درخواست ملاقات فوری فرزند
ممانعت از ملاقات با فرزند، واقعاً دل آدم را به درد می آورد. وقتی از این حق طبیعی محروم می شوید، دستور موقت ملاقات فرزند یک راه حل قانونی و فوری است که به شما کمک می کند تا دوباره دلبندتان را در آغوش بگیرید و ارتباط عاطفی تان حفظ شود. این یک حق مسلم و غیرقابل انکار برای شما و فرزندتان است.
تصور کنید دلتنگی ای که برای دیدن فرزندتان دارید، چقدر می تواند سخت و طاقت فرسا باشد. جدایی والدین، هرچقدر هم که تلخ و دشوار باشد، نباید باعث شود که کودک از نعمت حضور و محبت هر دو والد محروم شود. متاسفانه، گاهی پیش می آید که یکی از والدین، به دلایل مختلف، مانع از ملاقات دیگری با فرزندشان می شود. اینجا دقیقاً همان جایی است که اهمیت «درخواست ملاقات فوری فرزند» یا همان «دستور موقت ملاقات فرزند» خودش را نشان می دهد.
این مقاله یک راهنمای جامع و دوستانه است برای شما والدینی که نگران از دست دادن ارتباط با فرزندتان هستید. می خواهیم قدم به قدم توضیح دهیم که چطور می توانید این حق را پیگیری کنید، از چه راه های قانونی استفاده کنید و چه مدارکی نیاز دارید. هدف ما این است که به شما اطمینان خاطر بدهیم که تنها نیستید و برای این مشکل، راه حل های حقوقی مشخص و موثری وجود دارد.
حق ملاقات فرزند: یه حق کاملاً طبیعی و غیرقابل انکار
راستش را بخواهید، هر والدی، چه حضانت فرزندش با او باشد چه نباشد، این حق را دارد که با فرزندش ملاقات کند. این یک اصل اساسی در قانون ماست و اصلاً قابل بحث نیست. اصلاً همین ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی خودمان می گوید که اگر پدر و مادر کنار هم زندگی نمی کنند، هر کسی که حضانت بچه با او نیست، حق ملاقات با فرزندش را دارد. تعیین زمان و مکان و بقیه جزئیاتش هم اگر به توافق نرسیدند، به عهده دادگاه است.
یعنی چی؟ یعنی هیچ کس، حتی والد دیگر، نمی تواند شما را از دیدن بچه تان محروم کند. این حق، جدای از بحث حضانت است. ممکن است حضانت با مادر باشد، اما پدر هم حق ملاقات دارد؛ یا برعکس. این ارتباط دوجانبه برای سلامت روحی و روانی کودک هم خیلی مهم است. بچه ها نیاز دارند که هر دو والد را در کنار خودشان حس کنند و این ارتباط پایدار، حس امنیت و آرامش را به آن ها می دهد. وقتی خدایی نکرده این حق پایمال می شود، مرجع صالح برای رسیدگی به این جور پرونده ها، دادگاه خانواده است که باید به فکر مصلحت کودک باشد.
دستور موقت ملاقات فرزند چیست و چرا فوری می شود؟
حتماً برایتان پیش آمده که دنبال یک راه حل سریع و فوری بوده اید، مثلاً وقتی که یک مشکل بزرگ ناگهان پیش می آید. خب، توی مسائل حقوقی خانواده هم دقیقاً همین نیاز وجود دارد، مخصوصاً وقتی پای دلتنگی و آینده یک فرزند در میان باشد. اینجا دستور موقت مثل یک تیم امداد سریع وارد عمل می شود.
بگذارید راحت تر بگویم؛ دستور موقت یک جور حکم اضطراری است که دادگاه برای جلوگیری از یک ضرر بزرگ یا وضعیت غیرقابل جبران صادر می کند. این فرق می کند با حکم اصلی که شاید ماه ها یا حتی سال ها طول بکشد تا صادر شود. دستور موقت به این معنی است که تا زمانی که دادگاه به اصل ماجرا (یعنی دعوای ملاقات اصلی) رسیدگی می کند، یک تصمیم موقتی و فوری گرفته شود تا شما بتوانید بچه تان را ببینید.
