تا حالا به این فکر کردین که چرا رایتینگ انگلیسی مهارته؟ چون رایتینگ انگلیسی به تمرین زیاد، تقویت و درک مناسب نیاز داره. حالا هر موضوعی که به این 2 تا فاکتور نیاز داشته باشه بهش میگیم مهارت.
شغل من جوریه که با افراد زیادی سر و کار دارم که کارشون زبان انگلیسه. چه تو دانشگاه و چه تو تولید محتوا برای وبسایتهای زبان انگلیسی. بیشتر این افراد زبان انگلیسی خوبی داشتن و خیلی خوب صحبت می کردن و متن های سختی هم متوجه میشدن. ولی تا موضوع به رایتینگ انگلیسی میرسید همه یه جورایی جا میزدن.
یادم میاد همیشه استادها تو دانشگاه موقعی که به امتحان پایان ترم میرسید کلی شاکی بودن از اینکه چرا نوشته ها افتضاحه. ولی خب همه هرجوری میشد نمره میگرفتن و درس رو پاس میکردن. ولی این پایان کار نبود.
وقتی شرکت تولید محتوای دیلماجیو درست شد و به صورت تخصصی وارد تولید محتوا و رایتینگ انگلیسی شد، من شاید از 100 تا نویسنده انگلیسی تست گرفتم. اونایی که رزومشون نسبت به بقیه بهتر بود. ولی باز هم همون مشکل همیشگی تو رایتینگ انگلیسی بچهها دیده میشد.
فکر میکنم یکی از دلایلی که بچههای ایرانی تو تقویت رایتینگ مشکل دارن اینه که تو زبان فارسی کسی به فکر یادگیری و تقویت رایتینگ نیست. ما همونطور که زبان مادری رو یاد میگیریم، نوشتن هم یاد میگیریم و میایم جلو. وقتی می خوایم از رایتینگ انگلیسی کسب درآمد کنیم یا اینکه تو امتحانای آیلتس و تافل شرکت کنیم اذیت میشیم.
راه حل این قضیه فکر میکنم فقط از طریقه آموزش حرفهای رایتینگ انگلیسی هستش. اون هم از طریق آموزش اصول رایتینگ انگلیسی. امیدوارم با خوندن این مقاله از ابتدا بدونیم از رایتینگ انگلیسی چی میخوایم و تو مسیر درست جلو بریم. شاید خشت اول ننهد معمار کج ….
اگه مبتدی هستید و هنوز در نوشتن جملات به انگلیسی مشکل دارید بهتره اول با ساختار جمله در انگلیسی آشنا بشین.
1. انتخاب استایل مناسب برای تقویت رایتینگ انگلیسی
استفاده حرفه ای از زبان انگلیسی به سادگی یادگیری قواعد نیستش. چون استفاده از قواعد خیلی اوقات شخصی هستش یا ممکنه که فرد با توجه به شرایط مجبور باشه تو انتخاب ساختارها انعطاف پذیر باشه. تموم این انتخاب ها زیر گروه استایل یا سبک قرار می گیره.
معمولا جوری که نویسنده از استایل استفاده میکنه شخصیه. تعریف استایل از دیکشنری:
Style: روش یا حالتی که برای گفتن یه موضوع استفاده میشه.
اگه برای گفتن یک حرفی چنتا راه داشته باشیم، اینکه از کدوم یکی از این روشها استفاده کنیم استایل رو میسازه.
وقتی برای رسوندن معنی به خواننده یا شنونده این انتخابو داشته باشیم که حرفمون رو به چه نحوی به خواننده برسونیم یعنی با قضیه استایل سروکار داریم. یعنی هیچ کدوم از این روش ها اشتباه نیست و فقط به انتخاب نویسنده بستگی داره که از کدوم روش استفاده کنه.
یاتون نره که اشتباهات گرامری ربطی به استایل نداره:
Tim eats a cake yesterday.
