفر رخ می‌دهد.
- حالت تهوع و استفراغ پس از جراحی
جراحی عصب یا نخاع
انجام عمل جراحی روی نخاع با برخی خطرات همراه است که عبارتند از آسیب دیدگی طناب نخاعی یا آسیب رساندن به اعصاب. این مشکلات می‌توانند به علت استفاده از تجهیزات پزشکی در حین عمل دیسک کمر و یا به علت تورم یا به وجود آمدن بافت اسکار پس از جراحی ایجاد شوند. آسیب رساندن به نخاع میتواند در برخی از نقاط خاص بدن باعث فلج شود. هنگامی که اعصاب دچار آسیب دیدگی می‌شوند شما با مشکلاتی از قبیل درد، بی حسی یا ضعف در نقاطی می‌شوید که عصب در عملکرد آن تاثیر دارد مانند پا. در صورتی که عصب متصل به ناحیه لگن دچار آسیب دیدگی شود شما با ناتوانی جنسی مواجه خواهید شد.
پارگی سخت شامه ای
بافت سخت شامه ای به یک بافت کیسه ای که درون آن پر از مایع است گفته میشود که اطراف نخاع و اعصاب نخاعی را می‌پوشاند. احتمال پاره شدن این بافت در هنگام انجام عمل دیسک کمر وجود دارد. پارگی بافت سخت شامه در حین انجام جراحی نخاع وجود دارد و در صورتی که پزشک متوجه بروز چنین مشکلی شود به راحتی به ترمیم آن خواهد پرداخت که معمولاً به راحتی نیز ترمیم میشود. اما در صورتی که این مشکل تشخیص داده نشود و بافت ترمیم گردد احتمال نشت مایع نخاعی وجود دارد و بیمار دچار مشکلات بعدی خواهد شد. نشت مایع نخاعی میتواند باعث سردرد نخاعی شود. این اختلال همچنین ریسک عفونت مایع نخاعی یا به عبارتی مننژیت نخاعی را افزایش خواهد داد. در صورتی که نشت مایع نخاعی به سرعت و به طور خود به خود ترمیم نشود بیمار به انجام جراحی دوم برای ترمیم پارگی ایجاد شده نیاز خواهد داشت.
عفونت
احتمال بروز عفونت در همه عمل‌های جراحی وجود دارد که ریسک بروز عفونت در جراحی‌های دیسک کمر کمتر از یک درصد می‌باشد. عفونت میتواند فقط در محل برش پوست ایجاد شود یا آنکه به نقاط عمیق تر و به درون طناب نخاعی و مهره‌ها انتشار پیدا کند. عفونت زخم به صورت سطحی معمولاً به کمک داروهای آنتی بیوتیک درمان میشود اما گاهی اوقات نیز از خارج کردن بخیه‌های پوست ضرورت خواهد یافت. در صورتی که عفونت ایجاد شده عمقی باشد بیمار با مشکلات جدی مواجه خواهد شد و ممکن است انجام جراحی دوم به منظور تخلیه عفونت ضرورت پیدا کند. در موارد بسیار شدید ممکن است لازم باشد پزشک به تخلیه پیوند استخوان، پیچ و مهره فلزی و پروتز بپردازد.
ایجاد لخته در رگ و آسیب دیدگی دیواره داخلی آن
ریسک بروز ترومبوز عمیق وریدی پس از جراحی دیسک کمر بسیار شایع است. دلایل متعددی در بروز ترومبوز عمیق وریدی پس از جراحی نقش دارند که اولین مورد به تلاش بدن برای متوقف کردن خونریزی ناشی از جراحی ارتباط دارد و مورد دوم به افزایش مکانیسم طبیعی بدن برای لخت کردن خون در این دوران مرتبط است. به علاوه آسیب دیدگی عروق خونی اطراف محل جراحی میتواند ریسک لخته شدن خون را افزایش دهد. همچنین در صورتی که خون نتواند به طور صحیح در عروق خونی گردش کند و ساکن باقی می‌ماند و به لخته تبدیل میشود.
