بناهای یادبود تاریخی و کهن کیوتو، ژاپن

سفر به کیوتو پایتخت هزار ساله ژاپن بدون غرق شدن در تاریخ و فرهنگ غنی آن کامل نیست. بناهای تاریخی و کهن این شهر پنجره ای رو به گذشته ای پرشکوه می گشایند و داستان امپراتوران شوگان ها راهبان و مردمان عادی را روایت می کنند که قرن ها در این دیار زیسته اند. شناخت این اماکن نه تنها به درک عمیق تر تاریخ ژاپن کمک می کند بلکه تجربه ای فراموش نشدنی از زیبایی های معماری هنر و آرامش را برای هر بازدیدکننده رقم می زند. این راهنما شما را با مهم ترین و برجسته ترین بناهای تاریخی کیوتو آشنا می کند.

اهمیت تاریخی شهر کیوتو

کیوتو شهری که بیش از هزار سال پایتخت امپراتوری ژاپن بود نقشی بی بدیل در شکل گیری تاریخ فرهنگ و هنر این کشور ایفا کرده است. این دوره طولانی پایتختی از سال ۷۹۴ میلادی تا ۱۸۶۸ میلادی شاهد تحولات عظیمی در تمام جنبه های زندگی ژاپنی بوده است. از رشد و شکوفایی بودیسم و شینتو گرفته تا توسعه هنرهای سنتی مانند نقاشی خوشنویسی تئاتر نو و مراسم چای همه و همه در بستر تاریخی این شهر ریشه دارند.

بناهای تاریخی باقی مانده در کیوتو شامل معابد باشکوه زیارتگاه های آرام قلعه های مستحکم و باغ های زیبا گواهی بر این گذشته پربار هستند. این آثار نه تنها ارزش معماری و هنری بالایی دارند بلکه نمادی از قدرت سیاسی باورهای مذهبی و سبک زندگی مردمان آن دوران به شمار می روند. حفظ این میراث اهمیت فوق العاده ای برای درک هویت ملی ژاپن دارد و کیوتو را به موزه ای زنده از تاریخ تبدیل کرده است.

نقش کیوتو به عنوان پایتخت سابق ژاپن

کیوتو که در آن زمان هیان کیو نامیده می شد به دستور امپراتور کانمو به عنوان پایتخت جدید انتخاب شد تا از نفوذ فزاینده معابد بودایی در پایتخت قبلی نارا کاسته شود. طراحی شهر بر اساس پایتخت های چینی به ویژه چانگ آن صورت گرفت و ساختاری شبکه ای و منظم داشت. این دوره طولانی پایتختی که به دوره هیان کاماکورا موروماچی و بخش هایی از دوره ادو تقسیم می شود شاهد اوج گیری فرهنگ دربار ظهور طبقه سامورایی و در نهایت استقرار حکومت شوگان ها بود.

با وجود انتقال پایتخت سیاسی به کاماکورا و سپس ادو (توکیو کنونی) در دوره های بعدی کیوتو همچنان مرکز فرهنگی و مذهبی ژاپن باقی ماند. امپراتور تا سال ۱۸۶۸ در کاخ امپراتوری کیوتو اقامت داشت و شهر نقش محوری خود را در حفظ سنت ها و هنرهای اصیل ژاپنی حفظ کرد. این پیشینه تاریخی غنی دلیل اصلی تمرکز بی نظیر بناهای تاریخی مهم در این شهر است.

فهرست مهمترین بناهای تاریخی کیوتو

معبد کینکاکوجی (پاویون طلایی)

معبد کینکاکوجی که به پاویون طلایی شهرت دارد یکی از نمادین ترین بناهای کیوتو و ژاپن است. این معبد در اصل ویلای بازنشستگی شوگان آشیکاگا یوشیمیتسو در قرن چهاردهم بوده که پس از مرگ او به معبد ذن تبدیل شد. دو طبقه بالای این بنا کاملاً با ورقه طلا پوشانده شده است که درخشش خیره کننده ای بر روی برکه آینه ای اطراف خود منعکس می کند.

