از کدام اسلات رم در کیس کامپیوتر باید استفاده کنیم؟

نصب رم در کیس کامپیوتر بدون شک ساده‌ترین کاری است که در فرایند ارتقا یا اسمبل کردن کیس می‌توانید انجام دهید. با این حال برای همین کار ساده شاید در مورد اسلات رم مرتکب اشتباه شوید. برخی از کاربران معمولی نمی‌دانند از بین اسلات‌های رم موجود در مادربرد، باید از کدام‌یک استفاده کنند. در این مطلب به این موضوع می‌پردازیم تا برای نصب و ارتقای رم کامپیوتر دیگر هیچ مشکلی نداشته باشید.

اسلات رم چیست؟

اسلات یا سوکت رم به بخشی از مادربرد گفته می‌شود که رم روی آن قرار می‌گیرد و از این طریق اتصال بین رم و سیستم برقرار می‌شود. بیشتر مادربردها دو یا چهار اسلات رم دارند که البته برخی مدل‌های پیشرفته و گران‌قیمت از اسلات‌های رم بیشتری استفاده می‌کنند. معمولا این اسلات‌ها در نزدیکی پردازنده قرار دارند و در دو طرف اسلات دو گیره تعبیه شده که بعد از قرارگیری رم در جایگاه خود، این گیره‌ها رم را محکم نگه می‌دارند.

مادربردها از چند اسلات رم بهره می‌برند؟

همانطور که گفتیم، بیشتر مادربردهای مربوط به کامپیوترهای مصرفی دارای 2 یا 4 اسلات‌ رم هستند. به طور کلی بیشتر مادربردهای رده‌بالا دارای 4 اسلات‌ رم هستند ولی در این میان برخی مدل‌های پیشرفته 6 یا حتی 8 اسلات‌ رم هم ارائه می‌دهند. معمولا تعداد بیشتر از 8 اسلات در سرورها یا کامپیوترهای بسیار پیشرفته دیده می‌شود.

هرکدام از اسلات‌ها از حداکثر ظرفیت مشخصی برای رم پشتیبانی می‌کنند که معمولا این ظرفیت بین 8 تا 32 گیگابایت است. اگرچه ممکن است بتوانید رم 16 گیگابایتی را در اسلات با ظرفیت 8 گیگابایت قرار دهید، ولی در بهترین حالت فقط 8 گیگابایت از ظرفیت این رم مورد استفاده قرار می‌گیرد. از سوی دیگر ممکن است این رم اصلا کار نکند.

چرا اسلات‌های رم متفاوت هستند؟

معمولا در مادربردها برای اسلات رم از نامگذاری مشخصی استفاده می‌شود تا بدانید کدام اسلات مورد استفاده قرار گرفته است. هرکدام از شرکت‌های سازنده برای نامگذاری از سیستم متفاوتی استفاده می‌کند ولی در کل معمولا از عباراتی مانند A1، A2، B1 و B2 برای نامگذاری استفاده می‌کنند. در برخی مادربردها اسلات‌های رم با رنگ‌های متفاوتی تعبیه شده‌اند و گاهی اوقات بین اسلات‌ها فاصله‌ی نسبی وجود دارد. همین کارها قرارگیری رم در اسلات را برای کاربر ساده‌تر می‌کند.

مادربردهای قدیمی که فقط از رم تک کاناله پشتیبانی می‌کنند، نیازی به ایجاد این تمایز نداشتند زیرا مکان قرارگیری رم در اسلات‌ها اهمیت چندانی نداشت. همانطور که احتمالا می‌دانید، رم استفاده شده برای لپ‌تاپ و کامپیوتر دسکتاپ یکسان نیستند و ظاهر متفاوتی دارند. بنابراین طبیعتا اسلات‌های استفاده شده برای آن‌ها هم یکسان نیست. رم‌های مختص لپ‌تاپ‌ها در کل کوچک‌تر و کوتاه‌تر از رم‌های مختص سیستم‌های دسکتاپ هستند و در ضمن بیشتر لپ‌تاپ از فقط دو اسلات برای رم بهره می‌برند.

آیا مکان قرارگیری رم اهمیت زیادی دارد؟

با توجه به اینکه این روزها تقریبا تمام مادربردها از رم دو کاناله پشتیبانی می‌کنند، انتخاب اسلات درست برای رم نقش مهمی در عملکرد ارائه شده ایفا می‌کند. برای درک بهتر این موضوع، ابتدا باید در مورد نحوه‌ی عملکرد کانال‌های رم توضیحاتی را مطرح کنیم.

