ممکن است من به ذکر بدیهی بپردازم اما این واقعیت که مادر طبیعت دیگر آنقدر سالم نیست غیرقابل انکار است. ما به عنوان یک گونه با عدم تحقق عواقب اقدامات خود در این واقعیت نقش داشتیم. باور نکن. از طریق جهل ما محیط برگشت ناپذیر را نابود کرده ایم. ما دیگر دنیایی با اکوسیستم سالم نداریم.
مواردی که به آسیب رساندن به محیط شکننده ما کمک می کند ذکر بسیاری است. برخی از آنها شامل آلودگی در صنعت دفع دود ناشی از اتومبیل استفاده بیش از حد از منابع طبیعی از بین رفتن پوشش گیاهی اصلی و عدم بازیافت است. ما در مورد تغییرات آب و هوا می خوانیم. سطح دریا افزایش می یابد و دمای جهانی افزایش می یابد. زمین های زراعی تبدیل به بیابانی شده است. کشاورزان وضعیت معیشت خود را از دست می دهند. مردم نمی توانند غذا بخورند. استقلال به وابستگی به سازمان های امدادی و خیرین تغییر کرده است.
سازمانهای خیریه جهانی فقط می توانند کارهایی را برای کاهش رنجهای بشری انجام دهند. منابع مالی کافی برای کمک به تقویت عملکرد آنها وجود ندارد. کشورهای ثروتمند درجه ای از کمک را ارائه می دهند اما آنها تمایل دارند هزینه های بیشتری را صرف توسعه صنعت و زیرساخت ها کنند. توسعه و فروش اسلحه بسیار فراتر از کمکهای دولت است. به نظر می رسد همه چیز گم شده است. با این وجود اگر افراد و کل جوامع تصمیم به ایجاد اقدامات مثبت بگیرند راه حلها وجود دارد.
من در حال حاضر در زیر بخش کوچکی به نام پارک ویلا در شهر داوائو: فیلیپین ساکن هستم. یک بهشت گرمسیری واقعی که ممکن است فکر کند. مثل این نیست در هر کجا که قدم می زنم زباله هایی را که توسط افرادی که به سادگی آگاهی از اقدامات خود ندارند روی زمین ریخته اند می بینم. ته سیگار بطری های پلاستیکی کیسه های پلاستیکی خرید و بسته بندی های پلاستیکی از میان وعده ها. این یک دید عالی نیست. این آلودگی است. این نباید صادق باشد. من اغلب در مورد این مشکل ابراز ناامیدی کرده ام و اغلب تعجب می کنم که چه کاری می توانم انجام دهم تا سعی کنم یک تغییر مثبت داشته باشم
همین که شروع کردم به فکر اینکه ایده های من معتبر نیستند اتفاقی افتاد. آن روز با همسایه ام صحبت می کردم و او به من گفت که افراد محلی در حومه من می خواهند کاری انجام دهند تا به محیط محلی خود کمک کنند. تا به امروز تعداد معدودی بازیافت را شروع کرده اند که باعث می شود زباله ها کاهش یابد و با فروش شیشه پلاستیک و قراضه فلز درآمد ایجاد شود. ما به طور جدی در مورد لزوم لقاح مردم با قلمه های گیاهی و نهال های چمن صحبت کردیم. با آموزش خانواده ها می توانند یک پاسیوی جلویی و یک باغ سبزیجات ایجاد کنند. این باعث صرفه جویی در هزینه می شود. این یک رژیم غذایی سالم را تأمین می کند. این می تواند نمونه ای از افرادی باشد که در منافع محیط زیست تغییرات مثبتی ایجاد می کنند.
مراقبت از محیط زیست چیزی است که مردم محلی باید از طریق فرآیندهای آموزشی در مدارس محلی و همچنین جلسات اجتماع بدانند. مردم باید بدانند که چگونه می توان مواد تخریب پذیر و غیر تجزیه پذیر را جدا کرد. هر هفته مردم مجبورند بطری های پلاستیکی خالی و قوطی های فلزی خود را با کاغذ / مقوا استفاده شده بچینند و آنها را در یک ظرف سفارشی واقع در یک انتهای پارک جامعه قرار دهند. همچنین یک کمپوست کمپوست وجود خواهد داشت. این به رشد سبزیجات کمک می کند. این امر باعث می شود میزان پولی که مردم باید برای خرید مواد غذایی خرج کنند کاهش یابد. پول حاصل از فروش شیشه و فلز به گسترش این پروژه کمک خواهد کرد: در عین حال ارزش بازیافت را افزایش می دهد.
در رابطه با استفاده از کمپوست: این امر نیاز به کودهای شیمیایی را برای رشد محصول کاهش می دهد. این باغ مشترک پیش بینی شده به یک اکوسیستم کوچک و سالم تبدیل خواهد شد. این یک مثال فیزیکی در مورد چگونگی بهبود و بازیابی محیط خواهد بود. نیازی به نشستن و صبر کردن دیگران برای ارائه راه حل نیست. اکنون مردم می توانند با هم کار کنند. برخی از تاریخ های آینده نیست.
به عنوان یک ابتکار عمل اجتماعی این امر باعث می شود تا افراد در یک درجه بالاتر با یکدیگر ارتباط و همکاری داشته باشند. کسانی که در این زیر بخش زندگی می کنند و در فقر شدید زندگی می کنند می توانند آنچه را که پرورش می یابد به اشتراک بگذارند. این به ایجاد یک رژیم غذایی سالم برای خود و خانواده های آنها کمک می کند. آنها یاد می گیرند که چگونه سبزیجات خود را پرورش دهند. این خود توانمندسازی است. این یک تغییر اجتماعی است.
مردم همچنین باید یاد بگیرند که پرتاب سطل آشغال روی زمین غیر بهداشتی و زشت است. آنها باید بدانند كه زباله ها ارتباط مستقیمی با تخریب محیط زیست دارند. باید مقامات دولتی برای قرار دادن سطل آشغال در مناطق بیشتری تحت فشار قرار گیرند. این حداقل به تشویق افراد برای دفع زباله های شخصی خود به درستی کمک می کند. جالب است بدانید که بازیافت و دفع صحیح زباله و زباله در شهر داوا به موجب قانون الزامی است. با این حال در حال حاضر من نمی بینم که بسیاری از کسانی هستند که در واقع با این فرمان موافق هستند: در معرض مجازات های کیفری و حضانت.
برای حفظ و حفاظت از محیط زیست کارهای زیادی باید انجام شود. در این مقاله یک پروژه کوچک به ابتکار مردم عادی شرح داده شده است. افرادی که می خواهند با تبدیل منطقه خود به مکانی سالم برای زندگی تفاوت مثبتی ایجاد کنند. هنگامی که این پروژه جامعه از طریق رسانه ها و جلسات عمومی تبلیغ می شود ممکن است سایر جوامع در کل فیلیپین الهام بگیرند که همین کار را انجام دهند. اما این نیاز به محافظت و احیای محیط سیاره یک مسئله جهانی است. آیا بشر می تواند با این چالش روبرو شود و آن را شکست دهد؟ ما دیگر لوکس وقت نداریم.
جف دودسون. 06/26/2012