نگرانی و جنجال در مورد مسائل اخلاقی برای ردیابی و فروش شخص ثالث از عادتهای آنلاین کاربران رایانه های شخصی در عصر اینترنت چیز جدیدی نیست. با این حال ، بحث در مورد حریم شخصی در اینترنت بطور چشمگیری در سال 2010 جریان داشت و مورد توجه جهانی سازمانهای مدنی و دولتی در سراسر جهان قرار گرفت. انگیزه برای تمرکز مجدد بر روی سطح یکنواخت حریم خصوصی آنلاین مصرف کننده ، تا حد زیادی توسط فن آوری های جدید در ابزارهای ردیابی کوکی ها تقویت می شود که در برخی از صنایع به عنوان “فوق العاده کوکی ها” نامی برای خود به دست آورده اند.
برای درک آخرین دور از بحث درباره حریم خصوصی آنلاین ، ابتدا باید یک مروری کوتاه و غیر فنی در مورد اینکه چه چیزی فوق کوکی است و تفاوت آن با کوکی استاندارد مرورگر داشته باشیم. کوکی مرورگر استاندارد برای اکثر کاربران رایانه آشناست. این قطعه کوچکی از متن غیر ویروسی است که عمدتا برای تأیید اعتبار ، ردیابی جلسه ، تنظیمات برگزیده کاربر ، سبد خرید و غیره توسط رایانه شخصی در رایانه کاربر ذخیره می شود ، اما همچنین امکان ضبط اطلاعات و تنظیمات شخصی را نیز دارد. اشکالات وب به ویژه کوکی های فریبنده ای هستند که می توانند از طریق مرورگر یا از طریق یک گرافیک کوچک 1 1 1 پیکسلی در رایانه شما واریز شوند که می تواند در یک سند یا ایمیلی که شخصی برای شما ارسال می کند ذخیره شود. شناسایی کوکی های استاندارد مرورگر و حذف آنها در صورت تمایل ، از طریق ابزارهای مدیریت کوکی مرورگر آسان است.
نژاد جدید کوکی های فوق العاده فراتر از محیط های سنتی است و می تواند برای همان اهداف خوب یا مشکوک مورد استفاده قرار گیرد. آنچه واقعاً یک کوکی فوق العاده را از یک کوکی استاندارد متمایز می کند ، نحوه ردیابی فعالیت آنلاین کاربر ، آنچه در آن ذخیره می شود و مشکل در تعریف و مدیریت یک کوکی فوق العاده است. کوکی های فوق العاده امروزی مترادف با کوکی های Adobe Flash و Microsoft Silverlight هستند که مستقل از مرورگر نیستند.
طبق مقاله WIRED.com که اخیراً در گزارش UC Berkeley در مورد حریم خصوصی اینترنت خواندم ، انفجار گسترده کوکی های غیر مرورگری که از طریق ابزاری مانند Adobe Flash و Microsoft Silverlight ایجاد شده اند ، باید تأمل کنیم. این مقاله از این گزارش استناد می کند که “بیش از نیمی از بهترین وب سایت های موجود در اینترنت از کوکی های فلش برای ردیابی کاربران و ذخیره اطلاعات در مورد آنها استفاده می کنند.”
تخمین زده می شود که Adobe Flash روی تقریباً 98٪ از رایانه های شخصی نصب شده باشد. بنابراین ، وقتی از سایتی مانند YouTube بازدید می کنید ، احتمالاً از یک ابزار چندرسانه ای مانند Adobe Flash استفاده می کنید که می تواند هر بار مراجعه به شما یک کوکی را در سیستم شما واریز کند. این کوکی از قبل در مرورگر شما وجود ندارد زیرا معمولاً می توانید آن را پیدا کرده و حذف کنید. آنها از مرورگر مستقل هستند ، بنابراین حتی اگر مرورگر را تغییر دهید ، پس از بازدید آنلاین بعدی و تهیه پروفایل مداوم از عادات ، این کوکی همچنان در سیستم شما وجود دارد. حتی بیشتر نگران کننده این است که تعداد کمی از سایت ها استفاده از Flash را در بیانیه های حریم خصوصی خود تأیید می کنند.
