درد آرنج، ممکن است از احساس سوزش تاندون ملتهب شده تا درد شدید همراه با شکستگی یا دررفتگی آرنج باشد، این درد ممکن است بیاید و برود، ثابت باشد، با حرکات بازو بدتر شود و یا با علائمی مانند بی‌حسی و سوزن سوزن شدن دست همراه باشد. اگرچه درد از یک منبع مشترک نشات گرفته است اما علل منحصر به فرد زیادی مثل آرنج تنیس بازان گرفته تا شکستگی برای آن وجود دارد. به همین دلیل است مراجعه به پزشک برای یک ارزیابی جامع بسیار مهم است.
در پایان، تشخیص دقیق بخش مهمی از یک برنامه درمانی مناسب است برنامه‌ای که معمولاً شامل استراحت، حمایت از آرنج، داروهای ضد التهاب، فیزیوتراپی و به ندرت جراحی است.
علت درد آرنج
علل متعددی برای درد آرنج وجود دارد در اینجا چند مورد از آنهایی که توسط فعالیت‌های تکراری و یا آسیب دیدگی آغاز شده‌اند آورده شده است:
اپیکوندیلیت‌های جانبی
اپیکوندیلیت‌های جانبی که آرنج تنیس بازان نیز نامیده می‌شود، شایع‌ترین علت درد آرنج است و به التهاب تاندون اشاره دارد که استخوان آرنج را به عضلات ساعد که برای باز و بسته شدن مچ دست و انگشتان استفاده می‌شود متصل میکند. افرادی که به طور تکراری از عضلات ساعد خود مانند تنیس بازان، وزنه برداران، نقاشان، و لوله‌کش‌ها استفاده می‌کنند، بیشتر مستعد ابتلا به اپیکوندیلیت‌های جانبی هستند.
به طور معمول، درد آرنج از اپیکوندیلیت جانبی به حالت سوزش رخ میدهد، به تدریج می‌آید، و با فعالیت‌هایی که شامل استفاده از عضلات اکستانسور ساعد مانند چرخاندن آچار، مخلوط کردن خمیر در هنگام پخت، نگه داشتن راکت تنیس است، بدتر می‌شود. مشکل در گرفتن اشیاء یکی دیگر از علائم احتمالی اپیکوندیلیت جانبی است.
اپیکوندیلیت میانی
مثل اپیکوندیلیت‌های جانبی، اپیکوندیلیت داخلی (“آرنج گلف باز”) باعث ناراحتی در اطراف مفصل آرنج می‌شود. با این حال علائم اپیکوندیلیت داخلی در قسمت میانی آرنج قرار دارد و ناشی از التهاب تاندون است که استخوان آرنج را به عضلات ساعدی که برای خم کردن مچ دست و انگشتان استفاده می‌شود متصل میکند. گرفتن اشیا در دست به زور و به صورت تکراری (به عنوان مثال، در باشگاه گلف، راکت، یا ابزارآلات سنگین) اغلب چیزی است که باعث اپیکوندیلیت داخلی می‌شود. البته ضعف ساعد نیز ممکن است رخ دهد.
بورسیت پشت آرنج
بورسیت اولکرانون (قوزک آرنج) یک محفظه پر از مایع است که بین نوک استخوان آرنج و پوست قرار دارد. هنگامی که یک بیمار بورسیت اولکرانون دارد، یعنی در پشت مفصل روی برجستگی استخوانی به نام اولکرانون تورم و حساسیت به درد دارد. اگر تورم به اندازه کافی بزرگ شود، ممکن است فرد نتواند آرنج خود را به طور کامل حرکت دهد.
بورسیت حاد (“ناگهانی”) اولکرانون معمولاً در نتیجه نقرس، عفونت، یا آسیب دیدگی به آرنج ایجاد می‌شود. اگر بورسا عفونت کند، نوک آرنج قرمزی و گرما گسترش می‌یابد و بعضی‌ها نیز تب می‌کنند.
بورسیت مزمن، به این معنی است که وضعیت به آرامی در طول زمان افزایش پیدا میکند، معمولاً به دلیل استفاده بیش از حد و تکراری (برای مثال فشار طولانی مدت بر آرنج‌ها) یا آرتروز التهابی (برای مثال آرتروز روماتوئید) این اتفاق رخ میدهد.
