بالا رفتن سن در کنار فرآیند فرسایش تدریجی و مستمر ضربه‌گیرهای طبیعی بدن یا همان دیسک‌های بین‌مهره‌ای ستون فقرات باعث ضعیف شدن پایین کمر می‌شود. وقتی دیسک‌های ستون فقرات آسیب می‌بیند، کمردرد شدیدی شروع می‌شود که ممکن است رو به پایین در عصب‌های کشیده شده در امتداد پا منتشر شود. علائم فتق دیسک گاهی بدون هیچ علت مشخصی بروز می‌یابد و گاهی نیز در اثر تقلای شدید برای بلند کردن بارهای سنگین شروع می‌شود. درد ناشی از فتق دیسک کمر ممکن است کوتاه مدت باشد یا بیش از شش هفته طول بکشد؛ سیستم دفاعی طبیعی بدن در این مدت سعی می‌کند تا آسیب ناشی از بیماری فرسایشی دیسک را برطرف کند. درد در طول حمله کمردرد بر عصب‌های مجاور هم اثر می‌گذارد و باعث گرفتگی و اسپاسم دردناک در ناحیه پایین کمر، از جمله پا و پایین پا می‌شود. بیماران ممکن است هنگام ایستادن دچار بی‌حسی یا ضعف شوند. علائم فتق دیسک معمولاً فقط یک سمت بدن را درگیر می‌کند. درد در 48 نخست حمله کمردرد معمولاً بیشترین شدت را دارد.
روش‌های درمان خانگی دیسک کمر
چنانچه درد فتق دیسک ملایم باشد، کاهش التهاب به تسکین درد کمک می‌کند. برای مثال گذاشتن پد گرمایی یا کیسه یخ روی ناحیه دردناک روش موثری برای تسکین موقتی درد و کاهش التهاب است. دو بار در روز به مدت 10 ـ 15 دقیقه روی شکم دراز بکشید و یک یا دو بالش را زیر مفاصل ران بگذارید. اگر دردتان بعد از امتحان کردن این درمان‌های خانگی آرام نشد، حتماً به متخصص طب فیزیکی مراجعه کنید تا معاینه کاملی را انجام بدهند.متخصصین روش‌های محافظه کارانه‌تری را در زمان شروع درد برای تسکین درد کمر توصیه می‌کنند؛ در ادامه این روش‌ها را توضیح می‌دهیم.
مصرف مسکن
مصرف داروهایی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسین یا داروهای بدون نسخه غیراستروئیدی ضدالتهاب (NSAIDS) توصیه می‌شود. داروهای مسکن را طبق دستور پزشک برای رفع درد، التهاب، درد مفصل و حساسیت به لمس مصرف کنید. داروهای غیراستروئیدی ضدالتهاب برای درمان مشکلات کمر مزمن ناشی از جراحی تجویز نمی‌شود.
کیسه یخ
توصیه می‌شود که در 48 ساعت نخست حمله درد از کیسه یخ برای رفع التهاب استفاده کنید. ماساژ با یخ به آهسته شدن تکانه‌های عصبی و رفع التهاب کمک می‌کند و به این ترتیب مانع از گرفتگی عضلات می‌شود. کمپرس سرد باعث منقبض شدن رگ‌ها می‌شود و وقتی کمپرس برداشته می‌شود، خون دوباره ناحیه دردناک را پر می‌کند و به این ترتیب فرآیند تسکین درد و التیام بافت آسیب دیده تسریع می‌شود.
شل کننده‌های عضلانی
پزشک داروهای شل کننده عضلانی را برای یک دوره کوتاه مدت تجویز می‌کند. از پرکاربردترین شل کننده‌های عضلانی می‌توان به باکلوفن، کلرزوکسازون، سیکلوبنزاپرین، دانترولن، دیازپام و متاکسالون اشاره کرد.
گرما درمانی
پد حرارتی، کیسه آب گرم، بستن با پارچه گرم و حتی حمام آب داغ در دو روز نخست حمله درد برای رفع گرفتگی عضلات مفید است. گرما باعث کشیده شدن بافت‌های نرم، اتساع رگ و کاهش سیگنال‌های درد می‌شود و به این ترتیب درد و ناراحتی را تسکین می‌دهد.
گرما درمانی و سرما درمانی متناوب
گرما درمانی و سرما درمانی متناوب به تسهیل فرآیند بهبود کمک می‌کند. به بیماران توصیه می‌شود که فعالیت‌های سبک را هر چه سریع‌تر شروع کنند تا دچار درد و خشکی مفصل نشوند.تزریق استروئید در فضای اپیدورال درمان درازمدتی برای تسکین درد فتق دیسک کمر است.