معماری کینکاکوجی ترکیبی از سه سبک مختلف است: سبک شیندن در طبقه همکف (معماری کاخ های دوره هیان) سبک بوکه در طبقه اول (معماری خانه های سامورایی) و سبک ذن در طبقه دوم (معماری معابد ذن). باغ اطراف معبد نیز نمونه ای عالی از باغ سازی سنتی ژاپنی است که برای تقویت زیبایی پاویون طلایی طراحی شده است. این بنا در سال ۱۹۵۰ در آتش سوخت اما به سرعت بازسازی شد و امروزه یکی از پربازدیدترین سایت های کیوتو است.

معبد فوشیمی ایناری (هزاران دروازه قرمز)

معبد فوشیمی ایناری زیارتگاهی شینتو است که به کامی ایناری خدای برنج کشاورزی روباه ها و رونق کسب وکار اختصاص دارد. این معبد به دلیل مسیرهای کوهستانی پوشیده شده با هزاران دروازه قرمز رنگ (توری) شهرت جهانی دارد. این دروازه ها توسط افراد و شرکت ها به عنوان نذر یا تشکر اهدا شده اند و نام اهداکننده و تاریخ اهدای آن بر روی هر دروازه حک شده است.

مسیر اصلی معبد به سمت قله کوه ایناری امتداد می یابد و پیاده روی در میان این تونل های قرمز رنگ تجربه ای منحصربه فرد و روحانی است. در طول مسیر زیارتگاه های کوچک تر مجسمه های روباه (پیام آوران ایناری) و مناظر زیبایی از شهر کیوتو وجود دارد. فوشیمی ایناری یکی از مهم ترین زیارتگاه های ایناری در سراسر ژاپن است و تاریخ آن به قرن هشتم میلادی بازمی گردد.

معبد کیومیزو درا (معبد آب زلال)

معبد کیومیزو درا یکی از مشهورترین معابد بودایی در کیوتو به دلیل ایوان چوبی بزرگ خود که بدون استفاده از حتی یک میخ بر روی ده ها ستون چوبی عظیم ساخته شده و بر فراز یک تپه مشرف به شهر قرار دارد شناخته می شود. این ایوان چشم اندازهای پانورامیکی از کیوتو به ویژه در فصل شکوفه های گیلاس و برگ های پاییزی ارائه می دهد.

نام معبد به معنی «معبد آب زلال» از آبشاری در محوطه آن گرفته شده است که آب آن به سه جریان تقسیم می شود. بازدیدکنندگان معتقدند نوشیدن از هر یک از این جریان ها برکت خاصی به همراه دارد (سلامتی طول عمر موفقیت در تحصیل). تاریخ این معبد به سال ۷۸۰ میلادی بازمی گردد و سازه های کنونی عمدتاً در اوایل دوره ادو بازسازی شده اند. معبد کیومیزو درا نمونه ای برجسته از معماری چوبی سنتی ژاپنی است.

قلعه نیجو (مقر شوگان ها)

قلعه نیجو توسط توکوگاوا ایه یاسو بنیانگذار شوگون سالاری توکوگاوا در سال ۱۶۰۳ ساخته شد تا محل اقامت او و جانشینانش در هنگام بازدید از کیوتو و ملاقات با امپراتور باشد. این قلعه شامل دو حلقه استحکامات کاخ نینومارو و بقایای کاخ هونمارو است. کاخ نینومارو به دلیل معماری باشکوه نقاشی های دیواری خیره کننده و کف های «بلبل خوان» شهرت دارد.

کف های بلبل خوان به گونه ای طراحی شده اند که با راه رفتن بر روی آن ها صدایی شبیه به چهچهه پرنده تولید می کنند؛ این ویژگی به عنوان یک سیستم امنیتی برای هشدار دادن به نگهبانان در مورد هرگونه مزاحم عمل می کرد. قلعه نیجو نمایانگر قدرت و اقتدار شوگان ها در دوره ادو است و معماری آن ترکیبی از سبک های نظامی و مسکونی اشراف زادگان آن دوران را به نمایش می گذارد. باغ های اطراف قلعه نیز بسیار زیبا و با دقت طراحی شده اند.

معبد ریوآن جی (باغ سنگی)

معبد ریوآن جی یکی دیگر از معابد ذن کیوتو است که شهرت جهانی خود را مدیون باغ سنگی منحصر به فردش است. این باغ خشک ذن (کاره سانسوی) از ۱۵ سنگ در اندازه های مختلف تشکیل شده است که در بستری از شن سفید مرتب شده اند. چیدمان سنگ ها به گونه ای است که از هر زاویه ای که به جز یک نقطه خاص در باغ نگاه کنید همیشه یکی از سنگ ها از دید پنهان می ماند.

