ضربه به کمر در اثر افتادن از پله

آسیب دیدگی دنبالچه ، آسیبی است که موجب ایجاد درد و ناراحتی در ناحیه‌ دنبالچه می‌شود. این آسیب‌دیدگی، درد دنبالچه یا coccydynia نامیده می‌شود.

دنبالچه، انتهایی‌ترین بخش ستون فقرات انسان در زیر استخوان خاجی قرار دارد. آسیب‌دیدگی ممکن است علائمی مثل کبودی، دررفتگی یا شکستگی دنبالچه را به دنبال داشته باشد. بیشتر آسیب‌ها و دردهای دنبالچه گرچه در مدتی طولانی ترمیم شده، معمولا با رعایت احتیاط و نکات مرتبط با درمان، مدیریت می‌شوند.

دنبالچه، ساختاری استخوانی و مثلثی‌شکل در انتها ستون فقرات است. دنبالچه از سه تا پنج بخش استخوانی تشکیل می‌شود که از طریق مفاصل و رباط‌ها به هم متصل می‌شوند.

بیشتر دردها و آسیب‌های دنبالچه در زنان شایع است چرا که لگن خاصره در زنان، عریض‌تر است و دنبالچه بیشتر در معرض آسیب قرار می‌گیرد.

دلایل درد دنبالچه

• بیشتر آسیب‌های دنبالچه بر اثر برخورد و ضربه شدید به آن ایجاد می‌شوند.
• سقوط روی دنبالچه در حالت نشسته، به خصوص در هنگام برخورد با جسم سخت، رایج‌ترین دلیل آسیب دیدگی دنبالچه است.
• وارد شدن ضربه مستقیم به دنبالچه مثلا در حین ورزش، می‌تواند آسیب دیدگی دنبالچه را به دنبال داشته باشد.
• در زمان زایمان، امکان شکستگی و آسیب در دنبالچه وجود دارد.
• فشار زیاد و سایش بیش‌ازحد دنبالچه، در ورزش‌هایی مثل دوچرخه‌سواری یا قایق‌رانی، ممکن است به دنبالچه آسیب بزند.
• گاهی اوقات، دلیل آسیب رسیدن به دنبالچه، ناشناخته است.
• از کم رواج‌ترین دلایل آسیب رسیدن به دنبالچه می‌توان به استخوان‌رُست یا رشد استخوان زائد روی استخوان طبیعی، فشردگی ریشه‌های عصبی، آسیب در سایر قسمت‌های ستون فقرات، عفونت موضعی و تومور اشاره کرد.

علائم آسیب ‌دیدگی دنبالچه

• دردهای موضعی شدید یا حساسیت به درد در ناحیه دنبالچه
• اگر آسیب بعد از سانحه باشد، ممکن است کبودی در اطراف دنبالچه مشاهده شود.
• درد معمولا در زمان نشستن به مدت طولانی، بدتر می‌شود یا در صورت فشار مستقیم به دنبالچه، درد افزایش پیدا می‌کند.
• اجابت مزاج، سخت و دردناک می‌شود.
• بعضی از زنان در موقع برقراری رابطه جنسی، درد را تجربه می‌کنند.

چه زمانی به درمان دارویی نیاز است؟

اگر نشانه‌ها و علائم آسیب دیدگی دنبالچه را مشاهده می‌کنید، یا در ناحیه دنبالچه احساس ناراحتی بی‌دلیل دارید با پزشک تماس بگیرید. باید به پزشک اطلاع دهید که این درد بر اثر سانحه و ضربه شدید ایجاد شده است یا دلایل جدی‌تر و دیگری دارد.

آسیب‌های ناحیه دنبالچه معمولا به ندرت به خدمات اورژانس پزشکی نیاز دارند. با وجود این، اگر در مورد علائم خود نگران هستید، می‌توانید با پزشک تماس بگیرید یا خود را به نزدیک‌ترین بیمارستان برسانید.

تست‌های تشخیص

دلایل آسیب دیدگی دنبالچه معمولا از طریق بررسی سوابق پزشکی و تست‌های فیزیکی صورت می‌گیرد. گاهی از عکسبرداری با اشعه ایکس برای پیدا کردن دلیل آسیب دیدگی و درد استفاده می‌شود.

ممکن است پزشک، تمام قسمت‌های ستون فقرات را بررسی کند. ممکن است تست‌های نورولوژیک یا عصب‌شناسی نیز انجام شود. معاینه رکتوم، یکی دیگر از تست‌هایی است که ممکن است مورد نیاز باشد.