مثلا تو جمله بالا فعل حال با دیروز استفاده شده که اشتباس. به هیچ وجه این نوع استفاده اشتباه ربطی به استایل نداره. حالا به دو جمله زیر نگاه کنین:
Bob quickly ate a cake yesterday.
Bob ate a cake yesterday, quickly.
هر دو جمله بالا یک معنی رو می رسونن و هیچ کدوم هم اشتباه نیستن. جمله اول رایج تره ولی نویسنده می تونه جمله دوم رو انتخاب کنه. این بستگی به انتخاب نویسنده داره که از کدوم استایل استفاده کنه.
انتخابهای مربوط به استایل مثل رعایت قوانین گرامری ساده نیست. بسیاری از المان های زبانی منعطفن و این موضوع انتخاب رو برای نویسنده سخت میکنه. مثلا تفاوت بین رایتینگ انگلیسی آکادمیک و بیزنسی همگی برمیگرده به مسئله استایل. نمیشه گفت کدوم یکی از این استایلا درسته چون هر کدومشون اگه تو شرایط مناسب استفاده بشن درستن.
قضیه استایل بیشتر تو تقویت رایتینگ انگلیسی اهمیت داره تا اسپیکینگ. چون تو متن خواننده با دقت بیشتری متن رو میخونه و انتظار ظرافت بیشتری از نویسنده داره. به همین جهت باید بدونین که تو شرایط و حوزههای مختلف جه استایلی مناسب تره و شمارو بهتر به هدفتون می رسونه. برای تقویت رایتینگ کتابهای راهنمای سبکی زیادی هستش که میتونین ازش استفاده کنین:
این کتاب ها بیشتر راهنمای استاندارد رایتینگ انگلیسی هستن و خیلی از شرکت ها، مجلات و …. ممکنه استایل خاص خودشون رو داشته باشن.
از چه استایلی برای تقویت رایتینگ استفاده کنم؟
در انتخاب استایل مناسب برای تقویت رایتینگ باید به سه نکته باید توجه کنین:
-
از استایلی استفاده کنین که واضح و دقیق باشه
-
از استایلی استفاده کنین که مناسب هدف نوشته شما باشه
-
در استفاده از استایل پیوستگی داشته باشین
برای اینکه استایل واضح و دقیقی داشته باشین بهتره از یه استایل ساده و قابل فهم استفاده کنین. برای اینکه استایل انتخابی با هدف مقاله همخونی داشته باشه باید انشاء خودتون رو را با سایر نوشتههای مرتبط به حوزه مقایسه کنین. برای اینکه تو استایل ثبات داشته باشین باید در تمام طول مقاله از یه استایل استفاده کنین و تغییرش ندین.
برای مثال برای نوشتن یه دستورالعمل ساده از زبان پیچیده استفاده نکنین یا در نامه رسمی بهتره از لغات عامیانه استفاده نشه. درسته که استفاده از زبان پیچیده یا عامیانه اشتباه نیست ولی اگه تو مثال بالا از این استایلها استفاده کنید اشتباهه.
همیشه باید از خودتون بپرسین که آیا این استایل مناسب ترین استایل برای رایتینگ انگلیسی هستش؟ اگه به ساختاری غیرمعمولی تو رایتینگ انگلیسی برخوردین ببینین آیا واقعا این نوع طرز بیان ضروریه؟ آیا با هدف متن همخونی داره؟
2- ساده نویسی
زیبایی تو سادگیه ولی آیا واقعا تو رایتینگ انگلیسی هم اینطوریه؟ خیلی وقت ها ما سال ها زمان میذاریم تا ساختارها و کلمههای حرفه ای یاد بگیریم. ناخودآگاه وسوسه میشیم ازشون استفاده کنیم تا شاید سطح توانایی خودمونو به خواننده نشون بدیم. ولی آیا واقعا مطالب پیچیده برای خواننده قابل فهمه؟
دوست دارین موضوعی را ساده بفهمید یا اسیر بازیهای زبانی نویسنده بشین؟ وقتی شما ساده مینویسین و هدفتون از نوشتن انتقال اطلاعات به خوانندس، هم نوشتن برای شما جذاب تر میشه و هم خواندن لذت بخشتر.