تاندونیت دوسر و سه سر
تاندون دوسر یک بافت سخت و فیبری است که عضله دوسر را به جلوی استخوان آرنج متصل میکند، در حالی که تاندون سه سر عضله سه سر را به پشت استخوان آرنج متصل میکند.
تاندونیت دوسر بیشتر ناشی از فعالیت تکراری عضلانی دوسر (به عنوان مثال بلند کردن جعبه‌های سنگین) است و باعث درد در جلوی آرنج می‌شود. از سوی دیگر تاندونیت سه سر (که از تاندونیت دوسر کمتر شایع‌تر است) باعث درد در پشت آرنج می‌شود و بیشتر افرادی مبتلا میشوند که به طور تکراری آرنج خود را تحت فشار باز می‌کنند (برای مثال وزنه برداران).
اگر یک تاندون دوسر یا سه سر پاره شود، ممکن است درد ناگهانی و شدید، همراه با احساس گازگرفتگی و پرش در عضله ایجاد شود. تورم و کبودی نیز ممکن است در نزدیکی آرنج و ساعد رخ دهد و یک توده قابل مشاهده بر روی قسمت فوقانی بازو تشکیل شود.
سندرم تونل کوبیتال آرنج
عصب اولنار از گردن به سمت دست شما حرکت میکند. گاهی اوقات، وقتی عصب داخل آرنج می‌پیچد فشرده می‌شود. این وضعیت سندرم تونل کوبیتال نامیده می‌شود. همراه با درد در داخل آرنج، سندرم تونل کوبیتال اغلب باعث بی‌حسی و سوزش انگشتان پنجم (“کوچک”) و چهارم (“حلقه”) می‌شود. گاهی اوقات مردم احساس می‌کنند که ساعدشان تیر می‌کشد و یا گرفتگی ضعیفی در دستشان احساس می‌کنند.
سندرم تونل رادیال
سندرم تونل رادیال وضعیت غیرمعمولی است که از فشرده سازی عصب رادیال نشات میگیرد. عصب رادیال به پایین بازو حرکت میکند و عضله سه سر و عضلات اکستانسور مچ دست (که به ترتیب در پشت بازو و قسمت فوقانی ساعد قرار دارد) را کنترل میکند. اغلب اوقات این تشخیص برای افرادی در نظر گرفته می‌شود که به چرخش تکراری عضلات ساعد می‌پردازند (برای مثال نجار یا مکانیک).
علاوه بر درد مبهم در ساعد که به تدریج پیش می‌آید, یک فرد با سندرم تونل رادیال ممکن است در پشت دست بی‌حسی داشته باشد و این احساس تا پشت ساعد گسترش پیدا کند.
شکستگی آرنج
اکثرا شکستگی آرنج پس از آسیب‌هایی مانند سقوط بر روی آرنج یا دستی که بیش از حد کشیده شده، یا ضربه مستقیم به آرنج، مانند تصادف رانندگی، در اطراف آرنج رخ می‌دهند.
شایع‌ترین شکستگی‌های آرنج شکستگی‌های اولکرانون و شکستگی سر رادیال هستند. علائم شکستگی آرنج شامل یک درد ناگهانی و شدید در آرنج و ساعد، همراه با تورم، بی‌حسی احتمالی و سوزش در دست، و یا ناتوانی در صاف کردن بازو هستند.
در رفتگی آرنج
در رفتگی آرنج شایع نیست و معمولاً زمانی رخ میدهد که فرد بر روی دست که بیش از حد کشیده شده است بیفتد. هنگامی که دست با زمین تماس پیدا میکند، نیروی سقوط به آرنج منتقل می‌شود که آن را از سوکت خود به بیرون می‌چرخاند. به عبارت دیگر، استخوان‌های آرنج – استخوان بازو و دو استخوان از ساعد (رادیال و اولنا) از هم ترازی طبیعی خود خارج میشوند.