برای انجام این معاینه، پزشک انگشت خود را وارد رکتوم می‌کند تا محل آسیب‌دیدگی را لمس کند. به این ترتیب، پزشک تشخیص می‌دهد که آیا دررفتگی یا شکستگی قابل احساس وجود دارد یا خیر. همچنین مشخص می‌کند که آیا فشار مستقیم باعث افزایش درد می‌شود یا خیر.

به ندرت پیش می‌‌آید که در صورت نامشخص بودن دلیل آسیب‌دیدگی، از بی‌حس‌کننده‌های موضعی استفاده شود. با این روش، پزشک متوجه می‌شود که آیا منبع درد و ناراحتی، استخوان دنبالچه است یا درد از جای دیگری از ستون فقرات به دنبالچه منتقل می‌شود.

برای تشخیص وجود هر نوع شکستگی یا دررفتگی از عکسبرداری با اشعه ایکس استفاده می‌شود. با وجود این، این روش عکسبرداری، همیشه نمی‌تواند آسیب‌دیدگی را آشکار کند.  بعضی از پزشکان توصیه می‌کنند که عکسبرداری، هم در حالت نشسته هم در حالت ایستاده انجام شود. به این ترتیب، بهتر می‌توان وجود شکستگی یا دررفتگی را مشاهده کرد.

درمان آسیب دیدگی دنبالچه

راهکارهای متعددی برای درمان این عارضه وجود دارد. البته بهتر است حتما مشورت با پزشک را نیز برای انتخاب هر کدام از این راه های درمان در برنامه خود قرار دهید.

درمان‌های خانگی

آسیب‌دیدگی دنبالچه، معمولا بسیار دردناک است بنابراین، درمان‌های خانگی فقط برای کنترل درد و جلوگیری از آسیب‌های بعدی انجام می‌شود.

از نشستن برای مدت طولانی، خودداری کنید. موقع نشستن، سعی کنید که روی سطوح سخت ننشینید. سعی کنید وزنتان را روی دو طرف بدن پخش کنید و به مرکز بدن فشار وارد نکنید. کمی به جلو خم شوید تا وزن‌تان به جلو منتقل شود و فشار از روی دنبالچه برداشته شود.

در آسیب‌هایی که بر اثر سانحه ایجاد شده است، در ناحیه آسیب‌دیده از کمپرس یخ برای مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه استفاده کنید. چهار بار در روز این کار را تکرار کنید. تا چند روز بعد از آسیب‌دیدگی، کمپرس یخ را انجام دهید.

داروهای غیراستروئیدی ضدالتهابی مثلا آسپیرین و ایبوپروفن برای کاهش درد و بهبود توانایی حرکت، مصرف کنید. اگر بیماری‌های کلیوی یا سابقه‌ خونریزی گوارشی دارید یا دارهای رقیق‌کننده خون مصرف می‌کنید، قبل از مصرف این داروها حتما با پزشک خود مشورت کنید.

در این شرایط، برای شما بهتر است که از داروهایی مثل استامینوفن استفاده کنید که به کاهش درد کمک می‌کند ولی التهاب را کاهش نمی‌دهد.

می‌توانید بالش‌ها و کوسن‌های مخصوص بخرید و روی آن بنشینید. این بالش‌های مخصوص، سوراخی در مرکز دارند که از تماس دنبالچه با سطح زیرین، جلوگیری می‌کند و بین آنها فاصله می‌اندازد.

غذاهای سرشار از فیبر بخورید تا مانع از یبوست شود و درد دنالچه را موقع اجابت مزاج، کمتر کند.

درمان‌های دارویی

علاوه بر درمان‌های خانگی، پزشک با استفاده از داروهای دیگر می‌تواند درد را کاهش دهد. به ندرت، عمل جراحی برای درمان آسیب دیدگی دنبالچه نیاز است. با تجویز پزشک می‌توانید مسکن‌های قوی‌تری مصرف کنید. داروهای مسهل برای پیشگیری از یبوست ممکن است برایتان تجویز شود به خصوص اگر یبوست مزمن داشته باشید. همچنین تزریق بی‌حس‌کننده‌های موضعی در ناحیه دنبالچه گاهی برای کاهش دردهای ممتد، تجویز می‌شود. خارج کردن دنبالچه از طریق عمل جراحی نیز یکی از راهکارها است که معمولا به ندرت تجویز می شود.

پیگیری بعد از آسیب دیدگی دنبالچه

بسته به میزان آسیب دیدگی، باید دستورات پزشک را بعد از آسیب دیدگی دنبال کنید و درمان را پیگیری کنید. روند پیشرفت و بهبود آسیب‌دیدگی باید زیر نظر پزشک طی شود. بیشتر افراد وقتی از درمان‌های خانگی نتیجه می‌گیرند، آسیب‌دیدگی خود را نزد پزشک متخصص پیگیری نمی‌کنند.

