نگرانی های ایمنی محیط زیست EMI & RF است
انرژی الکترومغناطیسی یک مسئله زیست محیطی است که اغلب نادیده گرفته می شود. این فاکتور نامرئی محیطی باید مانند کیفیت هوا و آب با دقت بررسی شود.
استانداردهایی برای سطح انرژی الکترومغناطیسی قابل قبول برای محیط ایجاد شده است. سازمان هایی مانند انستیتوی استاندارد ملی آمریکا (ANSI) و انستیتوی مهندسان برق و الکترونیک (IEEE) سطوح و محدودیت های زمانی را که باید در معرض انسان قرار گیرد را مطالعه و تعریف کرده اند.
مطابق با الزامات قانون سیاست ملی زیست محیطی (NEPA) 1969 ، کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC) استانداردها و دستورالعمل هایی را برای ارزیابی میزان قرار گرفتن در معرض بالقوه انسان در برابر انتشارات از طریق فرستنده های مجاز تهیه کرده است. در وب سایت OSHA آمده است: “… استانداردهای اجماع ملی وجود دارد که OSHA می تواند در یک بند وظیفه عمومی به آنها مراجعه کند.” برای کاهش احتمال به چالش کشیده شدن این موضوعات و برای پاسخگویی صحیح در صورت مواجه شدن با چالشها ، باید سیاستها و رویه هایی در نظر گرفته شود.
انرژی الکترومغناطیسی از طیف گسترده ای از فرکانس ها از منابع مختلف تولید می شود. فرکانس های تحت پوشش این مقاله شامل فرکانس بسیار کم (ELF) ، فرکانس رادیویی (RF) و مایکروویو (MW) است. اصطلاح “EME / RF” در اینجا برای اشاره به این فرکانس ها استفاده خواهد شد.
میدان های ELF توسط خطوط برق ، سیم های برق و تجهیزات الکتریکی تولید می شوند. تابش RF و MW از منابع بسیاری شامل رادیوها ، تلفن های همراه ، تهیه و پخت و پز غذا ، دستگاه های آب بندی حرارتی ، جوشکارهای وینیل ، جوشکارهای با فرکانس بالا ، بخاری های القایی ، دستگاه های جوش شار ، فرستنده های ارتباطی و فرستنده ها تولید می شود. رادار ، تجهیزات کاشت یون و تجهیزات خشک کردن مایکروویو. این فرکانس ها ، به همراه نور مرئی و اشعه ماورا بنفش ، به عنوان تشعشع غیر یونیزه شناخته می شوند تا آنها را از پرتوهای ایکس ، اشعه گاما و سایر پرتوهای با سطح انرژی بالاتر که تحت عنوان تابش یونیزان شناخته می شوند ، خطرناک تر کند. تابش یونیزه در این مقاله آورده نشده است.
ایجاد سیاست و اجرای مراحل برای در نظر گرفتن ، شناسایی و مستندسازی عوامل موثر بر محیط الکترومغناطیسی به شما اطمینان می دهد که کارگران و عموم مردم به اندازه کافی از هرگونه اثرات مضر احتمالی در معرض بیش از حد محافظت می شوند. در حالی که اکثر دستگاهها معمولاً به میزان کافی در معرض قرار گرفتن در معرض آسیب قرار نمی گیرند ، با این وجود اطمینان از اینکه قرار گرفتن در معرض انسان بسیار کمتر از حد ضروری مضر است بسیار مهم است.
روشهای ارزیابی محیط الکترومغناطیسی باید سازگار و کامل باشد. کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC) حداکثر میزان نوردهی مجاز (MPE) را برای مواجهه انسان با فرکانس رادیویی تعیین کرده است. آنها رهنمودها و رویه هایی را برای ارزیابی قرار گرفتن در معرض فرکانس رادیویی برای عموم مردم و افرادی که کارهای حرفه ای را در یک منطقه کنترل شده انجام می دهند ، منتشر کرده اند.
