رسانه های اجتماعی: آیا رسانه های اجتماعی برای سلامت روان افراد مضر هستند؟

[ad_1]

برای بسیاری از مردم رسانه های اجتماعی مانند یک نفس بخشی از زندگی آنهاست. هنگامی که بخش مهمی از زندگی یک فرد است آنها می توانند حساب های آنلاین مختلفی داشته باشند.

با داشتن این اکانت ها ارتباط با دوستان و خانواده امکان پذیر خواهد بود. علاوه بر این آنها می توانند ببینند که این افراد با زندگی خود چه کرده اند.

همه چیز آنجاست

حتی اگر دوستان و خانواده آنها در چند حساب کاربری مختلف پخش شده باشند باز هم زمان و تلاش زیادی را برای نظارت بر عملکرد خود صرف نمی کنند. اگر مجبور باشند با هر فرد ارتباط برقرار کنند زمان بیشتری طول می کشد و تلاش بیشتری می طلبد.

همچنین برخی از این افراد ممکن است در یک کشور زندگی نکنند چه برسد به همان منطقه. اما این مهم نیست زیرا شما همچنان می توانید با آنها صحبت کنید و ببینید چه کرده اند.

افزایش

صحبت آنلاین با دوستان و خانواده می تواند تأثیر مثبتی بر خلق و خوی او داشته باشد و در نتیجه سلامتی او را بهبود بخشد. بنابراین اگر زمانی داشته باشند که احساس کنند از دیگران جدا شده اند می توانند کاری برای آن انجام دهند.

چیزی که می تواند خلق و خوی آن ها را نیز بهبود بخشد به اشتراک گذاشتن چیزهایی است که دیگران «دوست دارند» و درباره آن نظر می دهند. ممکن است تصویری از آنها باشد یا چیزی باشد که اصلاً ربطی به آنها نداشته باشد.

یک رویداد

به عنوان مثال سازماندهی یک تعطیلات یا یک کنفرانس ممکن است ساده تر از رسانه های اجتماعی باشد. شما می توانید هر کسی را که می خواهید دعوت کنید بدون اینکه دعوت نامه خاصی برای همه ارسال کنید.

بخش دیگر آن این است که برای دیگران نیز آسان است که به آنها اطلاع دهند که آیا می توانند این کار را انجام دهند یا نه. از همین مثال ها مشخص است که داشتن یک حساب کاربری آنلاین می تواند بسیار سودمند باشد.

خنثی

با این حال اینکه بگوییم رسانه های اجتماعی تنها یک جنبه دارد یا تأثیر مثبتی بر بشریت داشته است درست نیست. برخی از مردم معتقدند که به طور کلی خوب است در حالی که برخی دیگر معتقدند که بدتر از خوب است.

شاید بهترین راه برای نگاه کردن به رسانه های اجتماعی این باشد که بگوییم نحوه استفاده از آن «خوب» یا «بد» را تعریف می کند. نحوه استفاده از چاقو برای بریدن غذا یا استفاده از آن برای از بین بردن تفاوتی ندارد.

جنبه های دیگر

به طور مشابه یک فرد ممکن است به الکل مواد مخدر غذا یا ورزش معتاد شود – هر چیزی که واقعی باشد – ممکن است جذب رسانه های اجتماعی نیز شود. با توجه به مواد شیمیایی دخیل در استفاده از آنها استفاده از آنها ممکن است به یک نیاز مبرم منجر شود.

با این حال این اتفاق به طور تصادفی رخ نمی دهد زیرا برنامه های رسانه های اجتماعی که آنها روی آن تمرکز کرده اند ممکن است برای انجام این کار ایجاد شده باشند. برنامه هایی که آنها استفاده می کنند فقط توسط مهندسان نخواهد بود. متخصصان مغز نیز مشارکت خواهند داشت.

گیج شده بود

چیزی که ممکن است در اینجا نقش داشته باشد این است که ممکن است احساس خوب برای شخص دشوار باشد که ممکن است به این معنی باشد که نفس کشیدن او راحت تر خواهد بود. هدف آسان

در هر صورت اگر آنها به درگیری پایان دهند می تواند تأثیر منفی بر سایر زمینه های زندگی آنها بگذارد. زمانی که آنها در اینترنت صرف می کنند می تواند برای ارتباط با افراد واقعی و کار روی چیزهایی که به عنوان مثال زندگی آنها را بهبود می بخشد استفاده شود.

یک چیز دیگر

اگر زمان زیادی را با آنها بگذرانند و زیاد به اشتراک بگذارند نحوه درک دوستان و خانواده آنها از آنچه به اشتراک می گذارند می تواند احساس آنها را تعیین کند. پس از اینکه آنها چیزی را به اشتراک گذاشتند ممکن است ناامید شوند و با شروع لایک و نظرات تغییر کند.

بدون این بازخورد مثبت از سوی دیگران ممکن است احساس کنند که هیچ نیستند. انسان مانند کودکی خواهد بود که به مراقب خود نیاز دارد که دائماً از او مراقبت کند در غیر این صورت احساس می کند که دیده نمی شود.

بخش دوم

اگر آن ها واکنشی را که انتظار دارند دریافت نکنند ممکن است در انتهای جدول قرار بگیرند. وقتی قدرت خود را رها می کردند شخص دیگری دنیای درون را کنترل می کرد.

با این حال اگر فردی به این شکل زندگی کند ممکن است نشان دهد که احساس قوی برای شروع درونی ندارد. اگر چنین بود نیازی به تأیید دیگران نداشتند.

نتیجه

ساده ترین راه برای نگاه کردن به رسانه های اجتماعی این است که بگوییم این رسانه ها می توانند مردم را جذب کنند و آنها را از چیزی واقعا مهم دور کنند. هنگامی که در زمان مناسب و در زمان مناسب استفاده می شود می تواند خوب باشد اما زمانی که اینطور نیست می تواند مشکلات مختلفی را ایجاد کند.

â € ‹

یکی از راه هایی که فرد می تواند از تأثیر این امر بر زندگی خود آگاه شود این است که بداند آیا این امر باعث می شود که همه جنبه های زندگی خود را نادیده بگیرند. اگر چنین است نیازی به شرم و سرزنش نیست. آنها می توانند فکر کنند که چه کاری انجام دهند و اقدام کنند.

[ad_2]