[ad_1]
در سراسر جهان تعداد دانش آموزان در مدارس در سطوح مختلف شکل سلسله مراتبی دارد. تعداد زیادی در سطح ابتدایی وجود دارد اما هرچه پیشرفت می کنند تعداد کاهش می یابد و فقط تعداد کمی از آنها در آموزش عالی باقی می مانند. انتظار می رود که در ایالات متحده حدود 65 میلیون دانشجوی K به K12 در پاییز 2015 ثبت نام کنند. در همان دوره 20.2 میلیون دانشجو در کالج ها و دانشگاه ها ثبت نام می کردند. تخمین زده می شود که 25٪ دانش آموزان دبیرستانی اخیر در ایالات متحده قادر به فارغ التحصیلی نیستند. برای تازه واردانی که وارد کالج ها یا دانشگاه ها می شوند احتمالاً 1 از 3 به سال دوم نمی رسد. این میزان ترک تحصیل مانع توسعه ملی می شود زیرا بسیاری از افراد آموزش کامل لازم برای بازیگری در جامعه را نمی بینند. اگر بیشتر افراد بزرگسال آموزش ببینند توسعه ملی به مراتب افزایش خواهد یافت به طوری که آنها بازیگران جامعه می شوند.
نمی گویم همه بزرگسالانی که تحصیلات کامل ندارند نقش مهمی در جامعه ندارند. افراد بسیار برجسته ای از جامعه وجود دارند که در مقطعی تحصیل را رها کرده اند. به عنوان مثال بیل گیت مارک زاکربرگ و اپرا وینفری در برخی مقطع ها تحصیلات خود را کنار گذاشته اند. اگرچه این لیست جامع نیست اما تعداد افرادی که تحصیل را رها کرده اند و یا تصمیم گرفته اند تحصیلات عالیه را کسب نکنند و با این وجود موفق شوند نسبتاً اندک است. برای اکثر کسانی که تحصیلات خود را ترک یا ترک کردند و نتوانستند در شغل خود موفق شوند به این دلیل بود که آنها از دانش لازم برای توسعه پتانسیل خود برخوردار نبودند. اگر تاریخچه کسانی را که علی رغم ترک تحصیل یا ترک تحصیل موفق شده اند بررسی کنید متوجه می شوید که آنها ظاهراً هدف زندگی خود را یافته اند و بدین ترتیب این اهداف را دنبال کرده اند و از همه مهمتر اینکه بعداً نوعی آموزش دیده اند.
همانطور که همه ما می دانیم آموزش و پرورش یک فعالیت مادام العمر است. در هر زمان چه تحصیلات را رها کنید و چه مدرک ممتاز فارغ التحصیل را دریافت کنید به تحصیل نیاز خواهید داشت. ترک تحصیل در مدرسه که خود را حرفه ای یافته یا شغلی پیدا کرده است برای تولید بیشتر نیاز به آموزش دارد و ترک تحصیلاتی که به نیاز مدرسه پی برده است اما بیش از سن مدرسه است و می خواهد به مدرسه برود مشخص است که او به آموزش و پرورش و مدیران نیاز دارد و همچنین کارمندان به آموزش بیشتری نیاز دارند. برای همگام شدن با دنیای به سرعت در حال تغییر و به ترتیب افزایش دستمزد و اعتبار. به نوعی جامعه مبتنی بر آموزش سنتی که برای خود ایجاد کرده ایم و آن را بهترین می دانیم پیگیری ما برای ادامه تحصیل را محدود می کند. برای بسیاری از افراد تحصیلات رسمی در روزی که مدرسه را ترک کردند یا از دبیرستان کالج یا دانشگاه فارغ التحصیل شدند پایان یافت اگرچه فناوری امکان نشستن در خانه و ادامه تحصیلات با کیفیت را برای ما فراهم می کند.
وقتی فناوری – رایانه و اتصال به اینترنت – جای کلاسهای فیزیکی را گرفت و امکان مطالعه از راه دور در زمان واقعی را فراهم کرد مشکل ادامه تحصیل برای همه از جمله تحصیلات ترک تحصیل و طبقه کارگر به وجود آمد. به نظر می رسد و هنوز هم وجود دارد كه معلم دیگر نیازی به ترك دانش آموزان خود یا درخواست مرخصی تحصیلی یا مرخصی برای ادامه تحصیل ندارد. به نظر می رسد که زن پنجاه ساله ای که چندین سال پیش مدرسه را ترک کرده اکنون می تواند از خانه به مدرسه برود و به نظر می رسد پدری می تواند با استفاده از همان وسیله ای که برای تماس با او استفاده می کند آنچه را دخترش در دانشگاه می آموزد بیاموزد. این همان چیزی است که ظاهر شد. کسانی که به دلیل مشکلات مالی تحصیل را رها کرده اند و از آن زمان پیشرفت زیادی نداشته اند منفعتی نخواهند داشت و کسانی که پول دارند نمی خواهند پول خود را به طور یکسان در گواهینامه کارفرمایان و دانشگاهیان بگذارند. به نظر می رسد با وجود انبوه کالج ها و دانشگاه های آنلاین چیز کمی در این دو گروه از مردم تغییر کرده است.
