در طول دهه 1980 ، علاقه زیادی به آمریکا در زمینه هوش مصنوعی وجود داشت. انتظارات زیاد در دهه 1980 با شک و تردید در دهه 1990 همراه بود ، زیرا محدودیت های رایانه های فعلی ما تأکید می شد. شک و تردید در دهه 1990 اکنون بیشتر گذشت و یکی از مهمترین چالش های علمی و صنعتی در قرن بیست و یکم ، توسعه سیستم های هوشمند صنعتی (AIS) است.
توسعه AIS با هدف ایجاد فن آوری های جدیدی ارائه شده است که راه حل هایی برای مشکلات در زمینه های الکترونیک و صنایع سنگین ، کشاورزی ، انرژی و حفاظت از منابع ، حمل و نقل ، بهداشت انسان ، ایمنی عمومی ، امنیت ملی و سایر مناطق ارائه می دهد.
آلبرت آرنولد گور جونیور (معاون رئیس جمهور آمریكا از سالهای 1993-2001 تحت عنوان رئیس جمهور بیل كلینتون) در كنفرانس در بوئنوس آیرس در سال 1995 صحبت كرد: “این بزرگراه ها یا به طور دقیق تر ، شبكه های اطلاعاتی توزیع شده ، به ما این امکان را می دهند كه اطلاعات ، تبادل نظر و ارتباط برقرار كنیم. از این پیوندها ، ما پیشرفت اقتصادی قوی و پایدار ، دموکراسی های قوی ، راه حل های بهتر برای چالش های زیست محیطی جهانی و محلی ، بهبود مراقبت های بهداشتی و در نهایت حس بیشتر اشتغال زایی سیاره کوچک خود را به دست خواهیم آورد.
از منظر تاریخی ، AIS در قرن گذشته در نتیجه توسعه سیستم های انسانی و دستگاهی ظهور کرد ، جایی که عملکردهای انسان و ماشین برای عملکرد این سیستم ها با هم همپوشانی دارند. به عنوان مثال ، صنعتگری که کارگاه کار تراش ، راننده و وسیله کار خود را دارد و کارگران و ماشین آلات در یک نیروگاه ، سیستم های انسانی را شکل می دهند. در سیستم ماشین انسان ، عامل انسانی هدف ، جهت و یکپارچگی را فراهم می کند. دستگاه هر کاری را طبق دستورالعمل های مشخص انجام می دهد ، و بازخورد را ارائه می دهد.
در فرایند تکامل سیستم های انسانی و ماشین آلات ، نقش انسان در رابطه با نقش ماشین هایی که در آن فعالیت می کنند کاهش یافته است. برای انجام کارکردهای معمول ، ماشینها بطور فزاینده ای به سیستمهای فرعی مجهز هستند و سیستمهای انسانی و ماشین آلات حاصل به عنوان سیستمهای نیمه اتوماتیک شناخته می شوند. به تدریج ، بسیاری از سیستم های نیمه اتوماتیک به سیستم های خودکار تبدیل شدند.
به لطف سیستم های رایانه ای ، طی چند دهه گذشته در بسیاری از زمینه های فناوری تغییر فوق العاده ای رخ داده است. دستگاههای قبلی نقش انجام وظایفی را داشتند كه انسانها به آنها اختصاص داده بودند. امروزه این ماشین ها مجهز به سیستم های کنترل پیشرفته قابل برنامه ریزی و انواع دستگاه های حسی هستند و آنها را قادر می سازد بسیاری از کارهای انسانی از جمله حل مسئله خلاق را انجام دهند. در همین حال ، مهندسان و دانشمندان شاغل در بیوتکنولوژی در حال نزدیک شدن به ماشین آلات هستند که می توانند برخی از کارکردهای انسانی معلولان را انجام دهند. در نتیجه پیش نیازهای تولد هوش مصنوعی ظاهر شد.