نگرانی اصلی این است که وقتی کاربر از نحوه و ردیابی کاربر آگاهی ندارد ، میزان و تا چه حد می توان عادات آنلاین شخص را برای هدف گیری رفتاری و تبلیغات متنی آنلاین ذخیره کرد؟ به خصوص وقتی کاربر فکر می کند که اقدامات کافی برای محافظت از حریم خصوصی خود را انجام می دهد. در سطح جهانی ، س onالی که روی میز است این است که “چه کسی ردیابی و فروش داده های خرید شخصی و آنلاین را تنظیم می کند؟”
با گسترش سوپر کوکی ها ، مقررات نظارتی و دولتی به عنوان موضوعی در بحث در مورد حریم خصوصی اینترنت در ارتباط است که به فعالیت های ذخیره شده بصورت آنلاین مربوط می شود. محافظت از پایگاه داده بازاریابی تلفنی “آفلاین” شما چندین سال است که کار می کند (و ماهواره ها را قبلاً ناخواسته فکس کرده بود) تقریباً بسیار زیاد است. این عاری از نقص نیست اما برخی از سطح محافظت در برابر نقض حریم خصوصی را به مصرف کنندگان ارائه می دهد. همین امر در مورد قوانین CANSPAM برای لغو اشتراک از ایمیل شرکت ناخواسته اعمال می شود. اگر صریحاً بخواهم که تماس نگیرم اشکالی ندارد که در زمان شام با من تماس بگیرند. به همین ترتیب ، اگر من از RFP های ایمیل برای یک شرکت چشم پوشی کنم ، نباید انتظار داشته باشم ایمیل های بیشتری از آن شرکت در یک بازه زمانی معقول که به این شرکت اجازه می دهد “بدون ایمیل” را در پایگاه داده خود پرچم گذاری کند ، داشته باشم. با این حال ، عادات آنلاین ما بدون اطلاع ما پیگیری ، خرید و فروش می شود و در بازدید بعدی “پیشنهادی” ما از سایت یا “تبلیغات متنی” به طرز ماهرانه ای به ما فروخته می شود.
مفاهیم مربوط به حریم خصوصی مصرف کنندگان سوپر کوکی ها از قبل در کمیسیون تجارت فدرال (FTC) و بسیاری از دفاتر دولت ایالات متحده و سازمان های جهانی حریم خصوصی اینترنت قرار دارند. پیگیری نتایج میزگرد اخیر FTC در مورد این موضوع که در ژانویه 2010 در کالیفرنیا برگزار شد جالب خواهد بود. همچنین ، بیایید ببینیم چگونه باربارا آنتونی ، معاون وزیر امور خارجه ماساچوست ، می تواند با اعلام اینكه می خواهد مصرف كننده مشابهی برای محافظت از داده ها به صورت آنلاین شروع كند ، شروع كند. در ایالت خود تا اول مارس. آنچه ما در مورد حریم خصوصی آنلاین خود نیاز داریم ، نوعی توافق آقایان در مورد افشا و مرجع است. ما فقط می خواهیم یک شرایط بازی برابر ، تحت نظارت صنعت یا دولت تنظیم شود که در دوره ای از اقدامات بی پروای تجارت بزرگ ، سرقت هویت و جمع آوری داده های شخصی دیده نشده از ما محافظت کند.
از نظر فناوری ، ما می دانیم که کدها و روش هایی که باعث تخریب ویروس ها ، بدافزارها و هرزنامه ها می شوند ، افزایش چشمگیری خواهند داشت. ما همچنین می دانیم که فروشندگان خلاق بسیار نزدیک به پاشنه اشرار که این چیزهای حقیر را می سازند خواهند ماند. اما کوکی های فوق العاده از آدمهای بد جایی ناشناخته ناشی نمی شوند. آنها از شرکتهای بزرگی با روابط صنعتی قوی و دسترسی به لابی گران دولت آمده اند.
کاربر آنلاین در معرض آسیب است زیرا به نظر می رسد که فناوری برتر مدیریت کوکی ها در مراحل ابتدایی خود است. حتی اگر در ماه ها و سال های آینده خودتنظیمی از طرف دولت یا صنعت وجود داشته باشد ، کاربر به یک ابزار جامع برای مدیریت دستی انواع کوکی های مجاز و ممنوع و تنظیم دستی آنها مطابق با الزامات محافظت از اطلاعات شخصی نیاز دارد. با همه بحث های تازه جهانی درباره حریم خصوصی آنلاین ، به ویژه از زمان انتشار اخیر سوپر کوکی ها ، 2010 احتمالاً سال خوبی برای تغییرات مثبت در حمایت از مصرف کننده آنلاین خواهد بود.