مطالعات نشان می‌دهد که تزریق اپیدورال برای بیمارانی که به دلیل فتق دیسک و تنگی کانال نخاعی دچار درد سیاتیک شده‌اند، مفید است. درد بیماران تا یک سال بعد از تزریق به نصف تقلیل می‌یابد.اگر از کمردرد مزمن رنج می‌برید، ممکن است پزشک عمومی شما را به متخصص درد معرفی کند. پزشکان روش‌های مدیریت درد غیرتهاجمی و جامع را برای عارضه‌های مزمن مختلف توصیه می‌کنند.
دقت در حرکات
بسیار مهم است که فشار روی دیسک را به حداقل برسانید. از پوشیدن کفش پاشنه بلند، خوابیدن روی شکم و ایستادن یا نشستن طولانی مدت خودداری کنید. هنگام بلند کردن بارهای سنگین خم نشوید و به جای کمر از زانوها و لگنتان استفاده کنید. از خم شدن و دراز کردن مکرر دست پرهیز کنید. همچنین سعی کنید که در زمان نشستن یا ایستادن حالت اندامی مناسبی داشته باشید.
دیگر روش‌های درمان دیسک کمر
ورزش
نرمش‌ها و تمرین‌های کششی متعددی برای تسکین درد ناشی از فتق دیسک وجود دارد. متخصص فیزیوتراپی روش صحیح انجام این تمرین‌ها را آموزش می‌دهد تا فشار کمتری به دیسک وارد شود و فشار ناشی از حرکات اشتباه روی ستون فقرات کمتر شود. به موازات قوی‌تر شدن عضلات ستون فقرات، فشار کمتری به دیسک وارد می‌شود و به این ترتیب درد از بین می‌رود.
مراجعه به متخصص فیزیوتراپی
کمر درد اکثر بیماران با مراجعه به متخصص فیزیوتراپی تسکین می‌یابد و متخصص تمرین‌هایی را برای بازآموزی بدن به بیمار آموزش می‌دهد که از بروز کمردرد و گردن درد در آینده پیشگیری می‌کند. حتماً به طور هم‌زمان هم به پزشک و هم به متخصص فیزیوتراپی مراجعه کنید تا دوران بهبود هر چه سریع‌تر طی شود.
جراحی
از آنجایی که اکثر موارد فتق دیسک را می‌توان به کمک فیزیوتراپی و درمان‌های غیرجراحی با موفقیت درمان کرد، جراحی صرفاً برای موارد بسیار شدید توصیه می‌شود. بسیاری از روش‌های جراحی فتق دیسک کم‌تهاجمی هستند و نرخ موفقیت بالایی هم دارند، اما دوران بهبود آنها طولانی است. اگر جراحی ضرورت داشته باشد، فیزیوتراپی برای توانبخشی عضلات ستون فقرات و بهبود عملکرد مفاصل ستون فقرات لازم است تا به این ترتیب بیمار به طور کامل بهبود یابد و از فتق دیسک در ناحیه بالا و پایین جراحی پیشگیری شود.
اگر پزشک توصیه به انجام جراحی کرد، حتماً درباره نقاط قوت وضعف عمل و خطرهای احتمالی با پزشک مشورت کنید. جراحی‌های زیر برای درمان فتق دیسک انجام می‌شود:
- دیسککتومی: جراح بخشی از دیسک آسیب دیده یا تمام آن را برمی‌دارد تا فشار از روی عصب‌های نخاعی برداشته شود. عمل دیسککتومی را می‌توان به روش باز یا بسته (میکرودیسککتومی) با حداقل تهاجم انجام داد.
- لامینکتومی: جراح بخش‌هایی از مهره، موسوم به لامینا را برمی‌دارد تا فضای بیشتری در اختیار عصب‌های ستون فقرات قرار بگیرد و با رفع فشار از روی عصب‌ها، درد نیز از بین برود.
- فیوژن ستون فقرات: جراح دیسک را برمی‌دارد، سپس مهره‌ها را به هم جوش می‌دهد تا حرکت ستون فقرات کمتر شود. فیوژن ستون فقرات یا خشک کردن مهره‌ها ستون فقرات را پایدار می‌کند و فشار روی عصب‌های نخاعی را برطرف می‌کند.