افرادی که درد مزمن دنبالچه دارند و کسانی که درمان‌های دارویی پاسخگو نیست، معمولا به پیگیری‌های بعدی بیشتری نیاز دارند. گاهی برای کشف علت درد و درمان آن، ممکن است فرد به پزشکان و متخصصان دیگر ارجاع داده شود.

پیشگیری از آسیب دیدگی دنبالچه

بیشتر آسیب دیدگی‌های دنبالچه بر اثر سانحه و اتفاقی ایجاد می‌شوند مثلا سرخوردن روی یخ. به همین دلیل نمی‌توان کاملا از آن پیشگیری کرد. فقط همیشه باید جانب احتیاط را رعایت کنید. در هنگام انجام ورزش‌های مختلف، تجهیزات ایمنی و لباس‌های مناسب را بپوشید تا از آسیب دیدگی‌های شدید پیشگیری کنید.

نتیجه‌گیری

کشف علت آسیب دیدگی دنبالچه به فاکتورهای مختلف بستگی دارد:

• دلیل اصلی مشکل (ممکن است بر اثر سقوط یا ضربه شدید، تومور یا عفونت باشد)
• شدت آسیب دیدگی، اگر آسیب دیدگی دنبالچه بر اثر سانحه باشد، معمولا علایمی مثل کبودی، شکستگی و دررفتگی دارد.
• میزان اثرگذاری درمان‌های خانگی
• توانایی طبیعی بدن در ترمیم و بهبودی

بیشتر موارد آسیب دیدگی دنبالچه که بر اثر سانحه است. درنتیجه، در عرض چند هفته بعد از سانحه با درمان‌های دارویی صحیح، بهبود پیدا می‌کند.

تعداد کمی از افراد، باوجود درمان‌های دارویی صحیح، از ناراحتی مزمن رنج می‌برند. این مشکل دائمی، معمولا باعث ناتوانی و ناامیدی فرد می‌شود. البته موارد آن بسیار محدود است و معمولا درد، دلیل دیگری دارد که باید در ستون فقرات جست‌وجو شود.

منبع:

webmd

به آسیب شدید مغزی که روی عملکرد مغز تاثیر می گذارد، ضربه ی مغزی می گویند. معمولا این تاثیر موقتی است اما شامل سردرد و بروز مشکل در تمرکز، حافظه، تعادل و هماهنگی می شود.

این وضعیت معمولا در اثر ورود ضربه به سر اتفاق می افتد. تکان دادن شدید سر و نیم تنه ی بالا هم باعث ضربه مغزی می شود.

در بعضی از موارد، ضربه ی مغزی باعث از دست رفتن هوشیاری می شود اما همیشه اینطور نیست.

افتادن شایع ترین علت بروز ضربه ی مغزی است. اگر ورزش هایی نظیر فوتبال انجام می دهید هم امکان بروز ضربه ی مغزی وجود دارد. معمولا اکثر افراد بعد از ضربه ی مغزی کاملا بهبود پیدا می کنند.

مشاهده بیشتر : متخصص جراح مغز و اعصاب

علائم ضربه مغزی

ممکن است علامت و نشانه های ضربه ی مغزی مخفی باشد و فورا مشخص نشود. علائم می تواند تا چند روز، هفته یا حتی بیشتر طول بکشد.

سردرد، از دست دادن حافظه (فراموشی) و گیجی از جمله علائم شایع بعد از بروز ضربه ی مغزی است. فراموشی معمولا شامل از یاد بردن حادثه ای که باعث بروز آسیب شده می شود.

از جمله علائم فیزیکی ضربه ی مغزی می توان موارد زیر را نام برد:

• سردرد
• زنگ زدن گوش
• تهوع
• استفراغ
• خستگی یا خواب آلودگی
• تار شدن دید

علائم دیگر ضربه ی مغزی عبارت است از:

• گیجی یا نشناختن محیط
• فراموشی حادثه
• سرگیجه

طرف مقابل علائم زیر را در کسی که دچار ضربه ی مغزی شده مشاهده می کند:

• از دست دادن هوشیاری به صورت موقتی (البته این حالت همیشه اتفاق نمی افتد)
• لکنت
• دیر واکنش نشان دادن به سوال
• منگی
• فراموشی، مثلا مدام سوال تکراری می پرسد

ممکن است بعضی علائم را فورا تجربه کنید و بعضی علائم دیگر چند روز بعد از آسیب رخ دهد، مانند:

• مشکل تمرکز و حافظه
• کج خلقی و دیگر تغییرات روحی
• حساس شدن به نور و صدا
• اختلال در خواب
• مشکلات روان شناختی و افسردگی
• اختلال در چشایی و بویایی

علائم ضربه مغزی در کودکان

ورود آسیب به سر کودکان کم سن بسیار شایع است اما تشخیص ضربه ی مغزی در نوزادان و کودکان نوپا دشوار است چون نمی توانند وضعیت خود را توضیح دهند. علائم زیر می تواند نشانه ضربه ی مغزی در کودک باشد:

• منگی
• بی حالی و خستگی سریع
• کج خلقی و بداخلاقی
• از دست دادن تعادل و تلوتلو خوردن
• گریه زیاد
• تغییر در الگوی خواب یا غذا خوردن
• بی میلی به اسباب بازی های مورد علاقه
• تهوع
• رعشه

چه زمان باید به پزشک مغز و اعصاب مراجعه کرد؟

در این حالت ظرف 1 الی 2 روز به دکتر مغز و اعصاب مراجعه کنید:

• حتی اگر به سر شما یا فرزندتان صدمه وارد شده و به مراقبت فوری نیاز ندارد

اگر کودک علائم آسیب جدی را ندارد، هوشیار است، عادی حرکت می کند و جوابتان را می دهد، احتمالا آسیب خفیف است و معمولا به معاینه بیشتر احتیاج نیست.

در این صورت، اگر کودک می خواهد بخوابد، اشکالی ندارد اگر او را بخوابانید. اگر بعدا متوجه نشانه های نگران کننده شدید، به لیست بهترین دکتر مغز و اعصاب برای نوبت گیری مراجعه کنید.

اگر به سر فرد بزرگسال یا کودک آسیب وارد شده و علائم زیر را دارد، کمک پزشکی دریافت کنید:

• استفراغ یا تهوع مکرر
• از دست دادن هوشیاری به مدت بیشتر از 30 ثانیه
• سردردی که به مرور زمان تشدید می شود
• خارج شدن خون یا مایع از بینی یا گوش
• اختلال در چشم یا بینایی مانند گشاد شدن مردمک ها یا نامساوی بودن مردمک ها
• شنیدن صدای زنگ در گوش که از بین نمی رود
• ضعیف شدن دست یا پاها
• رنگ پریدگی بیشتر از یک ساعت
• تغییر در رفتار
• گیجی یا تشخیص ندادن جهت، مثلا دیگران یا مکان را نمی شناسد
• لکنت یا تغییرات گفتاری دیگر
• اختلال بارز عملکرد ذهن یا هماهنگی فیزیکی
• تغییر در هماهنگی فیزیکی مثل تلوتلو خوردن
• رعشه یا لرز
• سرگیجه ی مداوم یا متناوب
• علائمی که به مرور زمان بدتر می شود
• برآمدگی یا کبودی روی قسمت هایی به غیر از پیشانی کودکان، به خصوص در نوزادان زیر 12 ماه

ضربه مغزی در ورزشکاران

هنگامی که علائم و نشانه های ضربه ی مغزی دارید، هرگز سر بازی برنگردید.

متخصصان توصیه می کنند ورزشکاری که به ضربه ی مغزی مشکوک است، درگیر فعالیتی که خطر بروز دومین ضربه ی مغزی را بالا می برد، نشوند.

کودکان و نوجوانان باید توسط متخصصی که در زمینه معاینه و کنترل ضربه ی مغزی در کودکان آموزش دیده معاینه شوند.

متخصصان همچنین توصیه می کنند ورزشکاران کودک، نوجوان و بزرگسالِ مبتلا به ضربه ی مغزی همان روز بروز آسیب دوباره وارد زمین بازی نشوند.

علل بروز ضربه مغزی

مغز مانند ژلاتین است که توسط مایع مغزی نخاعی داخل جمجمه از ضربات در امان می ماند.

ورود ضربه ی شدید به سر و گردن یا نیم تنه ی بالا باعث می شود مغز به شدت در دیواره ی جمجمه جلو و عقب شود.

تکان خوردن ناگهانی یا کاهش سرعت سر، که در اثر حادثه ای نظیر تصادف یا تکان دادن شدید رخ می دهد، هم باعث بروز آسیب مغزی می شود.

این آسیب ها، معمولا به مدت کوتاه، روی عملکرد مغز تاثیر می گذارد و منجر به علائم ضربه ی مغزی می شوند.

