گرفتگی عضلات پا در دوران بارداری چیست؟
یکی از مشکلات و استرس‌هایی که زنان باردار با آن دست و پنجه نرم می‌کنند مشکل گرفتگی عضلات پا در بارداری است. به‌طور کلی درد و اسپاسم عضلات در زنان در این دوره حساس دغدغه ذهنی زیادی برای آنها ایجاد می‌کند به خصوص زمانی که با خونریزی، تهوع، ورم زیاد و غیرطبیعی همراه باشد. اما گرفتگی عضلات پا بیشتر از هر مورد دیگری فرد را می‌آزارد و منجر به نگرانی و وحشت روانی برای او می‌شود. اما نیاز نیست بترسید؛ زیرا مثل دیگر علائم بارداری ورم و گرفتگی عضلات پا هم مسئله‌ای عادی هست و با یک سری تکنیک‌های ساده خانگی برطرف می‌شود. برای آشنایی بیشتر با ما همراه باشید.
گرفتگی عضلات پا (کرامپ) یک رخداد طبیعی اما گاهی ناراحت‌کننده در دوره بارداری محسوب می‌شود. گرفتگی یک درد ناگهانی و شدید است که معمولاً در عضلات یا ساق پاها اتفاق می‌افتد. درواقع گرفتگی به زمانی اشاره دارد که ماهیچه‌های شما نباید منقبض شوند ولی با حالت آزاردهنده‌ای این اتفاق می‌افتد و روحیه شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. گرفتگی‌های عضلانی هر از گاهی در روز احساس می‌شود اما اغلب به دلیل خستگی ناشی از روز و به یک جا نشستن بیشتر در شب بروز می‌کند؛ به‌طور کلی بیشتر اواخر بارداری خود را نشان می‌دهد. این حالات برای زنان باردار آزاردهنده است و می‌تواند استرس زیادی به آنها وارد کند.
علت گرفتگی عضلات پا
دلایل زیادی برای گرفتگی عضلات در بارداری وجود دارد؛
- افزایش وزن اضافی به خاطر حمل نوزاد
- تغییر غیرطبیعی در متابولیسم بدن
- کمبود ویتامین
- مقدار زیاد فسفر و کمبود کلسیم یا منیزیم در رژیم غذایی
- فعالیت بیش از حد یا عدم فعالیت کافی
- فشرده شدن رگ‌های خونی در پاها
- هورمون‌های مخصوص دوران بارداری هم باعث ایجاد بسیاری از دردهای دوران بارداری می‌شوند.
گرفتگی عضلات پا در اوایل بارداری
عموماً گرفتگی عضلات ساق پا در سه ماه دوم یا سوم بارداری شروع می‌شود. گرفتگی ساق پا بیشتر در نیمه دوم بارداری، هنگامی که وزن زن، ورم و خستگی کلی او در بالاترین حد قرار دارد شایع است و اختلالات خواب زیادی در شما ایجاد می‌کند. متأسفانه بیشتر زنان گرفتگی عضلات پا را تا پایان دوره بارداری تجربه می‌کنند. انجام اقداماتی که بالا به آن اشاره کردیم مثل کشش، رژیم غذایی مقوی، نوشیدن مقدار زیادی آب برای کاهش گرفتگی عضلات پا می‌تواند به کنترل این حالت‌ها کمک کند.
گاهی امکان دارد در سه ماه اول بارداری زن دچار گرفتگی عضلات پا شود. این اتفاق ناشی از تغییر فرایند جذب کلسیم توسط بدن است. درواقع مقدار زیادی از کلسیم دریافتی در رژیم غذایی توسط بدن شما برای کمک به رشد استخوان‌ها، دندان‌ها و سایر اندام‌های نوزاد استفاده می‌شود و این مسئله از سهم و نیاز بدن شما به کلسیم می‌کاهد درنتیجه استخوان‌ها و ماهیچه‌های شما ضعیف می‌شود و شما گرفتگی احساس می‌کنید.