ری کورزویل در کتاب بسیار جالبش “The Singularity Real” استعاره مناسبی را برای توصیف روند بکارگیری سیستم های رایانه ای یافت. وی اظهار داشت: “توسعه کارایی رایانه مانند آب است که صحنه را به آرامی در حال غوطه وری می کند. نیمی از قرن پیش ، شروع به غرق شدن در دشت ها کرد و ماشین حساب های انسانی را ضبط کرد و نویسندگان ضبط کرد ، اما اکثر ما را خشک کرد. اکنون سیل ها به تپه ها رسیده اند و مراکز جلوی ما در حال عقب نشینی هستند. قله های ما ، اما با سرعت فعلی ، طی نیم قرن دیگر نیز آب می گیریم.
این یک بیانیه عادلانه در مورد هوش مصنوعی (AI) نیز هست. در چند سال گذشته ، برخی از برنامه ها و سیستم های هوش مصنوعی موفق به کپی کردن عملکردهای منتخب مغز انسان ، گسترش شناخت انسان و قابلیت های تصمیم گیری شده اند. در نتیجه ، برخی از ماشینهای موجود اکنون می توانند عملکردهای دانش بنیان را از یک عامل انسانی ، اما با کیفیت بهتر به اجرا درآورند. مخترع زبان برنامه نویسی Lisp ، جان مک کارتی ، که در پیشنهاد خود برای کنفرانس دارتموث در سال 1956 ، اصطلاح “هوش مصنوعی” را نیز ترسیم کرد ، هوش مصنوعی را “علم و مهندسی ساخت ماشین های هوشمند” می نامد.
اصطلاح “هوش” از زبان لاتین ، “اندیشه” گرفته شده است و با عنوان “ذهن ، نیروهای تفکر انسان” تعریف می شود. مطابق فرهنگ لغت Merriam-Webster ، “هوش” معانی زیادی دارد:
o توانایی یادگیری ، درک یا برخورد با موقعیت های جدید یا آزمایشی: به عنوان مثال ، استفاده ماهرانه از ذهن یا توانایی استفاده از دانش برای مقابله با محیط شخصی یا تفکر انتزاعی با توجه به اندازه گیری با معیارهای عینی
o اطلاعات مربوط به دشمن ، دشمن بالقوه یا منطقه. آژانس برای دستیابی به چنین اطلاعاتی کار می کند
وضوح ذهن
کیفیت ابدی ذهن الهی (علوم مسیحی)
o امکان انجام عملکردهای رایانه ای
تجزیه و تحلیل منطقی از تعریف ، “توانایی انجام عملکرد کامپیوتر”. در نگاه اول ، یک برنامه کامپیوتری قابل اجرا که عملکرد رایانه را فراهم می کند (برای مثال ، محاسبه یا نوشتن متن) دارای هوش نیست. با این حال ، برای لحظه ای فکر کنید که “غریزه انسانی یا حیوانات” رفتار ذاتی یک ارگانیسم نسبت به یک رفتار خاص است. براساس دانش ما در مورد رایانه ها ، می توانیم “غریزه” را به عنوان مجموعه ای از برنامه های نوشته شده بر روی مواد ژنتیکی مانند DNA محاسبه کنیم
هنگامی که اپراتور وظایف خود را بطور خودکار انجام می دهد ، این بدان معنی است که او در برنامه خود “برنامه” لازم برای کارهای اتوماتیک را دارد. تا حدودی این برنامه ها از طریق آموزش ویژه ای که وی دریافت کرده اند ایجاد شده اند تا وی بتواند کار خود را انجام دهد. برنامه های اخلاقی و اکتسابی بخشی از تفکر یا شعور بشر است. در مورد یک برنامه کامپیوتری قابل اجرا نیز همین موضوع صادق است. این برنامه بخشی از هوش سازندگان است که به یک زبان قابل درک (نماد) ترجمه شده است.
بنابراین ، برنامه اجرایی رایانه دارای برخی از عواقب است. سیستم های رایانه ای مدرن که به عنوان مثال می توانند تصمیم بهینه را انتخاب کنند یا یک تحلیل منطقی از تأثیرات خارجی این تصمیم انجام دهند ، سیستم های هوشمند هستند. به همین دلیل هوش مصنوعی یک منبع قدرتمند برای یافتن راه حل برای انواع مشکلات (از جمله مواردی است که هنوز رسمی نشده اند) است که در حال حاضر هیچ راه حل شناخته شده ای برای آن وجود ندارد.