معنی دقیق و طراح این باغ هنوز یک راز باقی مانده است و تفاسیر مختلفی از آن وجود دارد از جزایری در دریا گرفته تا ببرهای در حال عبور از آب. این باغ مکانی برای مدیتیشن و تفکر است و سادگی و عمق فلسفی آن تأثیر عمیقی بر بازدیدکنندگان می گذارد. خود معبد نیز دارای تاریخچه ای غنی است و در ابتدا ویلای یک اشراف زاده در دوره هیان بوده که بعدها به معبد ذن تبدیل شده است.

پاویون نقره ای (گینکاکوجی)

گینکاکوجی یا پاویون نقره ای معبد ذن دیگری در کیوتو است که توسط نوه آشیکاگا یوشیمیتسو (سازنده کینکاکوجی) آشیکاگا یوشیماسا ساخته شد. یوشیماسا قصد داشت این بنا را نیز با نقره بپوشاند اما این کار هرگز به پایان نرسید و نام آن صرفاً به دلیل شباهت به کینکاکوجی و به عنوان یک مقایسه باقی ماند. این معبد نمونه ای برجسته از زیبایی شناسی وابیسابی (زیبایی در نقص و سادگی) است.

گینکاکوجی شامل پاویون اصلی سالن توگو-دو و باغ های زیباست. باغ ماسه ای آن که به «دریای ماسه ای نقره ای» شهرت دارد دارای مخروطی بزرگ از ماسه به نام «کوه فوجی» است که نمادی از کوه مقدس ژاپن است. باغ خزه ای اطراف معبد نیز بسیار آرامش بخش است. گینکاکوجی نمایانگر فرهنگ هیگاشیاما است که در دوره موروماچی شکوفا شد و بر هنر معماری و زیبایی شناسی ژاپنی تأثیر گذاشت.

ویلای کاتسورا ایمپریال

ویلای کاتسورا ایمپریال نمونه ای بی نظیر از معماری ویلاهای ژاپنی و طراحی باغ در قرن هفدهم است. این ویلا به دستور شاهزاده هاتسوهیتو برادر امپراتور گو-یوزی ساخته شد و به عنوان محل استراحت و تفریح خاندان امپراتوری مورد استفاده قرار می گرفت. طراحی ویلا و باغ آن به گونه ای است که بازدیدکننده در حین حرکت در مسیرهای پیچ در پیچ مناظر و چشم اندازهای متفاوتی را کشف می کند.

معماری ساده و در عین حال بسیار دقیق و ظریف ویلا هماهنگی کاملی با طبیعت اطراف دارد. باغ کاتسورا شامل برکه هایی با جزایر کوچک خانه های چای پل ها و فانوس های سنگی است که هر یک با دقت فراوان در جای خود قرار گرفته اند. این ویلا نمونه ای عالی از زیبایی شناسی سنتی ژاپنی و هنر استفاده از فضا و طبیعت در طراحی است و بازدید از آن نیازمند رزرو قبلی از آژانس خانواده امپراتوری است.

کاخ امپراطوری کیوتو

کاخ امپراتوری کیوتو (کیوتو گوسهو) محل اقامت خاندان امپراتوری ژاپن برای بیش از هزار سال تا زمان انتقال پایتخت به توکیو در سال ۱۸۶۸ بود. سازه های فعلی کاخ عمدتاً در سال ۱۸۵۵ پس از آتش سوزی بازسازی شده اند و نمونه ای از معماری کاخ های دوره ادو متاخر هستند. مجموعه کاخ در محوطه ای وسیع قرار دارد که توسط دیوارهای بلند احاطه شده است.

در داخل محوطه چندین سالن اصلی اقامتگاه های امپراتور و امپراتریس و ساختمان های دیگر وجود دارد که هر یک کاربری خاصی داشته اند از جمله سالن مراسم تاج گذاری (شیشین دن) و سالن پذیرایی رسمی (سیشین دن). معماری کاخ ساده و باوقار است و نمایانگر سبک معماری شویندن است. بازدید از کاخ امپراتوری نیز نیازمند رزرو قبلی است و فرصتی برای درک زندگی دربار امپراتوری در گذشته فراهم می کند.