مبنای قانونی این کار هم توی قانون آیین دادرسی مدنی و مهم تر از اون، ماده ۷ قانون حمایت خانواده اومده. ویژگی فوریت توی دستور موقت یعنی اینکه قاضی بدون تشریفات طولانی و گاهی حتی بدون اینکه به طرف مقابل خبر بده، این دستور رو صادر می کنه تا جلوی قطع ارتباط عاطفی شما با فرزندتون رو بگیره. در مورد اینکه «دستور موقت ملاقات فرزند چقدر طول می کشد؟» باید بگم که معمولاً خیلی سریع صادر میشه، گاهی حتی در عرض چند روز، چون موضوعش واقعاً مهم و حیاتیه. مزیت بزرگش هم اینه که نیاز نیست شما کلی صبر کنید تا دعوای اصلی ملاقات به نتیجه برسه؛ همین که حس می کنید ارتباطتون داره قطع میشه، می تونید درخواست دستور موقت بدید.
چه شرایطی برای دستور موقت ملاقات فرزند لازم داریم؟
خب، برای اینکه دادگاه دستور موقت ملاقات فرزند رو صادر کنه، مثل هر کار قانونی دیگه ای، یه سری شرایط باید وجود داشته باشه. بیایید ببینیم این شرایط چی ها هستند و چطور می تونیم اون ها رو به دادگاه نشون بدیم:
- احراز رابطه والد و فرزندی: این که دیگه مشخصه، باید پدر یا مادر قانونی بچه باشید. شناسنامه فرزند و خودتون این موضوع رو ثابت می کنه.
- وجود ممانعت یا مانع برای ملاقات: یعنی والد دیگه واقعاً جلوی ملاقات شما رو گرفته باشه. این ممانعت می تونه با حرف، با ندادن بچه، یا حتی با عوض کردن شماره تلفن و محل زندگی باشه. چطور باید ثابتش کرد؟
- شهادت شهود (یعنی یکی دیده یا شنیده که طرف مانع شده).
- پیامک ها یا ایمیل هایی که نشون می ده شما درخواست ملاقات کردید و رد شده.
- پرینت تماس هایی که نشون می ده شما تلاش کردید تماس بگیرید ولی جواب ندادن.
- گزارش کلانتری یا مشاوره خانواده (اگه قبلاً مراجعه کرده باشید).
- بررسی مصلحت طفل توسط دادگاه: این مهم ترین معیار برای قاضیه. قاضی باید ببینه که ملاقات با شما به نفع بچه ست یا نه. مثلاً اگه شما خدای ناکرده سابقه اعتیاد یا آزار و اذیت داشته باشید، شاید مصلحت کودک در عدم ملاقات فوری باشه. ولی در بیشتر موارد، ارتباط با هر دو والد به نفع بچه ست.
یه نکته مهم دیگه هم اینه که بر اساس ماده ۷ قانون حمایت خانواده، توی این جور پرونده ها دیگه لازم نیست شما برای تأمین خسارت احتمالی پولی رو واریز کنید. قبلاً اینجوری بود که اگه کسی درخواست دستور موقت می داد، باید یه مبلغی رو به عنوان تضمین واریز می کرد که اگه بعداً معلوم شد درخواستش بیجا بوده، خسارت طرف مقابل جبران بشه. اما برای دستور موقت ملاقات فرزند، قانون این استثنا رو گذاشته تا کار والدین راحت تر و سریع تر پیش بره.