سوالات رایج
دیسک کمر چه نشانه‌ها و علائمی دارد؟
برخی بیماران دچار فتق دیسک هیچ گونه علائمی را تجربه نمی‌کنند؛ اما برخی با علائم شدید و ناتوان کننده‌ای مواجه می‌شوند. نوع علائم به محل فتق دیسک بستگی دارد. درد سیاتیک شایع‌ترین علامت فتق دیسک است. درد تیز و تیر کشنده‌ای که از باسن رو به پایین در پشت یک پا منتشر می‌شود، علامت مشخصه سیاتیک است؛ این درد ناشی از تحت فشار قرار گرفتن عصب سیاتیک است. دیگر علائم ناشی از فتق دیسک شامل موارد زیر می‌شود:
- درد پایین کمر
- درد پا یا بازو
- احساسات غیرعادی مانند گزگز، بی‌حسی یا سوزن سوزن شدن یک بازو، یک پا یا باسن
- احساس سوزش در شانه‌ها، گردن، بازو یا وسط پشت بدن
- ضعف عضلات
اختلال در عملکرد روده یا مثانه می‌تواند نشانه ابتلا به سندرم کودا اکوینا باشد ـ این سندرم یکی از عوارض جدی اما نادر فتق دیسک است و به درمان فوری نیاز دارد.
آیا می‌توان از فتق دیسک کمر جلوگیری کرد؟
تغییرات زیر را برای پیشگیری از فتق دیسک در سبک زندگیتان ایجاد کنید:
- به طور منظم ورزش کنید، به ویژه نرمش‌هایی را انجام بدهید که عضلات بالاتنۀ نگهدارندۀ ستون فقرات را تقویت می‌کند.
- حالت اندامی مناسب را رعایت کنید تا فشار کمتری به ستون فقرات و دیسک‌ها وارد شود.
- اشیای سنگین را به روش صحیح بلند کنید؛ یعنی این که هنگام بلند کردن اشیاء نچرخید، از کمر خم نشوید و به جای کمر از پاهایتان استفاده کنید.
- وزنتان را در حد سالم نگه دارید، چون اضافه وزن فشار بیشتری را به ستون فقرات و دیسک‌ها وارد می‌کند.
انواع درد پا
دردهای پا به گروه‌های زیر تقسیم می‌شوند:
- درد در کل پا یا درد سیاتیک: علت تیر کشیدن درد لگن تا انتهای پا معمولاً عارضه‌هایی است که در مهره‌های ستون فقرات، نخاع یا بافت رپتروپریتونوال در قسمت کمر به وجود آمده است.
- درد جزئی پا: درد جزئی پا تا بالای ران، زانو و مفصل مچ پا و همچنین پوست و بافت نرم میان مفصل کشیده می‌شود. درد در مفصل یا بین مفاصل یک درد سگمنتال است. درد سگمنتال همچنین به عنوان درد جزئی پا نیز شناخته می‌شود.
علت ایجاد درد کلی پا یا درد سیاتیک
مفصل ران محل اتصال استخوان ران به استخوان لگن است. اساساً خود ران یک مفصل گوی حفره‌ای است. در ناحیه ران دو عصب مهم وجود دارد: عصب سیاتیک و عصب فیمورال.
- تنگی فورامینال: عصب فیمورال انتقال دهنده احساس به ماهیچه‌های جلوی ران بوده که تا زیر زانو هم ادامه می‌یابد. قطع شدگی یا آسیبدیدگی این عصب می‌تواند باعث ایجاد درد در ران شود به طوری که این درد تا انتهای پا کشیده می‌شود. اعصاب کمری ستون فقرات از بین ستون فقرات و از بین کانال نخاعی عبور می‌کند. با تنگی فورامینال عصب‌هایی که از کانال نخاعی عبور می‌کنند در ناحیه کمر تحت فشار قرار می‌گیرند. فشار یا آسیبدیدگی مهره‌های 3 و 4 و 5 یا مهره خاجی 1 باعث ایجاد درد و ضعف در کل پا می‌شود. این درد، درد رادیکولار یا درد انتشاری هم شناخته می‌شود. این درد، شدید بوده و با سوزش و تیر کشیدن همراه است.
- آسیبدیدگی عصب سیاتیک: عصب سیاتیک از ریشه اعصاب کمری L4 و L5 و همچنین ریشه عصب‌های خاجی S1 و S2 و S3 منشعب می‌شود. عصب سیاتیک انتقال دهنده احساس به عضلات ساق پا است. آسیبدیدگی عصب سیاتیک باعث ایجاد درد موسوم به درد سیاتیک می‌شود. دردهای پا که از آسیبدیدگی ریشه‌های عصبی L5 و L4 و S1 ایجاد می‌شوند به دردهای سیاتیک معروف هستند. آسیب دیدگی عصب سیاتیک ممکن است به دلیل تصادفات رانندگی یا آسیب‌های در حین کار رخ دهد. زمین خوردن یا آسیب‌های ورزشی نیز می‌تواند باعث آسیبدیدگی عصب سیاتیک و ایجاد درد پا و درد سیاتیک شود که معمولاً با سوزن سوزن شدن، بی‌حسی و ضعف همراه است.