-
مزایای ساده نویسی
-
از استایلی استفاده کنین که مناسب هدف نوشته شما باشه
-
شروع نوشتن و گسترش رایتینگ انگلیسی ساده تر میشه
ساده نویسی کنار گذاشتن ساختارهای پیچیده نیست. ساده نویسی یعنی اگه برای نوشتن درباره یه موضوع رایتینگ راه سادهتر وجود داره همون راهو انتخاب کنین. ما مجبوریم در متن های تخصصی از ساختارهای پیچیده استفاده کنیم. ما باید بدونیم چه وقت هایی نیازه که از ساختار پیچیده استفاده کنیم و چطور/چرا باید از ساده نویسی فاصله بگیریم.
ساده نویسی در یک نمونه رایتینگ انگلیسی
مثلا برای رنگ آبی ما کلمات زیادی داریم (Azure، Saphire، navy blue). اگه نوع رنگ آبی مد نظر باشه باید از این کلمات استفاده کنیم ولی اگه فقط تفاوت دو تا رنگ مد نظر نباشه نیازی به ذکر جزئیات نیست.
We own two cars – mine’s the blue one, not the red one.
تو نمونه رایتینگج بالا نیازی به استفاده از کلمه پیچیده نیست. ولی اگه قرار بود تو یه داستان رنگ آسمون اول صبح رو توصیف کنیم شاید کلمه azure مناسبتر بود.
تقویت رایتینگ با ساده نویسی؟
-
برای ساده نویسی دو راه داریم
-
قبل از شروع ساده نویسی فکر کنیم و سعی کنیم مطالب رو به ساده ترین شکل بگیم
-
بدون توجه به ساده نویسی بنویسیم و بعد از تموم شدن مقاله ادیت کنیم
خیلیا اگه موقع نوشتن به ساده نویسی فکر کنن سرعتشون میاد پایین. چون به یه سبک نوشتن عادت کردن. خب مسئله ای نیست. بعدش که می تونن ادیت کنن!
تمرین کنین که بی رحم باشین و هر کلمه و ساختاری که اضافیه رو حذف یا ساده کنین. بعد یه مدت این نوع ادیت تو سبک رایتینگ انگلیسی شما هم تاثیر میذاره و ازش یاد میگیرین.
3. تقویت رایتینگ انگلیسی با برنامه ریزی
یه رایتینگ انگلیسی خوب قبل از شروع به نوشتن کلید می خوره. اینکه برای انشاتون برنامه داشته باشین (چیو اول بگین بعد برین سراغ چه مطلبی) فرآیند رایتینگ انگلیسی رو موثرتر و راحت تر میکنه و در نهایت به تقویت رایتینگ انگلیسی شما ختم میشه. برنامه ریزی برای رایتینگ انگلیسی بهتون کمک می کنه که وقت کمتری روی ادیت کردن بذارین.
برنامه ریزی به موضوع و شرایط بستگی داره. به عنوان مثال تو بعضی شرایط می تونین از اوتلاین استفاده کنین یا اینکه نکات کلیدی رو اول یادداشت کنین بعد موضوع رو گسترش بدین. یا مثلا تو امتحان رایتینگ آیلتس می تونین از یه قالب از پیش آماده مثل ساختار مقاله 5-پاراگرافی استفاده کنین.
برای اینکه یه برنامه ریزی دقیق داشته باشین باید قبل شروع نوشتن به 5 سوال زیر جواب بدین:
1. رایتینگ انگلیسی شما چه هدفی داره؟
وقتی هدفتون رو از نوشتن مقاله مشخص میکنین، تمرکر بیشتری روی موضوع پیدا میکنین. اونوقت می تونین روی هر جمله یا پاراگراف دقیق بشین و ببینین آیا در راستای هدف مقالس، ضروریه یا باید پاک بشه. چون قسمتهای بیربط حواس خوانندرو پرت میکنه. چند واکنش ابتدایی به موضوع استفاده از انرژی سبز:
“I will write what I know about green energy.”