منطقه تاریخی گیون

منطقه گیون واقع در شرق رودخانه کامو یکی از مشهورترین مناطق تاریخی کیوتو است که به دلیل حفظ فضای سنتی و حضور گیشاها و مایکوها (شاگردان گیشا) شهرت دارد. این منطقه در اصل در اطراف زیارتگاه یاساکا شکل گرفته است و خیابان های باریک و ساختمان های چوبی سنتی آن فضایی نوستالژیک از ژاپن قدیم را تداعی می کند.

گیون پر از خانه های چوبی سنتی (ماچیا) رستوران های لوکس خانه های چای و مغازه های سنتی است. خیابان هانامی کوجی خیابان اصلی گیون مکانی عالی برای قدم زدن و تماشای معماری زیبا و شاید حتی دیدن یک گیشا یا مایکو در حال عبور است. کانال شیراکاوا نیز با ردیف درختان بید و خانه های چوبی در امتداد آن یکی از زیباترین نقاط این منطقه است. گیون قلب فرهنگی کیوتو محسوب می شود.

بناهای تاریخی کیوتو در فهرست میراث جهانی یونسکو

مجموعه ای از ۱۷ مکان تاریخی برجسته در کیوتو شامل معابد زیارتگاه ها و یک قلعه تحت عنوان «بناهای تاریخی کیوتو باستان» در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده اند. این مجموعه شامل برخی از مهم ترین سایت هایی است که پیشتر ذکر شد مانند کینکاکوجی گینکاکوجی کیومیزو درا ریوآن جی فوشیمی ایناری و قلعه نیجو. این ثبت جهانی ارزش استثنایی این بناها را برای بشریت تأیید می کند.

این ۱۷ سایت نه تنها به دلیل زیبایی معماری و هنری خود بلکه به دلیل نقش محوری شان در توسعه فرهنگ ژاپن در طول بیش از هزار سال پایتختی کیوتو مورد توجه قرار گرفته اند. آنها نمایانگر دوره های مختلف تاریخی و سبک های متنوع معماری و مذهبی هستند و در کنار هم تصویری جامع از میراث فرهنگی غنی این شهر ارائه می دهند. حفاظت از این سایت ها اولویت بالایی دارد.

انواع بناهای تاریخی در کیوتو (معابد زیارتگاه ها قلعه ها باغ ها)

کیوتو به دلیل تنوع بی نظیر بناهای تاریخی اش شناخته می شود. اصلی ترین انواع این بناها شامل معابد بودایی (tera) زیارتگاه های شینتو (jinja) قلعه ها (shiro) و باغ های سنتی (niwa) هستند. هر یک از این انواع ویژگی های معماری و کاربری متفاوتی دارند و نمایانگر جنبه های مختلفی از فرهنگ و تاریخ ژاپن هستند.

معابد بودایی معمولاً شامل سالن های اصلی عبادت پاگودا دروازه های بزرگ و محوطه های وسیع هستند و فضایی برای مدیتیشن و تعالیم بودایی فراهم می کنند. زیارتگاه های شینتو با دروازه های قرمز رنگ (توری) سالن های عبادت (هوندن و هایدن) و محوطه های طبیعی تر مشخص می شوند و به پرستش کامی ها (ارواح یا خدایان شینتو) اختصاص دارند. قلعه ها سازه های دفاعی و مراکز قدرت سیاسی بوده اند در حالی که باغ ها فضاهایی برای آرامش تفکر و نمایش زیبایی طبیعت هستند و اغلب با معابد یا ویلاها مرتبط هستند.

ویژگی های معماری بناهای تاریخی کیوتو

معماری بناهای تاریخی کیوتو ترکیبی از سادگی زیبایی شناسی طبیعی و مهارت های ساختمانی پیشرفته است. استفاده گسترده از چوب سقف های شیب دار زیبا (اغلب با پوشش کاه یا سفال) و هماهنگی با محیط طبیعی از ویژگی های بارز این معماری است. سبک های معماری متفاوتی در طول تاریخ در کیوتو تکامل یافته اند از سبک شیندن در دوره هیان گرفته تا سبک های بوکه و شویندن و معماری ذن در دوره های بعدی.