- بیرون‌زدگی مهره کمر: بیرون‌زدگی مهره کمر باعث سوزش و فشار بر عصب‌های نخاعی ناحیه کمر می‌شود. فشار بر مهره سوم، چهارم و پنجم و عصب خاجی اول باعث ایجاد درد شدید در کل پا می‌شود که به آن درد سیاتیک می‌گویند. این درد معمولاً با بی‌حسی، ضعف و سوزن سوزنی شدن ساق پا همراه است.
- فتق دیسک کمر: این درد مشابه درد ناشی از بیرون‌زدگی مهره کمر است.
- تنگی کانال نخاعی: تنگی کانال نخاع باعث ایجاد سندرم دم اسب می‌شود. درد از نوع رادیکولار بوده و در تمام پا گسترش می‌یابد. این درد با بی‌حسی، ضعف، سوزن سوزنی شدن، ایجاد اختلال در عملکرد مثانه (ادرار)، روده (مدفوع) و بی اختیاری در ادرار (نشت) همراه است.
- متداول‌ترین درد غیرآرتروزی ران، عارضه‌های مربوط به ستون فقرات مانند پارگی دیسک یا آرتروز ستون فقرات است. در مراحل پیشرفته‌تر بیماری و اختلال، شما درد مزمنی در ران خود احساس خواهید کرد که به سمت پشت پا کشیده می‌شود.
- التهاب مفصل لگن که با سفت‌شدگی و درد اطراف مفصل همراه بوده و می‌تواند باعث گسترش درد تا پایین پا شود. در سندرم پیریفورمیس آسیبدیدگی عصب سیاتیک باعث ایجاد درد سوزشی شدیدی در ناحیه باسن می‌شود که تا پایین پا کشیده می‌شود.
تشخیص
درد ایجاد شده در ران که به سمت پایین پا هم کشیده می‌شود دردی نیست که بتوان آن را تحمل کرد. این درد قابل درمان است و می‌تواند عملکرد پا را به طور کامل به حالت طبیعی خود باز گرداند. برای تشخیص صحیح از شما خواسته می‌شود تا به وسیله اشعه ایکس از ناحیه دردناک عکس بگیرید، اختلالات احساسی شما بررسی و ارزیابی می‌شود و انجام ام آر ای هم ممکن است توصیه شود. تشخیص صحیح بسیار مهم است بنابراین ارائه پاسخ‌های صحیح به پرسش‌هایی که پزشک از شما می‌کند از اهمیت زیادی برخوردار است. برخی از سئوالات که ممکن است پزشک از شما بپرسد عبارتند از:
- در پنج سال گذشته چه عمل‌های جراحی روی بدن شما انجام شده است؟
- آیا تا کنون در ناحیه ران خود عمل جراحی انجام داده‌اید؟
- چه فعالیت‌های روزمره‌ای را که ممکن است باعث ایجاد این بیماری شوند انجام می‌دهید؟
- آیا برای انجام کارهای مربوط به شغل خود مجبور به استفاده از لباس‌های تنگ هستید؟
- آیا در خانواده شما افرادی هستند که سابقه ابتلا به آرتروز داشته باشند؟
روش‌های درمانی
سطح اول: داروهای ضدالتهابی
معمولاً متخصصین کنترل درد ما در ابتدا معاینات اولیه را انجام می‌دهند. در این مرحله میتوانید از داروهای بدون نیاز به نسخه پزشک مثل ایپوبروفن استفاده کنید. این داروهای ضدالتهابی به کاهش برخی از دردها کمک می‌کنند. داروهای تجویزی دیگری نیز وجود دارد. تا زمانی که علائمی از ضعف شدید عضلانی در شما دیده نمی‌شود، پزشکان ما معمولاً داروهای ض التهابی یا استروئیدی را تجویز می‌کنند.
اگر ریشه عصب به دلیل فتق دیسک کمر تحت فشار باشد یا زوال طبیعی ناشی از افزایش سن باعث افزایش فشار بر ریشه عصب شود، شدت درد اغلب آرام می‌شود.