برای اینکه ثابت کنید این شرایط رو دارید، مدارک زیر رو حتماً آماده کنید:
- اصل و کپی شناسنامه و کارت ملی خودتون
- اصل و کپی شناسنامه فرزند/فرزندان
- اصل و کپی عقدنامه یا سند ازدواج (اگه دارید)
- اصل و کپی طلاق نامه (در صورت جدایی)
- مدارک و شواهد ممانعت (پیامک ها، شهادت شهود، گزارشات و…)
گام به گام تا درخواست ملاقات فوری فرزند (دستور موقت)
حالا که فهمیدیم دستور موقت چیه و چه شرایطی داره، وقتشه که بریم سراغ بخش عملی کار. نگران نباشید، قرار نیست پیچیده باشه. با هم مراحل رو مرور می کنیم:
گام اول: جمع آوری مدارک لازم، مثل کارآگاه ها!
قبل از هر اقدامی، باید مدارکتون رو جمع و جور کنید. این مدارک، همون هایی هستند که بالاتر بهشون اشاره کردم. این ها سند و مدرک شما هستند و هرچی کامل تر باشن، پرونده تون قوی تره. دقیقاً مثل یه کارآگاه که دنبال سرنخ می گرده، شما هم باید همه شواهد مربوط به ممانعت از ملاقات رو جمع کنید. پیامک ها، تماس های بی جواب، شهادت همسایه یا دوست و آشنا، همه می تونن به کارتون بیان.
- اصل و کپی شناسنامه و کارت ملی متقاضی: یعنی شناسنامه و کارت ملی خودتون.
- اصل و کپی شناسنامه فرزند/فرزندان: برای اثبات رابطه والد و فرزندی.
- اصل و کپی عقدنامه یا سند ازدواج: برای نشون دادن رابطه زناشویی قبلی (اگه هنوز طلاق نگرفتید یا مدرک طلاق تون رو ندارید).
- اصل و کپی طلاق نامه: اگه خدایی نکرده جدا شدید، این مدرک خیلی مهمه.
- مدارک و شواهد دال بر ممانعت از ملاقات: این بخش خیلی حساسه. هر چیزی که ثابت کنه والد دیگه مانع ملاقات شما شده، مثل پیامک ها، ایمیل ها، گزارشات پلیس یا مشاوره، حتی شهادت افرادی که این ممانعت رو دیدن یا شنیدن.
گام دوم: راهی دفاتر خدمات الکترونیک قضایی بشید
حالا که مدارک دستتونه، باید برید سراغ دفاتر خدمات الکترونیک قضایی. اینجا جاییه که دادخواستتون رو تنظیم و ثبت می کنید. توی دادخواست، حتماً و حتماً باید روی کلمه فوریت و دستور موقت تأکید کنید. باید خیلی واضح و روشن توضیح بدید که چرا نیاز به ملاقات فوری دارید و چه مشکلاتی به خاطر این ممانعت براتون پیش اومده. مثلاً بگید که ارتباط عاطفی با فرزندتون در حال قطعه یا فرزندتون به خاطر ندیدن شما دچار مشکلات روحی شده. ثبت و ارسال دادخواست از همین طریق انجام میشه و خودشون پرونده تون رو به دادگاه مربوطه می فرستن.
گام سوم: رسیدگی سریع در دادگاه خانواده
بعد از اینکه دادخواستتون رو ثبت کردید، پرونده به شعبه مربوطه توی دادگاه خانواده ارجاع داده میشه. قاضی، با توجه به همین تأکیدی که شما روی فوریت کردید، پرونده رو به سرعت بررسی می کنه و اگه شرایط لازم وجود داشته باشه، دستور موقت رو صادر می کنه. نکته خوبش اینه که گاهی اوقات، قاضی بدون اینکه حتی به طرف مقابل ابلاغ کنه، دستور موقت رو صادر می کنه تا سرعت کار بیشتر باشه. یادتون باشه که اعتبار این دستور موقت معمولاً شش ماهه است و توی این مدت، باید پیگیر دعوای اصلی ملاقات باشید.
گام چهارم: اجرای دستور موقت، دوباره دیدن فرزند!