گرفتگی عضلات شکم نشانه بارداری است؟
یکی از موارد شایع در دوران بارداری درد و گرفتگی معده است و معمولاً جای نگرانی ندارد.
درد خفیف معده در اوایل بارداری (۱۲ هفته اول) معمولاً به دلیل افزایش حجم رحم، کشیده شدن رباط‌ها، یبوست هورمونی یا نفخ ایجاد می‌شود. گاهی اوقات ممکن است درد خفیفی مثل درد قائدگی یا درد حاصل از یک بخیه کوچک را احساس کنید. بیشتر اوقات این درد بر اثر تغییر موقعیت بدنی یا استراحت کردن از بین می‌رود. همچنین ممکن است وقتی به پایان دوره بارداری می‌رسید احساس ناراحتی یا گرفتگی‌هایی مانند دوره قاعدگی سراغتان بیاید. این نگران کننده نیست؛ اما در صورت نگران شدن یا استرس گرفتن با پزشک خود تماس بگیرید.
چه موقع باید درد و گرفتگی معده را در دوره بارداری گزارش کنم؟
درد معده می‌تواند برای زنان باردار خیلی نگران‌کننده باشد؛ بدترین ترسی که زنان باردار با تجربه این درد تحمل می‌کنند ترس سقط جنین در آن‌هاست. مهم این است که آرامش خود را حفظ کنید و در اولین فرصت پیش پزشک بروید. در صورتی که معده شما دچار درد و گرفتگی ناگهانی شد یا گرفتگی‌هایی که احساس می‌کنید برطرف نمی‌شود ضروری است که پزشک وضعیت شما را بررسی کند.
هر یک از درد و علائم زیر در دوره بارداری می‌تواند یک زنگ خطر برای شما تلقی شود:
- درد شدید در یک طرف و پایین شکم در اوایل دوران بارداری:این درد ممکن است نشانه حاملگی خارج رحم باشد.
- خونریزی
- درد در نوک شانه
- خروج ترشحات قهوه‌ای از بدن
- احساس ضعف یا سرگیجه
- احساس ناراحتی هنگام خوابیدن
- گرفتگی شدید در معده: این اختلال ممکن است چند ساعت طول بکشد و همراه با خونریزی باشد یا باشد! این مورد می‌تواند نشانه سقط جنین یا جدا شدن جفت از رحم تلقی شود که می‌توانید با دکتر سقط جنین در این مورد مشورت نمایید.
- انقباضات و گرفتگی‌های دردناک پیش از ۳۷ هفته: این مورد می‌تواند نشانه زایمان زودرس باشد؛ به خصوص اگر با مواردی مانند خروج ترشحات صورتی، کمردرد غیرطبیعی، دردهای شدید مانند پریود، احساس فشار در پایین‌ترین قسمت معده (لگن) همراه شود.
- درد شدید معده که برطرف نمی‌شود؛ این درد می‌تواند نشانه جدا شدن جفت از رحم باشد.
- حساسیت هنگام فشار دادن شکم
- کمردرد همراه با خونریزی یا بدون خونریزی
- درد در قسمت فوقانی معده
- درد در زیردنده‌ها: این درد در اواخر بارداری شایع است زیرا کودک شما در حال رشد است و رحم به زیردنده‌ها فشار می‌آورد. اما اگر این درد بد یا مداوم باشد، به‌ویژه در سمت راست نشانه خوبی نیست و باید به پزشک مراجعه شود.
- افزایش ناگهانی ورم در صورت، دست‌ها یا پاها
- سردرد خیلی بد یا سردرد کسل‌کننده که از بین نمی‌رود!
- مشکلات بینایی، مثل تار شدن یا چشمک زدن چشم‌ها
- استفراغ یا به‌طور کلی احساس ناخوشی
- پره‌اکلامپسی: پره‌اکلامپسی یا مسمومیت بارداری اختلالی است که فقط در دوران بارداری و بعد از زایمان رخ می‌دهد و مادر و جنین هردو تحت تأثیر قرار می‌گیرند. پره‌اکلامپسی یک وضعیت سریع و پیشرونده است که از طریق فشار خون بالا و وجود پروتئین در ادرار مشخص می‌شود. ورم، افزایش وزن ناگهانی، سردرد و تغییرات بینایی از علائم مهم آن هستند. با این حال بعضی از زنان مبتلا به بیماری علائم کم و مبهمی گزارش می‌کنند.