همراه با درد زیاد آرنج، در رفتگی اغلب باعث تغییر شکل قابل مشاهده آرنج، تورم، و کبودی در اطراف مفصل می‌شود. برخی افراد نیز بی‌حسی و سوزش در دست را تجربه می‌کنند.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر درد آرنج شما شدید یا مداوم است، بسیار مهم است که برای تشخیص مناسب به پزشک خود مراجعه کنید. از دیگر نشانه‌هایی که نیاز به مراقبت‌های پزشکی دارند در قسمت زیر آورده شده است:
- ناتوانی در حمل اشیاء و یا استفاده از بازوی شما
- آسیبی که باعث تغییر شکل مفصل آرنج می‌شود
- درد آرنج که در شب یا هنگام استراحت رخ میدهد
- ناتوانی در صاف کردن یا خم کردن بازو
- تورم یا کبودی قابل توجه در اطراف آرنج
- نشانه‌های عفونت، از جمله تب، قرمزی، و گرمی
تشخیص
تشخیص درد آرنج به طور کلی به صورت بالینی انجام می‌شود، به این معنی که تنها از طریق ارزیابی سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی انجام می‌شود. گاهی اوقات، آزمایشات تصویربرداری مانند اشعه ایکس برای رد احتمال شکستگی، مورد نیاز است.
سابقه پزشکی
قبل از معاینه آرنج، پزشک در مورد زمان شروع درد آرنج، نوع و دفعات ورزش یا فعالیت‌های شغلی که انجام می‌دهید و اینکه آیا اخیراً زمین خوردن یا ضربه خورده‌اید، سوال خواهد کرد.
علاوه بر این درد، او از شما می‌پرسد که آیا علائم دیگری مانند بی‌حسی یا گزگز (که نشان دهنده درگیری عصب است)، تورم (که التهاب را نشان میدهد) یا تب (که احتمال عفونت احتمالی را نشان میدهد) دارید؟
معاینه فیزیکی
در طول معاینه فیزیکی، پزشک ابتدا آرنج، بازو و بالای بازو را از نظر کبودی، تورم، قرمزی و یا تغییر شکل بررسی میکند. او همچنین استخوانها، عضلات و تاندون‌های بازو و آرنج را فشار داده و حرکت میدهد تا حساسیت و دامنه حرکت را ارزیابی کند.
علاوه بر معاینه اسکلتی – عضلانی، پزشک معاینه عصبی مختصری از بازو و دست را برای بررسی اختلالات حسی و ضعف عضلانی انجام میدهد.
تست‌های تصویربرداری
آزمایش‌های تصویربرداری مختلفی ممکن است برای تأیید یا حمایت از تشخیص درد آرنج شما مورد نیاز باشد. به عنوان مثال برای تشخیص شکستگی آرنج یا در رفتگی به آزمایش اشعه ایکس نیاز باشد، حتی ممکن است برای بررسی بهتر تاندون دوسر آزمایش ام آر آی توصیه شود، به خصوص اگر احتمال پارگی تاندون وجود داشته باشد.
درمان درد آرنج
درمان درد آرنج به تشخیص زمینه‌ای بستگی دارد. بنابراین، ضروری است که علت وضعیت خود را توسط یک متخصص قبل از شروع هر برنامه درمانی خاص تعیین کنید.
استراحت
بخش زیادی از درد آرنج (به استثنای شکستگی آرنج یا در رفتگی) را می‌توان با راهکارهای ساده، خود مراقبتی (روشی که شما در سلامت مفصل آرنج نقش فعال دارید) کنترل کرد. اولین روش درمانی برای بسیاری از بیماری‌های مفصل آرنج، استراحت دادن به مفصل است که اجازه میدهد التهاب حاد فروکش کند. با این حال مهم است که هنگام انجام این کار احتیاط کنید، زیرا بی‌حرکتی طولانی مدت باعث سفتی مفصل می‌شود.
در عوض، سعی کنید از فعالیت‌هایی که باعث بدتر شدن درد آرنج مانند حرکات تکراری یا شدید بازو در اپیکوندیلیت میشوند خودداری کنید فشار طولانی مدت آرنج موجب التهاب بورسیت پشت آرنج و بلند کردن اجسام سنگین موجب التهاب عضله دو سر، میشوند.
