من فکر می کنم یکی از مهمترین مفاهیم مربوط به شعر این است که “مانند آهنگ ، شعر نیز قرار است شنیده شود” (لاریچ ، 1987 ، ص 20). در حالی که نثر خوب را می توان با صدای بلند یا بی صدا خواند ، شعر همیشه باید با صدای بلند خوانده شود. این شعر را که می توان شنید ، می توان به ویژگی های شعر نسبت داد که شعر را از نثر ، یعنی ریتم ، الگوهای صوتی ، مجازی ، فشردگی و شدت عاطفی متمایز می کند (Lukens، 1990) من در زیر هر یک از آنها را با عمق بیشتری بررسی می کنم:
مثالی که من معمولاً هنگام یادگیری ویژگی های ریتم به دانش آموزان برای اولین بار استفاده می کنم شعر کارل سندبرگ است ، “آیا یک رویا همیشه طبل بود؟” [Be sure to read this aloud!]
این یک طبل رویایی بود
یا یک طبل رویایی؟
آیا یک درامر می تواند خواب ببیند
یا یک رویابین خواب طبل؟
طبل در خواب
با صدای بلند برای خواب بیننده پوند می زند.
اکنون ماه امشب بر فراز ایندیانا است
این طبل آتش رویای خیالی است.
کارل سندبرگ در هاپکینز ، 1982
همانطور که آن را با صدای بلند می خوانم ، روی میز ، کتاب یا روی دامنم می پردازم تا ضرب طبلی درست کنم که با آنچه می خوانم مطابقت داشته باشد. سپس دوباره آن را خواندم ، فقط این بار دانش آموزان در حال ضرب و شتم به دوره ها یا میزهای خود بودند.
“آیا رویای طبل بود” همچنین می تواند برای نشان دادن چگونگی استفاده شعر از الگوهای واج ، یعنی کلمات به عنوان صدا استفاده شود. با این حال ، شعر مورد علاقه من برای استفاده این شعر “مردی با کلاه مارمالاد می رسد” از کتاب برنده جایزه نیوبری نانسی ویلارد است ، بازدید از مسافرخانه ویلیام بلیک: شعرهایی برای مسافران بی گناه و باتجربه. فقط بند اول (البته با صدای بلند بخوانید) به شما ایده می دهد که چگونه ویلارد از الگوهای صوتی در این شعر استفاده کرده است:
مردی با کلاه مارمالاد
او در اواسط ماه مارس وارد شد ،
همراه با یک بطری نشاسته
او گفت: برای راست کردن خم های راه ،
او یک سطل و یک ملافه به همراه داشت.
او گفت این یک بار نامناسب است ،
درخواست یک اتاق در بالا.
کودکان می خواهند این شعر را بارها و بارها بشنوند – بنابراین می توانند با زبان شعر بازی کنند. فقط چند بار گفتن “بار نامناسب” را بچشید – و شما نیز گیر خواهید کرد!
ویژگی سوم شعر استفاده نویسنده از کلمات به عنوان معنا ، یعنی نمادگرایی است. سزاوار است همه شعرهای کوچک این کتاب با مثالهایی پر شده است که می توانید برای این ویژگی استفاده کنید. نمونه عالی شعر او “سنجاق ایمنی” است. [You may want to have a safety pin to look at while you read and enjoy this poem!]
خواب بسته
در این طرف
بی سر و صدا ،
نقره اي
عکس
از بعضی
ماهی کوچک؛
باز شد ، آن ضربه محکم و ناگهانی
دمش بیرون است
مثل کرکی
میگو ، و شکل آن
در حاد
نوشیدن
چشم حیرت زده شد.
عکسهای خیلی زیادی … کلمات خیلی کم!
… که منجر به ویژگی بعدی می شود که کودکان باید درباره مو بدانند – قوام آن. من یک بار شنیدم ویرجینیا همیلتون ، نویسنده رمان های جوانان ، در حال تبادل نظر با همسرش ، شاعر آرنولد آدوف ، در مورد کدام یک از آنها باید بیشتر کار کنند. مسئله این بود که آیا گفتن آنچه می خواستید در 15000 کلمه بگویید دشوارتر است … یا در 15 کلمه؟ مشكل حل نشده و ممكن است هرگز حل نشود ، اما دانش آموزان می توانند یاد بگیرند كه مراقبتی را كه كلام شاعر با آن انتخاب می كنند ، قدر بدانند. Lukens (1990) می گوید ،
تفاوت اصلی بین نثر و شعر ، جمع و جور بودن است. یک کلمه در شعر بیش از یک کلمه در نثر می گوید. معناشناسی و تصاویر معانی دیگری را نشان می دهد ، به آنها اشاره می کند ، و آنها را پیشنهاد می کند. (ص 187)
و از آنجا که شعر از نظر کلمات بسیار بخیل است ، هر یک وزن زیادی را متحمل می شوند. بدون مراجعه به جناس ، بخشی از “فیل” باربارا جاستر اسپنسن را ببینید (و با صدای بلند بخوانید):
کف خیلی سنگین است
برای بزرگ کردن …
فیل
حتماً آنرا اختراع کرده است
خودش این لرزید
کلمه گوشهای خاکستری از آن است
حجیم و فلپ مانند شل است
با بال کلمات
زانو و انگشتان چروکیده
مثل دستکش بوکس …
شعری که بیشتر اوقات برای دانش آموزان دبستانی و راهنمایی می خوانم از کتاب آرنولد آدوف است صفحات ورزشی. این یکی از آخرین خصوصیات شعر را نشان می دهد که من در اینجا به آن خواهم پرداخت: قدرت عاطفی. یکی از شعرهای این کتاب درباره پسری است که در یک مسابقه فوتبال زانوی خود را خم کرده بود. شعر بعدی از این طریق آغاز می شود:
زانوی من فقط کج است ،
فقط بوفانت ، و
دکتر می گوید من خواهم بود
خوب. من دوباره بازی می کنم
او این را همانطور که هست می گوید
روی بالشتک خود می نشیند
صندلی چرمی که
می تواند 360 درجه را بچرخاند
کامپانولا
اوه
چرا زانوها نمی توانند؟
هنگامی که کودکان این ویژگی های شعر را بشناسند (به عنوان مثال ، ریتم ، الگوهای صوتی ، پیش آگهی ، احتکار و شدت عاطفی) ، از چالش یافتن شعرهایی که یک یا چند ویژگی را در خود دارند ، لذت خواهند برد. شناخت آنها از شعر قدردانی می کند. آنها مایل به آزمایش کامل مو هستند.