سطح دو: درمان‌های فیزیکی
اگر پس از چند هفته درد شدت یافت، مرحله بعدی استفاده از روش‌های فیزیوتراپی برای تقویت و کشش عضلات آسیب دیده است. معمولاً در این مرحله، روش‌های درمانی زیر توسط متخصصین کنترل و مدیریت درد ما توصیه می‌شود:
- تمرینات کششی
- تمرینات تقویتی برای تقویت عضلات ناحیه کمر
- برنامه درمانی مک کینزی برای کمر و فتق دیسک
- تمریناتی که به مرور زمان علائم را کاهش می‌دهد.
- طب سوزنی
- ماساژدرمانی
- لیزردرمانی
- مگنت‌تراپی
- شاک‌ویودرمانی
انجام تمرینات ورزشی را ادامه داده و تمرینات تقویتی عضلات کمر را در برنامه خود قرار دهید. شما میتوانید در حد توان فعالیت‌های روزمره خود را انجام دهید. اگر عضلات شما لاغر و نحیف شود به دنبال آن سیستم نگهدارنده اسکلتی شما در ناحیه ستون فقرات هم دچار ضعف و ناتوانی شده و بازتوانی آن با مشکل روبرو خواهد شد.
درد انتشاری در پای هشتاد درصد از بیماران بدون نیاز به انجام عمل‌های جراحی به مرور زمان بهبود خواهد یافت.
سطح سوم: تزریق
اگر علی‌رغم انجام اقدامات درمانی، درد و علائم دیگر پس از شش ماه هنوز در بدن شما باقی مانده، ممکن است متخصصین مدیریت درد ما عکس برداری به وسیله اشعه ایکس یا ام آر آی را برای شما تجویز نمایند. عکس برداری به وسیله اشعه ایکس یا اسکن به کمک ام آر آی می‌تواند به تشخیص علت ایجاد کننده این عارضه کمک کند.
اسکن ممکن است موارد زیر را آشکار سازد:
- فتق دیسک کمر که باعث وارد آمدن فشار بر عصب می‌شود.
- فشار وارده بر عصب به دلیل آرتروزهای ناشی از پیری که باعث تنگی کانال نخاع یا تنگی فورامینال می‌شود.
اگر به کمک اسکن هر یک از بیماری‌های فوق تشخیص داده شد، متخصصین کنترل درد ما ممکن است تزریق‌هایی را در ستون فقرات تجویز و توصیه نمایند.
این تزریق‌ها، روش‌های درمانی موضعی با آستروئید بوده که نواحی خاص ملتهب شده را هدف قرار داده و باعث رفع فشار روی ریشه عصب می‌شوند. روش تزریق به جای استروئیدهای ضدالتهابی سیستماتیک مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این مرحله ممکن است به یک یا چند تزریق نیاز باشد.
سطح چهارم: درمان‌های جراحی
تزریق در ستون فقرات باعث کاهش درد می‌شود ولی نتایج آن کوتاه‌مدت است. درمان‌های جراحی در مرحله بعد قرار دارند. ما بیمار را مورد معاینه قرار داده و عکس‌ها را دوباره مورد بررسی و بازبینی قرار می‌دهیم. سپس در مورد روش‌های درمانی جراحی و مزایا و معایب آن و پیش‌بینی نتایج عمل جراحی بحث و تبادل‌نظر می‌کنیم.
دیسک کمر به حالتی گفته می‌شود که یکی از دیسک های بین مهره‌های فردی که ستون فقرات را تشکیل می‌دهد دچار مشکل می‌شود. فرض کنید دیسک موجود در ستون فقرات به عنوان یک پیراشکی ژله‌ای است، با یک مرکز نرم‌تر و در قسمت بیرونی محکم تر – دیسک کمر مانند “ژله ای” است که از طریق پارگی در قسمت بیرونی محافظ دیسک، خارج می‌شود.
برخی از افراد مبتلا به دیسک کمر هیچ علائمی ندارند ، اما برخی دیگر با درد پا ، بی حسی یا ضعف، سر و کار دارند. بیشتر بیماران مبتلا به دیسک کمر نیازی به عمل جراحی ندارند ، اما برخی از افراد به آن احتیاج دارند.