معمولاً پره‌اکلامپسی پس از ۲۰ هفته بارداری (در اواخر سه ماه دوم یا سوم، اواسط تا اواخر بارداری) و تا ۶ هفته بعد از زایمان رخ می‌دهد؛ اگرچه در موارد نادر می‌تواند زودتر از ۲۰ هفته اتفاق بیفتد. مراقبت‌های مناسب قبل از تولد برای تشخیص و کنترل پره‌اکلامپسی ضروری است. در سطح جهان، پره‌اکلامپسی و سایر اختلالات پرفشاری خون در دوره بارداری از عوامل اصلی بیماری و مرگ مادر و نوزادان محسوب می‌شوند.
- درد زیر شکم یا کمردرد مبهم
- افزایش درجه حرارت بدن (بیش از ۳۷.۵ درجه سانتی‌گراد)
- بوی نامطبوع بدن
- احساس بیماری (حالت تهوع) و استفراغ: علائم گفته‌شده نشانه عفونت ادراری هم محسوب می‌شود و باید هرچه زودتر برای درمان اقدام شود.
- انقباضات براکستون‌هیکس: این انقباضات نشانه سفت شدن ماهیچه‌های رحم است و می‌تواند از اوایل هفته ۱۶ اتفاق بیفتد؛ اما در اواخر بارداری شایع‌تر است. انقباضات براکستون هیکس بر ۳ دسته‌اند و عبارتند از:
- انقباضات نامنظم (بیش از ۱۰ دقیقه فاصله)
- انقباضات کوتاه‌مدت
- انقباضات ناراحت‌کننده بیش از دردناک: مگر این که انقباضات شما دردناک و منظم شوند؛ یعنی فاصله بین انقباضات کمتر از ۱۰ دقیقه باشد در این صورت نیازی به تماس با پزشک متخصص ندارید.
آیا می‌توان از گرفتگی عضلات پا در بارداری پیشگیری کرد؟
بعضی از تمرینات کششی می‌تواند به شما در پیشگیری از کرامپ بارداری (گرفتگی عضلات پا در بارداری) کمک کنند؛ زیرا انجام ورزش‌های سبک فواید مناسبی دارد. همچنین با داشتن یک برنامه غذایی مناسب که همه ویتامین‌ها و مواد معدنی لازم را در خود جای داده باشد می‌توانید تا حد زیادی از این دردهای آزاردهنده جلوگیری کنید. بهترین راهکارهای مناسب عبارتند از:
ورزش‌های ملایم مثل پیاده‌روی، شنا و تمرینات خاص
ورزش منظم و متوسط در دوران بارداری ایده خوبی است؛ زیرا به بدن کمک می‌کند با تغییرات فیزیکی که در طول بارداری اتفاق می‌افتد خود را وفق دهد. نکته‌ای که در کرامپ‌های دوران بارداری اهمیت دارد گردش خون ناکافی است زیرا باعث می‌شود خون به اندام‌های تحتانی نرسد درنتیجه ورم و گرفتگی ایجاد می‌کند.
کشش ماهیچه‌های ساق پا برای جلوگیری گرفتگی عضلات پا در بارداری
انجام حرکات کششی به‌ویژه در ناحیه ساق پا برای کمک به تقویت جریان خون در پاها مفید است و می‌تواند در جلوگیری از گرفتگی عضلات کمک کند. همچنین کشش ماهیچه‌های ساق پا قبل از خواب می‌تواند به جلوگیری از گرفتگی در شب هم کمک کند. ۲ نمونه از تمرینات مناسب برای پیشگیری و درمان گرفتگی عضلات پا در زیر آمده است:
۱) روی زمین بنشینید و پای خود را به جلو دراز کنید. حالا نوبتی پاهای خود را خم و صاف کنید در عین این کار مچ و انگشتان پا را به آرامی به سمت ساق پا بکشید. می‌توانید این کار را در رختخواب انجام دهید. البته یادتان باشد در تمام تمرینات با نظر پزشک پیش بروید.
