زیست توده فاضلاب – نحوه استفاده از شاخص خود تغذیه ای برای اندازه گیری کیفیت آب

میکروارگانیسم های موجود در فاضلاب همراه با سایر مواد آلی زیست توده فاضلاب را افزایش می دهند. این افزایش رابطه معکوس با کیفیت فاضلاب دارد. در این مقاله من به طور جزئی فرمول مورد استفاده برای تعیین کیفیت فاضلاب را مورد بحث قرار می دهم.

شاخص تغذیه خود (AI) در فاضلاب

برای تخمین کیفیت پارامترهای فاضلاب مانند محتوای زیست توده فاضلاب و همچنین کلروفیل موجود در فاضلاب باید در نظر گرفته شود. در حقیقت برای تعیین کیفیت فاضلاب از مقدار نسبت زیست توده فاضلاب (کل) به کلروفیل موجود در فاضلاب استفاده می شود. این مقدار به عنوان Autotrophic یا به اختصار AI شناخته می شود.

وقتی مواد آلی دارای پساب زیادی هستند یا به دلیل جریان اضافی پسماند افزایش می یابد میزان میکروارگانیسم های هتروتروف در فاضلاب را افزایش می دهد. این موجودات هتروزیگوت عمدتاً تک یاخته ای هستند. اما نمونه های دیگر این ارگانیسم ها شامل قارچ و باکتری است. افزایش مقدار این موجودات باعث افزایش مقدار بدست آمده از طریق نسبت فوق می شود. به شرح زیر نوشته شده است:

زیست توده کل (وزن مواد آلی بدون خاکستر) (میلی گرم در متر ^ 3)

—————————————————- ——————— = هوش مصنوعی

کلروفیل A (میلی گرم در متر ^ 3)

توجه: هنگام استفاده از این نسبت اطمینان از آزمایش نمونه در عرض نیم ساعت ضروری است. برخی از میکروارگانیسم ها ممکن است به دلیل تغییر درجه حرارت آب و همچنین به دلیل تغییر مقدار اکسیژن و مواد غذایی در فاضلاب از بین بروند.

در زیر مقادیر برخی از میکروارگانیسم های کشت شده و آزمایش شده وجود دارد که می تواند بر روی AI فاضلاب عمومی تأثیر بگذارد.

فرهنگ جلبک ها هوش مصنوعی 40-96 را نشان داد.

نمونه ای از کشت فیتوپلانکتون دریایی AI را بین 76-200-200 نشان داد.

یک نمونه از یک مزرعه آب استخر هوش مصنوعی 22-44 را نشان داد.

فرهنگ کیستون دریایی میزان هوش مصنوعی 40-146 را نشان داده است.

فرهنگ دریاچه سیستون میزان هوش مصنوعی 457 را نشان داد.

دانش هوش مصنوعی به کارگران کارخانه کمک زیادی در تصفیه فاضلاب می کند.

نمایش بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا