[ad_1]
اندازه سرویس بهداشتی شما به ظرفیت نشستن رستوران شما بستگی دارد. در میان مسئولان شما می توانید دو مدرسه واقعاً متفاوت را پیدا کنید که در مورد وضع سرویس بهداشتی فکر می کنند. یک گروه معتقد است که باید اطمینان حاصل شود که شرکت می تواند قبل از غذا خوردن در نزدیکی ورودی قرار گیرد. دیگری معتقد است که باید آنها را با احتیاط در پشت منطقه غذاخوری قرار داد. مناسب شما واقع بینانه مکان های توالت شما دقیقاً تابعی از محل دقیق لوله کشی لوله کشی شما است و این مکان ها معمولاً در نزدیکی یک بار و یا آشپزخانه هستند.
حداقل شرایط اتاق استراحت بر اساس تعداد شرکت های موجود در رستوران شما در هر زمان مشخص در قوانین شهر ذکر شده است. الزامات تعداد مخازن آب (نام قانونی عمومی توالت فرنگی ها) ادرارهای اتاق مردان و توالت های شستشوی دست را نشان می دهد. در غرب ایالات متحده اکثر کدهای محلی یا ایالتی بر اساس کد لوله کشی یکنواخت (UPC) است. در شرق ایالات متحده احتمالاً دارای گواهینامه IPC هستند. همچنین یک نماد استاندارد ملی برای لوله کشی وجود دارد. لیست فعلی آیکون های مورد تایید دولت را می توان در وب سایت انجمن سرویس بهداشتی آمریکا (www.americanrestroom.org) کشف کرد. برای یک تجارت کوچک با حداکثر 50 صندلی 35 تا 40 فوت مربع ممکن است حداقل حداقل برای توالت و سینک باشد.
لاوسون معتقد است که تسهیلاتی با حداکثر 70 صندلی باید فضای حمام 75 تا 80 فوت مربع را داشته باشد. همچنین اعتقاد بر این است که صاحب رستوران (هرچه میزان غربالگری متوسط بیشتر باشد) حمام ها باید جادارتر باشند – به عنوان مثال برای هر 15 مهمان یک ادرار. اختلافات مداوم در چندین حوزه قضایی شامل یک نام عجیب و غریب است که اضطراب واقعی را نفی می کند. استفاده برابر از توالت قطعاً پاسخی به شکایات مکرر زنان است که مبنی بر اینکه هرگز تعداد توالت های شرکت های زنانه به خصوص در فضاهای شلوغ و با حجم زیاد کافی نیست.
اگرچه درست است که زنان بیشتر از مردان وقت خود را در حمام می گذارند و انتظار دارند فضای کافی برای داشتن حریم خصوصی کمی حفظ شود طرفداران IPC – که برای برخی از موقعیت ها وسایل کمتری نسبت به UPC نیاز دارند – مفهوم مات بودن را می نامند و می گویند که کد آنها براساس تحقیق است. دو نیاز قانونی اضافی بر اتاق توالت حاکم است. اولین مورد این است که در بیشتر شهرها مکانهایی که نوشیدنی های الکلی سرو می کنند باید امکانات مستراح جداگانه ای برای زنان و مردان فراهم کنند. معمولاً دستشویی های تک جنسیتی مجاز نیستند زیرا درآمد نوشیدنی های الکلی از 30 درصد درآمد کل بیشتر است.
مورد دیگر که بعداً با جزئیات بیشتر به آن خواهیم پرداخت ممکن است قانون آمریکایی های دارای معلولیت در سال 1990 باشد که اقدامات دسترسی و نیازهای اتاق را برای اسکان یک شرکت با محدودیت های فیزیکی اعمال می کند.
داشتن امکانات توالت فرنگی جداگانه برای کارمندان و مشتریان مطلوب است. با این حال این اغلب امکان پذیر نیست. ما متوجه شده ایم که بیشتر رستوران ها با سرویس بهداشتی جداگانه برای کارمندان امکانات یکجنسیتی 30 تا 40 فوت مربع با یک توالت و سینک را دارند.
[ad_2]