بسیاری از کاربران اینترنت پرسرعت هنوز در مورد اتصال ارزان قیمت سریعتر از سرویس دیجیتال نامتقارن (ADSL) ، کابلها یا حتی خطوط فیبر در تاریکی هستند.
نوع دیگری از DSL به نام Digital Symmetric Service Line (SDSL) برای کسانی که اهل اینترنت نیستند تا حدودی ناشناخته است ، با این وجود می توان از آن برای انتقال و دریافت تکه های بزرگ داده با سرعت بالاتر استفاده کرد. SDSL می تواند حداکثر 3 مگابیت در ثانیه را دریافت یا انتقال دهد در حالی که ADSL می تواند داده را با سرعت 1.5 مگابیت بر ثانیه دریافت کند و فقط می تواند داده را با سرعت 16 تا 640 کیلوبیت بر ثانیه منتقل کند.
از دیگر مزایای SDSL می توان به کمبود تجهیزات برای تنظیم آن اشاره کرد زیرا نیازی به شبکه کابل نوری یا کواکسیال ندارد. در عوض ، از سیم های مسی پیچ خورده استفاده می کند که تلفن های ثابت از آن استفاده می کنند. و اگرچه ممکن است برخی از کاربران اینترنت از SDSL اطلاع نداشته باشند ، این سرویس اکنون در بسیاری از مناطق در دسترس است و در حال تبدیل شدن به گزینه ای مقرون به صرفه برای انواع گران قیمت اینترنت پرسرعت است.
SDSL برای مشاغل کوچک یا متوسط مناسب است ، اما مصرف کنندگانی که به یک روش ارزان برای دستیابی به پهنای باند بالا نیاز دارند ، ممکن است SDSL را به عنوان یک راه حل مناسب برای خانه ها نیز پیدا کنند. به عنوان مثال ، افرادی که از بسیاری از برنامه های اینترنتی استفاده می کنند که برای ارسال یا دریافت نیاز به مقدار زیادی داده دارند ، مانند پروتکل صوتی از طریق اینترنت (VoIP) ، بازی های رایانه ای پیشرفته ، کنفرانس ویدیویی یا پخش مستقیم وب ، ممکن است این مسئله را پیدا کنند زیرا انتقال داده های پرسرعت – هم برای دریافت و هم برای ارسال – با کمی افزایش در هزینه ، از سایر اشکال اینترنت بهتر عمل می کند.
برای اتصال SDSL ، یک مودم ویژه مورد نیاز است که خط تلفن را به روتر یا مستقیماً به رایانه متصل کند. این مودم سیگنال های دیجیتال را از تلفن تبدیل کرده و آنها را به قالبی مبدل می کند که سپس کامپیوتر می تواند آن را درک کند. بسته به نیاز مصرف کننده ، مودم می تواند اجاره یا خریداری شود.
اتصال SDSL مزایای زیادی نسبت به پسر عموی خود ، اتصال ADSL دارد و برای بسیاری از شرکت ها به دلیل توانایی انتقال چنین بخشهای بزرگی از داده فقط با اندکی افزایش قیمت ، ممکن است به زودی جایگزین ADSL شود.