هیپ هاپ – کلمات خشن و توهین آمیز

[ad_1]

موسیقی هیپ هاپ شامل اشعار خشونت آمیز و توهین آمیز است که می تواند سایر فعالیتهای غیرقانونی را که برای اهداف جنسی استفاده می شود منعکس کند. موسیقی هایی که به عنوان هیپ هاپ شناخته می شوند از لحاظ لفظی حقوق اساسی انسان ، به ویژه حقوق زنان را نقض می کنند. مفاهیم بیش از حد و آشکار تجاوز جنسی را می توان تقریباً در هر قطعه موسیقی یافت ، با زنانی که به عنوان روسپی معرفی می شوند و ریشه های آن چیزی بیش از آنچه برای لذت جنسی یک مرد است. بسیاری از متن آهنگ های رپ برای همه زنان توهین آمیز و توهین آمیز است.

هیپ هاپ تجلی و بهره برداری از جوانان آفریقایی-آمریکایی و آمریکای لاتین است و غالباً دارای ویژگی های تبعیض جنسی و زن ستیزی تلقی می شود. سیاه پوستان در شهر نیویورک و جوانان اسپانیایی تبار در اصل فرهنگ هیپ هاپ را آغاز کردند ، از جمله رپ ، رقص ، رقص و گرافیتی. اما به چیزی فراتر از عبارات محلی تبدیل شده است.

هیپ هاپ شیوه زندگی بسیاری از افراد در سنین 13 تا 30 سال است. این برنامه شامل موسیقی ، فیلم ، لباس ، صحنه های کلوپ و شیوه های تعامل جوانان با یکدیگر است. فرهنگ هیپ هاپ مانند شرکت های بزرگ مانند کوکاکولا و برگر کینگ مورد استقبال رسانه ها قرار گرفته است. انتشارات هیپ هاپ را می توان در رسانه های بازاریابی و تبلیغات شرکت ها یافت. موزه هنر بروکلین نمایشگاهی را به فرهنگ هیپ هاپ اختصاص داده است.

تأثیرگذارترین قسمت هیپ هاپ به موسیقی رپ معروف شده است. موسیقی رپ نوعی شعر است که بر روی آلات موسیقی اجرا می شود. بسیاری از مردم موسیقی رپ را صادقانه ، خشن و ضد زن می دانند. اما از نظر دیگران ، خشونت و نفرت علیه زنان آشکار و توهین آمیز است.

بسیاری از موسیقی های رپ زنان سیاه پوست را در تصاویر منفی به تصویر می کشد. فرهنگ هیپ هاپ به همه زنان ، اما بیشتر زنان سیاه پوست ، به عنوان اشیا sexual جنسی نگاه می کند. بیشتر فیلم های هیپ هاپ نشان می دهد زنان در حال رقصیدن یا ژست گرفتن در حالت های صریح جنسی ، پوشیدن بیکینی (یا زیر) ، با تأکید بر اعضای بدن خود هستند. این تصاویر با زبان آشکار دست به دست می شود که زنان چیزی بیش از اشیای جنسی یا کالاهای پول ساز نیستند. بسیاری از رپرها خود را “دلال” و زنان را کالاهای جنسی درجه دو توصیف می کنند. نه تنها بسیاری از آهنگ های رپ سبک زندگی این دلال را ستایش می کنند و از زنان به روش هایی اشاره می کنند که یک دلال ممکن است روسپی های آنها را توصیف کند ، بلکه متن ترانه خشونت علیه زنانی را که “نافرمانی نمی کنند” تبلیغ می کند.

البته همه موسیقی رپ زن ستیز نیست و همه مردان سیاه پوست با توجه به این موضوع به زنان فکر نمی کنند ، اما درصد زیادی در فرهنگ هیپ هاپ وجود دارد. اسمی که در موسیقی رپ فریاد می زند زنان را آزرده خاطر می کند ، به آنها احترام نمی گذارد و انسانیت آنها را سلب می کند. آیا وقتی جامعه طبقه بندی زنان را به این ترتیب بپذیرد ، آیا آزار جسمی و روانی قابل قبول می شود؟ متأسفانه ، بسیاری از مردان سیاه پوست در فرهنگ هیپ هاپ با نژادپرستی یا آزار و اذیت مبارزه می کنند و با بی اعتمادی به احساس اعتماد و عشق سرزده سازگار شده اند.