فهرست مطالب
- 1 دیسک کمر چیست؟
- 2 علل و عوامل خطر
- 3 ارتباط دیسک کمر و درد پا
- 4 عوارض احتمالی
- 5 تشخیص
- 6 درمان دیسک کمر و درد پا
- 6.1 داروها
- 6.2 فیزیوتراپی
- 6.3 جراحی دیسک کمر
- 6.4 درمان دیسک کمر و درد پا با ورزش
- 7 پیشگیری از ابتلا به دیسک های کمری
دیسک کمر چیست؟
پارگی در قسمت محکم و فیبری اطراف دیسک باعث ایجاد بیماری دیسک کمر می‌شود. برخی از مواد نرم و ژلاتینی در داخل دیسک شکسته می‌شوند، و به داخل کانال نخاعی می‌ریزند و ممکن است بر عصب موجود در این ناحیه فشار وارد کنند. هر کسی می‌تواند به دیسک کمر مبتلا باشد، اما افراد مسن بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری هستند.
دیسک بیرون زده (بر خلاف دیسک کمر) مانند داشتن هوای کم در تایر توصیف شده است. بخشی از حالت ضربه گیری در وسط دیسک از بین می رود ، دیسک فرو می رود و حلقه فیبری بیرون می زند. بیرون زدگی دیسک یک پدیده طبیعی است و به طور کلی باعث ایجاد علائم نمی‌شود، مگر اینکه روی ریشه های عصبی فشار وارد کند.
علل و عوامل خطر
در بیشتر موارد ، دیسک کمر نتیجه فرسودگی است که به آن دژنراسیون دیسک گفته می‌شود. دیسک های ستون فقرات با گذشت زمان میزان آب طبیعی خود را از دست می‌دهند و همین امر باعث انعطاف پذیری کمتری و مستعد پارگی و پاره شدن آن می‌شود. در بیشتر موارد ، علت دقیق دیسک کمر نمی‌تواند مشخص شود ، اگرچه وقایع آسیب زا مانند افتادن یا ضربات به کمر می‌تواند باعث آن شود.
عواملی که می‌توانند خطر دیسک کمر را افزایش دهند عبارت‌اند از:
- وزن: وزن بیشتر استرس بیشتری را روی دیسک ها ایجاد می‌کند.
- شغل: افرادی که از لحاظ شغلی دارای مشاغل سخت و فیزیکی هستند ، بیشتر در معرض خطر مشکلات کمری هستند. بسیاری از این حرکات مانند بلند کردن ، کشیدن ، فشار دادن ، خم شدن یا پیچاندن می‌تواند خطر دیسک کمر را افزایش دهد.
- ژنتیک: برخی افراد سطح بالاتری از خطر را به ارث می‌برند.
ارتباط دیسک کمر و درد پا
کمردرد و یا درد پاها یک علامت متداول دیسک کمر است. ناراحتی ، بی حسی و سوزن سوزن شدن می‌تواند از باسن تا تمام انگشتان پا انتشار داشته باشد. درد هنگام راه رفتن ، ایستادن و انجام هر کاری که باعث ایجاد فشار داخل شکمی شود ، مانند سرفه ، عطسه ، یا کرنش با حرکات روده بدتر می‌شود. ضعف عضلانی می‌تواند در پای آسیب دیده ایجاد شود و اسپاسم عضلات شایع است. درد تا یک سوم از همه موارد با یا بدون درمان برطرف می‌شود ، اما این روند چند هفته طول می‌کشد.
دیسک کمر معمولاً با یک رویداد آسیب زای خاص همراه نیست. این بیماری در اثر سایش و پارگی ستون فقرات ایجاد می‌شود و می‌تواند بعد از یک فعالیت ساده مانند خم شدن ، بلند کردن وزنه سنگین یا هرگونه فعالیت شدید که باعث ایجاد فشار شکمی می‌شود ، تجلی یابد. این فشار اغلب به دیسک منتقل می‌شود ، و اغلب در ناحیه مهره L4 / L5 به وجود می‌آید. نشستن طولانی مدت و بلند کردن و پیچ خوردگی های مکرر از عوامل خطرزا هستند ، همچنین کاهش میزان عضلات ناشی از عدم فعالیت بدنی است.
عوارض احتمالی
نخاع دقیقاً زیر کمر ، گروهی از ریشه های عصبی بلند به نام کوودا اکوینا (cauda equina ) را جدا می‌کند – این اعصاب شبیه دم اسب هستند. در بعضی موارد ، دیسک کمر می‌تواند کل کوودا اکوینا را فشرده کند و ممکن است نیاز به جراحی اورژانسی باشد. در صورت بروز هر یک از علائم زیر ، به دنبال فوریت‌های پزشکی باشید:
علائم بدتر: اگر درد ، بی حسی یا ضعف آن قدر شدید شود که نتوانید کارهای روزانه را انجام دهید ، به پزشک مراجعه کنید.
اختلال عملکرد مثانه یا روده: سندرم کوودا اکوینا ممکن است منجر به بی اختیاری در ادرار کردن شود.
بی حسی تدریجی: این حالت یک کاهش تدریجی احساس است که در مناطقی که به طور معمول زین اسب را لمس می‌کنند – ران داخلی ، پشت پاها و ناحیه اطراف روده را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
تشخیص
در بیشتر موارد ، برای تشخیص دیسک کمر، پزشک شما فقط نیاز به معاینه فیزیکی و سابقه پزشکی دارد. پزشک شما همچنین ممکن است معاینه عصبی را برای بررسی رفلکس ، قدرت عضلات ، توانایی راه رفتن و توانایی احساس سیخونک های اساسی یا لرزش انجام دهد. در بعضی موارد ، پزشک شما آزمایشات چند تصویربرداری را ترتیب می‌دهد.
درمان دیسک کمر و درد پا
درمان اولیه برای دیسک کمر استراحت (از جمله استراحت در رختخواب) ، یخ درمانی و داروهای ضد التهابی و ضد درد است. برای 48 تا 72 ساعت اول از یخ درمانی استفاده کنید و سپس روی محل مورد نظر از حرارت ملایم استفاده کنید. بیشتر افراد علائم خود را در طی مدت چند روز یا چند هفته با درمان محافظه کارانه تسکین می‌دهند ، مانند جلوگیری از موقعیت‌های دردناک و پیروی از یک برنامه منظم برای ورزش و تمرین و همچنین استفاده از داروهای ضد درد.
داروها
داروهای دیسک کمر ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- داروهای بدون نسخه ضد درد
- مواد ضد درد: اگر داروهای مسکن OTC درد را بهبود نمی‌بخشند
- ضد تشنج‌ها: این داروها در ابتدا برای تشنج طراحی شده بودند ، اما می‌توانند به درد عصبی مرتبط با دیسک کمر نیز کمک کنند.
- شل کننده های عضلانی: اگر اسپاسم عضلانی دارید.
- تزریق کورتیزون: برای کاهش تورم یا التهاب ، ممکن است مستقیماً به نواحی اطراف اعصاب نخاعی تزریق شود.
- تزریق استروئید اپیدورال راهی برای ارائه داروهای استروئیدی در اطراف ریشه عصبی فشرده یا تحریک شده است. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد این تکنیک در بهبود درد و عملکرد و همچنین کاهش ناتوانی موثر است. این کار ممکن است در موارد خاص بیماران را از جراحی های غیر ضروری نجات دهد.
فیزیوتراپی
درمان طولانی مدت تحت مراقبت پزشک شامل فیزیوتراپی ، داروها ، تزریق استروئید اپیدورال و استفاده از دستگاه های تحریک عصب برقی از طریق پوست (واحد TENS) است که برای کاهش التهاب ، تحریک های الکتریکی را به داخل منطقه می فرستند.
شواهد و مدارکی در حال رشد نشان می‌دهد که مهندسی بافت به صورت برداشت و تجدید سلول‌های بنیادی بدن ممکن است روشی امیدوار کننده برای درمان دیسک کمر در قسمت تحتانی کمر باشد.
بسیاری از افراد با فیزیوتراپی درمان موفقیت آمیزی پیدا می‌کنند، که می‌تواند به شما در یافتن موقعیت‌ها و تمرین‌هایی کمک کند که درد را به حداقل برساند. در تعداد کمی از موارد ، در صورت عدم کاهش علائم و نشانه‌های بیماری بعد از یک هفته پس از درمان ، یا در صورت بی حسی ، عدم کنترل مثانه یا مشکل در ایستادن یا راه رفتن ، اگر در مواردی که درمان‌های محافظه کارانه نتوانند علائم بیماری را حفظ کنند ، به عمل جراحی نیاز خواهد بود. این عمل معمولاً فقط برای از بین بردن بخشی از دیسک است ، اما در بعضی موارد نیاز به حذف کامل دیسک است. در موارد نادر ، جراح شما دیسک مصنوعی را توصیه می‌کند.
برخی دیگر با داروهای جایگزین برای کمردرد ، از جمله مراقبت کایروپراکتیک ، طب سوزنی ، ماساژ و یوگا ، موفقیت کسب کرده اند.