دو مسئله اصلی مقصر هستند. اولاً آموزش آنلاین برای گروه هدف فراگیران بسیار گران است و ثانیا این تصور وجود دارد که کالج ها و دانشگاه های آنلاین آموزش جامعی مانند کالج ها و دانشگاه های سنتی ارائه نمی دهند. همانطور که توسط اد وسگانیان – بنیانگذار و مدیرعامل کالج تأمین مالی 123 – اشاره شد هزینه دانشگاه در دانشگاه برای دانشجویان مقطع کارشناسی 42000 دلار تخمین زده می شود در حالی که هزینه همین گروه برای دانشگاههای آنلاین حدود 21000 دلار است. برای مقایسه می توان گفت تحصیل در اینترنت بسیار کم است. اما نیازی نیست که کسانی که بیشتر بصورت آنلاین در دانشگاه شرکت می کنند را از یاد ببریم. کسانی که در طبقه متوسط و پایین هستند کسانی هستند که دانشگاه های آنلاین را انتخاب می کنند. آنها شامل کارمندی که خوشبختی خود را فدای صلاحیت بالاتر برای دستمزد بهتر کرد بیکاری که می خواهد مهارت شغلی کسب کند ترک تحصیل کرده که می خواهد به امید بازگشت آینده به آینده به مدرسه برگردد و افرادی که در یک نقطه دور از جهان به ویژه در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند کسانی که حتی پول پرداخت هزینه ها را ندارند و بنابراین مجبورند همزمان یاد بگیرند و کار کنند. 21000 دلار پول زیادی است و جمع آوری آن بسیار دشوار است. افراد پردرآمد در دانشگاه های آنلاین حضور می یابند اما به دلیل وضعیت پایین و افسانه های مرتبط با آموزش آنلاین یادگیری آنلاین در میان این افراد رایج نیست. موسسات آنلاین به شما می گویند که هیچ چیزی را در مدرک شما قرار نمی دهند تا نشان دهند تحصیلات غیر متعارفی دریافت کرده اید. این نوع تبلیغات در مورد چگونگی ارزیابی جامعه از آموزش آنلاین صحبت می کند. آموزش آنلاین راهی ارزان برای تحصیل سبک است. تا همین اواخر کالج ها و دانشگاه های آنلاین کارخانه های دیپلم محسوب می شدند. این درک هنوز وجود دارد اگرچه شواهد تجربی به ما می گوید که هیچ تفاوتی در کیفیت دانشجویان کالج ها و دانشگاه های سنتی از یک سو و کالج ها و دانشگاه های آنلاین از سوی دیگر وجود ندارد. دانشگاه ها و کالج های آنلاین تمام تلاش خود را می کنند تا یادگیری آنلاین را معتبر جلوه دهند و هزینه تحصیل را کاهش دهند اما آنها به تنهایی نمی توانند این کار را انجام دهند. با مداخله دولت یادگیری آنلاین می تواند برای طبقه پایین و متوسط معتبر و دوستانه شود.
دولت باید یک چارچوب ملی برای آموزش آنلاین پشتیبانی از اعتبار سنجی بورسیه و وام دانشجویی برای دانشجویان در کالج ها و دانشگاه های آنلاین فراهم کند. یک چارچوب ملی برای هدایت عملکرد کلیه کالج ها و دانشگاه ها به صورت آنلاین باید توسط دولت از طریق وزارت آموزش و پرورش یا سازمان دولتی مربوطه ایجاد شود. این چارچوب که ماهیتی توصیفی خواهد داشت و به صورت تجویزی نخواهد بود به عنوان مثال حداقل دوره هایی را که باید در یک سطح خاص گذرانده شوند شرح می دهد و روش کلی فعالیت آنلاین دانشگاه ها و کالج ها بدون توصیف دوره های خاص یا روش عملی را شرح می دهد. اعتبار فقط برای کالج ها و دانشگاه های آنلاین خسته کننده نیست. همچنین بسیار گران است. این هزینه به دانشجویان تحمیل می شود که هزینه برنامه را افزایش می دهد. اگر دولت تصمیم بگیرد نیمی از هزینه اعتبار سنجی را جذب کند اگرچه تضمینی برای کاهش نصف هزینه های برنامه وجود ندارد اما به نوعی هزینه های برنامه کاهش می یابد. سرانجام بیشتر دانشجویانی که کالج ها و دانشگاه های آنلاین را انتخاب می کنند کمک هزینه تحصیلی و وام از ایالت دریافت نمی کنند. کسانی که چیزی دریافت می کنند به اندازه کالج ها و دانشگاه های سنتی خود کمک هزینه و وام دانشجویی زیادی دریافت نمی کنند. دولت باید بورس های تحصیلی و وام های دانشجویی را همانطور که برای دانشجویان کالج ها و دانشگاه های سنتی انجام می دهد به صورت آنلاین در دسترس دانشجویان دانشگاه و دانشگاه قرار دهد.