یخ
بسته‌های یخ از جمله رایج‌ترین درمان‌های مورد استفاده برای درد آرنج، به ویژه اپیکوندیلیت و بورسیت اولکرانون (پشت آرنج) هستند. یخ به طور کلی برای مرحله دردناک اولیه مناسب است. می‌توانید برای انجام این کار یخ را روی آرنج خود (بهتر است یک حوله بین کیسه یخ و پوست خود قرار دهید) به مدت 15 تا 20 دقیقه، سه بار در روز استفاده کنید. همچنین اگر یخ را به مدت 15 دقیقه پس از استفاده فعال از بازوی خود روی آرنج خود بگذارید بسیار موثر خواهد بود.
کشش عضلات
کشش عضلات و تاندون‌هایی که اطراف مفصل آرنج هستند می‌توانند سفتی را به حداقل برسند و انعطاف پذیری عضلانی را بهبود بخشند.
پوشیدن بریس، آتل یا پد آرنج
برای اپیکوندیلیت‌های جانبی یا داخلی، پزشک شما ممکن است یک بریس ضد فشار را توصیه کند این بریس‌ها یک بند الاستیک دارند که یک یا دو اینچ زیر آرنج شما پوشیده میشوند. این بریس فشار را بر روی عضلات ساعد قرار میدهد که باعث کاهش تنش بر روی تاندونی می‌شود که آن عضلات را به استخوان آرنج شما متصل میکند. اغلب اوقات، یک بریس تمام وقت پوشیده می‌شود تا درد اولیه کمتر شود. سپس فقط می‌توان آن را در طول فعالیت‌هایی که به بازو فشار وارد می‌کنند پوشید.
ممکن است از پد‌های آرنج برای درمان بورسیت پشت آرنج یا سندرم تونل کوبیتال استفاده شود، زیرا از وارد شدن فشار بر روی مفصل آرنج جلوگیری میکند. آتلی که آرنج را در حالت مستقیم در شب نگه می‌دارد نیز ممکن است برای سندرم تونل کوبیتال توصیه شود.
داروها
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، که معمولاً به عنوان NASID شناخته می شوند، از جمله داروهایی هستند که معمولاً برای بیماران مبتلا به درد آرنج ناشی از مشکلاتی مانند آرتروز، بورسیت و التهاب مفاصل هستند تجویز شده است.
تزریق کورتیزون
تزریق کورتیزون یکی از روش‌های درمان التهاب است اما در شرایط خاص انجام می‌شود. به عنوان مثال، کورتیزون گاهی اوقات در تاندون دوسر بازو تزریق می‌شود تا درد و تورم را تسکین دهد. همچنین اگر بورسیت پشت آرنج با اقدامات ساده‌ای مانند جلوگیری از فشار آرنج، یخ زدگی ناحیه و استفاده از داروهای ضد التهاب پس از سه تا شش هفته بهبود پیدا نکرد کورتیزون تزریق می‌شود.
درمان فیزیوتراپی
درمان فیزیوتراپی جنبه مهمی از تقریبا تمام درمان‌های ارتوپدی است و زمانی آغاز می‌شود که درد حاد آرام گیرد. درمانگران فیزیوتراپی از روش‌های مختلفی برای افزایش قدرت، بازپس‌گیری تحرک و کمک به بازگشت بیماران به سطح فعالیت پیش از آسیب خود استفاده می‌کنند. علاوه بر تقویت عضلات ساعد، درمان فیزیکی برای درد آرنج شما میتواند به جلوگیری از هرگونه آسیب یا التهاب در آینده کمک کند.
جراحی
برخی از علل درد آرنج برای تسکین علائم نیاز به درمان جراحی دارد. برای شرایط خاصی مانند شکستگی آرنج، در رفتگی‌ها، موارد متوسط تا شدید سندرم تونل کوبیتال، و اپیکوندیلیت مزمن مدیال، یک عمل جراحی سنتی باز بیشترین تاثیر را دارد.
برای شرایط دیگر، مانند اپیکوندیلیت جانبی مزمن، آرتروز آرنج، و دیسکان استئوکوندریت (بیماری در مفصل آرنج که در آن بخشی از غضروف ناحیه مفصل با استخوان ناحیه مربوطه جدا شده و ممکن است داخل فضای مفصل گردد)، جراحی آرنج ترجیح داده می‌شود.