جراحی دیسک کمر
در صورت از بین رفتن عملکرد روده یا مثانه ، ضعف پیشرونده پا یا وضعیت اضطراری ممکن است عمل جراحی در صورت نیاز به بهبودی دیسک به خودی خود انجام شود. 5 درصد خطر عود مجدد بیماری و خطر بیشتر دردهای کمر در آینده ، با یا بدون جراحی وجود دارد. همه دیسک های کمر باعث درد نمی‌شوند یا به درمان نیاز ندارند. این امر تنها در صورتی اتفاق می افتد که دیسک کمر بر روی یک یا چند عصب در کانال نخاعی فشار وارد نماید.
درمان دیسک کمر و درد پا با ورزش
ورزش دیسک کمر که برای شرایط دردناک دیسک تجویز می‌شود ، به طور معمول برای کار با عضلات اصلی و خلفی بدن طراحی شده اند. این ماهیچه ها بسیار قوی هستند ، اما بسیاری از ارائه دهندگان مراقبت فکر می کنند تقویت بیشتر آنها به تسکین درد پاتولوژیک دیسک کمک می‌کند. این تئوری منطق آناتومیک کمی دارد، اما ورزش هنوز هم خود را برای بسیاری از بیماران بسیار مفید نشان داده است.
تمرینات ورزشی، دیسک تخریب شده را ترمیم نمی‌کنند و مستقیما باعث بهبودی دیسک نمی‌شود. بنابراین چرا بسیاری از بیماران مبتلا از تسکین ناشی از فعالیت بدنی هدفمند لذت می‌برند؟ پاسخ به این سؤال عمیقاً با یکی از مشکلات کلی مربوط به درمان دیسک کمر همراه است: تشخیص نادرست.
درباره انواع مختلف توصیه شده از ورزش درمانی دیسک های کمر در مقاله های ذکر شده در زیر بیاموزید:
- کشش دیسک بین مهره ای در بسیاری از فعالیت‌های مختلف به عنوان گرم کردن یا وسیله ای برای افزایش انعطاف پذیری کلی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- یوگا برای تشخیص دیسک کمر یک تمرین زیبای ذهنی است که ممکن است به تسکین برخی از انواع درد کمر و گردن کمک کند.
- شنا برای دیسک کمر، ناجی شخصی خودم می‌باشد. شنا بیشتر از هر نوع درمان دیگری که تاکنون امتحان کرده ام ، باعث کاهش شدت درد من شده است.
- پیلاتس برای دیسک های کمر ، ماهیچه های اصلی بدن را تقویت می کنند و ممکن است به بهبود درد دیسک کمک کنند.
- تای چی برای دیسک کمر ، حرکات هنرهای رزمی باستانی علائم بیماری را با یک تمرین ملایم از بین میبرد.
- تنیس برای دیسک کمر یک پیشنهاد دشوار است ، زیرا این ورزش بسیار پرتحرک است و ممکن است بسیاری از مشکلات موجود در دیسک را تشدید کند.
- درمان دیسک کمر با گلف، فعالیت دیگری است که ممکن است منجر به افزایش علائم در برخی بیماران شود.
- دویدن برای دیسک کمر باعث تشدید درد در بسیاری از افراد می‌شود ، اما ممکن است به برخی بیماران برای یافتن استراحت علامتی نیز کمک کند.
- پیاده روی برای دیسک کمر یک تمرین با فشار کم است که می‌تواند در هر نقطه و تقریباً برای هر بیماری می‌تواند استفاده شود.
- وزنه برداری در دیسک کمر یکی از سرگرم کننده ترین ریسک هاست ، اما آموزش مقاومت از بسیاری جهات باعث تقویت سلامت آناتومیکی عالی می‌شود.
- کاهش وزن برای یک دیسک کمر فقط به هر بیمار کمک می‌کند تا بار روی ستون فقرات حساس خود را سبک کند.
- توانبخشی دیسک کمر پس از آسیب یا جراحی برای بازگرداندن بیماران به عملکرد بدنی طبیعی استفاده می‌شود.دیسک های کمری در ورزشکاران ممکن است مشکلات خاصی را برای بهبودی ایجاد کنند.
پیشگیری از ابتلا به دیسک های کمری
چند تاکتیک وجود دارد که می‌تواند به پیشگیری از دیسک های کمری کمک کند:
- ورزش: تکنیک های ورزشی مناسب به تثبیت و حمایت از ستون فقرات کمک می‌کند.
- حالت بدنی خوب را تمرین کنید: وضعیت استقرار خوب باعث کاهش فشار بر ستون فقرات می‌شود. حتماً در هنگام بلند کردن وسایل سنگین از وضعیت مناسب بدنی استفاده کنید – با پا ، نه با کمر وزنه را بلند کنید.
- حفظ وزن سالم: وزن بیشتر به معنی فشار بیشتر است.