چرا لختگی خون بعد از عمل دیسک نگران کننده است؟ هنگامی که لخته خون درون عروق عمیق پا به وجود می‌آید از گردش خون و بازگشت آن از ناحیه پا به قلب جلوگیری خواهد کرد که این امر باعث بروز تورم و درد در پای مورد نظر خواهد شد. در صورتی که خون درون عروق لخته شود حل نمی‌گردد و تورم مزمن میشود که باعث بروز ناراحتی و دائمی شدن تورم ایجاد شده خواهد شد. اگرچه لخته شدن خون درون عروق یک مسئله نگران کننده به نظر میرسد خطر واقعی لخته خون چیزی فراتر از حد تصور است. در صورتی که یک قسمت از خون لخته شده از عروق پا جدا شود و به سمت عروق ریه برود باعث مسدود شدن عروق کوچک ریه خواهد شد و آمبولی ریوی را به وجود می‌آورد. در صورت بروز این اختلال ریه نمی‌تواند به ارسال اکسیژن و دریافت مجدد خون بپردازد و چنانچه آمبولی ریوی بسیار بزرگ باشد و بخش بزرگی از ریه را درگیر کرده باشد احتمال مرگ افزایش خواهد یافت. به همین دلیل نکته مهمی که باید به خاطر داشته باشید این است که پیشگیری از بروز ترومبوز عمیق وریدی بسیار جدی و حیاتی است.
بی حسی و ضعف و درد مداوم
پس از عمل ممکن است شما برخی از علائمی که قبل از عمل با آن مواجه بودید از قبیل بی حسی دست یا پا، ضعف بازو و درد کمر فوراً از بین رود و این مشکلات همچنان ادامه داشته باشد. معمولاً مدت طول می‌کشد تا عصب بتواند به ترمیم خود بپردازد و به همین دلیل در اکثر موارد علائم قبل از عمل مدتی طول می‌کشد تا پس از جراحی از بین بروند. با این حال گاهی اوقات انجام جراحی ستون فقرات با موفقیت همراه نیست و درد و بی حسی یا ضعف دست و پای بیمار برطرف نخواهد شد. در برخی موارد عمل جراحی میتواند باعث افزایش درد شود که شما باید قبل از عمل با این مسئله آشنا شوید و در ارتباط با آن با پزشک خود صحبت کنید. پزشک در این رابطه اطلاعات لازم را در اختیار شما قرار خواهد داد.
عوارض ایمپلنت و فیوژن (شکست فیوژن)
در برخی موارد خاص جراحی فیوژن طبق برنامه پیش نمی‌رود که به این وضعیت شکست فیوژن گفته میشود. منظور از شکست فیوژن این است که هیچگونه حرکتی بین دو استخوان که به یکدیگر متصل شده اند و وجود ندارد که این امر با گذر زمان باعث افزایش در خواهد شد. شکست فیوژن میتواند باعث تحت فشار قرار گرفتن ایمپلنت فلزی مورد استفاده برای متصل کردن دو استخوان به یکدیگر شود و حتی ریسک شکستن آن را افزایش دهد. در صورت شکست فیوژن شما به انجام جراحی مجدد برای متصل کردن استخوان‌ها به یکدیگر نیاز خواهید داشت و پزشک از گرافت استخوانی برای جایگزین کردن ایمپلنت فلزی استفاده می‌کند و حتی از یک تحریک کننده الکتریکی به منظور افزایش روند بهبود استفاده خواهد کرد.
لق شدگی یا شکستن ایمپلنت فلزی
در برخی از این عمل‌های جراحی به منظور اصلاح مطابقت مهره‌ها از پیچ و مهره فلزی استفاده خواهد شد. پس از آنکه فیوژن استخوان به طور صحیح انجام شد میزان مقاومت آن افزایش پیدا می‌کند. با این حال در برخی موارد قبل از آنکه فرایند فیوژن به طور صحیح انجام شود پیچ و مهره فلزی دچار لق شدگی یا شکستگی خواهند شد. در صورت بروز چنین مشکلی شما به عمل جراحی دوم به منظور خارج کردن پیچ و مهره فلزی یا اصلاح موقعیت آنها نیاز خواهید داشت.