۲) شب قبل از این که به رختخواب بروید روبه‌روی دیوار بایستید؛ کمی از دیوار فاصله بگیرید و کف دست خود را روی آن قرار دهید. به جلو خم شوید، پاشنه‌های خود را روی زمین نگه دارید و در ساق پا کشش ایجاد کنید. کشش را به مدت ۱۰ ثانیه حفظ کنید سپس ۵ ثانیه استراحت کنید. این کار را ۳ بار در روز امتحان کنید. حواستان باشد با شروع درد بلافاصله فعالیت را متوقف کنید.
فعالیت دوره‌ای و متناوب در طول روز جلوگیری گرفتگی عضلات پا در بارداری
هنگام بارداری برای برطرف کردن اسپاسم‌های دوره بارداری حتماً یک برنامه بنویسید و بازه‌های زمانی خاصی از روز را به فعالیت بدنی اختصاص دهید؛ در مقابل زمان‌هایی هم برای استراحت تعیین کنید.
نوشیدن آب فراوان جلو گیری گرفتگی عضلات پا در بارداری
اطمینان حاصل کنید که در طول روز مقدار زیادی آب می‌نوشید (بیشتر زنان باردار روزانه به ۸ تا ۱۰ لیوان آب و مایعات نیاز دارند؛ اما اگر به آب بیشتری نیاز دارید از پزشک خود بپرسید).
رژیم غذایی متعادل برای جلوگیری از گرفتگی عضلات پا دربارداری
از رژیم غذایی متعادل استفاده کنید. برنامه غذایی شما باید حاوی مقدار زیادی کلسیم و منیزیم باشد. برای تأمین کلسیم توصیه می‌شود ماست زیاد بخورید؛ زیرا ماست به رفع یبوست دوران بارداری هم کمک می‌کند. برای تأمین منیزیم بدنتان ما موز را پیشنهاد می‌کنیم.
ویتامین مخصوص بارداری برای جلوگیری از گرفتگی عضلات پا در بارداری
هر روز ویتامین دوران بارداری مصرف کنید. این کار به شما اطمینان می‌دهد که در دوران بارداری همه ویتامین‌ها و مواد معدنی مورد نیاز خود و نوزادتان را دریافت می‌کنید.
مکمل منیزیم برای جلوگیری از گرفتگی عضلات پا در بارداری
مکمل منیزیم هم ممکن است مفید باشد. ولی برای مصرف آن ابتدا با پزشک خود صحبت کنید که آیا این مکمل با شرایط شما سازگار است یا نه و می‌توانید قبل از خواب مصرف کنید؟
درمان گرفتگی عضلات پا
درمان‌های مختلفی برای رفع گرفتگی عضلات پا وجود دارد. بهترین درمان‌ها برای این اختلال عبارتند از:
حرکات کششی برای درمان گرفتگی عضلات پا
برای رفع گرفتگی عضلات پا معمولاً می‌توانید عضله را خیلی آرام با دست بگیرید و انگشتان پا را به سمت مچ بکشید.
سرد کردن عضلات برای درمان گرفتگی عضلات پا
سعی کنید روی یک سطح سرد بایستید؛ این عمل گاهی اوقات می‌تواند اسپاسم را متوقف کند. کیسه یخ یا کمپرس سرد هم در این زمینه مؤثر است.
گرم کردن عضلات برای درمان گرفتگی عضلات پا
اگر حرکات کششی و سرما در کاهش درد کمکتان کرد برای تسکین بیشتر از یک کیسه آب‌گرمکن استفاده کنید. (در صورت تداوم درد گرم کردن را متوقف کنید.)