پردازنده برای دسترسی به رم از یک کنترلر مموری استفاده می‌کند. با توجه به مادربرد، کنترلر مموری موردنظر می‌تواند دارای یک، دو، چهار، شش یا هشت کانل باشد. زمانی که مادربرد از کنترلر دو کاناله برای دسترسی به رم استفاده کند، این یعنی پردازنده از طریق دو کانال به طور همزمان می‌تواند به رم دسترسی پیدا کند. هرچقدر تعداد کانال‌ها افزایش پیدا کند، راه‌های دسترسی پردازنده به رم هم بیشتر می‌شود.

بهبود عملکرد به دست آمده رم دو کاناله، دلیل اصلی فروش رم‌ها به صورت دو تایی است. به طور کلی برای بهره‌گیری از مزایای رم‌های چند کاناله، باید از دو رم بهره ببرید. اینجاست که برخی کاربران مرتکب اشتباه می‌شوند. اسلات رم‌ها بر اساس همین موضوع در مادبرد قرار گرفته‌اند و به همین خاطر اگر مثلا مادربرد دارای 4 اسلات رم است، دو رم باید در اسلات اول و سوم قرار بگیرند و قرار دادن آن‌ها در دو اسلات کنار یکدیگر اشتباه است.

در این زمینه برای پیدا کردن ترتیب درست اسلات رم‌ها، باید توضیحات ارائه شده برای مادربرد را بررسی کنیم. اما در کل برای رم‌های دو کاناله، این ترتیب‌ها جواب‌ها می‌دهند:

• دو اسلات، یک رم: از هر اسلاتی که دوست دارید استفاده کنید.
• سه اسلات، دو رم: از اسلات اول و سوم استفاده کنید.
• چهار اسلات، یک رم: در اسلات اول یا چهارم قرار دهید.
• چهار اسلات، دو رم: رم‌های موردنظر را در اسلات دوم و چهارم قرار دهید.
• چهار اسلات، چهار رم: یک جفت رم سازگار را در اسلات اول و سوم قرار دهید و جفت بعدی را در اسلات دوم و چهارم بگذارید.

عملکرد رم تک کاناله در برابر دو کاناله

تا مدت‌ها کاربران از رم تک کاناله استفاده می‌کردند. به دلیل اینکه بازی‌ها و نرم‌افزارها نمی‌توانستند از رم دو کاناله بهره ببرند، این مشخصه مورد استفاده قرار نمی‌گرفت. اما با ظهور موتور‌های پیشرفته‌ی توسعه‌ی بازی‌ها و پردازش‌های چند هسته‌ای، استفاده از چند کانال رم به طور همزمان اهمیت زیادی پیدا کرد.

از نظر تئوری، رم دو کاناله باید دو برابر رم تک کاناله عملکرد ارائه کند. اما در نهایت به دلیل محدودیت‌های موجود در سیستم، در اکثر مواقع چنین مزیتی تا این حد عملی نخواهد شد. از سوی دیگر باید به اهمیت برنامه‌نویسی بازی یا برنامه برای بهره‌گیری از حداکثر پهنای باند رم هم اشاره کنیم.

روی هم رفته طبق بنچمارک‌های انجام شده، رم دو کاناله حدود 20 تا 30 درصد عملکرد بهتری نسبت به رم تک کاناله ارائه می‌دهد. بنابراین در دنیای واقعی باید انتظار بهبودی در همین حد داشته باشیم.

منبع: HowToGeek

سوالات متداول

آیا برای استفاده از رم‌های دوکاناله، جایگاه قرارگیری آن‌ها در اسلات اهمیت زیادی دارد؟

برای بهره‌گیری از تمام پهنای باند رم‌ها باید به مکان قرارگیری آن‌ها توجه کنید.

آیا دو رم باید در اسلات 1 و 3 قرار بگیرد یا 2 و 4؟

به طور کلی توصیه می‌شود ابتدا اسلات 2 و 4 را مورد استفاده قرار دهید. با این کار بین اولین رم و پردازنده فاصله‌ی قابل توجهی ایجاد می‌شود و این موضوع برای خنک‌سازی کیس موثر است.

آیا ترکیب رم‌های مبتنی بر ظرفیت‌های مختلف مشکل‌ساز است؟

به طور کلی رم‌های استفاده شده باید دارای سرعت، فرکانس و تاخیر یکسان باشند. در این صورت حتی با ترکیب دو ظرفیت متفاوت هم به مشکلی نمی‌خورید. اما اگر دو رم با سرعت متفاوت استفاده شود، سیستم به طور پیشفرض از سرعت رم کندتر استفاده می‌کند.