در حالی که تمرکز FCC صرفاً بر فرستنده هایی است که مجوز آن را می گیرند ، OSHA اهمیت زیادی در مورد محل کار می دهد. OSHA دستورالعمل های خاص خود را منتشر کرده است ، که در آن مطابقت با دستورالعمل های کمیسیون ارتباطات فدرال و سایر سازمان های استاندارد است. در زمینه حفاظت حرفه ای در برابر قرار گرفتن در معرض تحقیقات EMF / RF ، رهنمودهای OSHA رئوس مطالب کاملاً واضحی از مسئولیت های مدیریت امکانات ساختمان است. بند وظیفه عمومی OSHA بیان می دارد که یک کارفرما موظف است “به هر یک از کارمندان خود ، یک شغل و یک محل کار عاری از خطرات شناخته شده ای که باعث مرگ یا صدمه جدی جسمی به کارکنانش می شود ، ارائه دهد.”
استفاده از پشت بام ها به عنوان سایت های آنتن ایستگاه پایه بی سیم معمول شده است. مدیر ساختمان باید اطمینان حاصل کند که کلیه اپراتورهای بی سیم موجود در این امکانات از الزامات ارزیابی و مستندسازی محیط فرکانس رادیویی پیروی می کنند. این الزامات محدود به مشارکت فردی هر شرکت مخابراتی در محیط فرکانس رادیویی نیست ، بلکه آنها را ملزم به ارزیابی اثرات تجمعی همه منابع فرکانس رادیویی در هر سایت می کند و مناطقی را شناسایی می کند که حداکثر سهم مجاز تجهیزات آنها بیش از 5٪ یا بیشتر باشد حداکثر اقدام مجاز و مناسب. این می تواند شامل علائم ، موانع محدود کردن دسترسی یا روشهای دیگر برای هشدار دادن مردم به خطر احتمالی و جلوگیری از قرار گرفتن در معرض زیاد باشد.
مدیران ساختمان آینده نگر ممکن است از منابع داخلی یا یک شرکت خارج از کشور مستقل برای انجام ممیزی EME / RF برای هر قسمت از تأسیسات خود استفاده کنند ، جایی که مستاجر بالقوه مایل به نصب تجهیزاتی است که ممکن است انرژی EME / RF تولید کند. این باید بخشی معمول از مراحل دقت در ارزیابی درخواست اجاره و هزینه گنجانده شده در آن هزینه ها باشد. در مورد افرادی که مجاز به اتصال به بی سیم هستند ، باید نسخه جدیدی از نتایج مطالعه جدید به همه آنها ارائه شود. قوانین FCC هر دارنده پروانه را ملزم به تأثیرات تجمعی همه فرستنده ها می کند. مستاجرهای موجود بیشتر مایلند اطلاعات لازم را با یک مدیر ساختمان یا شخص ثالث مستقل به اشتراک بگذارند تا یک رقیب جدید بالقوه.
مسئولیت ناشی از یک محیط الکترومغناطیسی ناشناخته یا فاقد سند ، یک مشکل مدیریت خطر منحصر به فرد را ایجاد می کند. یک راه حل ابتکاری برای مسئله ، با استفاده از مثال یک سطح ، انجام ممیزی منابع فرکانس رادیویی است. اسکن سقف ساختمان با تجهیزات آزمایش مورد تأیید صنعت می تواند “نقاط داغ” را شناسایی کند که در آن سطح بالایی از فرکانس رادیویی نگران کننده است.
سپس ، می توان از یک مطالعه مدل سازی رایانه ای سقف برای پیش بینی “بدترین حالت” و ایجاد نقشه ای با رنگی از سطح ، با مناطق امن “سبز” به رنگ سبز و سایر رنگ ها برای آگاه ساختن افراد از هر منطقه مورد نظر. این نقشه باید ورقه ورقه شده و در ظرف ضد آب که کاملاً مشخص و در جایی که کسی وارد سقف می شود آن را ببیند ، ذخیره شود تا از محیط اطراف آگاه شود.