از نظر تاریخی ، اصطلاح “اطلاعات” با سازمانهای دولتی (آژانسهای) اختصاص داده شده برای جمع آوری اطلاعات برای اهداف ملی و دفاعی ملی ، مانند آژانس اطلاعات مرکزی (سیا) در آمریکا ، همراه بوده است. امروزه این اصطلاح با کاربردهای عملی سیستم ها و محصولات واقعی معنای وسیع تری دارد. روشهای هوش مصنوعی شامل عناصر موجود در سایبرنتیک ، علوم کامپیوتر ، روانشناسی ، علوم اعصاب ، علوم شناختی ، زبانشناسی ، تحقیقات فرآیند ، اقتصاد ، نظریه کنترل ، ریاضیات و موارد دیگر می باشد. هوش مصنوعی همچنین با مناطقی مانند رباتیک ، سیستم های کنترل و برنامه ریزی ، داده کاوی و لجستیک همراه است و با آن تداخل می کند.
سیستم های هوش مصنوعی تحقق علم هوش مصنوعی هستند. به عبارت دیگر ، هوش مصنوعی را می توان “کاربرد هوش مصنوعی” نامید. اصطلاح “هوش مصنوعی” نیز برای توصیف ویژگی هوشی دستگاهها یا برنامه های جدید استفاده می شود. بسیاری از کارشناسان هوش مصنوعی پیش بینی می کنند تا اواسط قرن حاضر ، دستگاه های هوشمند در اطراف ما خواهند بود. ماشینی مثل ربات در حال حاضر زندگی ما را لمس می کند. ماشین ها ، وسایل الکترونیکی و هواپیما با کمک ربات های مختلف مونتاژ و آزمایش می شوند. این واقعیت که کامپیوترها دنیا را از انفجار اطلاعات نجات داده اند ، در حالی که آن را در دسترس دانش آموزان و سایر کاربران در زندگی روزمره قرار می دهند ، بیشتر ناشی از استفاده از ماشین های هوشمند است. تقریباً تمام ماشینهای اطراف ما با کمک برنامه های هوشمند به سرعت “هوشمند” شدند. اکنون درآمد حاصل از هوش مصنوعی و صنایع رباتیک سالانه میلیاردها دلار اندازه گیری می شود.
با وجود سیستم های رایانه ای پیشرفته که برای کنترل ترافیک یا کنترل تولید استفاده می شود ، حفظ ظرفیت انسانی برای حل مشکلات تنگناها در زمان واقعی منطقی است. سیستم های انسان و ماشین با سطوح مختلف اتوماسیون (از دستی تا مستقل) می توانند وجود داشته باشند و سیستم های هوش مصنوعی می توانند درجه های مختلفی داشته باشند ، از ساده تا بسیار پیچیده.
امروزه بسیاری از کاربردهای هوش مصنوعی در صنعت ، تجارت ، پزشکی ، پیمایش خودرو ، ارتباطات ، عملیات نظامی ، اکتشافات فضایی و غیره یافت می شود. یک فرد معمولی ممکن است دانش کمی در مورد برنامه های کاربردی هوش مصنوعی داشته باشد ، اما هر روز چندین بار با نتایج AI روبرو می شود. به عنوان مثال ، عملکردهای شگفت انگیز ماشینهای روزمره مانند ماشین ، چرخ خیاطی ، وسایل آشپزخانه ، اینترنت یا کیفیت تصاویر تلویزیون ، فیلم و اتصالات تلفنی همه به دلیل استفاده از سیستم های هوش مصنوعی در بسیاری از محصولات پیشرفته است.
مطمئناً AIS در آینده بسیار نزدیک محبوبیت زیادی پیدا می کند ، زیرا استفاده گسترده از این سیستم ها باعث رونق بیشتر و افزایش تجملاتی برای همه ساکنان سیاره ما خواهد شد. سیستم های اتوماسیون هوشمند ، برنامه های مختلف مشاوره و روبات ها می توانند و خواهان کارهایی باشند که نمی توانیم یا نمی خواهیم انجام دهیم. مقاله ای از کتاب نویسنده “هوش مصنوعی در اطراف ما” ، منتشر شده توسط Bookstand