“I will explain the benefits of green energy.”
“I will argue that green energy can improve the environment.”
تو مثال اول یه دید کلی به موضوع داریم و هدف و نظر نویسنده مشخص نیست. نقطه شروع و پایانی وجود نداره و نوشته خیلی متمرکز نخواهد بود. مثال دوم بهتره چون می دونیم قراره از چی شروع کنیم ولی دلیل نویسنده از گفتن مزایا مشخص نیست و معلوم نیست که قراره چه نتیجه گیری یا جهت گیری داشته باشه. سومین مثال از همه دقیق تره و هدف نویسنده رو از نوشتن این مقاله نشون میده. این هدف باعث میشه در مورد مشکلات زیست محیطی بنویسیم و بگیم چجوری انرژی سبز می تونه این مشکلات رو حل کنه.
2. برای چه مخاطبی می نویسید؟
هر نوشته ای یه مخاطبی داره. محتمل ترین مخاطب رایتینگ انگلیسی رو تصور کنین و از زبانی استفاده کنین که برای مخاطب احتمالی خوش آیند تره. در نظر داشتن مخاطب احتمالی در حین نوشتن باعث میشه وقتی سر دوراهیهای استایلی قرار میگیرین انتخاب بهتری داشته باشین. مثلا نامهای که برای دوستتون می نویسین باید با نامهای که برای رئیستون مینویسین فرق کنه. یا نوع ارائه اطلاعات تو یه کتاب آکادمیک که مخاطبش اساتید هستن با کتابی که مخاطبش عموم مردم هستن فرق داره.
3. از چه ساختاری استفاده می کنین؟
یه ساختار خوب باعث تقویت رایتینگ انگلیسی شما میشه. این قضیه تو امتحان های آیلتس و تافل نمود بیشتری داره. توی این سبک از نگارشها داشتن ساختار به نوشته شما ریتم میده و باعث میشه به تمام اهدافی که در نظر دارین برسین. بدون اینکه موضوعی رو فراموش کنین، اطلاعات اضافی رو در جای نامناسب بدین یا روی یه نکته بیش از حد متمرکز شین.
رایتینگ انگلیسی که ساختار مناسب داره خواننده رو درگیر میکنه و اجازه نمیده که گیج شه.
4. از چه استایلی استفاده میکنین؟
وقتی فهمیدین چرا دارین می نویسین و برای کی می نویسین کلمات یواش یواش میان روی کاغذ. ولی خب هنوز شما مجبورین یه سری تصمیماتی بگیرین. اینکه طول پاراگراف ها چقدر باشه، زاویه دید چی باشه و …. . تمام این مسائل وقتی حل میشه و تصمیم گیری راحت میشه که تموم نکاتی که تو این مقاله راجع بهش صحبت شد رو موقع تصمیم گیری در نظر بگیرین.
5. چه نتیجهگیری دارین؟
نتیجه گیری با هدف شما از نوشتن مقاله رابطه مستقیمی داره. اگه هدف داشته باشین به راحتی به سمت یه نتیجه گیری مناسب هدایت میشین.
یک نمونه نتیجه گیری که باعث تقویت رایتینگ شد:
داشتن نتیجه گیری قبل از شروع مقاله باعث میشه شروع راحتتری داشته باشین. تو مثالهای زیر اشاره به نتیجه گیری باعث میشه تصویر کاملی از چیزی که قراره بگین داشته باشین و از موضوع اصلی منحرف نشین:
→ Write an essay concluding that electric showers are bad because they are expensive.
→ Write a story that ends with a medieval knight dying to protect the woman he loves.