دهها هزار موقعیت شغلی شامل قرار گرفتن در معرض خطر بالقوه خطرناک در برابر اشعه غیر یونیزه کننده است که می تواند نزدیک یا بالاتر از استانداردهای ایمنی شناخته شده باشد. مصارف تجاری و صنعتی خارج از صنعت الکترونیک همچنان در حال رشد است. سطوح بالای الکترومغناطیسی می تواند بر جمعیت عمومی و به ویژه افراد آسیب پذیر تأثیر بگذارد.
اگرچه مهم است که درک کنیم اکثر امکانات در محدوده MPE با خیال راحت واقع شده اند ، همچنین ارائه برخی از اسناد و مدارک برای نشان دادن چگونگی تعیین این مورد برای تأسیسات شما در صورت لزوم بسیار مهم است. برای اکثر ساختمان ها این کار آسان و کم هزینه است. برای امکاناتی با محیط EME / RF پیچیده تر ، تجزیه و تحلیل دقیق تر مورد نیاز است. با این حال ، مستندسازی محیط زیست از اهمیت بیشتری برخوردار است زیرا احتمال چالش ها در چنین مواردی وجود دارد.
افرادی که از ضربان سازهای قابل کاشت استفاده می کنند ، نگرانی خاصی دارند. سازندگان ضربان ساز معمولاً مشخصات مربوط به سطوح محیطی الکترومغناطیسی را در مواردی که نباید از دستگاه استفاده شود ، ارائه می دهند. افرادی که مسئول مسائل زیست محیطی هستند باید از پرسنل و سایر افرادی که ممکن است ضربان ساز قلب داشته باشند آگاه باشند و اطمینان حاصل کنند که به منطقه ای که محیط الکترومغناطیسی با ضربان ساز قلب ناسازگار است ، اجازه ورود داده نمی شود. انرژی فرکانس رادیویی همچنین می تواند بر عملکرد سمعک شما تأثیر بگذارد.
علاوه بر اثرات بر روی انسان ، میزان کافی فرکانس رادیویی با میزان کافی بالا می تواند در سایر تجهیزات الکترونیکی مانند سیستم های رایانه ای ، دستگاه های بی سیم ، تجهیزات پزشکی (ضربان سازهای قلب) و سیستم های RFID تداخل ایجاد کند. غالباً این نوع تجهیزات برای تأمین ایمنی محل کار ضروری هستند. مانند تمام نگرانی های زیست محیطی ، محیط الکترومغناطیسی نیز باید با دانش و مسئولیت مدیریت شود.
ایمنی محیط الکترومغناطیسی یک مسئله مدیریت ریسک است. مدیریت تاسیسات با شناخته شدن به این ترتیب ، گام های مثبتی در جهت محافظت از کارمندان و بازدید کنندگان و همچنین جلوگیری از دعاوی احتمالی در صورت تصادف برمی دارد. دستورالعمل های OSHA طرح واضحی برای مسئولیت مدیران ساختمان ارائه می دهند. اولین قدم ایجاد سیاست مدونی برای مستند سازی و رسیدگی به این موضوعات است.
همچنین ایجاد روشی برای ثبت تمام منابع احتمالی انرژی الکترومغناطیسی در داخل و نزدیک تاسیسات مهم است. انجام بررسی های دوره ای اطمینان از به روز بودن اطلاعات را به همراه خواهد داشت. به دست آوردن ارزیابی و نظر متخصص در مورد نیاز به بررسی دقیق محیط الکترومغناطیسی / RF اقدامی عاقلانه است. در صورت توصیه ، باید یک مطالعه محیط الکترومغناطیسی انجام شود.