معمولا بیشتر افراد به شانه به عنوان یک عضو نگاه می کنند. اما شانه از چندین مفصل و تاندون و عضله تشکیل شده است که گستره وسیع حرکت بازو را ممکن می سازد. از خاراندن کمر تا پرتاب های توپ بی نقص بعهده شانه میباشد. ولی تحرک، بهای خود را دارد. می تواند در شانه باعث بی ثباتی یا برخوردهای فیزیکی بافت نرم یا ساختارهای استخوانی شود. که این مسئله خود نهایتا موجب درد می شود. درد می تواند تنها در زمان حرکت شانه یا در تمام اوقات تجربه شود. درد امکان دارد موقتی یا مستمر باشد. و در نهایت مستلزم تشخیص و درمان پزشکی شود. این مقاله برخی از دلایل درد شانه و همچنین بعضی از موارد درمانی درد شانه را توضیح خواهد داد. اگر شما به این مشکل دچار هستید، تنها به خواندن مقاله اکتفا نکنید. ما به شما، مراجعه به پزشک برای دریافت اطلاعات دقیق تر را پیشنهاد می کنیم.
آناتومی شانه
شانه از سه استخوان تشکیلی می شود: استخوان بالایی بازو (humerus)، استخوان شانه (scapula) و استخوان ترقوه (clavicle).
قسمت فوقانی استخوان بالایی بازو در میان حفره ای گرد، در استخوان شانه قرار می گیرد. این حفره گلنوئید نامیده می شود. ترکیبی از عضلات و تاندون، این استخوان را در مرکز حفره نگاه می دارند. بافت هایی که درباره اش گفتیم، روتاتور کاف نامیده می شوند. روتاتورکاف قسمت فوقانی بازو را میپوشاند و به استخوان کتف متصل می شود.
علت درد شانه
اکثر مشکلات شانه به چهار گروه اصلی تقسیم می شود:
- التهاب (التهاب کیسه زلالی یا التهاب تاندون ) یا پارگی تاندون
- دررفتگی شانه
- التهاب مفصل
- شکستگی استخوان
- مشکلات نادرتر درد شانه شامل تومور، عفونت و دردهای مربوط به اعصاب می شود.
- ارتباط کیسه صفرا با درد شانه
التهاب کیسه بورس
کیسه بورس (Bursae)، کیسه های کوچک پر از مایعاتی هستند. که در تمام مفصل های بدن از جمله شانه، وجود دارند. آنها به عنوان ضربه گیرهای بین استخوان ها و بافت های نرم عمل می کنند. و باعث کاهش اصطکاک بین عضله های متحرک استخوان می شوند.
بعضی اوقات، استفاده بیش از حد شانه باعث التهاب و ورم کیسه زلالی بین روتاتورکاف و بخشی از شانه می شود که به عنوان زائده پیشین (acromion) شناخته می شود. نتیجه این استفاده بیش از حد به نام بورس ساب آکرومیال (subacromial bursitis) شناخته می شود. التهاب کیسه بورس معمولا به التهاب مفصل روتاتور کاف ارتباط داده می شود. بافت های شانه می توانند ملتهب شده و باعث درد شوند. و فعالیت های روزانه بسیاری مانند شانه کردن مو یا لباس پوشیدن می تواند با دشواری همراه شود.
التهاب تاندون
تاندون بافتی محکم و قابل انعطاف به رنگ سفید متمایل به زرد و به شکل طناب یا نوار است که عضله را به استخوان متصل می کند. بیشتر التهابات به دلیل التهاب تاندون ها به وجود می آیند. معمولا، التهابات تاندون ها به دو دسته تقسیم می شوند:
- حاد: در حین کار یا ورزش، فعالیت هایی که دست در قسمت فوقانی سر قرار میگیرد. یا ورزشهایی که همراه با پرتاب بیش از حد توپ است. می تواند باعث به وجود آمدن التهاب تاندون شود.
- مزمن: بیماری هایی که باعث تخریب تدریجی سلولهای عصبی میشوند (Degenerative ) مانند التهاب مفصل، آرتریت یا سایش مکرر مفاصل. به دلیل افزایش سن می تواند منجر به التهاب مزمن تاندون شود.
