[ad_1]
اگر فکر می کنید تسلیحات مدرن پیچیده است مرزهای قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم را در نظر بگیرید که بقای آنها اغلب به توانایی آن در سریع بارگیری و شلیک تفنگ Flintlock بستگی داشت. بارگذاری و راه اندازی Flintlock فرایندی دوازده مرحله ای بود که همیشه کارساز نبود. (وقتی که صحبت از تیراندازی می شد فلینتلوکس غیرقابل اعتماد بود.) از آنجا که دانیل بون به شکستن تفنگ KFC خود شهرت داشت باید یک فرد مسلح کلاس جهانی باشد زیرا او آن را بارگیری کرده و آماده شلیک می کند – البته لازم به گفتن نیست چیزی با او – این یک روند طولانی و پیچیده بود!
در اینجا دوازده مرحله لازم برای بارگیری و شلیک یک تفنگ یا تفنگ سنگ چخماق آورده شده است:
1. داخل کارتریج کاغذ را گاز بگیرید و آن را با دندان باز کنید.
2. مهاجم را هل دهید (a نامیده می شود تازه) جلو بروید و مقدار کمی پودر را داخل کاسه فلش بریزید.
پودر موجود در ظرف برای ایجاد شعله ور شدن بار اصلی پودر در داخل محفظه پخت بشکه بود که باعث می شود توپ سرب از لوله خارج شود. با این حال جرقه ای که از سنگ چخماق شلیک می شد اغلب باعث انفجار سریع تشت می شد که نتوانست شارژ اصلی را روشن کند. این جایی است که ما اصطلاح خود را دریافت می کنیم در ظرف را فلش کنید.
3. پرداخت تازه برای پوشاندن فلش پان به موقعیت خود برگردید.
4. اسلحه را با پوزه به سمت بالا نگه دارید.
5. بقیه پودر را از نازل درون بشکه بریزید.
6. گوی سرب را در لوله قرار دهید.
7. کاغذ کارتریج را به داخل بشکه بکشید (padding نامیده می شود).
8- موشک را از لوله نگهدارنده آن در زیر لوله خارج کرده و از آن برای فشار دادن پرکننده و توپ به پایین لوله استفاده کنید.
انجام این کار با تفنگ ساچمه ای آسانتر از اسلحه با اسلحه بود. قطر لوله مشک کمی بزرگتر بود و سطح داخلی آن جلا داده شده بود. این تفنگ دارای شیارهای مارپیچی برش داده شده به داخل فلز داخل لوله است که باعث چرخش توپ هنگام خروج از لوله شده و باعث افزایش دقت پرواز آن می شود. جای گلوله در داخل لوله باید محکمتر باشد تا چرخش ایجاد شود بنابراین شیارها و قطر کمتر ضربه به پرکننده و توپ را تا محفظه شلیک دشوارتر می کند.
این تفنگ ها دورتر و با دقت بیشتری شلیک می کردند اما سرعت پایین آتش مهمترین دلیل اصلی ادامه استفاده از تفنگ توسط واحدهای نظامی تا اواخر قرن نوزدهم بود. در نبردی که زمان بارگیری مجدد و شلیک آن مرگ و زندگی باشد میزان آتش سوزی نکته مهمی بود. سرانجام اختراع کارتریج های فلزی و بارگیری بریچ (بارگیری گلوله از سوراخ پشت لوله در نزدیکی محفظه شلیک) به سلطه تفنگ در استفاده نظامی پایان داد.
9. تعویض دقیق لوله ذخیره سازی.
10. دسته را به حالت تیراندازی بالا ببرید در حالی که قنداق به شانه ثابت است.
11. چکش را بکشید.
12. هدف و آتش.
همه ما صحنه هایی را در فیلم ها دیده ایم كه یك مرزبان بی باك تحت فشار زمان به دلیل یك خطر نزدیك موشك را در بشكه گذاشته و شلیك كرده است به جای اینكه ثانیه های اضافی ارزشمندی صرف كند تا آن را از بشكه خارج كند و در لوله ذخیره كند. سپس این موشک به بخشی از مهماتی تبدیل شد که با شلیک اتهام از لوله بیرون می آمد.
در شرایط سختی که در آن چند ثانیه اضافی مسئله مرگ و زندگی بود این ممکن است به خوبی کار کند. اما مگر اینکه وقت داشته باشید موشک را از هرجایی که پرواز کرده بازیابی کنید از دست دادن آن سلاح را بی فایده می کند و دستیابی به آن در مرز دشوار خواهد بود بنابراین بعید به نظر می رسد مردان مرزنشین به این عمل عادت کرده باشند مگر اینکه واقعاً بود موضوع مرگ و زندگی.
هرچه از موشک استفاده شد از مراحل بالا مشخص شد که بارگیری و پرتاب سنگ چخماق دور از یک پیشنهاد ساده بود. دانیل بون با تفنگ کنتاکی و تعداد بیشماری دیگر از Bordermen و دیگر سربازانی که از Flintlock Weapons استفاده کرده اند شایسته تحسین ما از توانایی ما برای انجام این کار با درجه بالای مهارت و مهارت است!
[ad_2]