ماساژ برای درمان گرفتگی عضلات پا
یکی از بهترین گزینه‌های درمانی ماساژ است. راهکار دیگر این است که ماهیچه را محکم ماساژ دهید یا مدتی در اطراف راه بروید. حتی می‌توانید برای این کار از همسرتان کمک بگیرید (در صورت احساس درد ماساژ را متوقف کنید).
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟
گاهی اوقات گرفتگی عضلات را نمی‌توان با راهکارهای خانگی درمان کرد بنابراین در این موارد لازم است با یک پزشک صحبت کنید. وقتی این اسپاسم‌های عضلانی داشتن یک خواب راحت را در شما مختل کند، دردهای شدید و مداوم داشته باشد و منجر به اضطراب روانی در شما شود و در کنار آن ورم، گرما یا قرمزی در عضلات ایجاد کند این موارد هشدارهای جدی تلقی شده و لازم است حتماً با پزشک متخصص زنان و زایمان ملاقات کنید. در موارد بسیار نادر ممکن است دچار لخته شدن خون در سیاهرگی به نام ترومبوز عمقی (DVT) شده باشید که نیاز به مراقبت پزشکی دارد!
خب این هم توضیح مفصلی از اسپاسم و گرفتگی عضلانی در دوران بارداری؛ همانطور که خواندید، گرفتگی عضلات پا در بارداری کاملاً طبیعی است و در بیشتر موارد نیاز به درمان ندارد؛ مگر این که با ورم‌های غیرطبیعی، خونریزی‌های شدید واژینال یا دردهای شدید در شکم و کمر همراه باشد. شما می‌توانید با داشتن فعالیت بدنی سبک و مکرر، تغذیه اصولی و مملو از ویتامین و آب فراوان این دوره پراسترس در عین حال شیرین را آسان‌تر سپری کنید. مهم‌تر از همه این موارد داشتن روحیه‌ای قوی و شاداب است که می‌تواند ماه‌های بارداری را به یکی از پرخاطره‌ترین دوره عمرتان تبدیل کند!
احساس سوزش کف پا یک اختلال شایع است. این مشکل به عنوان یک مسئله مجزا یا به عنوان علائمی از مشکلات دیگر رخ می‌دهد. متخصصین پزشکی احساس سوزش در کف پا یا انتهای پا را، سندروم داغی کف پا (BFS) می‌نامند. داغی کف پا اغلب منجر به احساس ناراحت‌کننده داغی و دردناک در پا می‌شود. علائم داغی کف پا می‌تواند خفیف یا شدید باشد که به علت آن بستگی دارد.
داغی کف پا در افراد بزرگسال متداول است و می‌تواند در شب تشدید شود. داغی کف پا نه تنها بر کف اثر می‌گذارد، بلکه می‌تواند قسمت فوقانی پا، مچ و ساق پا را درگیر کند. دیابت یکی از شایع‌ترین عوامل داغی کف پا است. با این وجود، سوزش کف پا تنها یک نشانه از مشکلات متعدد دیگر است.
علت داغ شدن کف پا
دلایل زیادی برای تجربه این حس وجود دارد که حتی برای بسیاری می‌تواند دردناک باشد.
- آسیب عصبی ناشی از دیابت: در بسیاری از افراد مبتلا به آسیب عصبی یا نوروپاتی، اعصاب پاها اولین جاهایی هستند که آسیب می‌بینند. این اعصاب بیش فعال و حساس به لمس می‌شوند. آنها سیگنال‌های درد را حتی در غیاب زخم به مغز ارسال می‌کنند.
- سوء مصرف الکل: الکلیسم ممکن است منجر به آسیب عصبی شود که به نوبه خود باعث سوزش پا می‌شود.
- بیماری کلیوی: هنگامی که کلیه‌ها آسیب می‌بینند، مواد زائد به طور موثر از بدن فیلتر نمی‌شوند. این باعث نوروپاتی محیطی می‌شود که منجر به احساس سوزش در کف پاها می‌شود.