بسیاری از زنان با این همکاری موافقت می کنند و معتقدند نژادپرستی یا ظلم بهانه ها یا توجیهاتی برای توهین و استثمار زنان است. تعداد زنانی که در تجارب ویدئویی پرداخت نشده ظاهر می شوند نشان می دهد که تعداد زیادی از مصرف کنندگان هیپ هاپ زن هستند. می توان گروه هایی از زنان را که در پشت صحنه کنسرت ها آویزان هستند ابراز تمایل به اجرای جنسی در ازای دریافت پول و جواهرات می کنند و یا شاید می دانند که احساس مطلوب می کنند.

از زنان سیاه پوست در طول تاریخ به عنوان اشیا sexual جنسی استفاده می شده است و آنها همچنان برای کسب قدرت و ثروت مادی به مبارزه ادامه می دهند. هنگامی که برده داری قانونی و شایع بود ، زنان سیاه پوست به طور معمول توسط هر مردی که خواستار آن بود ، مورد حمله جنسی قرار می گرفتند. می توان از آنها برای اهداف تولید مثل استفاده کرد و تجارت برده بیشتری را برای صاحبان آنها ایجاد کرد. زنان سیاه پوست همچنین از رابطه جنسی برای کاهش احتمال برخورد ظالمانه اربابان برده استفاده می کردند. آنها بدن خود را تحت فشار قرار می دادند تا زنده بماند و در طی یک زندگی برده سو ab استفاده و بی انضباط ، درمان بهتری داشته باشد.

زنان سیاهپوست از راه برده داری بسیار جنسی و بی بند و باری ظاهر شدند. برخی خود را جامعه ای خسته کننده می دانستند و معتقد بودند که هیچ کنترلی بر بدن خود ندارند. در حالی که آنها سعی داشتند در جوامع سفیدپوستان ادغام شوند ، برخی از مردان سیاه پوست می خواستند زنان در نقش های ثانویه در یک کاخ سفید استخدام شوند. برخی از زنان سیاه پوست می خواستند مردان شغل بگیرند و تنها نان آور خانه باشند. فرهنگ هیپ هاپ وسواس ظالمانه ای مشابه نشان می دهد. برخی از زنان سیاه پوست ترجیح می دهند از قدرت جنسی برای برداشت سود اقتصادی استفاده کنند. بسیاری از مردان سیاه پوست یاد گرفته اند که چگونه زنان را با پول دستکاری کنند. برای اینکه بسیاری از زنان سیاه پوست به خواسته خود برسند ، آنها سو abuse استفاده را می پذیرند و اجازه می دهند از طریق تصاویر هیپ هاپ مورد سوited استفاده قرار بگیرند.

گاهی زنان سیاه پوست تحصیل نکرده و مهارت شغلی ندارند. بسیاری بر این باورند که بدن آنها تمام آنچه را که برای بدست آوردن مقام دارند می توانند ارائه دهند. بسیاری از روابط ناکارآمد را می توان در فرهنگ هیپ هاپ یافت. برخی از زنان معتقدند که مردان ابزاری هستند که برای دسترسی به پول استفاده می شود. برخی از مردان بر این باورند که زن فقط در هنگام ارضای جنسی ارزش دارد.

سانسور موسیقی و شعر هیپ هاپ جواب می دهد؟ شاید راه حل تغییر جامعه هیپ هاپ و ایدئولوژی آن با توقف تبلیغات آواز منفی و زن ستیز باشد. اما اولین قدم برای تغییر روابط جنسیتی در جامعه هیپ هاپ آموزش است. مردم باید از مفهوم منفی و تحقیرآمیزی که در نقض حقوق زنان ، متن ترانه های جنسی ، تعاملات فیزیکی و در مجامع هیپ هاپ وجود دارد ، آگاه باشند. اما ، البته ، مردم باید پیامدهای ویرانگر نقض حقوق بشر را بپذیرند و برای تغییر آماده شوند.

آیا تاجران گوشت انسان در ایالات متحده زنده و سالم هستند؟ البته ، همه ما می دانیم که قاچاق زنان غیرقانونی است ، اما با دیدن بیش از 45 میلیون سایت دوست یابی آنلاین ، آیا این یک ابزار قانونی مدرن است که به بهره برداری از زنان ادامه می دهد؟

سخنان مخالف استثمار زنان در فرهنگ های هیپ هاپ و برای زنان در همه جا می تواند به تغییر ایدئولوژی کمک کند. اما اگر زنان علاقه مند یا آماده نباشند تا از تاكتیك های استثمار جلوگیری كنند ، همچنان به عنوان اشیا objects جنسی صرف مورد استفاده قرار می گیرند.

اگرچه این زن مسیری طولانی را طی کرده است ، اما کار او هنوز به پایان نرسیده است و او هنوز تا رسیدن به برابری مسیری طولانی در پیش دارد.

[ad_2]