شایع ترین تاندون هایی که دچار این گونه دردها میشوند: چهار تاندون روتاتور کاف و یکی از تاندون های دوسر بازویی هستند. روتاتور کاف از چهار عضله کوچک و تاندون های آنها تشکیل شده است که سر استخوان بالای بازوی شما را می پوشاند. و آن را در حفره شانه نگه می دارد. روتاتور کاف به حرکت و ثبات شانه کمک می کند.
پارگی تاندون و درد شانه
کشیدگی و پارگی تاندون ها ممکن است در اثر آسیب حاد یا تغییرات دژنراتیو در تاندون ها به دلیل افزایش سن، استفاده طولانی مدت و ساییدگی یا آسیب ناگهانی ایجاد شود. این پارگی ها ممکن است جزئی بوده یا کاملا تاندون را از محل اتصال آن به استخوان جدا کند. آسیب های روتاتور کاف و تاندون دوسر بازو از شایع ترین این آسیب ها هستند.
گیرافتادگی شانه (Impingement):
گیر افتادگی شانه Impingement وقتی ایجاد می شوند که بازو بالای سر قرار گرفته و استخوان شانه بر بافت های نرم زیرین فشار وارد کند. زمانی که بازو بالا برده می شود، استخوان شانه بر روی تاندون های روتاتور کاف و کیسه زلالی اصطکاک پیدا میکند. این امر می تواند باعث التهاب و ورم شده و درد و کاهش حرکت را ایجاد کند.
دررفتگی شانه
بی ثباتی شانه، زمانی رخ می دهد که قسمت فوقانی استخوان بازو با فشار خارجی از حفره شانه خارج شود. این امر می تواند نتیجه جراحت ناگهانی یا استفاده بیش از حد باشد. دررفتگی شانه می تواند نسبی باشد، به این صورت که گردی استخوان فوقانی بازو تا سطحی از حفره خارج شود. این مورد را دررفتگی ناقص می نامند. در دررفتگی کامل، گردی استخوان کاملا از حفره شانه خارج می شود.
وقتی رشته ها، تاندون ها و عضلات دور شانه شل یا پاره شوند، دررفتگی مکررا تکرار می شود. درفتگی مکرر، که می تواند نسبی یا کامل باشد باعث درد و بی ثباتی در زمان بلند کردن بازو و دور کردن بازو از بدن می شود. تکرار زیاد در رفتگی ناقص یا کامل می تواند باعث افزایش ریسک به وجود آمدن التهاب مفاصل شود.
التهاب مفاصل و درد شانه
درد شانه هم می تواند از علامت های التهاب مفاصل باشد. انواع بسیاری از التهاب مفاصل وجود دارد. معمول ترین نوع التهاب در شانه استئوآرتریت (osteoarthritis) یا التهاب ” سائیدگی و پارگی (wear and tear)” نامیده می شود. علائمی این بیماری معمولا در دوران میانسالی شروع شده و شامل ورم، درد و کوفتگی می شود. استئو آرتریت به مرور به وجود آمده و درد آن هم آهسته آهسته در طول زمان بیشتر می شود. استئوآرتریت می تواند به دلیل آسیب های ورزشی یا کاری یا پارگی مزمن باشد. دیگر نوع های التهاب مفاصل به گارگی های روتاتور کاف، عفونت یا التهاب اطراف مفصل مربوط می شود.
معمولا افراد برای کاهش درد التهاب مفصل از حرکت دادن شانه خودداری می کنند. این کار گاهی باعث گرفتگی بافت های نرم مفاصل شده و باعث درد و کاهش حوزه حرکتی می شود.
شکستگی شانه
شکستگی شانه معمولا شامل استخوان ترقوه، بخش فوقانی استخوان بازو و استخوان کتف می شود. شکستگی شانه در بیماران مسن اغلب نتیجه سقوط از ارتفاع ایستاده است. در بیماران جوانتر، شکستگی های شانه اغلب به دلیل آسیب زیاد انرژی، مانند تصادف وسیله نقلیه موتوری یا آسیب های ورزشی ناشی از تماس ایجاد می شود. شکستگی ها، اغلب باعث درد، ورم و کبودی شدید در حوزه شانه می شود.