- کمبود ویتامین و کم خونی: این اتفاق در طی سال‌ها رخ می‌دهد، زمانی که ما غذای مغذی کافی دریافت نمی‌کنیم یا زمانی که ویتامین‌ها توسط بدن جذب نمی‌شوند. این وضعیت نیز می‌تواند منجر به درد و داغی در کف پا شود.
- پای ورزشکاران: این یک عفونت قارچی است که معمولاً ابتدا به صورت جوش در بین انگشتان پا مشاهده می‌شود. راش ممکن است باعث احساس سوزش در کف پا شود.
- کم کاری تیروئید: این وضعیتی است که در آن تولید هورمون‌های غده تیروئید ناکافی است. این مشکل نیز ممکن است به صورت احساس سوزش در کف پاها ظاهر شود.
- شیمی درمانی: یکی از عوارض جانبی رایج شیمی درمانی، نوروپاتی محیطی است که همانطور که قبلا ذکر شد، منجر به احساس داغی و سوزش در پاها می‌شود.
- بعد از جراحی چاقی: برخی افراد چند هفته پس از جراحی چاقی احساس سوزش در پاهای خود می‌کنند، که می‌تواند نتیجه سوء جذب ویتامین B پس از بای پس معده باشد.
- بیماری شارکو ماری توث: این یک اختلال ژنتیکی است که بر رشته‌های عصبی حسی تأثیر می‌گذارد و از این رو باعث ایجاد احساس داغی در کف پاها می‌شود.
- اچ‌آی‌وی/ ایدز: عفونت می‌تواند باعث نوروپاتی محیطی شود یا گاهی اوقات داروهای خاصی که در درمان ایدز استفاده می‌شوند می‌توانند احساس داغی در کف پاها را به عنوان یک عارضه جانبی ایجاد کنند.
- سندرم درد منطقه‌ای مزمن یا CRPS : این عارضه باعث درد شدید می‌شود و اگرچه دلیل سندرم منطقه‌ای مزمن واضح نیست، معمولاً بعد از آسیب، سکته مغزی یا حمله قلبی ایجاد می‌شود. داغی کف پا نیز از علائم سندرم درد منطقه‌ای است.
- سندرم تونل تارسال: هنگامی که عصب تیبیال خلفی در پا فشرده می‌شود، ممکن است باعث احساس داغی در کف پا شود.
تست‌های تشخیصی برای سوزش کف پا
در بیشتر بیماران، برای تشخیص داغی کف پا ناشی از نوروپاتی نیازی به آزمایش اضافی نیست. با این حال، در برخی، عوامل ایجاد کننده ممکن است مشخص نباشد. در چنین مواردی ممکن است نیاز به آزمایشات تشخیصی بیشتری باشد. این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- الکترومیوگرافی
- تست هدایت عصبی
- بیوپسی عصبی
داغی کف پا چگونه درمان می‌شود؟
درمان بستگی به علل یا شرایط زمینه‌ای دارد.
درمان‌های خانگی
سرکه سیب
سرکه سیب می‌تواند به مبارزه با باکتری‌ها، قارچ‌ها و بسیاری از میکروب‌های مضر دیگر کمک کند. خیساندن پاها در حمام پا با آب گرم با سرکه سیب می‌تواند روشی عالی برای درمان پای ورزشکاران باشد، با این حال، هیچ مدرک علمی وجود ندارد که ثابت کند این درمان خانگی چقدر می‌تواند موثر باشد. بیشتر درمان‌های خانگی برای درمان داغی کف پا شامل حمام پا است. سرکه سیب را می‌توان به راحتی در فروشگاه‌ها یا به صورت آنلاین پیدا کرد. استفاده از سرکه سیب می‌تواند چندین فواید دیگر برای سلامتی داشته باشد. علاوه بر فواید بسیار، مصرف سرکه سیب آسان است زیرا می‌توان آن را به رژیم غذایی روزانه نیز اضافه کرد. سرکه سیب به متعادل کردن سطح pH پاها و کاهش درد کمک می‌کند و همچنین باعث کاهش ناراحتی می‌شود. خیساندن پاها در آب سرد یا گرم با سرکه سیب یکی از بهترین راه‌ها برای درمان سندرم سوزش کف پا است.