پیامدهای این مداخلات مطمئناً قابل توجه خواهد بود. ارائه یک چارچوب ملی برای آموزش آنلاین سو mis برداشت منفی را که مردم از یادگیری آنلاین دارند از بین می برد. به اعتقاد بسیاری یادگیری آنلاین آسان است و تعداد اعتبارات کسب شده بسیار کمتر از تنظیمات یادگیری سنتی است. این تفکر وجود دارد زیرا برخی دوره های آنلاین با طراحی ضعیف وجود دارد که در آنها تنها پس از ارسال دو کار گواهینامه اعطا می شود. هنگامی که یک چارچوب ملی به مرحله اجرا درآید و عملیاتی می شود می توان چنین شیوه هایی را متوقف کرد. چارچوب ملی به یادگیری آنلاین اعتبار می بخشد زیرا باید یک استاندارد ملی برای یادگیری آنلاین رعایت شود بنابراین هیچ کالج یا دانشگاه آنلاین فقط نمی تواند مدرک را بفروشد. حمایت از اعتبار سنجی سه نتیجه به وجود می آورد. بدیهی ترین نکته این است که هزینه برنامه را کاهش می دهد زیرا مبلغی که به دانشجویان واریز می شود کمتر خواهد بود. حمایت از هزینه های اعتبارسنجی کالج ها و دانشگاه های آنلاین را ترغیب می کند تا از نهادهای معتبر معتبر شناخته شده توسط وزارت آموزش و پرورش یا آژانس دولتی مناسب اعتبار سنجی کنند. گرچه اعتبار در برخی از نقاط جهان مانند ایالات متحده اجباری نیست اما برخی از مشاغل که نیاز به مجوز دولتی دارند مدرک دانشگاه ها و دانشگاه های غیر معتبر را نمی پذیرند. زبان آموزان بالقوه آنلاین معمولاً احساس اضطراب می کنند که آیا به راحتی می توانند مدارج خود را کنترل کنند. مداخله دولت این اضطراب را برطرف می کند و همچنین برداشت منفی مردم از آموزش آنلاین را نیز از بین می برد. مداخلات دولت در قالب کمک های بلاعوض و وام باعث کاهش بار مالی می شود و این امکان را برای کسانی که هنوز نتوانسته اند در مدرسه ثبت نام کنند فراهم می کند. به طور خلاصه مداخله دولت با ایجاد امکان تحصیلات عالی در تولید جامعه ای روشنفکر تا حد زیادی کمک خواهد کرد.
افراد زیادی هستند که می خواهند از طریق کالج ها و دانشگاه های آنلاین تحصیلات عالی را دنبال کنند تا دانش و مهارت کسب کنند یا دانش و مهارت خود را افزایش دهند اما به دلیل هزینه یا عدم اطمینان در مورد پذیرش مدرک نمی توانند این کار را انجام دهند. مداخله دولت در قالب یک چارچوب ملی برای دانشگاه ها و کالج های آنلاین پشتیبانی از هزینه اعتبار سنجی ارائه بورسیه تحصیلی و وام های دانشجویی در را برای کسانی که مایل به تحصیل در خانه هستند باز می کند. مداخلات دولت می تواند اطمینان حاصل کند که یادگیری آنلاین به خوبی آموزش سنتی در کالج یا دانشگاه است و مدرک آنها مشاغل قابل قبولی خواهد بود که به مجوز دولتی احتیاج دارند. این فشار بر امکانات موجود در کالج ها و دانشگاه های سنتی را کاهش می دهد شهروندان تحصیل کرده و مورد نیاز برای توسعه ملی و تبدیل شکل سلسله مراتبی فعلی را به یک استوانه نزدیک تولید می کند.
مرجع
اد وسگانیان (بدون تاریخ). قیمت واقعی کالج آنلاین. بازیابی شده از http://www.affordablecollegesonline.org/financial-aid/online-college-degree-cost/.
[ad_2]