جزئیات دقیق مانند اتصالات چوبی بدون میخ نقاشی های دیواری (مانند آنچه در قلعه نیجو دیده می شود) و استفاده از کاغذهای شوجی و فوسوما برای تقسیم بندی فضا نشان دهنده هنر و صنعتگری بالای معماران و سازندگان ژاپنی است. باغ ها نیز بخش جدایی ناپذیر این معماری هستند و با استفاده از آب سنگ گیاهان و عناصر دیگر فضاهایی برای تأمل و لذت بردن از زیبایی های فصلی خلق می کنند. این معماری منعکس کننده ارزش های زیبایی شناسی و فلسفی ژاپنی است.

حفاظت و نگهداری از میراث تاریخی کیوتو

حفاظت از بناهای تاریخی و کهن کیوتو یک اولویت ملی و محلی است. بسیاری از این سایت ها به عنوان گنجینه های ملی یا اموال فرهنگی مهم ژاپن تعیین شده اند که تحت قوانین سخت گیرانه دولتی محافظت می شوند. همچنین ثبت این بناها در فهرست میراث جهانی یونسکو تعهدات بین المللی را برای حفاظت و نگهداری از آنها ایجاد کرده است.

فرآیندهای حفاظت شامل مرمت های دقیق بر اساس تکنیک های سنتی مدیریت بازدیدکنندگان برای کاهش آسیب و اقدامات پیشگیرانه در برابر آتش سوزی و بلایای طبیعی است. آموزش نسل های جدید صنعتگران و متخصصان مرمت نیز برای اطمینان از تداوم این تلاش ها حیاتی است. جامعه محلی و سازمان های غیردولتی نیز نقش مهمی در افزایش آگاهی عمومی و مشارکت در حفظ این میراث گرانبها ایفا می کنند.

چند بنای تاریخی کیوتو در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است؟

مجموعه ای شامل ۱۷ مکان تاریخی در کیوتو از جمله معابد زیارتگاه ها و قلعه تحت عنوان «بناهای تاریخی کیوتو باستان» در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده اند.

قدیمی ترین بناهای تاریخی کیوتو کدام هستند؟

برخی از قدیمی ترین بناها و سایت های مرتبط با تاریخ اولیه کیوتو (هیان کیو) به اواخر قرن هشتم میلادی بازمی گردند مانند معبد کیومیزو درا اگرچه سازه های کنونی اغلب بازسازی های دوره های بعدی هستند.

مهمترین بناهای تاریخی کیوتو که بازدید از آنها توصیه می شود کدامند؟

بسیاری از بناهای ثبت شده در یونسکو مانند کینکاکوجی فوشیمی ایناری کیومیزو درا قلعه نیجو و ریوآن جی از مهمترین و پربازدیدترین سایت هایی هستند که تجربه کاملی از تاریخ و فرهنگ کیوتو ارائه می دهند.

تفاوت اصلی بین معابد بودایی و زیارتگاه های شینتو در کیوتو چیست؟

معابد بودایی مراکز عبادت و تعالیم بودا هستند و اغلب شامل پاگودا و سالن های اصلی عبادتند در حالی که زیارتگاه های شینتو به پرستش کامی ها (خدایان شینتو) اختصاص دارند و با دروازه های قرمز رنگ (توری) و فضایی طبیعی تر مشخص می شوند.

چرا شهر کیوتو به شهر هزار معبد شهرت دارد؟

این نامگذاری به دلیل تعداد بسیار زیاد معابد بودایی و زیارتگاه های شینتو در کیوتو است که تخمین زده می شود بیش از ۱۶۰۰ معبد بودایی و ۴۰۰ زیارتگاه شینتو در این شهر وجود دارد.

آیا باغ های سنتی کیوتو نیز جزو بناهای تاریخی کهن محسوب می شوند؟

بله بسیاری از باغ های سنتی کیوتو به ویژه آنهایی که با معابد زیارتگاه ها یا ویلاهای تاریخی مانند ریوآن جی کینکاکوجی گینکاکوجی یا ویلای کاتسورا مرتبط هستند بخشی جدایی ناپذیر از میراث تاریخی و فرهنگی محسوب می شوند.

کدام منطقه کیوتو بیشترین تعداد بنای تاریخی را در خود جای داده است؟

در حالی که بناهای تاریخی در سراسر کیوتو پراکنده اند مناطق شرقی (هیگاشیاما) و شمالی شهر به دلیل تمرکز بالای معابد و زیارتگاه های مهم دارای تعداد زیادی سایت تاریخی هستند.