آب سرد
احساس سوزش در پاها را می‌توان با حمام پا با آب سرد درمان کرد. می‌توانید حداقل 15 دقیقه پاهای خود را در آب خنک قرار دهید. این کار حداقل می‌تواند علائم سندرم سوزش پا را به طور موقت تسکین دهد. علاوه بر این، از قرار دادن پاهای خود در معرض گرما خودداری کنید زیرا می‌تواند علائم را بدتر کند. برای موثرتر کردن این درمان خانگی، پیشنهاد می‌شود نمک اپسوم را در تشت آب سرد اضافه کنید. می‌توانید از این درمان طبیعی استفاده کنید و به رختخواب بروید، زیرا احتمال تشدید علائم در شب وجود دارد. علاوه بر این، شما باید از استفاده از هرگونه کرم یا پماد موضعی خودداری کنید، مگر اینکه توسط پزشک توصیه شود. ریختن آب سرد روی پاهای داغ یکی از موثرترین درمان‌های خانگی برای درمان سندرم سوزش پا است.
نمک اپسوم
نمک اپسوم عمدتاً یک ترکیب معدنی است که از سولفات منیزیم کریستال به دست می‌آید. از قدیم الایام توسط بسیاری از افراد برای درمان درد استفاده می‌شد و همچنین به عنوان یک ملین ملایم عمل می‌کند. می‌توان آن را در آب سرد برای درمان سندرم سوزش پا اضافه کرد. می‌توانید پاهای خود را به مدت 15 تا 20 دقیقه در آب فرو کنید، این کار باعث تسکین پاهای شما و همچنین کاهش درد می‌شود. از محلول نمک اپسوم همچنین می‌توان برای درمان علائم بیماری پاهای ورزشکاران استفاده کرد. بهترین چیز در مورد این درمان خانگی این است که نمک اپسوم را می‌توان به راحتی در خانه‌ها پیدا کرد و همچنین یک درمان بسیار مقرون به صرفه است. این ترکیب طبیعی التهاب را کاهش می‌دهد و همچنین می‌تواند به خلاص شدن از شر بوی بد پا کمک کند. اما، یک بیمار دیابتی باید قبل از استفاده از حمام پا با نمک اپسوم به عنوان یک درمان خانگی برای داغی کف پا با پزشک خود مشورت کند.
زردچوبه
زردچوبه یک ادویه محبوب است که دارای خواص دارویی می‌باشد. دارای خواص ضدالتهابی و ضدمیکروبی است که می‌تواند به تسکین و خنک کردن پاها و کاهش درد کمک کند. برای استفاده از زردچوبه به عنوان یک درمان خانگی برای درمان داغی کف پا، می‌توانید خمیر درست شده از زردچوبه و روغن نارگیل را روی پاهای خود بمالید یا می‌توانید با مخلوط یک قاشق غذاخوری پودر زردچوبه و روغن حیوانی، شیر زردچوبه درست کنید. ترکیب کورکومین موجود در زردچوبه سرشار از آنتی اکسیدان است و می‌تواند از بسیاری از عفونت‌های پوستی پیشگیری کرده و آنها را درمان کند. حتی می‌توانید زردچوبه را در رژیم غذایی روزانه خود بگنجانید زیرا فواید زیادی برای سلامتی دارد.
روغن ماهی
روغن ماهی نیز حاوی خواص ضد التهابی است که می‌تواند در کاهش درد و ناراحتی مفید باشد. اگر فردی از سندرم سوزش پا رنج میبرد این عارضه وی ناشی از دیابت است، بهتر است سندرم سوزش پای خود را با استفاده از روغن ماهی درمان کند. طبق یک مطالعه، نشان داده شد که روغن ماهی می‌تواند پیشرفت نوروپاتی دیابتی را کاهش دهد و حتی آن را معکوس کند. یک فرد می‌تواند بین 2400 تا 5400 میلی گرم روغن ماهی در روز مصرف کند. اسیدهای چرب امگا 3 در درمان مشکلات مربوط به درد به خوبی عمل می‌کنند. همچنین می تواند از آسیب عصبی جلوگیری کرده و آن را درمان کند. مصرف روغن ماهی درست مانند مصرف یک مکمل ویتامین است، اما اگر با سایر داروها ترکیب شود می‌تواند عوارض جانبی کمی داشته باشد.