ممکن است این نوع آسیب مغزی منجر به خونریزی داخل یا اطراف مغز شود و علائمی نظیر خواب آلودگی و گیجی طولانی به دنبال داشته باشد. ممکن است این علائم فورا ظاهر شود یا دیرتر اتفاق بیفتد.

خونریزی مغز می تواند مرگبار باشد. به همین دلیل فردی که دچار آسیب مغزی شده باید طی ساعات بعد از آسیب تحت نظر قرار بگیرد و درصورت شدید شدن علائم مراقبت پزشکی دریافت کند.

عوامل خطرناک

در ادامه به فعالیت ها و عواملی که خطر ضربه ی مغزی را بالا می برد اشاره می کنیم:

• افتادن، به خصوص در کودکان کم سن و افراد مسن
• شرکت در ورزش های خطرناک مانند فوتبال آمریکایی، هاکی، فوتبال، راگبی، بوکس یا دیگر ورزش های تصادمی
• شرکت در ورزش های خطرناک بدون نظارت و استفاده از تجهیزات ایمنی مناسب
• تصادف با موتور
• تصادف عابرپیاده یا دوچرخه
• سربازانی که در جنگ حضور دارند
• قربانی خشونت فیزیکی واقع شدن
• داشتن سابقه ضربه ی مغزی

عوارض ضربه مغزی

عوارض احتمالی ضربه ی مغزی عبارت است از:

• سردردهای بعد از حادثه: بعضی از افراد تا هفت روز بعد از آسیب مغزی سردردهای مربوط به ضربه ی مغزی را تجربه می کنند.
• سرگیجه بعد از حادثه: بعضی از افراد تا چند روز، هفته یا ماه بعد از آسیب مغزی دچار سرگیجه هستند.
• سندرم بعد از ضربه ی مغزی: درصد کمی از افراد (15 تا 20%) بیشتر از سه هفته علائمی نظیر سردرد، سرگیجه و اختلال در تفکر دارند. اگر این علائم بیشتر از سه هفته ادامه پیدا کند، به آن سندرم بعد از ضربه ی مغزی می گویند.
• تاثیر تجمیعی چند آسیب مغزی: درحال حاضر تحقیق روی تاثیر چند آسیب مغزی مکرر که باعث بروز علامت نمی شود (subconcussive injury) ادامه دارد. فعلا هیچ نتیجه قطعی دال بر ارتباط میان چند آسیب مغزی و تاثیر تجمیعی وجود ندارد.
• سندرم تاثیر ثانویه: به ندرت ممکن است فرد قبل از بین رفتن علائم ضربه ی مغزی اولیه دچار ضربه ی مغزی دوم شود و مغز به سرعت متورم شود که می تواند مرگبار باشد.

ورزشکاران به هیچ وجه نباید حین تجربه ی علائم و نشانه های ضربه ی مغزی دوباره به میدان بازی برگردند.

پیشگیری از ضربه مغزی

نکات زیر به پیشگیری یا به حداقل رساندن خطر بروز آسیب مغزی کمک می کند:

• پوشیدن لباس محافظتی حین انجام ورزش و سایر فعالیت های تفریحی: مطمئن شوید که تجهیزات کاملا اندازه  شما باشد، محکم سر جای خود می ماند و به درستی پوشیده شده است. از قوانین بازی پیروی کنید و روحیه  ورزشکاری را تمرین کنید.

هنگام دوچرخه سواری، موتورسواری، اسنوبرد سواری یا هر فعالیت تفریحی که خطر بروز آسیب مغزی را به دنبال دارد، کلاه ایمنی بپوشید.

• بستن کمربند ایمنی: بستن کمربند ایمنی مانع از بروز آسیب جدی، شامل آسیب به سر، حین تصادف می شود.
• ایمن ساختن خانه: فضای خانه را روشن نگه دارید و نگذارید روی زمین چیزی باشد که باعث لیز خوردن و افتادن می شود. افتادن در خانه اصلی ترین علت بروز آسیب به سر است.
• محافظت از کودکان: مسیر راه پله ها را ببندید و به پنجره نرده نصب کنید تا خطر بروز آسیب به سر کودکان کاهش پیدا کند.
• ورزش منظم: مرتب ورزش کنید تا عضلات پایتان قوی و تعادلتان بهتر شود.
• اطلاع رسانی درمورد ضربه ی مغزی: اطلاع رسانی به مربیان، والدین، ورزشکاران و دیگران درمورد ضربه ی مغزی به بالا بردن آگاهی کمک می کند. مربیان و والدین نیز می توانند ورزشکاران و کودکان را به روحیه مثبت ورزشکاری تشویق کنند.

[sibwp_form id=1]

 46,489 بازدید