تو مثال های بالا جملاتی که نتیجه گیری دارن به افکار شما ساختار میدن.
4. داشتن ساختار در رایتینگ انگلیسی
داشت یه ساختار مناسب تو تمام مراحل رایتینگ انگلیسی مهمه. از ترتیب قرار گیری پاراگرافها، جملات و کلمهها تا ترتیب ارائه اطلاعات. ما معمولا با یه ساختار کلی که تو رایتینگ انگلیسی سروکار داریم: ابتدا، میانه، پایان.
یه جمله میتونه با فاعل شروع بشه، بعدش فعل بیاد و در آخر مفعول. یه نامه میتونه با احوال پرسی شروع بشه، بعدش پیغامی بده و آخر پایان بندی یا خداحافظی بیاد. در یک انشاء ساختار پاراگراف نویسی انگلیسی معمولا به این صورته که با پاراگراف اینتروداکشن شروع میشه، بعدش پاراگراف های Body میاد و در آخر هم پاراگراف نتیجه گیری. تمام این ساختارها از قانون ابتدا، میانه و پایان پیروی میکنن.
تجزیه و تحلیل ساختار پاراگراف
برای تجزیه تحلیل ساختار رایتینگ انگلیسی باید به قسمتهای مختلف تقسیمش کنیم و ببینیم که هر قسمت چه عملکردی داره. مثلا یه مقاله میتونه مقدمه، بدنه و نتیجه گیری داشته باشه. هر بخش هم می تونه به پاراگراف، جملات و کلمات تقسیم بشه. تمام این قسمتها باید هدف خاصی داشته باشن. اگه اینطوری برای رایتینگ انگلیسی نقشه بریزی، قبل اینکه نوشتن رو شروع کنی بهترین ترتیب رو برای نوشتن مقاله در نظر میگیری.
وقتی میخواین یه مقاله بنویسین و نکات زیادی تو ذهنتونه، با خلاصه کردن این نکات راحت میتونین بهم ربطشون بدین و یه رابطه منطقی بینشون پیدا کنین. مثلا فکر کنین میخواین در مورد مزایای یه محصول بنویسین و 4 نکته کلی زیرو دارین:
- قیمت مناسب
- عدم جذابیت ظاهری
- عملکرد بینظیر
- داشتن باشگاه مشتریان
هر کدوم از این نکتهها با هم رابطه منطقی ندارن ولی اگه قبل نوشتن اونارو داشته باشین میتونین به هم ربطشون بدین. مثلا میتونین از عملکرد بینظیر شروع کنین و نشون بدین که محصول واقعا به درد کاربر می خوره. بعد ربطش بدین به قیمت مناسب و باشگاه مشتریان. در آخر هم به عدم جذابیت ظاهری (به عنوان یه ویژگی منفی) اشاره کنین.
ارائه اطلاعات در جای مناسب
علاوه بر ایجاد رابطه منطقی بین نکات اصلی باید به زمان و مکان ارائه اطلاعات هم توجه کنین. اینکه کجا دادن اطلاعات تاثیر بهتری داره و به خواننده کمک میکنه جریان متن رو دنبال کنه. مثلا شاید نیاز باشه قبل ورود به بحث اصلی بعضی از کلمات تخصصی رو اول توضیح بدین. از طرف دیگه نباید تموم اطلاعات رو همون اول بگین چون باعث میشه از جذابیت رایتینگ انگلیسی شما کم بشه و دیگه خواننده کل متن رو نخونه.
برای اینکه یه رایتینگ انگلیسی با ساختار داشته باشین باید به عمل خوندن توجه کنین. فرآیند خوندن با نوشتن فرق داره. تو خوندن خواننده با همون اطلاعاتی که نویسنده قبل نوشتن داره مقاله رو نمی خونه. خواننده تا وقتی که نویسنده به نکته خاصی اشاره نکنه ازش بی خبره.