بسته به امکانات ، این ممکن است شامل اندازه گیری ها ، مدل سازی نظری یا ترکیبی از این دو باشد. ضروری است که هرگونه نقص قابل توجهی اصلاح شود ، علامت گذاری در صورت لزوم قرار داده شود و در صورت لزوم دسترسی محدود شود. سیاست OSHA بیان می دارد که کارفرمایانی که افرادی را در اطراف دستگاههایی که تابش رادیویی / مایکروویو تولید می کنند کار می کنند باید از محافظت صحیح این دستگاه ها برای جلوگیری از نشت تابش اطمینان حاصل کنند.
کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC) دو سطح MPE را تعریف می کند ، یکی برای جمعیت عمومی / محیط های بدون نظارت و دیگری برای محیط های حرفه ای / کنترل شده. در صورت خطر الکترومغناطیسی ، برای افرادی که ورود به منطقه را ضروری می دانند ، باید آموزش های آموزشی ارائه شود. در تأسیساتی که قرار گرفتن در معرض فرکانس رادیویی زیاد است ، مناطق خاصی از علاقه را می توان شناسایی و دسترسی به آن مناطق را محدود یا کنترل کرد.
در تأسیساتی که استفاده از محدودیتهای شغلی / کنترل شده با محدودیت کمتر ، ترجیح داده می شود ، شرایط خاصی باید رعایت شود. شامل آموزش آگاهی از ایمنی فرکانس رادیویی برای هرکسی که وارد این امکانات می شود. برای کار در نزدیکی منابع فرکانس رادیویی باید روش هایی در نظر گرفته شود که از مواجهه بیش از حد با جهت جلوگیری می کند. از آنجا که محدودیت MPE بر اساس زمان متوسط است ، محدود کردن زمانی که فرد می تواند در نزدیکی منبع RF باشد ، یک نمونه از سیاست هایی است که می تواند از قرار گرفتن در معرض تابش فرکانس رادیویی جلوگیری کند. پرسش از مستاجران بالقوه جدید در مورد تجهیزات برنامه ریزی شده که ممکن است در محیط EME / RF کمک کنند و ارزیابی تهدید تجمعی ناشی از این امر ضروری است.
مدیریت همچنین باید تعیین کند که آیا مستاجران جدید بالقوه قصد استفاده از تجهیزات را دارند که ممکن است تحت تأثیر محیط EME / RF منفی قرار بگیرند. انتشار EME / RF می تواند خطرات بالقوه ای برای انسان و عملکرد تجهیزات داشته باشد. علاوه بر تأثیر بر افراد ، انتشار گازهای گلخانه ای از یک دستگاه ممکن است اثرات مخربی روی سایر دستگاه های منطقه داشته باشد. در تسهیلات پزشکی مرتبط یا سایر تسهیلات مورد استفاده برای آزمایشهای حساس ، ممکن است اثرات سوئی بر نتایج آزمایشات داشته باشد.
همانطور که اقدامات ایمنی برای کار با اجاق مایکروویو مانند عدم کارکردن آن در هنگام خالی بودن آن وجود دارد ، بررسی اینکه آیا مهر و موم درب محکم است و اگر دارای ضربان ساز ضربان قلب هستید بسیار احتیاط می کنید ، برای کار در صنعت ، صنعت و تسهیلات بهداشتی مربوطه نیز نکات ایمنی در نظر گرفته شده است. اگرچه دانستن اقدامات احتیاطی مهم است ، اما انجام اقدامی برای محافظت از محیط زیست و افرادی که در محیط کار می کنند از اثرات احتمالی خطرناک انتشار گازهای گلخانه ای / رادیواکتیو نیز مهم است. تابش EME / RF از جنبه های مهم ایمنی مدیریت تأسیسات است. با استفاده از متخصصان برای بررسی امکانات ، تعیین میزان تابش EME / RF و ارائه آموزش رسمی کارمندان و استقرار مناسب در مناطق خطرناک ، می توان از کلیه پرسنل این مرکز در برابر میزان بیش از حد EME / RF محافظت کرد.