رژیم غذایی و هیدراتاسیون
مصرف غذاهای غنی از پروتئین و اسیدهای چرب مانند ماهی، سبزیجات برگ سبز، محصولات لبنی، آجیل و دانه‌های کتان می‌تواند به بهبود سوزش پا کمک کند. با نوشیدن مایعات بیشتر خود را هیدراته نگه دارید.
ماساژ کف پا
ماساژ نقش مهمی در افزایش جریان خون در هر قسمت از بدن دارد. بنابراین، اگر فردی از سندرم سوزش کف پا رنج میبرد، می‌تواند پاهای خود را به منظور بهبود گردش خون و جریان خون در مناطقی که به آن نیاز دارند، ماساژ دهد. این کار می‌تواند به درمان برخی از علائم سندرم سوزش کف پا کمک کند. بر اساس یک مطالعه، ماساژ پا به افرادی که از نوروپاتی دیابتی رنج می‌برند در بهبود تعادل، تحرک محدود در پا و احساس داغی کف پا کمک می‌کند. می‌توانید از روغن ماهی یا روغن‌های ضروری دیگر برای ماساژ پا استفاده کنید تا این درمان خانگی مؤثرتر شود. ماساژ می‌تواند عضلات پاهای شما را شل کند و درد را تسکین دهد. حتی می‌توانید ماساژ پا را از یک متخصص نیز دریافت کنید، زیرا برخی از نقاط فشار وجود دارد که در درمان این اختلال باید روی آنها تمرکز کرد.
کفش مناسب بپوشید
برای حفظ گردش خون مناسب، کفش‌های راحت و متناسب با اندازه پای خود بپوشید. کفش‌های تنگ نپوشید زیرا باعث کاهش جریان خون در پاهای شما و ایجاد ناراحتی می‌شود.
تمرینات
کاهش سوزش و درد پاهای شما کمک می‌کند زیرا ورزش جریان خون را در بدن بهبود می‌بخشد.
داروهای تجویزی
- انسولین یا داروهای خوراکی کاهنده قند خون می‌توانند سطح گلوکز خون را در افراد دیابتی کنترل کنند.
- مکمل‌های غذایی ممکن است برای افرادی که کمبود ویتامین دارند تجویز شود.
- مسکن‌ها. داروهایی مانند داروهای مخدر خوراکی یا موضعی یا غیرمخدر ممکن است برای تسکین درد تجویز شوند. کرم‌های موضعی، لوسیون‌ها، اسپری‌ها یا تکه‌های حاوی لیدوکائین ممکن است ناراحتی را کاهش دهند.
- داروهای ضد افسردگی. داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای و سایرین ممکن است به درد مزمن مرتبط با نوروپاتی کمک کنند.
- داروهای ضد تشنج. گاباپنتین، کاربامازپین، پره گابالین و غیره ممکن است برای درمان درد مزمن استفاده شوند.
- داروهای ضد قارچ. داروهای خوراکی ممکن است برای عفونت‌های مقاوم به محصولات موضعی استفاده شوند.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپ‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا درد و التهاب پاهایتان را کاهش دهید. برای درد شدید در اعصاب، پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه کند:
- نور درمانی
- لیزر درمانی
- مغناطیس درمانی
- تحریک الکتریکی عصب
درمان‌های غیر آلوپاتیک جایگزین مانند طب سوزنی نیز ممکن است کمک کننده باشد، اگرچه به عنوان یک درمان تجویز نمی‌شود.
جراحی
در مواردی که داروها یا انواع محافظه کارانه‌تر درمان نتیجه‌ای ندارند، ممکن است جراحی ارتوپدی ضروری باشد.