[ad_1]
برنارد لوین A Walk Up Fifth Avenue را با سه نقل قول از تعریف شهر نیویورک آغاز می کند. تاریخ های 1916 1929 و 1949 و توسط جین کیلمر تئودور درایزر و ای بی وایت نوشته شده است. برنارد لوین از این نقاشی ها برای نشان دادن واقعیت یا شاید فقدان شهر در حال تغییر استفاده می کند ساختمانی مرتفع که بسیار ساکت است و چیزی جز ظاهری کوتاه مدت نیست که برای مردم علایق و اعمالشان مشخص باشد. می گیرند. کتاب برنارد لوین در سال 1989 به نمایشگاه تاریخی دیگری تبدیل شد و در بیست سال گذشته از انتشار A Walk Up Fifth Avenue تغییرات عمده ای در آسمان اقتصاد و مردم نیویورک مشاهده شده است. در سال 1989 برنارد لوین اشاره کمی به اعراب یا افغان ها کرد و به ندرت از مسلمانان در مورد تاریخ شهر صحبت می کرد. در سال 1989 روس ها به طور کلی هنوز در روسیه بودند تا ایالات متحده. برج های دوقلوی مرکز تجارت جهانی در سه صفحه کتاب بدون هیچ توضیحی ظاهر شده اند و در هیچ کجای سیصد صفحه کتاب طول خیابان پنجم وجود ندارد. تنها یک مورد از کلمه تروریسم ذکر شده است.
شاید برای مخاطبان انگلیسی این کتاب نویسنده به چیزی انگلیسی به عنوان مهم اشاره کرده باشد. برنارد لوین نویسنده مشهور روزنامه تایمز تحلیلگر مشهور تلویزیون و سرانجام آژانس مسافرتی در آن زمان تقریباً یک نام خانوادگی بود صدای قابل قبول در میان طبقه متوسط. اما خود او از مهاجرت یهودی و دست کم در آغاز بسیار در آستانه سرمایه گذاری بریتانیا بدون شک اغلب درهای بسته را می کوبید. شاید به همین دلیل است که در A Walk Up Fifth Avenue او به طور غیررسمی در مورد پول جدید و قدیمی در نیویورک صحبت می کند. او مودبانه توضیح می دهد که می تواند سایه هر پولی باشد اما تفاوت های طبقاتی که ناشی از تبعیض است در کتاب احساس و به شکلی معجزه آسا ارائه شده است.
برنارد لوین از سوی دیگر اظهار داشته است که به دلیل تجمل گرایی طرفدار تجملات نیست و البته همدردی کمی با انواع واضح غذاها دارد. او در مراسم نیویورک شانه به پا می پوشد اما به آرامی نمایش و طعم بد را مسخره می کند شاید در اجرای جهانی جدید در تقابل با دنیای قدیم به ویژه استکبار بریتانیایی مقصر باشد تا خود را بالاتر از پول قدیمی در مقابل خود قرار دهد. به واحد پول جدید فخرفروشی این دیدگاه نویسنده را با دیدگاه موضوع تطبیق می دهد. البته آنچه این قسمت ها را برای خوانندگان بریتانیایی مقدس تر می کند ارتباط طولانی مدت برنارد لوین با طنز است به ویژه برای ثروتمندان و قدرتمندان.
لوین نیز به وضوح طرفدار این تجارت نیست. حضور رونالد مک دونالد در راهپیمایی خیابان پنجم باعث شد تا لوین شخصیت خود را تا حدودی ساردونیک به عنوان قهرمان واقعی زمان ما توصیف کند. این باعث می شود خوانندگان تصور کنند که کریسمس پدر همانطور که امروز می شناسیم نتیجه کمپین قبلی کوکاکولا است و قرمز و سفید که جوانه زده است فقط یک علامت تجاری شرکت نیست. و شاید حتی هدیه دادن در روزهایی غیر از سه پادشاه توسط آمریکایی ها اختراع شد که بیشتر از طریق سخاوت به وسیله تجارت انجام می شد. یکی می پرسد آیا یک قرن از این به بعد بچه ها روی زانوهای همبرگر می نشینند تا تحصیلات سالانه خود را در زمینه مصرف دریافت کنند.
Fifth Avenue Walk Up بیش از یک کتاب راهنما است. این کمتر از تاریخ است و هرگز سعی در بررسی آن ندارد. این یک ترکیب آموزنده است تا حدی با همه آنچه روزنامه نگار انگلیسی دوست دارد هنگام تلاش برای کاوش در قلب یکی از بزرگترین شهرهای جهان در مورد آن گیج و گیج شود. این یک خواندن متفاوت است اما فقط پاداشی مضاعف می دهد زیرا نه تنها خواننده این کتاب را حمل می کند بلکه شواهدی برای اثبات آن در حال حاضر ارائه می دهد زیرا فهرست آن تغییر می کند و ما را دعوت می کند تا در مورد وضعیت فعلی خود که کمتر نیز است فکر کنیم. بادوام
[ad_2]