معاینه پزشکی
در صورتی که آسیب جدی باعث درد شدید شود، سریعاً به پزشک مراجعه کنید. اگر درد کمتر است، می توانید صبر کنید و شاید با چند روز استراحت مشکل برطرف شود. اگر علائم از بین نرفتند به پزشک مراجعه کنید. پزشک ارزیابی گسترده ای انجام میدهد تا دلیل درد شانه شما را شناسایی کند. و چندین راه درمان را به شما پیشنهاد خواهد کرد.
سابقه بیماری
اولین قدم در ارزیابی گسترده پزشکی، بررسی سابقه بیماری است. پزشک درباره نحوه و زمان شروع درد، سابقه اینگونه درد و طریقه درمان، از شما سوال خواهد پرسید. و سوال های دیگری که به ارزیابی سلامتی کلی شما و دلیل احتمالی مشکل شانه شما کمک خواهد کرد. به این دلیل که بیشتر مشکلات شانه با فعالیت های خاصی بدتر می شوند. و با فعالیت های خاصی بهبود پیدا می کنند. آگاهی از سابقه بیماری میتواند در یافتن منبع درد شما بسیار باارزش باشد.
معاینه فیزیکی
معاینات جامع برای پی بردن به دلایل درد شانه شما الزامی است. پزشک به دنبال ناهنجاری ها، التهابات، بدشکلی های فیزیکی یا ضعف عضلانی خواهد گشت. و نواحی تاندون ها را بررسی خواهد کرد. در قدم بعدی پزشک گستره حرکت و قدرت شانه شما را بررسی می کند.
آزمایشات
ممکن است که پزشک شما آزمایشات خاصی را برای شناسایی دلیل درد و دیگر مشکلات تجویز کند.
- اشعه x: این تصاویر هرگونه صدمه به استخوان تشکیل دهنده مفصل شانه شما را نمایش خواهد دارد.
- عکسبرداری طنین مغناطیسی (MRI) و اولتراسوند: این نوع عکسبرداری ها، اطلاعات بهتری درباره بافت نرم را ارائه می دهند. ام آر آی می تواند به پزشک شما کمک کند تا صدمات به رشته ها و تاندون های دور مفصل شانه شما را شناسایی کند.
- سی تی اسکن: این دستگاه، تلفیقی از اشعه x وتکنولوژی رایانه است تا تصویر بهتری از استخوان های ناحیه شانه ارائه شود.
- تحقیقات الکتریکی: (Electrical studies) ممکن است پزشک شما آزمایشی مانند EMG را تجویز کند تا عملکرد اعصاب شما ارزیابی شود.
- Arthrogram: در طول آزمایش ایکس ری، مواد رنگی به شانه تزریق می شود تا مفصل و بافتها و تاندون های اطراف آن بهتر نمایش داده شود. ممکن است این آزمایش با ام آر آی تلفیق شود.
- آرتروسکوپی (Arthroscopy): در این پروسه جراحی، پزشک با دوربین فایبر اپتیکی به شانه شما نگاهی می اندازد و آرتروسکوپی می تواند صدمات بافتی که در آزمایشات فیزیکی و ایکس ری و دیگر آزمایشات دیده نمی شود را شناسایی کند. بعلاوه کمک بزرگی به یافتن منبع درد میکند تا شاید بتوان از آرتروسکوپی برای رفع مشکل استفاده کرد.
سابقه بیماری
اولین قدم در ارزیابی گسترده پزشکی، بررسی سابقه بیماری است. پزشک درباره نحوه و زمان شروع درد، سابقه اینگونه درد و طریقه درمان، از شما سوال خواهد پرسید. و سوال های دیگری که به ارزیابی سلامتی کلی شما و دلیل احتمالی مشکل شانه شما کمک خواهد کرد. به این دلیل که بیشتر مشکلات شانه با فعالیت های خاصی بدتر می شوند. و با فعالیت های خاصی بهبود پیدا می کنند. آگاهی از سابقه بیماری میتواند در یافتن منبع درد شما بسیار باارزش باشد.