وقتی دستور موقت صادر شد، حالا نوبت اجرائه. این دستور باید به والد دیگه ابلاغ بشه. برای اجراش هم معمولاً از مراجع قضایی و اجرایی مثل کلانتری ها یا مراکز مشاوره خانواده کمک می گیرن. البته، اینجا یه گلایه ای وجود داره. بعضی وقت ها محل های اجرای حکم، مثل کلانتری ها، اصلاً برای بچه ها مناسب نیستن و ممکنه باعث ترس و اضطرابشون بشن. بهتره که قوه قضاییه مکان های دوستدار کودک رو برای این کار در نظر بگیره تا هم بچه آسیب نبینه و هم والدین بتونن با آرامش همدیگر رو ببینن.
یادتان باشد، این حق شما و فرزندتان است که ارتباط عاطفی تان حفظ شود. برای پیگیری این حق، قدم های قانونی مشخصی وجود دارد و ناامیدی جایی در این مسیر ندارد.
زمان و محل ملاقات با فرزند بعد از طلاق: جزئیات مهمی که باید بدانید
بعد از اینکه زندگی مشترک به هر دلیلی تموم میشه و زن و شوهر راهشون از هم جدا میشه، یکی از چالش های اصلی، تنظیم زمان و مکان ملاقات با فرزند هست. معمولاً اولویت با اینه که والدین خودشون با هم به یک توافق درست و حسابی برسن و این توافق رو هم رسمی کنن تا بعداً مشکلی پیش نیاد. این توافق نامه رسمی، هم به آرامش خاطر والدین کمک می کنه، هم جلوی سوءتفاهم ها و درگیری های آینده رو می گیره.
اما اگر به هر دلیلی نتونستید به توافق برسید، نگران نباشید. اینجا دادگاه وارد عمل میشه و خودش زمان و مکان ملاقات رو تعیین می کنه. توی این تصمیم گیری، قاضی به چند تا چیز خیلی مهم توجه می کنه:
- سن فرزند: مثلاً ملاقات با یک نوزاد کوچیک با یک نوجوان پانزده ساله فرق داره.
- جنسیت فرزند: گاهی اوقات ممکنه بر اساس جنسیت، ملاحظاتی در نظر گرفته بشه.
- مصلحت طفل: این مهم ترین معیار هست. قاضی تمام تلاشش رو می کنه که چیزی تعیین کنه که به نفع روحیه و آینده کودک باشه.
معمولاً دادگاه ها ملاقات ها رو توی روزها و ساعت های مشخصی، مثلاً آخر هفته ها، تعیین می کنن. اینجوری هم برای بچه یک روال ثابت ایجاد میشه، هم والد می دونه چه زمانی می تونه بچه اش رو ببینه. اگه بعداً شرایط تغییر کرد و نیاز به تغییر زمان یا مکان ملاقات داشتید، می تونید دوباره از دادگاه درخواست کنید.
در مورد محل ملاقات هم، خیلی مهمه که جایی باشه که بچه توی اون احساس آرامش و امنیت کنه. محیط های پرتنش و نامناسب، مثل کلانتری که متاسفانه گاهی اوقات برای اجرای حکم استفاده میشه، اصلاً خوب نیستن و می تونن آسیب های روحی به کودک بزنن. باید به فکر محیط هایی باشیم که حس دوستدار کودک بودن رو داشته باشن؛ مثلاً مراکز مشاوره خانواده یا حتی پارک ها و فضاهای سبز که برای بچه ها جذاب باشن.
اگر از دستور موقت ملاقات فرزند سرپیچی کردن، چی میشه؟
تصور کنید که با هزار زحمت و امید، دستور موقت ملاقات فرزندتون رو گرفتید، اما والد دیگه باز هم همکاری نمی کنه و از اجرای دستور دادگاه سرپیچی می کنه. خب، اینجا چی میشه؟ آیا دستتون خالی می مونه؟ ابداً! قانون برای این جور مواقع هم چاره ای اندیشیده و ضمانت اجرایی برای اون در نظر گرفته.