به این فکر کنین که اگه کسی اطلاعات شمارو نداشته باشه چطوری قراره متن رو بفهمه. این طرز فکر باعث میشه برای مقالتون ساختار در نظر بگیرین و بدونین چیو باید اول بگین. مطمئنم که ابا رعایت این اصل از روند تقویت رایتینگ به وجد میاین.
5. استفاده از لغات مناسب
با گسترش دایره لغات انگلیسی دستمون تو رایتینگ انگلیسی باز میشه. انگار میتونیم دقیق تر منظورمون رو برسونیم. ولی وقتی استفاده از لغات سخت ضروری نیست باعث میشه خواننده متن رو نفهمه.
اول از همه باید یاد بگیرین معنیهای کلمه چیاس. بعد برین سراغ موارد استفاده از لغت جدید. معمولا تو نگارش مطالب غیر داستانی خیلی استفاده از لغات دقیق و پیچیده به کار نمیاد. ولی اگه حوزه تخصصی باشه و کلمه سادهتری برای رسوندن معنی وجود نداشته باشه مجبوریم از کلمات تخصصی استفاده کنیم.
قانون اصلی اینه: کلمات کوتاهتر، متداولتر و سادهتر رو استفاده کنین مگر اینکه دلیل خوبی برای استفاده از لغات پیچیده داشته باشین.
مثلا تو مقاله های آکادمیک، علمی، پرشکی و تجاری معنای مشخصی از یه کلمه مورد نیازه و جایگزین ساده تر براش وجود نداره.
مسلط شدن به بخش اسپیکینگ (Speaking)، سخت ترین قسمت برای بسیاری از زبان آموزان است.
افراد انگلیسی زبان زیادی وجود دارند که دغدغه آنها کسب نمرات کم در بخش اسپیکینگ (Speaking) است. به طوریکه اعتماد به نفس آنها کاملا از بین رفته است و شدیدا قابل درک است که نرسیدن به نمره ای که انتظارش را داریم چه احساس بدی است.
باید به کسانی که در بخش اسپیکینگ (Speaking) ضعیف عمل می کنند گفت که: خودتان را گول نزنید. عملکرد شما به آن اندازه ای که فکر می کنید، بد نیست. فارغ از سطح زبانی که دارید، احتمالا شما یکی یا دو مورد از خطاهایی که در ادامه به آن اشاره می کنیم را مرتکب می شوید که نمره شما را کاهش می دهد. قابل توجه هر فردی که پس از دریافت نمرات خود در بخش اسپیکینگ (Speaking)، اعتماد به نفس خود را از دست داده و احساس شکست می کند:
شما حتما میتوانید! کافی است خود را آماده کنید.
اشتباه اول: سرعت بسیار زیاد در صحبت کردن
بسیاری از مردم به اشتباه عقیده دارند که سرعت بالا در صحبت کردن به معنی روانی بیان است. اگر سطح بالایی از دانش زبان داشته باشید، بایستی آرام صحبت کنید تا تشخیص آن برای کامپیوتر ممکن شود.
نکته دیگری که باید مدنظر داشته باشید این است که افراد در زمانی که عصبی هستند، به طور طبیعی سریعتر صحبت می کنند. این یک واکنش طبیعی به استرس است. اگرچه شما باید آگاه باشید و این عادت خود را از بین ببرید. مهم نیست به چه میزان عصبی هستید، شما باید از مزیت آرام صحبت کردن بهره مند شوید. راهی بیابید که سرعت خود را به 1000 کلمه در دقیقه برسانید.
اشتباه دوم: استفاده بیش از حد از کلمات پرکننده
همه ما حتی انگلیسی زبانان، بابت این موضوع مقصر هستیم. بیشتر ما در زمان فکر کردن به یک موضوع برای کامل کردن قسمت بعدی جمله، از کلمات پرکننده مثل ااااااااااامممممممممم، استفاده می کنیم. در حالت عادی ما به این موضوع توجه خاصی نشان نمیدهیم. اما در آزمون پی تی ای (PTE) این موضوع غیر قابل جبران است. به خاطر داشته باشید که این موقعیت، یک موقعیت عادی نیست. شما با دوست و یا شریک خود صحبت نمیکنید. توانایی سرعت و صحت گفتار شما در کلمات و موضوعات ارزیابی می شود. این یک آزمون واقعی زبان انگلیسی است.