جابجا شدن گرافت استخوانی
در برخی از عمل‌های جراحی ستون فقرات احتمال جابجا شدن یا خارج شدن دیسک بین مهره‌ها یا گرافت استخوان وجود دارد. در چنین حالتی گرافت استخوانی از جای خود خارج میشود که در صورت بروز چنین مشکلی شما به انجام عمل جراحی نیاز خواهید داشت تا پزشک بتواند گرافت استخوان را به جای اصلی خود برگرداند. در صورتی که گرافت استخوان از محل اصلی خود فاصله بسیار زیادی داشته باشد نمی‌تواند وظیفه خود به عنوان پایدار کردن دو مهره را به طور صحیح انجام دهد. در صورتی که گرافت استخوانی به سمت عقب و به طرف طناب نخاعی حرکت کند یا آن که به سمت جلو و به طرف ساختارهای مقابل نخاع جابجا شود باعث آسیب رساندن به این ساختارها خواهد شد. در صورت بروز چنین مشکلاتی شما به جراحی دوم به منظور اصلاح موقعیت گراف نیاز خواهید داشت.
کاهش عوارض بعد از عمل دیسک
باید در سه هفته اول پس از جراحی و هنگامی که در منزل استراحت میکنید کاملاً به حرکات بدن خود توجه داشته باشید و اطمینان حاصل کنید که در هنگام نشستن و ایستادن به حفظ حالت صحیح بدن تان می‌پردازید، از خم شدن مداوم به سمت جلو اجتناب میکنید و از برداشتن اشیا سنگین خودداری می‌نمایید. شما باید به طور صحیح از کمر خود مراقبت کنید تا فرآیند بهبود آن به خوبی انجام شود. پزشک شما را تشویق می‌کند به تدریج سطح فعالیت جسمانی خود را در یک هفته اول پس از جراحی دیسک کمر را افزایش دهید. پس از جراحی پیاده روی به عنوان بهترین و فعالیت ورزشی در نظر گرفته میشود که به افزایش استقامت بدن و بهبود گردش خون در بدن کمک خواهد کرد.
در یک هفته اول پس از جراحی شما میتوانید به تدریج شاهد افزایش سطح فعالیت جسمانی خود باشید اما از خم شدن به سمت جلو و برداشتن اجسام سنگین یا قوز کردن در حالت نشسته باید خودداری کنید. باید در یک هفته اول پس از جراحی دیسک کمر و از محل کار خود مرخصی بگیرید و در منزل استراحت کنید تا دوران بهبود به طور صحیح سپری شود. سعی کنید به تدریج از سطح فعالیت جسمی خود را افزایش دهید و بخیه‌های خود را به لحاظ قرمزی، تورم و خروج ترشح که نشان دهنده عفونت است ارزیابی نمایید. در انتهای هفته اول باید به پزشک مراجعه نمایید تا بتوانند بخیه‌های شما و علائم و نشانه‌های حاصل از عفونت را بررسی کند.
سه هفته پس از جراحی
درس هفته اول پس از جراحی که شما دوران بهبود را سپری میکنید چنانچه شغل شما با فعالیت جسمانی همراه نیست میتوانید به محل کارتان برگردید. در صورتی که شما در دفتر کار میکنید باید در هنگام نشستن و ایستادن ستون فقرات خود را در حالت خنثی نگه دارید و تناسب قسمت فوقانی و پایین بدن را حفظ کنید. اما در صورتی که شغل شما با فعالیت جسمانی سنگین همراه است پزشک از شما می‌خواهد که تا چند هفته مرخصی بگیرید و در منزل استراحت کنید. به تدریج سعی کنید پیاده روی کنید و سطح فعالیت جسمانی خود را افزایش دهید تا بتوانید با سهولت بیشتر به انجام امور روزمره تان بپردازید. شما میتوانید در صورت نیاز فعالیت جسمانی خود را کمتر کنید اما برخی از بیمارانی که تحت جراحی کم تهاجمی ستون فقرات قرار می‌‌گیرند دوران بهبود خود را با سرعت بیشتری سپری خواهند کرد.
باید در پایان هفته چهارم کاملاً احساس بهتری داشته باشید و بتوانید به آرامی انجام فعالیت‌های روزمره خود بپردازید و در انتهای هفته هشتم قادر به انجام فعالیت جسمانی سنگین باشید. اگر قصد دارید به انجام جراحی دیسک کمر بپردازید باید به یک پزشک با تجربه مراجعه کنید تا ریسک بروز عوارض حاصل از جراحی به حداقل برسد. آشنایی با عوارض جانبی و مسائل حاصل از عمل به شما کمک می‌کند درک بهتری از فرایند پس از عمل داشته باشید و بتوانید با فرآیند بهبود خود و مراحل بازگشت به زندگی روزمره آشنا شوید.