اولین و مهم ترین نکته اینه که ممانعت از اجرای دستور موقت ملاقات فرزند، مسئولیت کیفری داره. یعنی چی؟ یعنی والدی که از این دستور سرپیچی می کنه، ممکنه با مجازات های قانونی روبرو بشه. ماده ۴۰ و ۵۴ قانون حمایت خانواده، در این زمینه حرف های مشخصی برای گفتن داره. این یعنی این کار دیگه فقط یه مسئله خانوادگی نیست، بلکه یه جرمه و قابل پیگیری قانونی.
حالا اگه همچین اتفاقی افتاد، شما باید دوباره پیگیر بشید. یعنی باید به دادگاه یا مرجع قضایی گزارش بدید که دستور اجرا نشده. بعد از این گزارش، مراجع قانونی می تونن وارد عمل بشن و والد ممانعت کننده رو تحت فشار قرار بدن. این فشار می تونه شامل احضار، جریمه، و حتی در موارد تکرار و سرسختی، مجازات های سنگین تر مثل حبس هم باشه. البته هدف اصلی، مجازات نیست، بلکه رسوندن شما به حق قانونی تون، یعنی ملاقات با فرزندتونه. پس اگه با همچین وضعیتی روبرو شدید، حتماً موضوع رو پیگیری کنید و اجازه ندید حق شما و فرزندتون پایمال بشه.
رفع اثر از دستور موقت ملاقات فرزند: پایان ماجرا
همانطور که دستور موقت برای یک مدت مشخص و با هدف خاصی صادر می شود، می تواند در شرایطی هم از بین برود یا به اصطلاح حقوقی، رفع اثر شود. این رفع اثر به معنی باطل شدن آن دستور است. خب، در چه شرایطی این اتفاق می افتد؟
- عدم طرح دعوای اصلی در مدت زمان مقرر: وقتی شما درخواست دستور موقت ملاقات فرزند را می دهید، باید در یک مدت زمان مشخص (معمولاً ۲۰ روز بعد از صدور دستور موقت) دادخواست اصلی ملاقات با فرزند را هم به دادگاه ارائه کنید. اگر این کار را نکنید، دستور موقت صادر شده دیگر اعتبار ندارد و از بین می رود. منطقی هم هست، چون دستور موقت یک راه حل فوری برای قبل از رسیدگی به دعوای اصلی است.
- صدور حکم نهایی در مورد اصل دعوا: اگر دادگاه به پرونده اصلی ملاقات شما رسیدگی کند و یک حکم قطعی و نهایی صادر شود، دیگر نیازی به دستور موقت نیست و آن دستور خودبه خود منسوخ می شود. حکم اصلی، جای دستور موقت را می گیرد.
- پایان مدت ۶ ماهه بدون تصمیم نهایی دادگاه: قبلاً هم گفتیم که دستور موقت اعتبار شش ماهه دارد. اگر در این شش ماه، دادگاه نتواند در مورد دعوای اصلی ملاقات با فرزند تصمیمی بگیرد یا حکمی صادر کند، دستور موقت به صورت خودکار باطل می شود. البته این به این معنی نیست که حق شما از بین رفته. شما می توانید دوباره درخواست دستور موقت بدهید، اما باید دلیل موجهی برای این تأخیر داشته باشید و پرونده اصلی را با جدیت بیشتری پیگیری کنید.
این موارد تضمین می کنند که دستور موقت، یک راه حل موقتی باقی بماند و برای همیشه جایگزین حکم اصلی و نهایی دادگاه نشود. در واقع، این قوانین کمک می کنند تا هم فوریت کار حفظ شود و هم پرونده ها در مسیر درست خودشان به سمت یک حکم دائمی پیش بروند.