در بعضی قسمتهای آزمون پی تی ای (PTE) که شما نیاز به بیان بیش از یک جمله دارید مانند Describe image و Re-tell lecture، شما پیش از پاسخ دادن، زمانی برای آماده سازی و جمع آوری تفکرات خود دارید. این زمان را برای انتخاب 2-3 موضوع برای پاسخ دادن به این سوالات اختصاص دهید تا در مدت زمان پاسخگویی به جمله بعدی جواب خود فکر نکنید.
مطلب مهم دیگر این است که در این قسمتها شما باید روش پاسخگویی خود را از قبل برنامه ریزی کنید. به عبارت دیگر شما باید در مورد چگونگی ساختار پاسخگویی خود به سوالات تصمیم گیری کنید.
اشتباه سوم: استفاده از عبارات محاوره ای
به این معنی که شما به جای زبان رسمی که آزمون پی تی ای (PTE) به دنبال آن است، از زبان غیررسمی و محاورهای استفاده میکنید. در نظر شما ممکن است این طور به نظر برسد که در این حالت، شما مانند یک انگلیسی زبان صحبت کردهاید. درحالیکه ارزیابها به دنبال کلمات پیشرفته و ساختار کلمات هستند، بنابراین شما باید ساختار زندگی اجتماعی خود را فراموش کنید و کامپیوتر را به عنوان یک شخص حرفهای در نظر بگیرید.
اگر میخواهید نحوه ارزیابی در آزمون پی تی ای (PTE) را بدانید، باید مطلع باشید که همان گونه که یک Essay می نویسید، باید صحبت کنید. همان کلماتی را استفاده کنید که بزرگ و برانگیزنده باشد تا بتوانید دانش زبانی خود را در استفاده از کلمات مختلف نشان دهید.
اشتباه چهارم: شکسته شکسته صحبت کردن
افراد انگلیسی زبان غالبا صحبت خود را بدون پایان میگذارند و یا از وسط جمله شروع به صحبت می کنند. در زبان محاوره خیلی به این مورد توجه نمی شود ولی در آزمون آکادمیک پی تی ای (PTE) شما نباید چنین روشی را به کار بگیرید.
در آزمون پی تی ای (PTE) شما باید جملات را کامل بیان کنید. روشی که آزمون پی تی ای (PTE) براساس آن نمره روان صحبت کردن را به شما میدهد، بدین صورت است که اگر یک جمله بی معنی را تمام کنید ممکن است نسبت به زمانی که یک جمله نیمه کاره را اصلاح کنید و یک جمله جدید شروع کنید، به شما نمره بالاتری دهد. شما 5 نمره برای روان صحبت کردن دریافت می کنید. به این معنی که اگر حتی یک جمله محتوایی نداشته باشد و شما جمله کامل را بیان کنید بدون اینکه مجددا از ابتدا شروع کنید، شما میتوانید نمره کامل برای روان صحبت کردن را بگیرید.
بنابراین بهترین نصیحت به شما برای جلوگیری از چنین اشتباهی این است که: اگر شما کلمهای را که باید بیان میكردید، جا انداختید، یا حتی خواستید که آن را دوباره از ابتدای جمله بیان کنید، اگر شما گیج شدید و اطلاعات اشتباهی را بیان کردید، صحبت خود را تا انتهای جمله ادامه دهید! شما همواره می توانید اطلاعات و نقطه نظرات جدیدی را به جمله بعدی خود اضافه کنید.
هيچ چيز ارزشمندي از آساني بوجود نميآيد.
تئودور روزولت