معاینه فیزیکی
معاینات جامع برای پی بردن به دلایل درد شانه شما الزامی است. پزشک به دنبال ناهنجاری ها، التهابات، بدشکلی های فیزیکی یا ضعف عضلانی خواهد گشت. و نواحی تاندون ها را بررسی خواهد کرد. در قدم بعدی پزشک گستره حرکت و قدرت شانه شما را بررسی می کند.
آزمایشات
ممکن است که پزشک شما آزمایشات خاصی را برای شناسایی دلیل درد و دیگر مشکلات تجویز کند.
- اشعه x: این تصاویر هرگونه صدمه به استخوان تشکیل دهنده مفصل شانه شما را نمایش خواهد دارد.
- عکسبرداری طنین مغناطیسی (MRI) و اولتراسوند: این نوع عکسبرداری ها، اطلاعات بهتری درباره بافت نرم را ارائه می دهند. ام آر آی می تواند به پزشک شما کمک کند تا صدمات به رشته ها و تاندون های دور مفصل شانه شما را شناسایی کند.
- سی تی اسکن: این دستگاه، تلفیقی از اشعه x وتکنولوژی رایانه است تا تصویر بهتری از استخوان های ناحیه شانه ارائه شود.
- تحقیقات الکتریکی: (Electrical studies) ممکن است پزشک شما آزمایشی مانند EMG را تجویز کند تا عملکرد اعصاب شما ارزیابی شود.
- Arthrogram: در طول آزمایش ایکس ری، مواد رنگی به شانه تزریق می شود تا مفصل و بافتها و تاندون های اطراف آن بهتر نمایش داده شود. ممکن است این آزمایش با ام آر آی تلفیق شود.
- آرتروسکوپی (Arthroscopy): در این پروسه جراحی، پزشک با دوربین فایبر اپتیکی به شانه شما نگاهی می اندازد و آرتروسکوپی می تواند صدمات بافتی که در آزمایشات فیزیکی و ایکس ری و دیگر آزمایشات دیده نمی شود را شناسایی کند. بعلاوه کمک بزرگی به یافتن منبع درد میکند تا شاید بتوان از آرتروسکوپی برای رفع مشکل استفاده کرد.
درمان درد شانه
برای درمان درد شانه، اگر این درد یک درد دنباله دار است. حتما باید به پزشک مراجعه کنید. چرا که بسیاری از دردها نشان از شروع یک بیماری و آسیب است. آسیبی که اگر رسیدگی نشود، میتواند باعث آسیب های گسترده تری گردد. پزشک برای درمان درد شانه به شما موارد زیر را پیشنهاد کرد. تشخیص روش درمان با توجه به نوع آسیب و میزان گستردگی آن و بر اساس نظر متخصص خواهد بود.
تغییر فعالیت ها برای درمان درد شانه
درمان معمولا شامل استراحت، تغییر فعالیت ها و فیزیوتراپی برای کمک به بهبود قدرت و انعطاف پذیری شانه است. موارد عاقلانه ای مانند اجتناب از فشار بیش از حد یا فعالیت های استرس زایی که معمولا در آنها شرکت می کنید، می تواند به جلوگیری از درد شانه کمک کند.
تجویز دارو برای درد شانه
ممکن است پزشک برای کاهش التهاب و درد، دارو تجویز کند. اگر داروی تجویز شده برای تسکین درد باشد، بیمار باید دارو را طبق دستورات پزشک مصرف کند. همچنین ممکن است که پزشک برای کاهش درد تزریق داروی بی حس کننده یا استرویدها را پیشنهاد کند.
جراحی برای درمان درد شانه
جراحی می تواند برای برطرف نمودن برخی از مشکلات شانه لازم باشد. هرچند بیشتر مشکلات بیماران دارای درد شانه با متدهای درمانی مانند تغییر فعالیت های روزمره، استراحت، ورزش و دارو برطرف می شود. انواع خاصی از مشکلات شانه مانند دررفتگی مکرر و بعضی از پارگی های روتاتور کاف با ورزش برطرف نمی شوند. در این موارد، جراحی پیشنهاد می شود.
در این موارد، جراحی ممکن است نسبتاً زود توصیه شود. جراحی می تواند شامل آرتروسکوپی برای برداشتن بافت اسکار یا ترمیم بافت های پاره شده یا روش های باز سنتی برای بازسازی بزرگتر یا تعویض مفصل شانه باشد.