چند نکته طلایی و دوستانه برای شما والدین عزیز
مسائل خانوادگی، به خصوص وقتی پای فرزند در میان باشد، خیلی حساس و پراسترس هستند. اما یادتان باشد که هدف نهایی، آرامش و سلامت روان فرزند شماست. اینجا چند نکته دوستانه و طلایی برایتان داریم که می تواند توی این مسیر پرفراز و نشیب به کارتان بیاید:
- آرامش خودتان را حفظ کنید: می دانم که دلتنگی و عصبانیت می تواند کار را سخت کند. اما تا جایی که می توانید، جلوی فرزندتان آرامش خود را حفظ کنید و از درگیری و بحث و جدل بپرهیزید. بچه ها هرچقدر هم کوچک باشند، تنش را حس می کنند و این به روحیه آن ها آسیب می زند.
- اولویت با مصلحت و سلامت روانی کودک: هر تصمیمی که می گیرید، اول از همه به این فکر کنید که آیا به نفع فرزندتان هست یا نه. گاهی اوقات کوتاه آمدن از بعضی خواسته ها، به نفع آرامش و آینده کودک است.
- نقش و اهمیت حضور وکیل متخصص خانواده: شاید فکر کنید خودتان می توانید از پس این کار بربیایید، اما وکیلی که توی مسائل خانواده تخصص دارد، مثل یک راهنما در این مسیر تاریک است. او هم از قوانین خبر دارد و هم می داند چطور باید با دادگاه و والد دیگر برخورد کرد. «وکیل ملاقات فرزند» نه تنها سرعت کارتان را بیشتر می کند، بلکه احتمال موفقیت شما را هم بالا می برد و جلوی اشتباهات احتمالی را می گیرد.
- اهمیت مستندسازی تمامی وقایع و ممانعت ها: هر وقت والد دیگر مانع ملاقات شد، هر تماسی که جواب نداد، هر پیامکی که فرستادید و بی اثر ماند، همه را ثبت و ضبط کنید. این ها مدارک مهمی هستند که در دادگاه به کارتان می آیند.
- آثار روانی ممانعت از ملاقات بر کودک و والد: ممانعت از ملاقات، فقط یک مسئله حقوقی نیست. این کار هم به والد محروم آسیب روحی می زند و هم مهم تر از آن، به سلامت روان کودک لطمه وارد می کند. بچه هایی که از دیدن یکی از والدینشان محروم می شوند، ممکن است دچار اضطراب، افسردگی، افت تحصیلی و مشکلات رفتاری شوند. پس در «مشاوره حقوقی ملاقات فرزند»، این جنبه های روانی هم باید در نظر گرفته شود.
به یاد داشته باشید که شما حق دارید و تنها نیستید. بسیاری از والدین در سراسر دنیا با این چالش روبرو هستند. با استفاده از مسیرهای قانونی و کمک گرفتن از افراد متخصص، می توانید این دوران سخت را پشت سر بگذارید و دوباره لذت حضور فرزندتان را تجربه کنید.
سوالات متداول
آیا برای درخواست ملاقات فوری فرزند حتماً باید وکیل داشت؟
راستش را بخواهید، اجباری برای داشتن وکیل نیست و خودتان هم می توانید پرونده را پیگیری کنید. اما تجربه نشان داده که در پرونده های خانواده، به خصوص وقتی پای احساسات و مسائل حقوقی پیچیده در میان است، داشتن یک وکیل متخصص خانواده می تواند خیلی کمک کننده باشد. وکیل با قوانین و رویه های دادگاه آشنایی کامل دارد و می تواند روند کار را برایتان سریع تر و کم استرس تر کند.
مدارک لازم برای درخواست دستور موقت ملاقات فرزند چیست؟
مدارک اصلی شامل اصل و کپی شناسنامه و کارت ملی متقاضی، اصل و کپی شناسنامه فرزند/فرزندان، اصل و کپی عقدنامه یا طلاق نامه، و هرگونه مدرک یا شواهد دال بر ممانعت از ملاقات (مانند پیامک ها، شهادت شهود یا گزارشات) است. جمع آوری کامل این مدارک، در سرعت و نتیجه پرونده تان تاثیر زیادی دارد.
دستور موقت ملاقات فرزند چقدر اعتبار دارد؟
دستور موقت ملاقات فرزند معمولاً شش ماه اعتبار دارد. در این مدت، شما باید دعوای اصلی ملاقات را هم پیگیری کنید تا دادگاه به اصل ماجرا رسیدگی کند. اگر در این شش ماه حکم نهایی صادر نشود و شما هم دعوای اصلی را طرح نکرده باشید، دستور موقت باطل می شود.
اگر بعد از صدور دستور موقت، باز هم از ملاقات فرزند ممانعت شد، چه باید کرد؟
اگر والد ممانعت کننده از دستور موقت دادگاه سرپیچی کرد، این یک جرم است و مسئولیت کیفری دارد. شما باید فوراً این موضوع را به مرجع قضایی که دستور را صادر کرده یا به مراجع اجرایی مثل کلانتری گزارش دهید تا پیگیری لازم انجام شود و با فرد ممانعت کننده برخورد قانونی صورت گیرد.
آیا پدر یا مادر می توانند حق ملاقات فرزند را از دیگری سلب کنند؟
خیر، به هیچ وجه. بر اساس ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی و قانون حمایت خانواده، حق ملاقات فرزند یک حق مسلم و غیرقابل انکار برای هر دو والد است، حتی اگر حضانت فرزند با آن ها نباشد. هیچ پدری یا مادری نمی تواند دیگری را از این حق محروم کند.
آیا سن فرزند در صدور دستور موقت ملاقات تأثیری دارد؟
سن فرزند به طور مستقیم در صدور دستور موقت تأثیر زیادی ندارد، اما در تعیین جزئیات ملاقات (مانند زمان، مکان و مدت آن) بسیار مهم است. دادگاه با توجه به سن و مصلحت کودک، بهترین شرایط را برای ملاقات تعیین می کند.
هزینه درخواست دستور موقت چقدر است؟
هزینه درخواست دستور موقت شامل هزینه های دادرسی و تعرفه های دفاتر خدمات الکترونیک قضایی می شود که مبلغ مشخصی است. بر اساس ماده ۷ قانون حمایت خانواده، در مورد دستور موقت ملاقات فرزند، نیازی به پرداخت تأمین خسارت احتمالی نیست که این موضوع هزینه ها را کمتر و روند را سریع تر می کند. برای اطلاع دقیق از هزینه ها می توانید از یک وکیل یا دفاتر خدمات قضایی سؤال کنید.
نتیجه گیری
دلتنگی برای فرزند، یکی از سخت ترین احساسات دنیاست. وقتی به هر دلیلی، از دیدار عزیزتان محروم می شوید، این حس دلتنگی می تواند روزها و شب ها را برایتان دشوار کند. اما خوشبختانه، قانون ما این حق را به رسمیت شناخته و برای آن راه حل هایی در نظر گرفته است.
«درخواست ملاقات فوری فرزند» یا همان «دستور موقت ملاقات فرزند»، ابزاری قدرتمند و سریع در دست شماست تا نگذارید این ارتباط حیاتی قطع شود. یادتان باشد که حق ملاقات، جدای از حضانت است و هیچ کس نمی تواند آن را از شما بگیرد. اگر با ممانعت روبرو شدید، نترسید و ناامید نشوید. مراحل قانونی مشخصی وجود دارد که با پیگیری آن ها، می توانید دوباره لبخند فرزندتان را از نزدیک ببینید.
ما به شما توصیه می کنیم که قبل از هر اقدامی، حتماً با یک وکیل متخصص خانواده مشورت کنید. آن ها می توانند بهترین مسیر را پیش رویتان قرار دهند و شما را در این راه همراهی کنند. تنها با اقدام آگاهانه و به موقع، می توانید حق خود و فرزندتان را برای داشتن یک رابطه عاطفی سالم و پایدار، تضمین کنید.